Με τον πλανήτη να βρίσκεται μια ανάσα πριν την ολική περιβαλλοντική κατάρρευση, η μόνη λύση για τη διάσωση της ανθρώπινης ζωής μοιάζει ο ψηφιακός κόσμος. Δύο πρόθυμοι, αλλά άγνωστοι μεταξύ τους υποψήφιοι, η Joseline και ο Rene, γίνονται οι πρώτοι κάτοικοι αυτού του νέου, γεμάτου άπειρες δυνατότητες κόσμου με σκοπό να τεστάρουν την εφαρμογή και να ανοίξουν το δρόμο στους επόμενους κατοίκους.
Με μια πρώτη ματιά, η ιστορία μοιάζει γνώριμη, αφού δεν είναι λίγες οι φορές που δημιουργοί έχουν ασχοληθεί με τον ψηφιακό κόσμο. Συνήθως όμως, όλες αυτές οι αφηγήσεις περιορίζονται στη δυσκολία διάκρισης του ψηφιακού από τον πραγματικό κόσμο, ενώ το σενάριο του Thomas Cadene, διατηρώντας αξιοθαύμαστη αντικειμενικότητα, εξερευνά τις επιπτώσεις ενός τέτοιου κόσμου, κυρίως μέσα από τη σεξουαλικότητα των δύο χαρακτήρων (και αργότερα και με άλλους τρόπους). Όπως όλες οι τεχνολογικές εξελίξεις, έτσι και αυτή έχει διαφορετικές επιπτώσεις, αρνητικές και θετικές. Μπορεί σε μια τέτοια κατάσταση όλα να πραγματοποιούνται δίχως κόπο και ο (σωματικός) πόνος να είναι ανύπαρκτος, αλλά μήπως η ταλαιπωρία που απαιτείται για την επίτευξη στόχων είναι το αλάτι που δίνει γεύση στη ζωή; Μία απάντηση που να καλύπτει όλα τα γούστα δεν υπάρχει και οι δύο χαρακτήρες εκφράζουν κάποιες από τις πιθανές απαντήσεις.
Οι πρώτες μέρες στον εικονικό κόσμο είναι δύσκολες και για τους δύο χαρακτήρες, οι οποίοι νιώθουν μοναξιά ήδη από τις πρώτες ώρες διαμονής τους εκεί. Σταδιακά κι όσο αρχίζουν να ανακαλύπτουν τις κρυμμένες δυνατότητες, η κατάσταση βελτιώνεται, τουλάχιστον για τη Joseline, η οποία βρίσκει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει κάθε σεξουαλική της φαντασίωση. Αντίθετα, η πραγματοποίηση κάθε επιθυμίας και φαντασίας έχει φρικάρει τον Rene, κάνοντας τον να μετανιώνει την επιλογή του και να περνάει το χρόνο του αρκετά συντηρητικά, λες και βρίσκεται ακόμα στον πραγματικό κόσμο.
Πάνω που οι δυο τους είχαν αρχίσει να συνηθίζουν τη συνύπαρξη σ’ ένα τόσο ακραία διαφορετικό περιβάλλον, έρχεται η στιγμή που πρέπει να δεχτούν τους υπόλοιπους κατοίκους. Όσοι κατείχαν εξουσία στον παλιό κόσμο προσπαθούν να τη διατηρήσουν και στη νέα τους ζωή, μόνο που οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Παραδοσιακές έννοιες, όπως εκείνη της ιδιοκτησίας ή των Κρατών δεν έχουν πια θέση στη νέα κατάσταση, άρα δεν υπάρχει λόγος κάποιοι να θεωρούνται σημαντικότεροι από άλλους. Παρ’ όλα αυτά, οι ανισότητες δεν έχουν εξαλειφθεί πλήρως, αφού το μέγεθος του κόσμου που μπορεί να δημιουργήσει ο καθένας εξαρτάται από τη μνήμη που έχουν αγοράσει.
Το σχέδιο του Joseph Falzon ξεκινάει με ελάχιστες λεπτομέρειες, οι οποίες αυξάνονται όσο οι πρωταγωνιστές πλάθουν τον κόσμο μέσα στον οποίο θα ζουν από εδώ και πέρα, θυμίζοντας κάτι από το σχέδιο του σπουδαίου Moebius Οι σκηνές σεξ είναι υπέροχες (και εννοείται πως πάντα έχουν λόγο ύπαρξης), ενώ το σχέδιο απογειώνεται όταν οι χαρακτήρες αποφασίζουν να πειραματιστούν με τις “δυνάμεις” τους, δημιουργώντας σουρεαλιστικές εικόνες.
Το Alt-Life παίρνει μια χιλιοειπωμένη ιστορία και φωτίζει τις κρυφές, πιο προσωπικές πτυχές της, δίνοντας βάρος στους ανθρώπους. Χρησιμοποιεί το σεξ για την εμβάθυνση χαρακτήρων, πράγμα που πάντα εκτιμώ, ενώ από την αρχή μέχρι το τέλος θέτει ερωτήματα για την ανθρώπινη ύπαρξη και για το κατά πόσο μπορεί να επιτευχθεί η (μόνιμη) ευτυχία. Το φινάλε ολοκληρώνει με υπέροχο τρόπο την πορεία των δύο χαρακτήρων, επιβεβαιώνοντας οτι πρόκειται για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες του 2018.
Το κόμικ μεταφρασμένο στα αγγλικά θα το βρείτε εδώ, μόνο σε ψηφιακή εκδοχή.
