Κοιτώντας πίσω, βλέπεις κανείς πως το All New- All Different, το οποίο είχε δηλώσει πως θα έβαζε την Marvel σε μια νέα εποχή, δεν τα κατάφερε. Αντί να δώσει μια καινούργια ώθηση, αφήνει πίσω του μια εταιρεία χωρίς στόχευση, χαωμένη από τα υπερβολικά, και οριακά αποτυχημένα, events, σχεδιαστές και καλλιτέχνες πιεσμένους, με πολλά εργοδοτικά παράπονα και ιστορίες που, στην πλειοψηφία τους, δεν κατάφεραν να κάνουν τους αναγνώστες να νοιαστούν, τουλάχιστον αρκετά. Εμπορικά είναι μια καθαρή αποτυχία, καθώς όχι μόνο δεν κατάφερε να χτυπήσει κανέναν από τους τίτλους του Rebirth της DC, αλλά άγγιξε χαμηλά ποσοστά, ακόμα και για τους πάλαι ποτέ σημαιοφόρους. Καθώς πολλές σειρές έχουν μπει ήδη στην φάση του Marvel Now, το οποίο ευαγγελίζεται και αυτό πως θα είναι μια φρέσκια αρχή, το All New- All Different της Marvel ετοιμάζεται να πάρει την θέση του στην ιστορία. Πριν το κάνει ολοκληρωτικά, κοιτάμε πίσω και ξεχωρίζουμε τους 10 τίτλους που μέσα στην γενική αδιαφορία μας τράβηξαν το ενδιαφέρον….
10)Ms Marvel
Από την πλευρά των Inhumas, ξεχωρίζουμε μόνο την αγαπητή Kamala Khan που προσπαθεί να συνδυάσει τον ρόλο της ως υπερήρωα με την διττή πολιτιστική της ταυτότητα. Χωρίς να υποτιμούμε την σημασία του να υπάρχει ένας μουσουλμανικού backround ήρωας, πόσο μάλλον ηρωίδα, το Ms Marvel, παρά τις αναμφισβήτητα καλές του προθέσεις, μεταχειρίζεται και αυτό κλισέ και νόρμες που έχουν ξεπεραστεί και δεν προσφέρουν πια υλικό για σκέψη, ειδικά όταν η πολυπολιτισμικότητα πλέον τίθεται τόσο έντονα στο προσκήνιο. Ίσως την επόμενη φορά που καταπιαστεί με το σενάριο ο G. Willow Wilson, μας δώσει μια πραγματικά ριζοσπαστική παρουσίαση. Ίσως πάλι όχι. Όπως και να έχει, αγαπούμε το μικρό Θαύμα της Marvel και δεν μπορούμε παρά να το αναφέρουμε.
9)Captain America: Sam Wilson
Είναι προβληματικό όταν αναγκάζεσαι ήδη από τον τίτλο να διασαφηνίζεις για ποιον Captain America πρόκειται. Η μετάβαση από τον Steve Rogers στον Sam Wilson είχε αρκετά προβλήματα, ενώ μετά το Avengers: Standoff! η όλη διαδικασία μπλέχτηκε ακόμα παραπάνω με την επιστροφή του Steve Rogers (ως Hydra φασίστα αυτή την φορά). Από τους μεγάλους χαμένους όλης της υπόθεσης είναι ο βετεράνος Nick Spencer (ιστορία) και ο Daniel Acuna (σχέδιο) καθώς η προσοχή έφυγε από την πολύ δυνατή ιστορία του Sam Wilson, ενός μαύρου ήρωα σε μια κοινωνία που στρέφεται όλο και περισσότερο προς τα δεξιά. Η νίκη Trump στις αμερικάνικες εκλογές, χωρίς να είναι απόλυτα ενδεικτική της αμερικάνικης κοινωνίας, δεν αλλάζει το γεγονός ότι οι εικόνες του Acuna με τους μαυροφορεμένους, απρόσωπους μπάτσους που καταπιέζουν μειονότητες στους δρόμους είναι πιο κοντά από ποτέ, και η ιστορία του Sam Wilson είναι από αυτές που πρέπει να ειπωθούν, ειδικά σε τέτοιους καιρούς. Χωρίς να είναι τέλεια ή να αποφεύγει τα κλισέ και τις κοινοτυπίες, ο Sam Wilson είναι αυτή την στιγμή ο Captain America που χρειαζόμαστε.
8) Daredevil
Oι αλλαγές που εισήγαγε η Marvel σε όλους τους κεντρικούς της ήρωες άφησαν εντελώς αδιάφορο τον Daredevil. Όχι μόνο αυτό, αλλά σε πείσμα των καιρών, το Daredevil γύρισε πίσω στις Miller-ικες του ρίζες και μας έδωσε μερικές απίστευτα σκοτεινές και ενδιαφέρουσες ιστορίες. Ο Charles Soule (ιστορία) εισάγει νέους χαρακτήρες, παλιάς κοπής, αλλά το βάρος πέφτει στον Ron Garney (σχέδιο) που μας δίνει ένα από τα πιο υποτιμημένα κλασσικά σχέδια της χρονιάς, βαθιά ενήλικο μέσα στην εφηβικότητα του, βίαιο και σοκαριστικό όπως πρέπει να είναι τα στενά του Hells Kitchen…
7) Scarlet Witch
H Wanda Maximoff μπορεί να έχει ιστορία ως μέλος διάφορων ομάδων, όμως το All New- All Different την φέρνει στο προσκήνιο ως άτομο. Ο τίτλος της είναι στην πραγματικότητα ένα ταξίδι ενδοσκόπησης της ηρωίδας, μια διαδρομή στην μαγεία και στο παρελθόν. Το λυρικό σχέδιο του David Aja ρέει γύρω από τις σύντομες ιστορίες του James Robinson, οι οποίες αποκαλύπτουν τον χαρακτήρα και την πορεία του προς την ανεξαρτησία.
6)Doctor Strange
Το 2016 ήταν η χρονιά του με την πολύ δυνατή νέα ταινία. Στα comics, o Sorcerer Supreme καλείται να αντιμετωπίσει μεγαλύτερες δυσκολίες, καθώς η μαγεία έχει χαθεί και πλέον πρέπει να το ζήσει στα στενά, με τα γυμνά του χέρια, ρόπαλα και μαχαίρια, για να κρατήσει τον κόσμο ασφαλή. Ο τίτλος των Jason Aaron (σενάριο) και Chris Bachalo (σχέδιο), με το στρωτό, λιτό του σχέδιο (μεγάλη αντίθεση με τα ψυχεδελικά σκίτσα για τα οποία έγινε γνωστός ο χαρακτήρας) είναι ένας πολύ πιο προσωπικός, ώριμος τίτλος για τον ήρωα. που πλέον καλείται να φροντίσει τα μεγάλα με μικρά μέσα…
5)Εxtraordinary Χ men
Οι μεγάλοι χαμένοι της πάλης της Fox με την Marvel, οι πάλαι ποτέ πρωταθλητές της εταιρείας, έχουν ξεπέσει κατά πολύ. Προσπαθώντας συνεχώς να δώσει βάρος στους ολόδικους της Inhumans, η Marvel σκοτώνει, θάβει ή απλά αγνοεί όλο και περισσότερο τα μέλη της X οικογένειας. Τα ταξίδια στον χρόνο, το χαοτικό timeline και οι… κακές μεταθέσεις δεν βοηθούν ιδιαίτερα. Ωστόσο, παρόλα αυτά, το Εxtraordinary x men των Jeff Lemire (σενάριο) και Humberto Ramos (σχέδιο) κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει την φλόγα των μεταλλαγμένων ζωντανή και, εν πολλοίς, το καταφέρνει. Για τους φίλους των X-men, είναι ένας τίτλος που επιβάλλεται.
4)Power Man & Iron Fist
Συνδυάζοντας την street αισθητική του Daredevil με τις κοινωνικές προεκτάσεις του Captain America, σε έναν σαφώς πιο χαβαλετζίδικο τόνο, το Power Man & Iron Fist , η επιστροφή δηλαδή των παραδοσιακών Heroes for Hire ήταν μια ανθρώπινη και όμορφη στιγμή, τόσο στην πορεία της ζωής των ηρώων, όσο και στης Marvel γενικότερα. Ο μόνος τίτλος που αξιοποίησε σωστά τις ιδέες του Civil War II για την αστυνόμευση και το profiling, και μάλιστα από την πλευρά των αδικημένων, η σειρά του David F. Walker (σενάριο) με το φανατικά μη ρεαλιστικό σχέδιο του Sanford Greene κατάφερε να ξεχωρίσει, όπως έχουμε ξαναπεί.
3)Βlack Widow
Σε παρόμοιο τόνο και ύφος με το Scarlet Witch, πολύ διαφορετικό όμως σε εκφραστικά μέσα και θεματολογία, το Βlack Widow εστιάζει στο παρελθόν και το παρόν του χαρακτήρα, με κρυστάλλινο σχέδιο, καθαρότητα και συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η Natasha Romanoff γίνεται αυτάρκης ως χαρακτήρας, χωρίς να χρειάζεται άλλους ήρωες γύρω της για να λάμψει σε αυτό που κάνει καλύτερα: να κινείται στις σκιές και να σκοτώνει. Έργο του Chris Samnee ως επί το πλείστον, σε σχέδιο και ιστορία, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν έχουν συμμετάσχει άλλοι δημιουργοί, όπως ο Phil Noto, ο Nathan Edmondson και ο τρομερός Mark Waid.
2)Moon Knight
Όπως μπορεί κάποιος να συμπεράνει, την έκπληξη στο All New- All Different την έκαναν οι “μικροί” χαρακτήρες, αυτοί που δεν ήταν υπό την στενή παρακολούθηση της διεύθυνσης της Marvel, που δεν συμμετείχαν (τόσο) στα μεγάλα event και είχαν την ελευθερία να πουν μια ιστορία με τον δικό τους τρόπο. Ο Moon Knight τα έκανε όλα αυτά, σε ένα βαθιά ψυχαναλυτικό, ανά στιγμές tripy τίτλο, που συνδύαζε Χόλυγουντ, λυκανθρώπους στο φεγγάρι και Αιγύπτιους θεούς! Η τρομερή ιστορία του Jeff Lemire συνδυάζεται έξοχα με το στρυφνό, οξύ σχέδιο του Greg Smallwood, που δίνει μια ιδιαίτερη 50s αισθητική στο όλο εγχείρημα και απογειώνει το αποτέλεσμα. Το είπαν “το βιβλίο που θα είστε τρελοί να χάσετε” και συμφωνούμε.
1)Vision
To πιο εύκολο νούμερο ένα στην ιστορία. Το τρομερό Vision των Τom King (ιστορία) και Mike Del Mundo (σχέδιο) έχει αναλυθεί επαρκώς και εδώ ως μια αναγκαία επαναπροσέγγιση στο υπερηρωικό comic, ένα σχόλιο πάνω στην θηλιά του μικροαστισμού και πως αυτή εκδηλώνεται. Η τρομακτικά αληθινή γραφή του King για τις ανθρώπινες δυνατότητες και την συσχέτιση τους με τους υπολογιστές σε κάνει να νιώθεις πως πραγματικά διαβάζεις ένα comic που σε σέβεται και σου δίνει υλικό για σκέψη. Aπλά από τα καλύτερα του 2015/2016. Αν συνεχιζόταν, θα ήταν και του 2017.
