Το Preacher είναι ένα απ’ τα σημαντικότερα αμερικάνικα comics. Βλάσφημο, ξεκαρδιστικό, σκοτεινό και splatter, το comic των Garth Ennis και Steve Dillon γρήγορα ξεχώρισε τη δεκαετία του ’90 και από τότε έχει αφήσει το σημάδι του στα -μη superhero– comics.
Όσοι, κυρίως νεότεροι, δεν το γνωρίζαμε μέχρι τώρα, το μάθαμε μέσα από την τηλεοπτική του μεταφορά στο AMC. Η σειρά Preacher δεν είναι βέβαια μια πιστή μεταφορά του comic, αφού έχει επιλέξει (άλλοτε εύστοχα κι άλλοτε όχι) να αλλάξει πολλά στοιχεία από την original ιστορία, όμως ειδικά στη 2η σεζόν της πάτησε απότομα γκάζια!
Δύο δεκαετίες μετά την αρχική έκδοσή του, το Preacher μεταφράστηκε επιτέλους και στα ελληνικά, απ’ τις εκδόσεις Anubis, οι οποίες στον τόμο «Preacher: Η αρχή» συμπεριέλαβαν τα πρώτα 4 τεύχη της θρυλικής σειράς. Η εξαιρετική πρωτοβουλία των εκδόσεων Anubis ελπίζουμε ότι θα συνεχιστεί με την έκδοση και των 66 τευχών της σειράς, τα οποία στην Αμερική εκδίδονταν για περίπου 5 χρόνια απ’ την ομάδα της Vertigo, που τότε ήταν ακόμη κομμάτι της DC.
Στον τόμο «Preacher: Η αρχή» έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μια πρώτη καλή γνωριμία με τον Jesse Custer, την Tulip και τον Cassidy. Αφού ο αιδεσιμότατος Custer ξαφνικά απέκτησε τη δύναμη να μιλάει με τη «φωνή του Θεού», που κάνει τους πάντες να υπακούν τα λόγια του, ξεκίνησε το ταξίδι του με την Tulip και τον Cassidy για να ανακαλύψουν από πού προήλθε αυτή η θεϊκή δύναμη.
Βέβαια οι τρεις τους δεν είναι μια οποιαδήποτε παρέα. Ο Jesse είναι ένας πάστορας, που συχνάζει σε μπαρ και μπλέκει συχνά σε καυγάδες. Η Tulip είναι ένας απ’ τους πιο δυναμικούς γυναικείους φανταστικούς χαρακτήρες, που μόνο ανυπεράσπιστη δεν μπορεί κανείς να τη θεωρήσει. Μάλιστα η τηλεοπτική σειρά στο πρόσωπο της Tulip διορθώνει και μια αδικία. Το Preacher παρά τον γενικά αντιρατσιστικό και αντισυμβατικό του χαρακτήρα, όπως και πολλά καλλιτεχνικά έργα της εποχής εκείνης, δεν ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητο στην ανάδειξη μαύρων πρωταγωνιστών. Όμως τα λάθη είναι για να διορθώνονται κι έτσι στη σειρά Preacher, η Ruth Negga (Warcraft) , είναι μια άλλη εκδοχή της Tulip, μαύρη και εξίσου πολύ σκληρή για να τα βάλεις μαζί της.
Τέλος ο Cassidy είναι μια ιστορία από μόνος του. Ο ξεκαρδιστικός αθυρόστομος βρυκόλακας είναι ίσως η μεγαλύτερη αδυναμία όλων των fans του comic. Γρήγορα θα γίνει ο κολλητός του Jesse, με τον οποίο μαζί θα δείρουν πολύ κόσμο, θα κοροϊδέψουν άλλο τόσο, αλλά θα του σώσει και το τομάρι σε στιγμές που κανένας άλλος δεν θα μπορούσε.
Όμως πέρα απ’ τους πρωταγωνιστές το Preacher έχει προσφέρει εμβληματικούς comic villains, αλλά και δεύτερους χαρακτήρες. Και φυσικά εδώ γίνεται λόγος για τον Saint of Killers, έναν απ’ τους πιο τρομακτικούς villains της 9ης τέχνης. Τον δολοφόνο που στέλνουν οι άγγελοι, προκειμένου να πάρει πίσω απ’ τον Jesse τη θεϊκή δύναμη που απέκτησε. Ξέρουν βέβαια ότι ο Saint of Killers δεν θα διστάσει να αφήσει πίσω του όσα πτώματα χρειάζεται και δεν χρειάζεται να σκοτωθούν, προκειμένου να πραγματοποιήσει την αποστολή του.
Από πλευράς δεύτερων ρόλων φυσικά ξεχωρίζουν ο ρατσιστής σερίφης του Annville και ο γιος του, ο Arseface. Ο σερίφης με τα ρατσιστικά του σχόλια ενάντια στους μαύρους, αλλά και η ιστορία του Arseface δείχνουν τις κοινωνικές αναφορές του comic των Ennis και Dillon. Το Preacher είναι ένα βλάσφημο comic, εμφανώς αντικληρηκαλιστικό και κριτικό απέναντι στις θρησκείες. Όμως παράλληλα είναι ένα comic που κριτικάρει, με τον τρόπο του, τον αμερικάνικο τρόπο ζωής, το διάχυτο ρατσισμό, το συντηρητισμό και τελικά το ίδιο το σύστημα εξουσίας. Το Preacher είναι και ένα πολιτικό comic, αφού δεν διστάζει να βγάλει γλώσσα στην παντοδυναμία του αμερικανικού κράτους, τη δεκαετία του ’90, που φαινομενικά ήταν ο απόλυτος νικητής του Ψυχρού Πολέμου.
Όσον αφορά την ελληνική μετάφραση απ’ τις εκδόσεις Anubis, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι έχει γίνει πολύ προσεγμένα σε ένα γενικώς δύσκολο κείμενο. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Preacher είναι η συχνή χρήση της αμερικανικής αργκό, με διάφορες ιδιοτυπίες ανάλογα τον χαρακτήρα (ο Cassidy είναι ίσως η πιο ιδιαίτερη περίπτωση, λόγω και της καταγωγής του). Η μεταφορά της έντασης των διαλόγων που συνεχώς βρίζουν είναι δύσκολη στην ελληνική γλώσσα, όμως εδώ φαίνεται να έχει γίνει μια εξαιρετική προσπάθεια απ’ τον Ηλία Τσιάρα, ώστε το ελληνικό κοινό να μην μείνει παραπονεμένο. Βέβαια στα comics αρκετά συχνά υπάρχει το πρόβλημα με τα ονόματα και τη μετάφρασή τους στα ελληνικά, αφού οι περισσότεροι εκδοτικοί οίκοι επιλέγουν να μην τα αφήσουν αυτούσια στην original εκδοχή τους. Και σε αυτό το σημείο η μετάφραση του Preacher δείχνει να έχει σεβαστεί ιδιαίτερα το αρχικό κείμενο, μεταφράζοντας όσο το δυνατόν καλύτερα και τα ονόματα των χαρακτήρων του comic. Βέβαια είναι ένα πλήγμα για κάποιον που έχει διαβάσει την original εκδοχή του comic να ξαναγνωρίσει τον Arseface, ως τον «Κωλόφατσα». Όμως στη γενική εικόνα της η ελληνική μετάφραση ρέει χωρίς προβλήματα και δεν αφαιρεί τίποτα απ’ την καθηλωτική αίσθηση που δημιουργούν η ιστορία και οι διάλογοι του Preacher.
Είκοσι χρόνια μετά το Preacher παραμένει εξίσου διεισδυτικό με τα κοινωνικά του μηνύματα, αλλά και ξεκαρδιστικό, καθηλωτικό και τελικά εθιστικό. Είναι σίγουρα ένα απ’ τα all-time classic comics, που πρέπει να έχει κανείς στη βιβλιοθήκη του και που σίγουρα θα πρέπει να έχει διαβάσει κάθε fan των εναλλακτικών comics.
