Ας το παραδεχτούμε, τώρα που τελείωσε το καλοκαίρι και δεν χρειαζεται να προσποιείσαι πια ότι διαβάζεις ψαγμένο-κουλτουρο-κουλαμάρες στις παραλίες, είναι μια καλή ευκαιρία να διαβάσεις κάτι διασκεδαστικό και να περάσεις ευχάριστα την ώρα σου. Στην τελική, ξέρουμε όλοι ότι ποτέ δεν τελείωσες εκείνο το βιβλίο της παραλίας (ούτε φέτος, ούτε πέρσυ).
Η σειρά βιβλίων Dungeon Crawler Carl, ξεκινάει χωρίς φλυαρία, 2:23 τα ξημερώματα ξαφνικά ο κόσμος τελειώνει. Όλα τα κτίσματα εξαϋλώθηκαν, όποιος δεν βρισκόταν σε εξωτερικό χώρο διαλύθηκε και το παιχνίδι ξεκίνησε. Λίγες στιγμές πριν, Ο Carl ζούσε μόνος του στο Seattle, φρεσκοχωρισμένος, να προσπερνάει το δράμα του σαν παραδοσιακός άντρας, στον καναπε με το μποξεράκι παίζοντας playstation. Μοναδική παρέα, η γάτα της πρώην του, που έχει ξεμείνει σπίτι του, μια γάτα Περσίας από αυτές τις μαλλιαρές και στριμμένες που κατεβαίνουν σε διαγωνισμούς ομορφιάς. Ο Carl ανοίγει μια στιγμή το παράθυρο να κάνει ένα τσιγάρο, η Donut πετάγεται έξω και αυτός τρέχει να τη μαζέψει και πουφ! Τα πάντα ισοπεδώνονται και μια εξωγήινη φωνη ξεκινάει να μιλάει στο κεφάλι του Carl.
“Η Εταιρία Borant μετασχηματίζει τη γή σ’ ένα dungeon 18 επιπέδων για να πάρει μέρος το ζωντανό τηλεπαιχνίδι Dungeon Crawler World, όποιος επιθυμεί μπορεί να πάρει μέρος στο παιχνίδι και ο νικητης θα κερδίσει πίσω τη γη, προσέλθετε στη πλησιέστερη είσοδο”
Ο όρος dungeon crawl αναφέρεται συνήθως σε παιχνίδια τύπου Diablo ή σε πολύ βαρετά campaigns του DnD χωρίς σενάριο. Βρίσκεις ενα dungeon, μπαίνεις μέσα και ότι κινείται πρέπει να πεθάνει επειδή ρίχνει loot και δίνει xp, χωρίς πολλά μπλα μπλα και φρουφρού.
Ultima Underworld, Παππους του Dungeon Crawling
Ναι ναι, ξέρω τι θα πεις, το dungeon crawler carl ανήκει σ’ ένα ψιλοανούσιο είδος βιβλίων που λέγεται LitRPG (Literary Role-Playing Game), και επίσης θυμίζει ό,τι πιο απάλευτο υπάρχει σε anime τελευταία, τα Isekai (another world anime). Αυτά τα 2 είδη μπορούν να περιγραφούν ως εξης: Κάποιος γαμάτος τυπάς, με κάποιο κουλό τρόπο μπαίνει σ’ ένα παιχνίδι (ή παράλληλο κόσμο) τύπου World of Warcraft και πετσώνει όλα τα bosses στα dungeon επειδή είναι “Ο ΕΚΛΕΚΤΟΣ”, ή άμα το βλέπεις σε isekai anime, πετσώνει τους πάντες στο dungeon επειδή είναι “O ΕΚΛΕΚΤΟΣ” αλλά παίζουν και “μπαλκονάτες” ξωτικίνες γύρω που τον γουστάρουν. Και στις δύο περιπτώσεις, απλά πατάει πάνω στην εφηβική φαντασία οτι το να καίγεσαι όλη μέρα στα video games δεν είναι στενάχωρο αλλά μπορεί μια μέρα να χρειαστεί. Και που ξέρεις; μπορεί όντως να έχει “μπαλκονάτες” ξωτικίνες.
To dungeon crawler carl καταφέρνει να μην μοιάζει καθόλου με άλλα βιβλία του είδους, κρατώντας μια απόσταση απο τη “κλασική” ιστορία επικής φαντασίας που συνήθως ακολουθεί το τρίπτυχο Κnight -> Dungeon -> Dragon. Αντ’αυτού, στο Dungeon Crawler World τα πράγματα είναι αποτέλεσμα μιας τερατογέννεσης που θυμίζει ένα συνδυασμό απο 5 διαφορετικά mmorpg, τον Αlex Jones, τους γέρους του muppet show και δυο σακιά LSD. Για παράδειγμα: Τα τέρατα ποικίλουν από παραδοσιακά goblins μεχρι Λάμα που σπρώχνουν ναρκωτικά, οι παίκτες έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε κλάσεις όπως “οδηγός monster truck, αγρότης μπανάνας ή πρώην ηθοποιός παιδί“, ενώ οι παίκτες ανάμεσα στα Levels τηλεμεταφέρονται για συνεντεύξεις από διάφορους εξωγήινους managers. Στο επίκεντρο αυτού του άρρωστου διαγαλαξιακού reality, ο Carl, ένας πεζός πρωταγωνιστής της διπλανής πόρτας, που απλά φέρνει την καταστραφη σε κάθε του βήμα, συνοδευόμενος από το πιο ψωνισμένο σνομπ γατί που μιλάει, την Princess Donut, ενάντια σ’ένα ΑΙ με ειρωνικό χιούμορ και κρυφά ποδολαγνικά φετίχ.
Αυτός ο συνδυασμός σάτιρας και φαντασίας είναι που κάνει αυτή τη σειρά να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες litRPG εφηβικές ονειρώξεις τύπου “Solo Leveling” και “Ready Player One” και να τη φέρει πιο κοντά σε σειρές βιβλίων όπως το Discworld και το Hitchhiker’s Guide to the Galaxy.
O Carl δεν είναι σε καμία περίπτωση κάποιος έξυπνος ή χαρισματικός χαρακτήρας, ούτε ένας ήρωας που παλεύει για κάποιο ανώτερο σκοπό. O Carl είναι ο τύπος παίκτη που στο DnD αποκαλούμε power player. Είναι αυτός ο πρίξας που εκμεταλλεύεται τα κενά στους κανόνες και με τη φαντασία του να οργιάζει, προκαλεί μόνιμο όλεθρο στο παιχνίδι και κατάθλιψη στον DM. Πχ: Θέλει να ξεκάνει τρεις bandits level 5 μέσα σε μια pub ενώ αυτός είναι level 2; Εύκολο, στέλνει τον rogue να κλειδώσει όλες τις εξόδους, πετάει ενα Alchemist’s Fire στη κάβα, καστάρει ένα level 1 Fog μέσα, κλείνει τη πόρτα και περιμένει τα XP, done and done. Με έναν αρκετά παρόμοιο τρόπο επιβιώνει και ο Carl, εφαρμόζοντας την μία χαώδη στρατηγική μετά την άλλη, αυτές οι παρανοϊκές τεχνικές ειναι που τον κάνουν να εκσφενδονίζεται από νωρίς σε τηλεθέαση μέσα στο παιχνίδι. Ο Carl όμως δεν παίζει για να κερδίσει, ούτε για να γίνει δημοφιλής, ο μόνος λόγος που συμμετέχει σε αυτό το απάνθρωπο τσίρκο είναι η εμμονή του να τους τρελάνει πριν τον τρελάνουν.
Ο Συγγραφέας της σειράς Matt Dinniman παρέα με Carl cosplayers
H σειρά Dungeon Crawler Carl είναι προς το παρόν στο έβδομο βιβλίο με το επόμενο βιβλίο να αναμένεται μέσα στο 2026. Προτείνω να ακούσετε το audiobook μιας και η παραγωγή του είναι εξαιρετική (Όχι δεν υπάρχει στα ελληνικά, αλλα τώρα σοβαρά; ποιός καίγεται με RPG στα ελληνικά;). Επίσης, η universal ήδη έχει αγοράσει τα δικαιώματα για σειρά σε συνεργασία με Seth MacFarland. Υπαρχει κι ένα web comic στο webtoon, σε αυτό το τραγικό κορεάτικο format, δεν χρειάζεται να το δείτε, το είδα εγώ για σας.
