Τα βίντεο στο YouTube αλλά και ο αριθμός των δημιουργών-YouTubers ανεβαίνει με εκθετικό ρυθμό. Έχοντας γίνει πλέον η μεγαλύτερη δωρεάν πλατφόρμα ψυχαγωγίας, το YouTube έχει αποκτήσει ένα πολύ απαιτητικό και επικριτικό κοινό, το οποίο έχει αρχίσει και να καθορίζει σιγά σιγά την πορεία των δημιουργών αλλά και του ίδιου του site. Το ερώτημα που υπάρχει όμως είναι το πόσο εύκολο είναι μέσα σε όλο αυτό το χάος των βίντεο , να βρει κάποιος κάτι που θα είναι πραγματικά ψυχαγωγικό και όχι απλά για να τον διασκεδάσει και να “κάψει” την ώρα του, αν όχι να μην τον διασκεδάσει καν. Προς το παρόν τουλάχιστον και πιο συγκεκριμένα στην ελληνική κοινότητα του site, τέτοια παραδείγματα είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό από το σύνολο και δυστυχώς, σίγουρα δεν αποτελούν τον κανόνα.
Ένα τέτοιο παράδειγμα παρόλα αυτά, είναι η ερασιτεχνική ταινία μικρού μήκους στο κανάλι Unboxholics, “Πρόγευμα”. Πρωταγωνιστές ένα πρώην ζευγάρι, ο Σάκης και η Φωτεινή.
Όλα είναι προσεγμένα και λένε κάτι στο κοινό. Ενδυματολογία, λευκά χρώματα, αποστειρωμένο περιβάλλον, αντικείμενα τοποθετημένα το καθένα με κάποιο σκοπό , πρωινός δυνατός φωτισμός στην αρχή και όλο και πιο σκοτεινός και βραδινός όσο προχωράμε, δυνατοί αλλά πεντακάθαροι ήχοι, δραματική μουσική, ηθοποιοί που μιλάνε περισσότερο με τις κινήσεις παρά με το στόμα τους, συνθέτουν ένα καλό αποτέλεσμα . Ένα αποτέλεσμα που είναι ποιοτικό αλλά όχι βεβιασμένα ψαγμένο. Και αν αναλογιστούμε ότι όσοι ασχολήθηκαν με την ταινία, πέραν της Φωτεινής Λεβογιάννη (Φωτεινή), που είναι ηθοποιός, είναι ερασιτέχνες, αυτό κάνει την εμπειρία της ταινίας ακόμα πιο εντυπωσιακή.
Το “Πρόγευμα” πραγματεύεται το πώς αντιμετωπίζονται τα άτομα με ψυχικές διαταραχές από τους οικείους τους, αλλά και το πως ο καθένας μας αντιμετωπίζει τους δικούς του εσωτερικούς “δαίμονες” στις ανθρώπινες σχέσεις. Οι πιθανές εξηγήσεις των πολλών συμβολισμών είναι αρκετές. Η δική μου οπτική είναι πως ο φόβος του Σάκη να αντιμετωπίσει την κατάσταση της Φωτεινής μας παρουσιάζεται ως ο λαγός, ο εσωτερικός του δαίμονας, που εμφανίζεται μόλις δε μπορεί να αντιμετωπίσει κατάματα την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Αντίστοιχα ο εσωτερικός δαίμονας της Φωτεινής, το άλογο, μας παρουσιάζεται στο τέλος ως ο φόβος είτε ότι κράτησε το Σάκη εκεί με τη βία, είτε ότι ανά πάσα στιγμή θα την αφήσει ξανά.
Και ενώ η Φωτεινή μας παρουσιάζεται αρχικά ως η άρρωστη, τη βλέπουμε ντυμένη στα λευκά, με καλή διάθεση. Αντίθετα ο υγιής Σάκης είναι αυτός που είναι αμήχανος και πιο σκοτεινός στην αρχή. Στο τελευταίο πλάνο παρατηρούμε ότι εκτός από την εμφάνιση του δαίμονα-φόβου της Φωτεινής, που δεν υπήρχε πριν, το λευκό της έχει σπάσει με ένα μαύρο κολιέ. Αντίθετα η μέχρι τότε κατάμαυρη μπλούζα του Σάκη έχει ένα λευκό σημάδι. Και οι δυο φαίνεται να έχουν αποδεχτεί την κατάσταση, με αποτέλεσμα να μπορούν να συμβιώσουν, αντιμετωπίζοντας τους δαίμονές τους μαζί.
Πολλές φορές τείνουμε να “κρεμάμε ταμπέλες” στους ανθρώπους και να τους προσδιορίζουμε βάσει αυτών και μόνο. Ο Χ ο καταθλιπτικός, η Υ η οροθετική, ο Ζ αυτιστικός. Η προσωπικότητα ενός ανθρώπου όμως είναι πολυδιάστατη και σίγουρα δεν καθορίζεται από οποιαδήποτε ασθένεια, ψυχική ή σωματική. Βάζοντάς τους τις ταμπέλες αυτές καταλήγουμε να τους απομονώνουμε. Το πιο σοβαρό όμως είναι πως δίνουμε ψεύτικο άλλοθι στον ίδιο μας τον εαυτό για το πως τους αντιμετωπίζουμε, θρέφοντας έτσι και τους δικούς μας και τους δικούς τους δαίμονες. Και αυτό θεωρώ πως είναι και το γενικότερο νόημα του “Πρόγευμα”. Στο άκουσμα του ότι η Φωτεινή δεν πήρε ποτέ την αγωγή της, ο πρωταγωνιστής μας φαίνεται να συνειδητοποιεί το λάθος σκεπτικό του. Ίσως και η τελική επιλογή, να μείνει και να αντιμετωπίσει την κατάσταση, να είναι καθαρά δική του, παρόλο που ο λαγός είναι ακόμα εκεί. Μια επιλογή που θα έπρεπε να σκεφτόμαστε περισσότερο και όλοι εμείς καθημερινά στις σχέσεις μας με τους υπόλοιπους.
Το «Πρόγευμα» προσπαθεί να προβάλλει και να αναμετρηθεί με ένα δύσκολο θέμα, κάτι που οι περισσότεροι κρύβουμε κάτω από το χαλάκι. Και το καταφέρνει σε ένα πολύ καλό βαθμό με όλα τα διαθέσιμα μέσα. Όταν μάλιστα γίνεται μέσα από το YouTube, με την προσπάθεια ατόμων που δεν έχουν ουσιαστικό-άμεσο κέρδος από αυτό, προσφέροντας και στην πλατφόρμα και σε εμάς κάτι, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αφιερώσουμε τα λιγότερο από 10 λεπτά που χρειάζονται για να το παρακολουθήσουμε.
Χρήστος Δικτόπουλος
