Αποδομημένα Αστεία – “Επειδή είναι απαίσιο να εξηγείς τα αστεία σου…”

Ίωνας Αγγελής Από Ίωνας Αγγελής 4 Λεπτά Ανάγνωσης

Ο Κλημής Κεραμιτσόπουλος, γνωστός πλέον στο Ελληνικό κοινό μέσα από τα διάφορα αλμπουμάκια του, όπως τα «Οι (α)διάφορες ιστορίες του Αναγνώστη Παλάμπρα» «Διάολε!!! Δεν έχεις Τον Θεό Σου» και το «Ιστορίες για Αχρείους» (σε σενάριο του Μέλανδρου Γκάνα από τις Εκδόσεις Του Κάμπου). Γνωστός επίσης μέσα από εκείνες τις υπέροχες «Τελευταίες Σελίδες» στα Μπλε Κομήτης #1-3, έως και παραλίγο βραβευμένος φέτος στα Ελληνικά Βραβεία Κόμικς στη κατηγορία «Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Καλλιτέχνη». Και δεν ξεχνάμε πως ήταν ο τιμώμενος καλλιτέχνης της έκθεσης Comic’ N Play τον Νοέμβριο του 2018. Και φυσικά την ημερομηνία γεννήσεώς του, στις 7 Δεκεμβρίου 1978.

Γιατί όμως έπρεπε να σας δώσουμε το βιογραφικό του πριν προχωρήσουμε στο review; Επειδή ακριβώς το νέο του άλμπουμ «Αποδομημένα Αστεία» είναι ο εαυτός του, που μέσα από 32 σελίδες και 29 τεσσάρων-καρέ-στριπς, μας ταξιδεύει στις επτά θάλασσες του ψυχικού του κόσμου, με πρωταγωνιστές δύο – ανώνυμα – ψαράκια. Ποια είναι όμως η ειρωνεία; Τα ψάρια είναι το φαγητό που μισεί να τρώει!

«Επειδή είναι απαίσιο να πρέπει να εξηγείς τα αστεία σου, για σπάσιμο έβαλα μπόλικα από δαύτα σε αυτό το λευκώμικ…» μας προϊδεάζει ο Κλημής στο εξώφυλλο για το τι θα ακολουθήσει… Έτσι σε κάθε του στριπ, ξεκινάει με έναν πιασάρικο τίτλο, προχωράει στα 4 καρέ, και μετά το τέλος του τέταρτου καρέ, κάνει κάτι αρκετά πρωτότυπο… Έρχεται στη θέση να εξηγήσει το αστείο. Εκτός από αυτό όμως, πολλές φορές μας μιλάει και για το πώς εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο στριπ, ή ακόμα και τον τίτλο του. Ουσιαστικά, αυτό είναι μία αντίδραση στην «κατάρα» των γελοιογράφων, τα στριπς τους να αποκτούν λίγο έως και μηδαμινό νόημα.

Ένα σημαντικό στοιχείο που παρατηρείται στην όλη αφήγηση του Κλημή, από το εισαγωγικό σημείωμα, στα στριπ, ή ακόμα και στο εξώφυλλο και στο οπισθόφυλλο, είναι η απλότητα των αστείων του. Δεν προσπαθεί να κάνει κάτι πολύ έξυπνο, ή πολύ εύστροφο. Παίρνει έμπνευση από τη καθημερινή ζωή, από την ποπ κουλτούρα, από την επιστήμη (ίσως το λιγότερο μη εύστροφο) από εκείνα τα πράγματα που όταν τα βλέπεις αποτυπωμένα στο χάρτι λες: «μα καλά ρε συ, ναι, πως δεν το σκέφτηκα»!

Το κόμικ ως κόμικ έχει πολύ όμορφη ροή, όλα είναι εναρμονισμένα μεταξύ τους, και ποτέ δεν χάνεσαι. Οι εξηγήσεις που γίνονται δουλεύουν με εξαιρετικό τρόπο, και δεν χάνεται ούτε στιγμή ο αναγνώστης. Δημιουργικό, εύστροφο, πολυμήχανο. Το σχέδιο έρχεται να συμπληρώσει σε αυτό, με ωραίο δουλεμένο background, απλοϊκό αλλά παράλληλα απολύτως λειτουργικό σχέδιο, και με το χρώμα να δημιουργεί την απαραίτητη, «στυλάτη» ατμόσφαιρα.

Συνοψίζοντας, ο Κλημής καλεί τους αναγνώστες να δώσουν την απαραίτητη προσοχή στα στριπ όχι μόνο τα δικά του, αλλά και των υπόλοιπων γελοιογράφων, και να καταλάβουν πόση δουλειά, πόση σκέψη υπάρχει πίσω από αυτά, και ποτέ να μην υποβαθμίζουμε την δουλειά του άλλου. Γιατί ακόμα και το πιο μικρό πράγμα, όπως τέσσερα καρέ, έχει την δικιά του αξία…

Μοιραστείτε το Άρθρο
Οι φοιτητικές και συνδικαλιστικές υποχρεώσεις βαραίνουν την αθεράπευτα nerd ψυχή του Ίωνα. Υπάρχει όσο υπάρχει και το ευρώ στη χώρα μας και περιμένει την ώρα και την στιγμή που οι τρίχες του θα γίνουν γκρι για να γίνει ένα με τη πραγματική του ηλικία.