The Terror – Αποδομώντας τον τρόμο και φτιάχνοντάς τον εκ νέου

Άλκης Καζαμίας Από Άλκης Καζαμίας 8 Λεπτά Ανάγνωσης

Θυμάστε το AMC; Οι περισσότεροι από εσάς θα πείτε ότι είναι αυτό το κανάλι που προβάλει τη γνωστή σε όλους μας ζόμπι-σαπουνόπερα ή που μας πρόσφερε την καλύτερη σειρά όλων των εποχών που ακούει στο όνομα Breaking Bad (καθώς και το επίσης εξαιρετικό του sequel Better Call Saul). Εν πάση περιπτώσει είναι ένα κανάλι το όποιο μας έχει αποδείξει ότι μπορεί να κονταροχτυπηθεί επάξια με τα κανάλια αντίστοιχου βεληνεκούς όπως το HBO αλλά και με τις ανερχόμενες streaming πλατφόρμες οι οποίες αρχίζουν να ξεπροβάλουν από παντού πια.

Κι όμως παρά τις αξιόλογες παραγωγές του, το εν λόγω κανάλι φαίνεται ότι τα τελευταία χρόνια προτιμάει να παίζει τα χαρτιά τους στην εύκολη λύση που το προσφέρει το Walking Dead και να μη θέλει να αφιερώσει χρόνο και κυρίως χρήμα σε καινούργιες αξιόλογες παραγωγές. Ευτυχώς όλα άλλαξαν τον Μάρτιο του 2018 όταν στους τηλεοπτικούς δείκτες εμφανίστηκε το νέο πόνημα του καναλιού το οποίο θα κυμαίνετε σε horror μονοπάτια προσπαθώντας να φέρει τη νέα ανατροπή στον χώρο. Και ναι διάολε τα καταφέρνει με τη μεγαλύτερη επιτυχία. Ο λόγος για το The Terror ίσως ένα από τα αριστουργήματα της σύγχρονης τηλεόρασης και σίγουρα μία από τις καλύτερες σειρές της δεκαετίας.

Η ιστορία της σειράς είναι και ένα από τα καλύτερά της χαρτιά. Αφορά την πραγματική χαμένη εξόρμηση του καπετάνιου Σερ Τζων Φράνκλιν ο οποίος το 1845 σάλπαρε από την Αγγλία με τα πλοία HMS TERROR και HMS EREBUS, με προορισμό την Αρκτική θάλασσα. Στόχος του ήταν να βρει ένα συντομότερο δρόμο μέσω της θάλασσας από την Ευρώπη στην Ασία για εμπορικούς σκοπούς. Τα καράβια ωστόσο δε γύρισαν ποτέ. Τα συντρίμμια των δύο πλοίων ανασύρθηκαν μόλις πριν από λίγα χρόνια. Συγκεκριμένα το Erebus το 2014 και το Terror του 2016. Αν και στα λείψανα οι επιστήμονες ανακάλυψαν στοιχεία δηλητηρίασης και κανιβαλισμού κανένας δεν ξέρει τι συνέβη στην πραγματικότητα στα μέλη του πληρώματος. Και εδώ είναι που μπαίνει η σειρά στο παιχνίδι.

Εμπνευσμένη από το ομώνυμο βιβλίο του μάστορα των μυθιστορημάτων τρόμου Dan Simmons έρχεται για να δώσει μία δικιά της αρκετά “πειραγμένη” εκδοχή στα γεγονότα που μπορεί να συνέβησαν. Και από εκεί και έπειτα… the sky is the limit. Το γεγονός ότι μέχρι και σήμερα αγνοούμε τα γεγονότα που συνέβησαν στα δύο πλοία δίνει το πάτημα στη σειρά να πει τα γεγονότα όπως αυτή θέλει. Ακόμα και αν αυτό που θα πει έχει λίγο υπερφυσικό στοιχείο μέσα. Ναι καλά ακούσατε. Η σειρά δεν έχει κανένα σκοπό να γίνει άλλη μία σειρά ντοκιμαντεριστικού χαρακτήρα και να εμπνευστεί από το based on a true story σενάριό της για να μας πει πως έγιναν τα πράγματα. Αντιθέτως προτιμάει να τραβήξει τον δικό της δρόμο και έτσι έχουμε πραγματικότητα και φαντασία ανακατεμένες στο ίδιο τσουκάλι και το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι τίποτα λιγότερο από συναρπαστικό. Αυτό είναι άλλωστε και ένα από τα υπέροχα πράγματα που μας δίνει η φαντασία.

Ήδη από την πρώτη σκηνή παρατηρεί κανείς ότι από άποψη παραγωγής η σειρά δε μασάει. Τα παγωμένα τοπία της Αρκτικής, ο απέραντος ωκεανός και τα επιβλητικά καταστρώματα των δύο πλοίων σου προκαλούν από την αρχή κιόλας μία κλειστοφοβία παρ όλη την ανοιχτωσιά του ωκεανού. Τα κουστούμια είναι επίσης εξαιρετικά καθώς αποδίδουν με τρομερή ακρίβεια το κλίμα της εποχής. Εκεί όμως που η σειρά κάνει πραγματικά παπάδες είναι στα gore σημεία της. Ναι, η σειρά δε χαρίζεται στους λιπόψυχους θεατές και παραδίδει σκηνές βίας τόσο ωμές και σε πολλά σημεία τόσο ρεαλιστικές που σε μερικές σκηνές ακόμα και στους πιο θαρραλέους μπορεί να σχηματιστεί ένας μικρός μορφασμός φρίκης.

Ειδική μνεία ωστόσο πρέπει να γίνει για τις ερμηνείες. Εδώ η σειρά κάνει ίσως την πιο σωστή κίνηση επιστρατεύοντας ένα επιτελείο χαρισματικών ηθοποιών γνωστούς κυρίως από τη δουλειά τους στο θέατρο. Και βλέποντας κανείς τα επεισόδια συνειδητοποιεί ότι δε θα μπορούσε να γίνει καλύτερη επιλογή. Η τραγικότητα που διέπει τους χαρακτήρες αλλά και την ίδια την ιστορία δε θα μπορούσε να ενσαρκωθεί καλύτερα παρά μόνο από ηθοποιούς τέτοιου βεληνεκούς. Ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων ο Jared Harris (Mad Men, The Crown) ως ο Καπετάνιος Francis Crozier (η ερμηνεία του καθ όλη τη διάρκεια της σειράς αγγίζει επίπεδο Αρχαία Τραγωδίας), ο Tobias Menzies (Game of Thrones, Underworld) και Adam Nagaitis στον ρόλο του ανατριχιαστικού Cornelius Hickey. Η δουλειά όμως που γίνεται από όλους τους ηθοποιούς πρωταγωνιστές και κομπάρσους είναι τόσο καλή που θα έπρεπε να δοθεί σε όλους ότι βραβείο υπάρχει σε θέμα υποκριτικής σειρών.

Αυτό όμως που κάνει εν τέλει το Terror να ξεχωρίζει είναι η αλλαγή που φέρνει στο κουρασμένο πλέον είδος του τρόμου. Κάτω από το “καμουφλάζ” της δραματικής σειράς εποχής με ένα πρίσμα από supernatural στοιχείο η σειρά έχει ένα βαθύτατα ψυχολογικό υπόβαθρο. Το υπερφυσικό του κομμάτι υπάρχει αλλά μπαίνει σε δεύτερο επίπεδο καθώς πρωταγωνιστές του είναι οι άνθρωποι και η προσπάθειά τους να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον που ναι μεν το περίμεναν ότι θα ήταν αφιλόξενο αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον χειρότερο εχθρό τους. Τον ίδιος τους το εαυτό. Ο τρόμος του The Terror είναι ξεκάθαρα εγκεφαλικός. Υπάρχει βέβαια και η βία η οποία σε πολλά σημεία καταντάει ρεαλιστικότατη και μπορεί να κάνει πολύ κόσμο να φρίξει με αυτό που αντικρίζει όμως αυτό που θέλει να δείξει ως τον αληθινό τρόμο είναι το σκοτάδι που βρίσκετε μέσα στις καρδιές των ανθρώπων. Και από αυτό έχει να δείξει μπόλικο.

Αν και βλέπω σειρές από πολύ μικρός και έχω λατρέψει πολλές (και έχω μισήσει ακόμα περισσότερες) ελάχιστες είναι οι σειρές οι οποίες μου έχουν προκαλέσει ένα τόσο μεγάλο συναισθηματικό δέσιμο όσο αυτή εδώ. Από την αρχή μέχρι το τέλος της αν την αφήσεις να σε παρασύρει θα σε οδηγήσει σε ένα ταξίδι που δύσκολα θα το ξανασυναντήσεις. Το γεγονός ότι ανακοινώθηκε η συνέχεια της σειράς με μία καινούργια ιστορία (κάνοντας την anthology series) μας κάνει από τη μια να ανυπομονούμε αλλά και από την άλλη να ανησυχούμε για το αν η επόμενη ιστορία θα είναι το ίδιο εξαιρετική με την πρώτη. Ωστόσο το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναμένουμε με ανυπομονησία τις 12 Αυγούστου όπου θα δούμε αν οι προσδοκίες μας θα εκπληρωθούν.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Ο Άλκης όταν ήταν μικρός ήθελε να γίνει anime. Αργότερα σοβαρεύτηκε και τώρα κυνηγάει την καριέρα του Bounty Hunter στον Tatooine. Στον ελεύθερό του χρόνο σπουδάζει θεατρολογία στο ΕΚΠΑ και του αρέσει οτιδήποτε τον μεταφέρει σε μακρινούς γαλαξίες, η δυνατή μουσική και το ανελέητο κράξιμο.