Σε Χαιρετώ, Αδερφέ Μου- Χιούμορ, νουάρ και κοινωνία

Δημήτρης Τζάνογλος Από Δημήτρης Τζάνογλος 4 Λεπτά Ανάγνωσης

Με την εγχώρια εκδοτική άνθηση των τελευταίων ετών στο αστυνομικό μυθιστόρημα, παρουσιάζονται στο ελληνικό κοινό όλο και περισσότεροι συγγραφείς του είδους. Ευτυχώς η τρανταχτή πλειοψηφία είναι πολύ προσεγμένες εκδόσεις και όσο έχει να κάνει με το περιεχόμενο, αλλά και με την έκδοση αυτή καθ’ αυτή. Μία από αυτές τις περιπτώσεις είναι ο Γάλλος Marin Ledun (1975) όπου έπειτα από μια πλούσια σε συγγραφική παραγωγή καριέρα στη χώρα του, οι εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου φέρνουν τα έργα του και εντός συνόρων, πρώτα με το βιβλίο Ο πόλεμος της ματαιοδοξίας το 2019 και στη συνέχεια τον Φεβρουάριο του 2020 με το πιο πρόσφατο Σε χαιρετώ, αδερφέ μου, σε μετάφραση του Γιάννη Καυκιά.

Ο Marin Ledun θέτει την ιστορία του τελευταίου εκ των δύο, στην μικρή πόλη της Γαλλίας, Τουρνόν (Tournon-sur-Rhône) με αφηγήτρια και κύρια πρωταγωνίστρια την 20χρονη Ροζ. Η Ροζ είναι μέλος μιας πολυμελούς οικογένειας της οποίας ο πατέρας ο Σαρλ, είναι ένας ειρηνιστής βοηθός συμβολαιογράφου και η μητέρα, η Αντελαΐντ, είναι νοσοκόμα με απόψεις αναρχικές ενάντια στο σύστημα και στις αστικές συμβάσεις. Τα παιδιά συνολικά είναι έξι, όπου πέρα από την Ροζ συναντάμε ένα ακόμα κορίτσι και τέσσερα αγόρια, με τα τρία εξ αυτών να είναι υιοθετημένα από την Κολομβία.

Η ιστορία ξεκινάει όταν ο Γκις, ο ένας εκ των υιοθετημένων γιων, εξαφανίζεται όταν βρίσκεται ύποπτος για την απόπειρα δολοφονίας ενός καπνοπώλη, με όλα τα στοιχεία να οδηγούν στο άτομό του. Η οικογένειά του, ή το ασκέρι όπως αρέσει στη μητέρα να την περιγράφει, είναι σίγουρη για την αθωότητά του και ξεκινάει άμεσα πόλεμο με την αστυνομία, που φαίνεται να βολεύεται με τη σύλληψη ενός σκουρόχρωμου αλλοδαπού αλλά, και με τον ίδιο τον ρατσισμό της μικρής κοινωνίας της Τουρνόν ή όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: «… της ορδής των έντιμων ανθρώπων που βλέπουν λυσσασμένοι να απομακρύνεται το κόκκαλο που ετοιμάζονταν να γλείψουν και ύστερα να το συνθλίψουν».

Ο Marin Ledun παρά το βαρύ θέμα, παρουσιάζει ένα μυθιστόρημα με άπλετο χιούμορ και ανάλαφρη φαινομενικά ατμόσφαιρα. Η γραφή είναι απλή, χωρίς όμως να πέφτει στην παγίδα της απλοϊκότητας, και ο λόγος προφορικός. Η Ροζ είναι μια νεαρή κοπέλα στα χρόνια αμέσως μετά την εφηβεία και αυτό καθίσταται αμέσως φανερό. Είναι λάτρης του σκληρού ήχου και οι αναφορές της σε μπάντες όπως οι Slipknot και οι Metallica δεν είναι σπάνιας, καθώς και η απαξίωσή της για συγκροτήματα περισσότερο pop, όπως τα εκλαμβάνει η ίδια, όπως οι Depeche Mode. Μέσα από πολλές χρήσεις της pop κουλτούρας, εμβληματικών ταινιών και ηρώων (ενδεικτικά μεταξύ πολλών άλλων κάνουν παρέλαση ταινίες όπως το Pulp Fiction και τα Μάτια ερμητικά κλειστά), αλλά και της λογοτεχνίας και της μουσικής, σχολιάζει με γλαφυρό τρόπο τόσο την οικογένειά της, όσο και την αστυνομία και την υπόλοιπη κοινωνία, μεγαλοαστική και μη.

Εν κατακλείδι, με το Σε χαιρετώ, αδερφέ μου ο Marin Ledun παρουσιάζει ένα χιουμοριστικό noir μυθιστόρημα και με όχημα την απλή γραφή του και τις αναφορές του, σχολιάζει με σαρκασμό και αιχμηρό χιούμορ πολλά από τα κακώς κείμενα της σύγχρονης γαλλικής, και όχι μόνο, κοινωνίας.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννηθείς το 1992 και μεγαλωμένος ανάμεσα στους πατρικούς δίσκους, κατέληξε από μικρός πως ο ένας και μοναδικός θεός είναι o Lemmy. Η Agatha Christie και ο Stephen “βασιλιάς” Κing έφεραν σε μία βαρυσήμαντη θέση την λογοτεχνία δίπλα στη μουσική και ιδιαιτέρως στον σκληρό ήχο. Στον ελεύθερό του χρόνο κρίνει δουλειές αλλονών.