Yorick – Σαιξπηρικό stand-up comedy

Μάνος Βασιλείου - Αρώνης Από Μάνος Βασιλείου - Αρώνης 7 Λεπτά Ανάγνωσης

«Να ζει κανείς ή να μη ζει;». Ιδού το σαιξπηρικό υπαρξιακό ερώτημα που γνωρίζει ο καθένας, ακόμα κι αν δεν έχει παρακολουθήσει ποτέ του ούτε μισή θεατρική παράσταση σαιξπηρικού έργου. Η σκηνή αυτή του Άμλετ πρέπει να είναι μία απ’ τις πιο διαχρονικές και τις πιο γνωστές όλης της ιστορίας του θεάτρου. Κάθε φέρελπις νέος ηθοποιός έχει (έστω και μία φορά) αρπάξει μία ψεύτικη νεκροκεφαλή ή κάποιο άλλο κυκλικό αντικείμενο και έχει πει αυτά τα λόγια με στόμφο, επιχειρώντας να παίξει έναν απ’ τους σημαντικότερους θεατρικούς ρόλους όλων των εποχών, αυτόν του Άμλετ.

Υπάρχουν αμέτρητες διασκευές του σαιξπηρικού έργου από κάθε μορφής τέχνη. Όμως αυτό που δεν είχε σκεφτεί κανείς μέχρι τώρα, είναι ότι στη συγκεκριμένη σκηνή, δεν υπάρχει ένα αλλά δύο πρόσωπα. Απ’ τη μία είναι ο Άμλετ, ο πασίγνωστος αυτός σαιξπηρικός χαρακτήρας. Κι απ’ την άλλη είναι η νεκροκεφαλή την οποία κρατά και στην οποία μιλάει ο Άμλετ, η οποία πριν καταλήξει το άλλο μισό ενός ακέφαλου πτώματος ήταν κι αυτός ένας άνθρωπος όπως όλοι εμείς. Αυτή η νεκροκεφαλή όμως πάντα θεωρούνταν ένα δευτερεύον στοιχείο της σκηνής. Όπως είπαμε και στην αρχή, το ερώτημα «να ζει κανείς ή να μην ζει» μπορεί κάποιος ηθοποιός να το προβάρει και με μία μπάλα του τένις αντί για τη νεκροκεφαλή, η οποία θεωρούταν ένα στοιχείο του σκηνικού.

Όμως αυτή η υποτίμηση της νεκροκεφαλής που κρατάει ο Άμλετ πλέον ανήκει στο παρελθόν χάρις στην πένα του Σταύρου Κιουτσιούκη, ο οποίος αποφάσισε να δώσει ζωή σε αυτό το μακάβριο αντικείμενο. Έτσι μάθαμε ότι η νεκροκεφαλή αυτή ονομάζεται Yorick και πριν πεθάνει ήταν ο γελωτοποιός της δανέζικης αυλής, ο οποίος ποτέ του δεν περίμενε να αποκτήσει τέτοια δημοφιλία και απήχηση ανά τον κόσμο και ανά τους αιώνες, όταν ξεκινούσε την ταπεινή του δουλειά να διασκεδάζει βασιλιάδες. Και φυσικά όπως γίνεται πάντα στα καλλιτεχνικά γκρουπ που αποκτούν μεγάλο fan club και βγάζουν πολλά λεφτά, ο Yorick αποφασίζει ότι δεν έχει ανάγκη πια τον Άμλετ, αλλά μπορεί να συνεχίσει τη solo καριέρα του όπως ακριβώς την ξεκίνησε, δηλαδή με την κωμωδία. Ανακαλύπτοντας όμως ότι δεν υπάρχει πια κάποια βασιλική αυλή, στην οποία να μπορεί να βρει δουλειά, βρήκε ένα πιο σύγχρονο θέαμα για να αναπτύξει το ταλέντο του, το stand-up!

Από αυτή τη στροφή της καριέρας του Yorick στο stand-up γεννήθηκε το comic «Yorick: 50 μέτρια αστεία» του Σταύρου Κιουτσιούκη, που κυκλοφορεί απ’ τις εκδόσεις Ένατη Διάσταση. Όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς το συγκεκριμένο comic αποτελείται από χιουμοριστικά στριπάκια, τα οποία καταπιάνονται με θέματα όπως το σαιξπηρικό παρελθόν του Yorick, η Δανία, το θέατρο, η κωμωδία και -κυρίως- ο θάνατος. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Yorick είναι μια νεκροκεφαλή, ένας νεκρός γελωτοποιός, που αποφάσισε να δοκιμάσει κάτι καινούριο από αυτά που ήξερε όσο ήταν ζωντανός και γι’ αυτό κάνει stand-up κωμωδία.

Με τον Yorick ο Κιουτσιουκης έκανε ένα διάλειμμα από τα ερωτικά του comics (Δεξιοτέχνης, Νικολέτ, Πατουσάκια, Τριανταέξι, Το Μεγάλο Μπανιστήρι), τα οποία έχουν τραβήξει περισσότερο την αγάπη και το ενδιαφέρον των αναγνωστών του τα τελευταία χρόνια και επέστρεψε στη φόρμα του comic strip, με την οποία έχει ασχοληθεί και στο παρελθόν, τόσο μέσα από τη συμμετοχή του στην ομάδα του Very closed circle, όσο και με άλλους κωμικούς πρωταγωνιστές του όπως ο Yellow Boy. Κι αυτή η επιστροφή του Κιουτσιουκη στα κωμικά στριπακια έγινε με αρκετά πρωτότυπο τρόπο, αξιοποιώντας μία πρωτότυπη ιδέα, προκειμένου να πειραματιστεί με το νιχιλιστικό χιούμορ που έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές στην ποπ κουλτούρα τα τελευταία χρόνια, με βασικό δημιουργό αυτής της τάσης τον Bojack Horseman.

Όμως ο Yorick δεν αντλεί το χιούμορ του μόνο από νιχιλιστικά αστεία, αλλά και από λογοπαίγνια και αστείες καταστάσεις που προέρχονται από το σαιξπηρικό έργο και την τέχνη του θεάτρου ευρύτερα, αλλά και του stand-up comedy ειδικότερα. Το stand-up comedy είναι μια ραγδαία αναπτυσσόμενη τάση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, με κοινό που συνεχώς αυξάνεται και καλλιτέχνες που συνεχώς βελτιώνονται και γίνονται πιο αναγνωρίσιμοι. Σε αυτό το πλαίσιο της ανάπτυξης της εγχώριας stand-up comedy σκηνής ο Σταύρος Κιουτσιουκης δημιουργεί το πρώτο comic που συνομιλεί με την τέχνη του stand-up. Ουσιαστικά ο Yorick είναι το πρώτο ελληνικό comic που αναφέρεται καθαρά στο είδος του stand-up comedy. Έτσι κι αλλιώς ο Κιουτσιούκης μέσα από το Openkwmic, τις βραδιές ανοιχτού μικροφώνου για κωμικούς στη Θεσσαλονίκη στις οποίες συμμετέχει, έχει άμεση ανάμειξη με αυτό το κωμικό είδος. Έτσι εμπλουτισμένος κι από πρώτο χέρι από την εμπειρία του Κιουτσιούκη στο χώρο του stand-up, ο Yorick καταφέρνει να ξεχωρίσει ανάμεσα σε άλλα εξίσου ξεκαρδιστικά comic με παρόμοια χαρακτηριστικά, όπως είναι για παράδειγμα το Comedics, το οποίο κι αυτό σχετίζεται (πλαγίως όμως) με το είδος του stand-up, λόγω του ύφους του χιούμορ του αλλά κυρίως λόγω του ίδιου του Διονύση Ατζαρακη που γράφει το σενάριο.

Να ζει κανείς ή να μην ζει, λοιπόν; Επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα, η απάντηση νομίζω πως είναι ότι ο Yorick μας μαθαίνει να κυνηγάμε τα όνειρα μας ακόμα και… μετά θάνατον. Γιατί αν μπορεί μια νεκροκεφαλή να καταφέρει να γίνει stand-up comedian και να μας κάνει να γελάσουμε με τα 50 μέτρια αστεία της, τότε τι μας κρατάει εμάς από το να ακολουθήσουμε τα δικά μας όνειρα, να τα παλέψουμε και να τα πετύχουμε;

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννήθηκε το 1993, δηλαδή ήταν 6 χρονών όταν είδε πρώτη φορά το Star Wars. Κάπου στο Λύκειο κατέληξε ότι η αλήθεια βρίσκεται στον Sheldon και από τότε προσπαθεί να ανακαλύψει τον κόσμο των nerds και των superheroes, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αγαπημένο του χρώμα το κόκκινο: στις σημαίες, στον Flash, στον Deadpool, ενώ στις μπλούζες το προτιμά με λευκές λωρίδες. Τελευταία το παίζει και δικηγόρος, χωρίς καμία επιτυχία.