Trumbo- Πας για την ιστορία, μένεις για τον Bryan Cranston

Nίκος Γιακουμέλος Από Nίκος Γιακουμέλος 7 Λεπτά Ανάγνωσης

O  Dalton Trumbo ήταν μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες του Ηollywood, αλλά και γενικότερα της Αμερικής. Ήταν όχι μόνο ένας δημιουργός με τεράστιο εύρος, ευαισθησία και ταλέντο, τόσο πίσω όσο και μπροστά από την κάμερα, αλλά ήταν και ένας άνθρωπος που ποτέ δεν έκανε πίσω από αυτό που πίστευε, που πάλεψε και εν τέλει νίκησε την λογοκρισία στο ίδιο της το παιχνίδι. Αποτέλεσε ἐναν μαχόμενο κομμουνιστή στην καρδιά του Καπιταλισμού, που ποτέ δεν έμεινε έξω από απεργίες και κινητοποιήσεις, ακόμα και όταν τον απείλησε το ίδιο το Κονγκρέσο των ΗΠΑ, ακόμα και όταν  τον έδιωξαν από όλα τα κινηματογραφικά στούντιο, ακόμα και όταν πήγε φυλακή για τα πιστεύω του.1710

Το γεγονός ότι ένα άκρως φοβισμένο Ηollywood, που μόλις τα τελευταία χρόνια έχει κάνει κάποια βήματα εμπρός στο θέμα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και αυτό μετά από πολύ αγώνα, έκανε ταινία για τον Trumbo θα έπρεπε να μας χαροποιεί. Επιπλέον, το ότι σε αυτήν την ταινία καλείται να παίξει ο μεγάλος Ηeiseberg, Bryan Cranston (Breaking Bad, Argo,Drive) θα έπρεπε να μας κάνει να πετάμε από χαρά!

Σε αυτό το κομμάτι δεν απογοητευτήκαμε! Ο Cranston πήρε στις πλάτες του την ταινία και προσέφερε μια πολύπλευρη και εν πολλοίς οσκαρική ερμηνεία, που κατάφερνε να συνδυάσει όλα τα στοιχεία που συνέθεταν το άτομο Donald Trumbo: τον δημιουργό, τον κομμουνιστή, τον πλούσιο, τον πατέρα, τον καριερίστα, τον ανθρωπιστή, τον αγωνιστή. Όλα αυτά έχουν την θέση και όλα βρίσκουν και τον κατάλληλο τρόπο έκφρασης. Με την στόφα ενός μεγάλου ερμηνευτή, ο Cranston ανακατεύει ερμηνευτικά στυλ, βασιζόμενος τη μια στιγμή στο physik του, την άλλη στις λεπτές κινήσεις των χεριών ή του προσώπου. Την ίδια στιγμή δεν διστάζει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του σε όλα τα συναισθηματικά άκρα, από την σιγουριά και της φιλοδοξία μέχρι την θλίψη και την απόγνωση. Είναι όλα εκεί και είναι εξαιρετικά!

screen_shot_2015-10-30_at_2.25.19_pm

Ταυτόχρονα με τον Cranston, το cast συμπληρώνεται από γνωστούς και υπεραγαπημένους ηθοποιούς που κλήθηκαν να ερμηνεύσουν πραγματικά πρόσωπα της Αμερικής τους Μακαρθισμού. Ο κωμικός Louis C.K (Louie, Louis C.K. Oh My God) εμφανίζεται ως  Arlen Hird, έναν κομμουνιστή σεναριογράφο που δεν κατάφερε να επιζήσει την περίοδο της μαύρης λίστας  του Hollywood. Η ανεπιτήδευτη φυσικότητα του Louie, η στάση του απέναντι στα γεγονότα της εποχής είναι τόσο καίρια που εύκολα κερδίζει τις εντυπώσεις, παρά το μικρό του ρόλο. Παράλληλα, ο ΘΕΟΣ Alan Tudyk (Serenity, Firefly. κάνει ένα πέρασμα, και η παρουσία του αξίζει , εκτός των άλλων, και για το ότι κατάφερε να πει στην ίδια πρόταση το “Όσκαρ Σεναρίου” και το “σενάριο με το πιθήκι”.αρχείο λήψης

.Aξίζει να σημειωθεί ως αμφότεροι είναι και σεναριογράφοι εκτός από ηθοποιοί. Παράλληλα, από την πλευρά της Ένωσης, των φανατικών δεξιών που συνέβαλλαν τα μέγιστα στην πολιτική δίωξη των κομμουνιστών στην αμερικανική κοινωνία τις δεκαετίες του 50, του 60 αλλά και το μισό των 70s,  έχουμε την αξιολάτρευτα αντιπαθητική Helen Mirren (The Queen, The Comfort of Strangers,The Debt) η οποία, ως μεγάλη κυρία του κινηματογράφου, υποδύεται την Hedda Hopper, θρυλική αντικομμούνιστρια και φασίζουσα  ηθοποιό (με ίσως το χειρότερο αισθητικό κριτήριο όσον αφορά τα καπέλα). Τέλος, παρότι ερμηνευτικά έχει πολύ δρόμο μπροστά της, η παρουσία της Elle Fanning (Maleficent, Super 8) με ένα πιο ώριμο look εκτιμήθηκε ιδιαίτερα.

Elle Fanning stars as Niki Trumbo in TRUMBO. ©Bleecker Street. CR: Hilary Bronwyn Gail / Bleecker Street.

Πέρα όμως από το επίπεδο των ερμηνειών, η ταινία μπάζει και χάνει σε περισσότερα μέτωπα από ότι μπορεί να αντέξει. Αρχικά, υπάρχει ένα τρομερό πρόβλημα ρυθμού, ειδικά στην αρχή της. Τα πρώτα 20 λεπτά παρουσιάζουν γεγονότα που θα μπορούσαν εύκολα να αποτελέσουν μια ταινία από μόνα του. Αντί αυτού έχουμε μια πολύ βιαστική και επιδερμική τους προβολή, η οποία θέτει τα θεμέλια όλη της ταινίας σε ένα σαθρό υπόβαθρο, το οποίο στην συνέχεια καταρρέει πλήρως όταν ο σκηνοθέτης της ταινίας, ο Jay Roach (Meet the Parents, Austin Powers και όλα τα κακά τους sequels) αλλάζει εντελώς τον προσανατολισμό της! Από την ιστορία του Trumbo εναντίον της λογοκρισίας και της μαύρης λίστας, με την οποία ξεκίνησε, καταλήξαμε σε μια ιστορία επιβίωσης και αργότερα ένα οικογενειακό δράμα, που όλα αυτά έληξαν με μια μαγική λύση. Ο Roachπου βασίζει την ιστορία του στην βιογραφία του Dalton Trumbo από τον Bruce Alexander Cook, δεν δίνει κανέναν προσανατολισμό στο έργο του και το αφήνει να αιωρείται μεταξύ των ειδών και των θεμάτων, χωρίς όμως να ακουμπάει πουθενά. Και χωρίς την εικονογραφική μαεστρία στην απαθανάτιση της εσωτερικής και εξωτερικής κίνησης των χαρακτήρων, που θα έδινε τουλάχιστον μια οπτική ποικιλία στο έργο (το τελευταίο καταφύγιο ενός κακού σκηνοθέτη), η ταινία μένει ορφανή και από τους δυο γονείς, την εικόνα και την ιστορία.

file_611801_trumbo-picture-3-640x427

Εξαίρεση σε αυτήν την τάση είναι η χρήση του αρχειακού υλικού στην ταινία, που είτε χρησιμοποιήθηκε αυτούσιο, είτε ξαναγυρίστηκε με τους ηθοποιούς της ταινίας, σε μια ιδιαίτερα πετυχημένη μείξη ιστορίας και μυθιστορίας. Παρόλα αυτά, ακόμα και αυτό έχει μικρή επίδραση στην υπόλοιπη ταινία, και κυρίως χρησιμοποιείται για να δεθούν μεταξύ τους μακρινά χρονικά σκηνές, σε μια αδέξια χρήση του μοντάζ και το φοντί.

Επιπλέον, ο Roach κακομεταχειρίζεται έννοιες όπως η επιστημονική φαντασία και η μαζική κουλτούρα, στην οποία τότε βρήκαν καταφύγιο πολλοί καλλιτέχνες που διώχθηκαν από τα επίσημα μέσα του Ηollywood. Σε μια κενή επίδειξη ψευτοωριμότητας, δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τα προϊόντα της “σκουπίδια” και να καταστήσει στην δουλειά σε αυτή ανούσια. Ο χαρακτηρισμός, αγνοεί και την θέση του ίδιου του έργου σε αυτό που ονομάζουμε μαζική κουλτούρα και υποδηλώνει μια τρομακτικά αφελή θέση που δεν αρμόζει σε καλλιτέχνη.video-trumbo-fire-dalton-trumbo-superJumbo

Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια ταινία που αμφιταλαντεύεται σε όλα της επίπεδα πλην των ερμηνειών. Δεν μπορεί να αποφασίσει εάν θα είναι σκοτεινή ή όχι, σε ποιο θέμα θα εστιάσει και πως θα το παρουσιάσει. Ειδικά το νερουλό τέλος κλείνει άδοξα την μεγάλη πορεία του Τrumbo και απογοήτευσε όσους περίμεναν μια πιο συνεπή και καλοδουλεμένη ταινία. Σε κάθε περίπτωση όμως, έχουμε ακόμα τον Ηeisenberg. Και όπως και να έχει, Ηes the one who knocks…

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.