Αnt-man- Οι μικροί υπερήρωες της καθημερινότητας στο προσκήνιο

Nίκος Γιακουμέλος Από Nίκος Γιακουμέλος 7 Λεπτά Ανάγνωσης

Αρχικά  να δηλώσω  κάτι διαδικαστικό: δεν είμαι ιδιαίτερα μεγάλος φαν του 3D, για πολλούς  λόγους που ανήκουν σε άλλο κείμενο. Σε αυτή την ταινία όμως πραγματικά το ευχαριστήθηκα και θεωρώ πως σκηνοθετήθηκε ακριβώς με μια τέτοια λογική. Κάναμε που κάναμε τόση υπομονή ας την δούμε όπως πρέπει.

Στα ουσιαστικά τώρα. Έχοντας ως τελευταία super hero movie εμπειρία το F4, ήμουν λίγο επιφυλακτικός, έχοντας εμπιστοσύνη όμως στην true  Μarvel  μπήκα στην αίθουσα. Τελικά, η εμπιστοσύνη μου ήταν πλήρως δικαιολογημένη. Το Αnt-man είναι μια απίστευτα διασκεδαστική, ανθρώπινη  και σωστά υπολογισμένη σε όλα της super-hero movie που έρχεται να κλείσει αρμονικά το δεύτερο κύκλο ταινιών της Μarvel.

Ως υπόθεση είναι πλέον λίγο πολύ γνωστή:  Ο διαρρήκτης  Scott Lang βρίσκει την ευκαιρία να κλέψει μια παράξενη στολή από τον Dr. Hank Pym, μόνο για διαπιστώσει αργότερα πως τελικά επιλέχθηκε να γίνει ο δεύτερος Ant-Man και να σώσει την κόρη του αλλά και τον κόσμο.  Ότι περιμένουμε δηλαδή πάνω κάτω από ένα origin story. Mόνο που…

Το Αnt-man καταφέρνει πολύ καλύτερα από άλλες παρόμοιες ταινίες της Μarvel  να σε κάνει να μπεις στην  ζωή, στο χαρακτήρα και στα ανθρώπινα συναισθήματα των ηρώων της ταινίας, ειδικά σε σύγκριση με το μονολιθικό Captain America –Τhe First Avenger και το πολύ βαρετό Τhor. Εστιάζει πολύ περισσότερο στους ήρωες της σε επίπεδο της ανάπτυξης προσωπικότητας και αυτές με τη σειρά τους καταφέρνουν να σε κερδίσουν. Τουλάχιστον οι περισσότερες , (γιατί υπήρχαν και κάποιοι πολύ κακογραμμένοι και στερεοτυπικοί β’ ρόλοι). Σε επίπεδο πρωταγωνιστών είναι κάτι παραπάνω από άρτιο.

Σε αυτό βοηθούν και οι ηθοποιοί. Ο Paul Rudd δεν ανήκει πια στα Φιλαράκια, δεν είναι απλά ο «γκόμενος της Φοίβη» . Είναι πλέον ο δικός μας Αnt-man  και πρέπει να το καταλάβουμε. Με τρομερή όρεξη και τεράστιο ταλέντο, δίνει μια ερμηνεία με απίστευτο χιούμορ εκεί που χρειάζεται, σοβαρότητα εκεί που πρέπει και πάνω από όλα την επίγνωση πως επιτέλους είναι εκεί που ανήκει. Πήρε στις πλάτες τους το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας και η επιτυχία της του ανήκει σε μεγάλο βαθμό.

there-are-two-end-credits-scenes-in-ant-man--heres-what-they-mean-for-the-future-of-marvel-movies

Επίσης, συνεχίζοντας την φάση όπου μεγάλοι ηθοποιοί κάνουν ένα πέρασμα σε κομιξοταινίες (Robert Redford εσένα κοιτάω) ως Dr. Hank Pym (και πρώτος Antman) εμφανίζεται ο Michael Douglas που αναλαμβάνει εδώ τον ρόλο του δασκάλου, μεταλαμπαδεύοντας στον Scott, αλλά και στη ταινία την ποιότητα και την κλάση που έχει ανάγκη ένας (lets face it)  άσημος στο ευρύ κοινό σουπερήρωας.  Μια σωστή και μετρημένη ερμηνεία. Επιπλέον είναι προς τιμήν της ταινίας που δεν έκρυψε το ότι ο Scott Lang είναι ουσιαστικά ο δεύτερος ήρωας με αυτό το όνομα αλλά επέλεξε να μας δείξει έστω κάτι μικρό από το ηρωικό του παρελθόν του Hank!

ant-man-trailer-2-analysis-3-michael-douglas-750x399

Η κόρη τώρα, η Evangeline Lilly (Hobbit) φέρνει λίγο τσαγανό στο παρεάκι, δίνοντας μιας ερμηνεία που θύμισε πολύ Lost και ήταν η σωστή δόση badassιλας που χρειαζόταν, ενώ την ίδια στιγμή ενισχύει με πολύ ωραίο τρόπο τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της ταινίας. Για τον Corey Stoll (Ηοuse of Cards) ως Yellowjacket δεν έχω να πω κάτι, ο ρόλος τους ουσιαστικά συνοψίζεται σε αυτόν ενός στερεοτυπικού κακού που την επόμενη στιγμή δεν θυμάσαι καν το όνομα του, πάνω κάτω δηλαδή όπως όλοι οι κακοί του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel, με εξαίρεση τον καρδιοκατακτητή Loki. Περισσότερο χαρακτήρα είχαν τα μυρμήγκια και το εννοώ. Θυμάμαι  ακόμα το όνομα ενός μυρμηγκιού, χρειάστηκε να ψάξω όμως πως έλεγαν τον κακό. Και δεν το συμπαθούσα καν αυτό το μυρμήγκι. Γενικά υπάρχει ένα ζήτημα με τους κακούς, που πρέπει να το θίξουμε κάποια στιγμή. pjk

Ant-Man-Wasp

Ταυτόχρονα οι σκηνές σμίκρυνσης, το ατού δηλαδή της ταινίας όσον αφορά το οπτικό κομμάτι, ήταν πραγματικά  απολαυστικές,  πράγμα που για να πω την αλήθεια δεν το περίμενα από  έναν σκηνοθέτη σαν τον  Peyton Reed, που μέχρι χθες η καλύτερη ταινία που είχε κάνει ήταν το “Yes Man” με τον Jim Carrey. Οι εναλλαγές τους με αυτές σε… κανονικό μέγεθος ήταν πολύ καλοφτιαγμένες  και προσεγμένες, με πολύ διασκεδαστικές κωμικές προεκτάσεις που διαπότιζαν όλη την ταινία, μέχρι και την τελική μάχη! Έγινε ένα πολύ καλό μοντάζ, παρόλο που κάποιες πλευρές δεν αξιοποιήθηκαν τόσο όσο άλλες και δημιουργήθηκε έτσι μια μικρή ανισότητα, πράγμα που κάποιος το παραβλέπει εύκολα.  Ειδικά η στιγμή κορύφωσης ήταν κάτι που θύμιζε πολύ έντονα… Interstellar, μόνο που έβγαζε νόημα και δεν φώναζε lazy writing!

ant-man_game_-_h_-_2015

Για να κλείσουμε, είναι μια ταινία πιο εντυπωσιακή από τους Αvengers; Σίγουρα όχι και δεν είναι αυτός ο σκοπός της. Εδώ οι τόνοι πέφτουν και έρχονται οι άνθρωποι στο προσκήνιο. Το slogan της ταινίας δεν είναι τυχαίο. Το μέγεθος όντως δεν μετράει. Το Αnt-man είναι μια ταινία χαμηλών, ήπιων τόνων, που σκοπό έχει αφενός να διασκεδάσει ( και το πετυχαίνει από την αρχή μέχρι το τέλος της) αφετέρου να διανθίσει το σύμπαν της Μarvel, να το αναπτύξει όσο χρειάζεται και να του προσδώσει αυτήν την τόσο απαραίτητη νότα μικροπροβλημάτων και προσωπικού αγώνα που χρειάζεται. Ο Scott Lang δεν είναι ούτε γενετικός στρατιώτης πωρωμένος με το καθήκον του, ούτε ιδιοφυΐα. Δεν είχε κάποια ουσιαστική εκπαίδευση, ούτε κάποιον ανώτερο σκοπό. Επιλέχθηκε για μια δουλειά, μια ληστεία εταιρείας και την έκανε. Την έκανε γιατί αυτό ήταν το σωστό για αυτόν και τους ανθρώπους που ήταν κοντά του,την κόρη του (που παίζει σημαντικό ρόλο) και τους φίλους τους.  Ο Scott Lang είναι ένας απλός άνθρωπος από τα κάτω (οκ λούμπεν, αλλά δεν έχουμε και πολλές επιλογές όσον αφορά τους ταξικούς υπερήρωες ακόμα) και για αυτό αξίζει την προσοχή μας.

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.