Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: ο τίτλος είναι λίγο παραπλανητικός! Το κόμικ το οποίο θα μας απασχολήσει σε αυτό το κείμενο δεν έχει καθόλου οδηγίες για το πώς κατασκευάζεται μία μολότοφ και λοιπές επαναστατικές συνταγές. Αν έχεις τέτοιες απορίες μπορείς να αναζητήσεις το βιβλίο «150 Ερωτήσεις ενός Αντάρτη» του Αλμπέρτο Μπαγγγ… όχι, όχι, αν έχεις τέτοιες ανησυχίες σε ανακαλούμε στην τάξη! Σύνελθε! Άντε μπράβο!
Επιστρέφοντας, όμως, στο κόμικ «Ένας ANTIFA Οδηγός Μαγειρικής» («The ANTIFA Super-Soldier Cookbook» στο πρωτότυπο) εύλογα προκύπτει το ερώτημα τι είναι τελικά αυτό το κόμικ με τον αινιγματικό τίτλο. Πρόκειται για μία κόμικ μυθοπλαστική διήγηση εμπνευσμένη απ’ την παρουσία του antifa κινήματος στις ΗΠΑ μέσα από μία σαρκαστική αλληγορία της δράσης των αντιφασιστικών ομάδων, έτσι όπως ξεδιπλώνεται στην φαντασία της συντηρητικής/ακραίας δεξιάς.
Η ιστορία της Mattie Lubchansky δεν είναι, ούτε και θέλει να μοιάζει αληθοφανής. Τουλάχιστον όχι στα δικά μας δεδομένα. Θα μπορούσε, όμως, να υποστηριχθεί ως αληθινή σε κάποιο φόρουμ μελών της QAnon που ευλαβικά προωθούν απίθανες θεωρίες συνομωσίας, όπως ότι οι Δημοκρατικοί είναι σαυρόμορφα όντα που πίνουν το αίμα νεογνών. Τέτοιες θεωρίες συνομωσίας, βέβαια, καθόλου ακίνδυνες δεν είναι. Αντιθέτως, αποτέλεσαν την ιδεολογική μαγιά για την προσπάθεια εισβολής στο Καπιτώλιο το 2021, στην πραγματικότητα για μία ενορχηστρωμένη από το τραμπικό επιτελείο απόπειρα πραξικοπήματος.
Σε ένα τέτοιο παράλληλο μυθοπλαστικό σύμπαν, το antifa κίνημα παρουσιάζεται ως μία στρατιωτικά οργανωμένη οργάνωση που έχει διαθέσιμα βαριά οπλικά συστήματα, υπόγειες εγκαταστάσεις, επιστημονικό δυναμικό και βεβαίως έναν πολυπληθή στρατό από μέλη που παριστάνουν στην κοινωνία τους χαρωπούς «woke» φοιτητές. Πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ένας super–soldier, ο καταξιωμένος antifa αγωνιστής Μαξ Μαρξ, που ακολουθεί με στρατιωτική πειθαρχία τις εντολές μίας ηγετικής ομάδας που περιλαμβάνει όλους όσους θεωρούνται «αιμοδότες» των antifa (σοσιαλδημοκρατία, δισεκκατομυριούχοι κ.α.), υπό την προεδρία μίας φιγούρας με full face που ευθέως παραπέμπει στους Ζαπατίστας και τον υπολοχαγό Μάρκος. Ο στόχος της επανάστασης είναι ο στρατηγικός στόχος της antifa οργάνωσης που τακτικά χρησιμοποιεί την cancel culture προκειμένου να προκαλέσει χάος και παράλυση στο σύστημα. Απέναντί τους μπορεί να βρεθεί μονάχα η δύναμη της αστυνομίας, το όργανο επιβολής της νόμιμης βίας του κράτους που αποτελεί την «λεπτή μπλε γραμμή ανάμεσα στην τάξη και το χάος», όπως υποστηρίζει στο κόμικ ένας αστυνομικός, προκειμένου να πάρει την επιβεβαίωση απ’ τον προϊστάμενό του: «έχω εδώ τη λίστα με τους νόμους που υποτίθεται ότι αγνοούμε, κάτι που μας δίνει ασυλία. Μοίρασέ το να είναι όλοι ενήμεροι».
Είναι προφανές ότι σε ολόκληρη την μυθοπλαστική κατασκευή της Lubchansky υπάρχουν έμμεσες αναφορές στα πολιτικά τεκταινόμενα των ΗΠΑ των τελευταίων ετών. Είναι σαφές, εξάλλου, ότι η σεναριακή ιδέα αναφέρεται σε δηλώσεις του Trump την περίοδο της δολοφονίας του George Floyd και της εκρηκτικής εμφάνισης του Black Lives Matter, ότι το antifa κίνημα θα πρέπει να διωχθεί ποινικά με την κατηγορία της τρομοκρατικής οργάνωσης. Η Lubchansky επιχειρεί στο κόμικ της να σατιρίσει την αντίληψη του τραμπικού στρατοπέδου για το antifa κίνημα στήνοντας μία ιστορία με χιούμορ αλλά και με κατανόηση τόσο του κινημάτος και των πραγματικών διεργασιών του, όσο και του υπαρκτού κινδύνου του φασισμού και της ακροδεξιάς στις ΗΠΑ και αλλού (αφού το πρόβλημα δεν περιορίζεται στην άλλη μεριά του Ατλαντικού). Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγείται και το επιλογικό σημείωμα της έκδοσης, το οποίο αναζητώντας πολιτικές συγγένειες με τα καθ’ ημάς σημειώνει: «Πριν από τους αμερικάνους τα δικά μας ΜΜΕ κατασκευάσανε το δικό τους μύθο, τους κουκουλοφόρους, τους γνωστούς/αγνώστους. Η αστυνομία, όμως, μονοπωλεί τη βία, κατασκευάζει εχθρούς, παράγει κατηγορητήρια, διώκει φοιτητές και εργαζομένους».
Το κόμικ της Mattie Lubchansky, μίας Αμερικανίδας queer non–binary κομίστριας με συνεργασίες με πλήθος γνωστών ιστοσελίδων και εντύπων (The Nib, VICE, New York Magazine κ.α.) μεταφράστηκε στα ελληνικά απ’ τον Κλεάνθη Αντωνίου και αποτελεί τον πρώτο τίτλο με τον οποίο μας συστήθηκε ένας νέος εκδοτικός οίκος, οι «Εκδόσεις του Αύριο». Παράλληλα είναι το πρώτο κόμικ της Lubchansky που μεταφράζεται στα ελληνικά και ως εκ τούτου συνιστά μία εξαιρετική ευκαιρία γνωριμίας τόσο με το έργο της Αμερικανίδας κομίστριας, όσο και με έναν νέο εκδοτικό, στον οποίο ευχόμαστε καλή αρχή και ελπίζουμε να μας συστήσει και άλλα κομιξικά διαμαντάκια στο μέλλον.
