Το Αρπακτικό – Βουτιά στα γκέτο των late ’60s

Δημήτρης Τζάνογλος Από Δημήτρης Τζάνογλος 4 Λεπτά Ανάγνωσης

«Μπορείς να στραφείς στον Allen Ginsberg, τους Beat ποιητές, και στον Bob Dylan, αλλά ο Gil Scott-Heron είναι η εκδήλωση του μοντέρνου κόσμου». Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε ο Chuck D. των Public Enemy το 2011 μετά την είδηση του θανάτου του, τον Gil Scott-Heron (1949-2011) μία από τις μεγαλύτερες μουσικές προσωπικότητες του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα. Δικαίως από πολλούς θεωρείται ως ο Νονός του Ραπ παίζοντας σε όλη του την καριέρα μεταξύ ειδών όπως η Jazz, το R&B, η Funk και η Soul. Οι στίχοι του ήταν ιδιαιτέρως ποιητικοί με έντονο κοινωνικό στοιχείο τη ζωή των μαύρων στα γκέτο.

Πριν αφοσιωθεί ως επί το πλείστον στη μουσική, ο Gil Scott-Heron τίμησε τη λογοτεχνία με έξι συνολικά βιβλία ποίησης και μυθιστορίας. Πρώτο του πόνημα ήταν το 1971, σε ηλικία 21 ετών, το Αρπακτικό το οποίο κυκλοφόρησε το 2019 στα ελληνικά από τις εκδόσεις Βακχικόν σε μετάφραση του Βασίλη Κοντόπουλου.

Το Αρπακτικό λαμβάνει χώρα στα τέλη της ταραγμένης δεκαετίας του ’60, στην περιοχή Τσέλσι του Μανχάταν, με έντονο στοιχείο μαύρων και Πορτορικανικών κοινοτήτων. Έχοντας ως βάση τη δολοφονία του Τζον Λι, ενός δεκαοχτάχρονου εμπόρου ναρκωτικών, πλάθεται ένα μυθιστόρημα γύρω από τη ζωή στα γκέτο, τα ναρκωτικά και το Μαύρο Κίνημα. Σε κάθε κεφάλαιο υπάρχει άλλος αφηγητής, όλοι εκ των οποίων είναι παιδιά, μαθητές και φοιτητές που ζουν στην συγκεκριμένη περιοχή και πλάθονται στους δρόμους της.

Οι περισσότερες φιγούρες που εμφανίζονται στο Αρπακτικό είναι περιθωριακές μεν, γεμάτες ορμή και οργή δε για ένα καλύτερο προσωπικό αλλά και κοινοτικό μέλλον. Μέσα από τις συμμορίες ανηλίκων, τη χρήση και τη διακίνηση των ναρκωτικών, οι νεαροί μαύροι που εμφανίζονται στην ιστορία, προσπαθούν να αισθανθούν σημαντικοί μέσα σε μία ομάδα και να νιώσουν τη συντροφικότητα, μαθαίνοντας ταυτόχρονα όμως και την βαρβαρότητα των δρόμων και της ζωής στο γκέτο. Το Μαύρο Κίνημα ταυτόχρονα βρίσκεται στην ακμή του και παίζει σημαντικό ρόλο καθ’ όλη τη διάρκεια του βιβλίου αφήνοντας μια νότα αισιοδοξίας για το μέλλον της μαύρης κοινότητας.

Ένα ακόμα στοιχείο που, αν και δε θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη, ενισχύει την ταυτότητα και την ατμόσφαιρα της ιστορίας είναι το soundtrack με το οποίο έχει ντύσει το Αρπακτικό ο Gil Scott-Heron. Οι μουσικές προσωπικοτήτων όπως ο Ray Charles, η Aretha Franklin, ο Jimmy Hendrix και πάρα πολλών άλλων γνωστών αλλά και όχι τόσο μουσικών συνθέτουν μία έμμεση μουσική εγκυκλοπαίδεια.

Εν κατακλείδι, μόλις στα 21 του ο Gil Scott-Heron κατάφερε και έπλασε μια ιστορία με έντονο ρεαλιστικό στοιχείο, που ταυτόχρονα μέσα από την αστυνομική πλοκή παρουσιάζει της κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όπως αυτές λάμβαναν χώρα στα γκέτο της Νέας Υόρκης. Το Αρπακτικό είναι ένα μυθιστόρημα που μέσα από την πρωτόλεια γραφή του και τις πολιτικές, κοινωνικές αλλά και μουσικές αναφορές του αποτελεί μία εξαιρετική πρόταση για όσους αρέσκονται στα παραπάνω στοιχεία.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννηθείς το 1992 και μεγαλωμένος ανάμεσα στους πατρικούς δίσκους, κατέληξε από μικρός πως ο ένας και μοναδικός θεός είναι o Lemmy. Η Agatha Christie και ο Stephen “βασιλιάς” Κing έφεραν σε μία βαρυσήμαντη θέση την λογοτεχνία δίπλα στη μουσική και ιδιαιτέρως στον σκληρό ήχο. Στον ελεύθερό του χρόνο κρίνει δουλειές αλλονών.