Τα boss σε μία πίστα βιντεοπαιχνιδιού είναι σίγουρα πιο δύσκολα από τους μέσους εχθρούς και μάλιστα πολλές φορές είναι αστεία, άλλες φορές είναι ακατανόητα, άλλες πάλι περίεργα. Με την τελευταία κατηγορία θα ασχοληθούμε σήμερα, μόνο που θα είναι πιο συγκεκριμένα, για την ιαπωνική εταιρεία Nintendo.
Πόσο περίεργο μπορεί να είναι ένα μαλθακό κλαψιάρικο χελωνάκι; Πολύ, αν σκεφτείς ότι γίνεται ανίκητο όταν αφαιρείται η καρδιά από το σώμα του και αυτή τελικά βρίσκεται έξω από αυτό, αποκτώντας μέχρι και δικό της χαρακτήρα. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι για παιδικό τίτλο είναι κάπως περίεργο.
Το τελευταίο boss σε πίστα του original Star Fox δεν είναι ένα διαστημόπλοιο-υπερόπλο, κάτι πομπώδες τουλάχιστον, αλλά ένας «κουλοχέρης» που για να ενεργοποιηθεί, πρέπει να πετύχεις την λαβή και εξοντώνεται αν πετύχεις «7 7 7». Μετά ο παίκτης οδηγείται σε ένα ατέρμονο minigame που πρέπει να σχηματίσει την φράση «The End». Αν το καταφέρει, γίνεται αυτόματα reset και ξαναρχίσει το παιχνίδι από την αρχή. Κουφό;
Όσο το «Ocarina of Time» παραμένει η επιτομή της σειράς «The Legend of Zelda» και όσο creepy είναι ο Shadow Temple, τόσο το Bongo Bongo φαντάζει πιο τρομακτικό. Συμβάλλει βέβαια και το μυστηριακό περιβάλλον της πίστας, αλλά το boss έχει ακρωτηριασμένα χέρια που κινούνται στον αέρα, ένα τεράστιο μάτι που προβάλει από το λαιμό(πάντα το αδύνατο σημείο ενός Zelda boss!) και ιωδοπράσινο χρώμα- πόσο χειρότερο θα μπορούσε να είναι;
Είναι μερικές φορές που ο εχθρός νικιέται «εκ των έσω»… Οι Ιάπωνες δημιουργοί το αντιλήφθηκαν κυριολεκτικά ,οπότε κάπως έτσι βρισκόμαστε μέσα στο στομάχι του πρίγκιπα Froggy. Σκοπός είναι ο Yoshi να πετάξει αρκετά αυγά στο «μήλο του Αδάμ» του βάτραχου, αποφεύγοντας θανάσιμες σταγόνες γαστρικού υγρού. Μετά από κάθε χτύπημα, ο χώρος μικραίνει και γίνεται πιο κόκκινος και τελικά οι Yoshi και Baby Mario ωθούνται έξω από το στομάχι, επιστρέφοντας στο αρχικό τους μέγεθος.
Η εικόνα που έχουμε για τους αγγέλους είναι οι ξανθές μπούκλες, η γαλήνη που αντικατοπτρίζεται στο ήρεμό τους πρόσωπο… Ο Valor δεν είναι τίποτα από αυτά, γιατί προπαντός δεν έχει καν κεφάλι! Ουσιαστικά είναι μια φονική μηχανή με ολόχρυση πανοπλία, χρυσό σπαθί που επεκτείνεται και μια ασπίδα που εκεί μάλλον βρίσκεται το πρόσωπό του αλλά χρησιμεύει και σαν σανίδα στα υποθαλάσσια τμήματα της μάχης. Γενικά, ο Valor είναι ό,τι πιο σουρρεάλ θα δούμε σήμερα, εκτός βέβαια από τον παρακάτω.
Τα παιχνίδια της σειράς Sillent Hill είναι σίγουρα για γερά νεύρα και σίγουρα (τ)ο Pyramid Head είναι αγαπημένο στοιχείο τους. Θεωρητικά, είναι ένα πλάσμα χωρίς φύλο, πρακτικά ανίκητο, γεμάτο επιδέσμους και μια μπρούτζινη λαμαρίνα σε σχήμα πυραμίδας στο κεφάλι. Αρχικά κυκλοφορεί με ένα τεράστιο σκουριασμένο σιδερένιο μαχαίρι, που το σέρνει με εκνευριστικό ήχο και μετά έχει ξιφολόγχη. Με μια φράση: δεν μπλέκεις.
Προσωπικό αγαπημένο ο συγκεκριμένος ήρωας, εμφανίζεται από τα πρώτα παιχνίδια της σειράς ενώ έχουν δημιουργηθεί πολλές αγαπημένες μάχες με βάση το στοιχείο του μεταφυσικού και της τηλεκίνησης. Ο Psycho Mantis έχει τραγικό παρελθόν λόγω του ότι η ικανότητά του να διαβάζει το μυαλό των άλλων ανθρώπων έχει οδηγήσει σε θλιβερά, καταστροφικά γεγονότα ,προκαλώντας του τελικά μίσος και απέχθεια για τους ανθρώπους.
Είναι μία από τις σπάνιες ευκαιρίες που ο villain της σειράς δεν είναι ο Ganondorf, οπότε σκοπός του Eiji Aonuma ήταν να δημιουργήσει ένα εντελώς αντίθετο χαρακτήρα. Τέτοιος είναι ο Ghirahim, ένας θηλυπρεπής φαντασμένος κακός με λατέξ και κακή αίσθηση του χιούμορ, που ηθελημένα μοιάζει με τον David Bowie. Ωστόσο δείχνει να συμμετέχει περισσότερο στην πλοκή, αλληλεπιδρώντας με τον Link σε μεγαλύτερο βαθμό από τον Ganon.
Μετά από τόσα χρόνια δεν μας κάνει εντύπωση, αλλά ο Bowser είναι ουσιαστικά μια μεγάλη χελώνα με αγκάθια στο καβούκι που πετάει φωτιά. Ειδικά στο Super Mario 64 όμως, το design ήταν τόσο άθλιο που ο super villain έμοιαζε με μια χοντροκέφαλη, κακοσχηματισμένη μάζα, εμάς βέβαια δεν μας εμπόδιζε αυτό από το να αφιερώνουμε εργατοώρες σε αυτό το φανταστικό τίτλο!
Τι κάνει ένα αιωρούμενο χέρι με γάντι στο σύμπαν της Nintendo; Κανείς δεν ξέρει, σίγουρα όμως έχει τρομερά αποτελέσματα στο gameplay , καθώς οι απρόβλεπτες κινήσεις του περιλαμβάνουν μόνο τα δάχτυλα! Ο Master Hand εμφανίζεται ως boss του classic mode και είναι η επιτομή της δημιουργίας του σύμπαντος του παιχνιδιού, ενώ το δίδυμο Crazy Hand υπόσχεται, από το όνομα του και μόνο, ακόμα πιο διασκεδαστικές μάχες και είναι συνώνυμο της καταστροφής του κόσμου.
Θα μπορούσαμε να βρούμε πολλά περισσότερα παραδείγματα, μιας και η ιαπωνική κουλτούρα εξυμνεί το διαφορετικό και το περίεργο. Κάναμε όμως εξ’αρχής την παραδοχή ότι θα ασχοληθούμε με τίτλους παγκόσμιας κυκλοφορίας, γιατί αλλιώς το τοπ10 θα ήταν γεμάτο από περίεργα ιαπωνικά βιντεοπαιχνίδια ,τύπου Gokujyo Parodius Arcade–που είναι η εικόνα εξωφύλλου.Τελικά, ποιά σας άρεσαν περισσότερο; Γράψτε μας στα σχόλια.
