Ο μουσικός Γιαννης Ισμυρνιόγλου μας μίλησε για τη δουλειά του στο πλαίσιο της παράστασης Αλμυρή Έρημος, που παίζεται στο Θέατρο Φούρνος έως τις 8 Δεκεμβρίου.
Η Αλμυρή Έρημος αφηγείται τη δύσκολη ιστορία της Μικρασιατικής Καταστροφής και των χρόνων που προηγήθηκαν. Οι παράλληλες ιστορίες ενός στρατιώτη και μιας γυναίκας μας οδηγούν σε ένα ταξίδι πόνου, που ρητά συνδέεται με τους σημερινούς πολέμους και ξεριζωμούς.
Το κείμενο της παράστασης είναι μια πρωτότυπη σύνθεση που βασίστηκε σε μαρτυρίες αλλά και λογοτεχνικά έργα. Αυτό, όπως και η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες, η μουσική φαίνεται από το πρώτο λεπτό της παράστασης ότι έχουν δουλευτεί πολύ οδηγώντας σε ένα πολύ δεμένο αποτέλεσμα. Όλη η παράσταση θα λέγαμε ότι χαρακτηρίζεται από αγάπη για τη δουλειά που έγινε αλλά και θάρρος, πολύτιμο για την έμπνευση των δημιουργών αλλά και την αντιμετώπιση της Ιστορίας. Με λίγα μέσα η ομάδα Άλας μας έδωσε μια λιτή και εντυπωσιακή παράσταση που μιλώντας για το παρελθόν μας θυμίζει ενοχλητικά το παρόν.
Ο Γιάννης Ισμυρνιόγλου, ο συνθέτης της παράστασης και μουσικός επί σκηνής μας είπε λίγα λόγια για τη δουλειά του.
Γιατί διαλέξατε αυτό το θέμα; Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα;
Η ιδέα ξεκίνησε από την Ναταλία Γεωργοσοπούλου, η οποία έχει ιδιαίτερη ευαισθησία με τη συγκεκριμένη περίοδο, λόγω καταγωγής και των ιστοριών που άκουγε από μικρή ηλικία. Η Ναταλία μαζί με την Σταύρια Νικολάου μελέτησαν για καιρό μαρτυρίες, κείμενα, ντοκιμαντέρ, για να γράψουν και να επιμεληθούν το κείμενο. Ύστερα η ιδέα της συμμετοχής μουσικού, ο οποίος θα παίζει και θα αλληλεπιδρά ζωντανά στη σκηνή ως τρίτος ηθοποιός, έφερε κι εμένα στην ομάδα.
Σαν θεατές είδαμε μουσική, φωνές, εφέ ακόμα και κίνηση σε ένα καλοδουλεμένο ενιαίο σύνολο. Το χτίσατε όντως όλο μαζί ή υπάρχει κάποια αυτονομία στη δουλειά που έκανες ως μουσικός;
Από την πρώτη ανάγνωση του κειμένου γεννιόντουσαν ιδέες και ήχοι στα αυτιά μου. Προσπαθούσα να ακούσω και να αφουγκραστώ τις ανάγκες του έργου δίνοντας έμφαση στην ουσιαστική περιγραφή και στη μεταφορά του ατόμου στη δράση των γεγονότων. Ήταν συλλογικό το στήσιμο του έργου από το τελικό κείμενο, την μουσική μέχρι την δραματουργία. Η πρόκληση η δικιά μου ήταν το πώς θα μπορέσω να παράξω το ηχητικό πλαίσιο που χρειάζεται η παράσταση αλλά μόνος μου και παίζοντας όλα τα θέματα εκείνη τη στιγμή ζωντανά.
Γενικά μιλώντας σου αρέσει η μουσική στο θέατρο; Θες να συνεχίσεις να δουλεύεις σε αυτό;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένος από την συνεργασία αυτή και ανυπομονώ για τις επόμενες οι οποίες θα ανακοινωθούν σύντομα. Η μουσική για το θέατρο είναι ένα πεδίο που πάντα με απασχολούσε λόγω της ενασχόλησής μου με την σύνθεση και γενικά την δημιουργία πρωτοτύπου ηχητικού υλικού.
Το γεγονός ότι είστε σε δεύτερο κύκλο παραστάσεων σημαίνει πως βρήκατε ανταπόκριση. Εσείς το εισπράττετε αυτό από το κοινό;
Η ανταπόκριση και ο ενθουσιασμός του κοινού ήταν πραγματικά μεγάλος και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε. Να συνεχίσουμε να παίζουμε, να δημιουργούμε και να προβληματίζουμε τον θεατή αναφερόμενοι σε ζητήματα που αφορούν όλους μας. Είναι πολύ όμορφο να βγαίνεις από το θέατρο και να συζητάς με τους παρευρισκομένους για το έργο, να βλέπεις την ανάγκη αυτών να εμβαθύνουν στο υλικό και τελικώς στην ίδια την ιστορία.
Έχετε κάποια σχέδια για το μέλλον της ομάδας;
Δουλέψαμε πολύ γι αυτή την παράσταση όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά. Ακόμα δουλεύουμε να σας πω την αλήθεια. Είναι υλικό που πλάθεται και η μορφή του γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρη. Η παράσταση, σε σχέση με τον 1ο κύκλο παραστάσεων που πραγματοποιήθηκε την άνοιξη, έχει αλλάξει. Και πιστεύω θα συνεχίζει να αλλάξει διότι η ομάδα συνεχίζει να είναι σε δημιουργική συνθήκη, όπως όταν ξεκινήσαμε τη συνεργασία μας.
Σε ευχαριστούμε!
Συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία, Ερμηνεία: Nαταλία Γεωργοσοπούλου, Σταύρια Νικολάου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση, μουσικός επί σκηνής: Γιάννης Ισμυρνιόγλου
Σκηνική εγκατάσταση, κοστούμια, φωτισμοί: η ομάδα
Φωτογραφίες, αφίσα: Δημήτρης Μαόφης
Trailer: Γιάννης Αποσκίτης, Πέτρος Καλφαμανώλης
Επικοινωνία: Μαριάννα Παπάκη, Νώντας Δουζίνας
