Ο Μπλε Κομήτης ήρθε το φθινόπωρο με το 1ο του τεύχος για να δώσει μια μεγάλη ανάσα στην ελληνική comic σκηνή. Ακολουθώντας τα βήματα comic περιοδικών, που έχουν αφήσει τη δική τους ιστορία στην ανάπτυξη και τη διάδοση της 9ης τέχνης στο ελληνικό κοινό, όπως η Βαβέλ, το Πάρα Πέντε και το 9, πλέον ο Μπλε Κομήτης, που τον επιμελείται ο Γιώργος Γούσης και εκδίδεται απ’ τις εκδόσεις Polaris, χαράσσει τη δικιά του πορεία, η οποία μας εντυπωσίασε ήδη απ’ τα πρώτα της βήματα.
Και το 2ο τεύχος του περιοδικού συνεχίζει να μας εκπλήσσει ευχάριστα! Μάλιστα ο Μπλε Κομήτης έγινε τόσο γρήγορα αποδεκτός απ’ το ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, που πλέον αισθάνεται κανείς όχι απλά ότι ήρθε για να μείνει, αλλά ότι μοιάζει σαν να υπήρχε ήδη από καιρό. Στα πρώτα δύο τεύχη του μάλιστα έχει αποδείξει ότι μπορεί να συνδυάσει στις σελίδες του ιστορίες τόσο έμπειρων και καταξιομένων σκιτσογράφων, όσο και νέων καλλιτεχνών, που τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα και αποκαλύπτουν μέσα σε λίγες σελίδες πόσο ταλέντο κρύβεται στην ελληνική comic σκηνή, το οποίο μπορούμε και πρέπει να ανακαλύψουμε!
Παρακάτω θα προσπαθήσουμε να ξεχωρίσουμε 5 από τις καλύτερες στιγμές του 2ου τεύχους του Μπλε Κομήτη. Η σειρά φυσικά δεν είναι αξιολογική, αλλά ακολουθείται η σειρά με την οποία εμφανίζονται τα έργα στις σελίδες του περιοδικού:
1) Η απουσία – Ιωάννα Αλεξοπούλου
Η ιστορία της Ιωάννας Αλεξοπούλου είναι βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του ποιητή και συγγραφέα Αργύρη Χιόνη. Πρόκειται για μια ασπρόμαυρη comic μεταφορά για τον πόνο της απουσίας των ανθρώπων γύρω μας, που παρομοιάζεται με ανήμερο θηρίο, το μοναδικό «που ο άνθρωπος όχι μονάχα δεν κατάφερε / να εξημερώσει αλλά να συλλάβει καν».
Παίρνοντας τη σκυτάλη απ’ την εκπληκτική «Παραλογή» του 1ου τεύχους, της comic μεταφοράς του διηγήματος του Δημοσθένη Παπαμάρκου απ’ το βιβλίο του Γκιακ, η «Απουσία» συνεχίζει να βαθαίνει την προσπάθεια του Μπλε Κομήτη να αξιοποιήσει τη σχέση που μπορεί να έχουν οι τέχνες της λογοτεχνίας και του comic και τα καταφέρνει πολύ καλά μέχρι τώρα.
2) Στην Καντίνα – Παναγιώτης Μητσομπόνος / Αντώνης Γκόλτσος
Η «Καντίνα» εγκαινιάζει τη συνεργασία του Μπλε Κομήτη με την Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (ΕΛΣΑΛ). Μάλιστα η συγκεκριμένη δεν είναι η μόνη noir ιστορία του τεύχους, αφού το αστυνομικό στοιχεία ενυπάρχει και σε άλλες comic ιστορίες, όπως το «Μυρίζει αίμα» και η «Μπαλάντα της έβδομης σφαίρας».
Η ιστορία ξεκινάει σε μια καντίνα, όπου η ιδιοκτήτρια εμπιστεύεται σε έναν τακτικό πελάτη της τις υποψίες της ότι μια παρέα που συχνάζει τις τελευταίες μέρες εκεί, κρύβει μια βρόμικη ιστορία από πίσω της. Αυτή θα γίνει και η αφορμή για να ξετυλιχτεί μια ιστορία καταδίωξης του δολοφόνου ενός πορτιέρη καζίνο. Μέσα απ’ τα ασπρόμαυρα καρέ της «Καντίνας» αναγνωρίζουμε πολλά κλασσικά μοτίβα της noir λογοτεχνίας: τον τζόγο, τα ναρκωτικά, τη μοιραία γυναίκα, τον πληροφοριοδότη.
Η συνεργασία του Μπλε Κομήτη με την Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας, δείχνει να είναι πολλά υποσχόμενη και περιμένουμε με ανυπομονησία τις νέες noir comic ιστορίες που ετοιμάζουν.
3) Κυνηγός Ράτσας – Στέλλα Στεργίου / Κώστας Περούλης
Πρόκειται για μια σκοτεινή comic ιστορία, που μέσα απ’ την ιστορία ενός αδέσποτου πιτμπουλ διηγείται μια καθημερινή ιστορία για τα σύγχρονα χρόνια της ανόδου του φασισμού εγχώρια και διεθνώς. Η συνεργασία της Στέλλας Στεργίου (Μικρός Πρίγκιπας) και του Κώστα Περούλη (Αυτόματα) αποδίδει μια σύγχρονη πολιτική ιστορία που εξιστορεί μια πλευρά των δολοφονικών επιθέσεων των φασιστών σε μετανάστες, οι οποίες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια της κρίσης.
Το πιο δυνατό στοιχείο της διήγησης του «Κυνηγού Ράτσας» είναι ο τρόπος που παρουσιάζει τους ρόλους της ιστορίας. Ο θύτης, δηλαδή ο φασίστας, δεν εμφανίζεται στην ιστορία, παρά μόνο ως ο άγνωστος ιδιοκτήτης του πίτμπουλ, του δολοφονικού μέσου της φασιστικής επίθεσης, το οποίο έχει εκπαιδευτεί να κακοποιεί αλλοδαπούς. Τα θύματα απ’ την άλλη, δεν αρκούνται στην αποφυγή του κινδύνου, αλλά αποφασίζουν να αντεπιτεθούν και να αμυνθούν απέναντι στην απειλή που καραδοκεί στα σκοτεινά σοκάκια της πόλης.
Στον «Κυνηγό Ράτσας», η πόλη έχει βυθιστεί στο σκοτάδι του φασισμού, όμως τα θύματα δεν κρύβονται στα σκοτεινά σοκάκια για να ξεφύγουν, αλλά για να αντεπιτεθούν.
4) Ensalada mixta #3 – Τομέκ Γιοβάνης
Ο Tomek κάνει την πρώτη εμφάνισή του στις σελίδες του Μπλε Κομήτη συνεχίζοντας μια ιστορία απ’ τα παλιά. Συγκεκριμένα το Ensalada mixta #3 είναι το τρίτο μέρος μιας αφήγησης, που είχε ξεκινήσει ο Tomek στο comic «Hehe» και τώρα με πολύ διάθεση την αναβιώνει για τον Μπλε Κομήτη.
Τα σχέδια του Tomek (The Very Closed Circle, Κουλούρι, Πριγκίπισσα Αθηνά) μας έχουν συνηθίσει στον έντονο πειραματισμό με τη συνύπαρξη πλήθους τεχνικών στο ίδιο καρέ. Κάθε καρέ του Tomek είναι γεμάτο εικόνες και λεπτομέρειες, γεγονός που πάντα σε αναγκάζει να ξαναδιαβάσεις τα comics του για να προσέξεις αστείες λεπτομέρειες, που χάθηκαν ίσως χάθηκαν με την πρώτη ματιά.
Βασισμένο σε αυτή τη λογική του Ensalada Mixta #3 δίνει έναν ζωντανό και παιχνιδιάρικο τόνο στον Μπλε Κομήτη, με την υπογραφή του αγαπημένου μας Tomek, ο οποίος ελπίζουμε να συνεχίσει να σκιτσάρει για το τριμηνιαίο περιοδικό.
5) Μυρίζει αίμα / 1. Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι – Γιάννης Ράγκος / Aldo Shabani
Η ιστορία «Αγάπη που ‘γινες δίκοπο μαχαίρι» εγκαινιάζει τη σειρά «Μυρίζει αίμα» του Γιάννη Ράγκου (Ερωτόκριτος, Ξεχασμένα Πρωτοσέλιδα) και ήδη απ’ το πρώτο της κεφάλαιο άφησε πολύ καλές εντυπώσεις.
Εδώ διαβάζουμε την ιστορία ενός συζύγου, που δολοφονεί τη γυναίκα του και προσπαθεί να καλύψει τα ίχνη του διαμελίζοντας το πτώμα της και διασκορπίζοντάς το σε κάδους σκουπιδιών. Είναι άλλη μια σκοτεινή ιστορία στην οποία αποδίδεται η ένταση και ο τρόμος των στιγμών πριν και μετά από μια δολοφονία, βγαλμένη από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης πατριαρχικής κοινωνίας. Η συγκεκριμένη comic ιστορία είναι μία απ’ τις ριζοσπαστικές φεμινιστικές ματιές τις οποίες ο Μπλε Κομήτης επιχειρεί να αναδείξει «σε έναν κατά βάση ανδροκρατούμενο κόσμο», όπως δηλώνει και το Editorial του τεύχους.
Τα παραπάνω φαντάζουν αρκετά; Ε τότε η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι τα παραπάνω comic δεν καλύπτουν ούτε τη μισή απ’ την πλούσια ύλη του 2ου τεύχους του Μπλε Κομήτη, ο οποίος είναι ενισχυμένος κατά 16 σελίδες σε σχέση με το 1ο τεύχος και πλέον αριθμεί 83 σελίδες γεμάτες με comics, συνεντεύξεις και διηγήματα.
Ο Μπλε Κομήτης συνεχίζει να μας ενθουσιάζει και δεν το κρύβουμε καθόλου!
