To Mosaic από το trailer του και μόνο φάνηκε ότι δεν είναι μια συνηθισμένη σειρά, όπως και ο Steven Soterberergh δεν είναι ένας συνηθισμένος σκηνοθέτης. Με πολλές δουλειές στις πλάτες του και πολλές από αυτές να αποτελούν μαργαριτάρια (η τριλογία Ocean’s), δηλαδή μην έχοντας τίποτα να αποδείξει, συνεχίζει με μία δουλειά που διαφοροποιείται όχι τόσο σε επίπεδο σεναρίου αλλά κυρίως στο πώς παρουσιάζεται.
Το Mosaic λοιπόν είναι μία Mini σειρά μυστηρίου του HBO με τον Ed Solomon (Men in Black, Now you See me) να γράφει το σενάριο και την καθυλωτική Saron Stone (Basic Instinct, Catwoman) στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το πρωτότυπο της σειράς όμως δεν βρίσκεται εδώ, αλλά στο ότι πρώτα ξεκίνησε να προβάλλεται σαν application για κινητά με τον “τηλεθεατή” να έχει έναν πιο αναβαθμισμένο και ενεργό ρόλο και μετά σαν κανονική σειρά. Έτσι λοιπόν έχουμε την σειρά εμείς στα χέρια μας.
Όλα ξεκινάνε όταν η επιτυχημένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων Olivia Lake (Sharon Stone), βρίσκεται δολοφονημένη, με τους 2 άντρες που έχουν μπει στη ζώη της να σχετίζονται άμεσα. Μεγάλο μέρος της σειράς είναι επηρεασμένο από τα περιγράμματα μιας σύγχρονης ιστορίας, καθώς διερευνά την πρόοδο των καταδικασμένων ρομάντζων και τους τρόπους με τους οποίους η απληστία και η εργασιακή αλλοτρίωση οδηγεί σε υποβάθμιση τέτοιων σχέσεων. Η Saron Stone, η οποία εμφανίζει καταπληκτική ποικιλία και βάθος, κρατά την οθόνη με το τρομερό της χάρισμα, αλλά υπάρχουν και στοιχεία του παρελθόντος της και μυστικά στη ζωή της , που φέρνουν τον κίνδυνο στην πόρτα της. Με αυτό το φόνο ξετυλίγονται σκοτεινά μονοπάτια που οδηγούν στα κίνητρα και το πρόσωπο του δολοφόνου.
Το ξεχωριστό που προσφέρει αυτό το app είναι, ότι ο καθένας μπορεί να δει την σειρά από διαφορετική οπτική γωνία, μπαίνοντας για τα καλά στο μυαλό του κάθε χαρακτήρα της σειράς. Δεν βλέπει μια απλή ευθύγραμμη απεικόνιση του main line της σειράς. Αυτό έχει ως άμεση συνέπεια την κατάρριψη της “αντικειμενικής αλήθειας” και του ότι το δίκιο κρύβεται κάπου γύρω από τον πρωταγωνιστή, προσφέροντας μια εναλλακτική ματιά και μια ελευθερία στην διαφορετική ερμηνεία των πραγμάτων.Η ιδέα ότι η αλήθεια είναι μια κατασκευή, σε αντίθεση με κάτι σταθερό και αναμφισβήτητο είναι μια τομή που κάνει η σειρά όχι μόνο με τον εαυτό της, αλλά συνολικά στον κόσμο της τηλεόρασης, καθώς αμφισβητεί ό,τι έχουμε δει μέχρι σήμερα. Αν και ο Αμερικάνικος κινηματογράφος είναι συνηθισμένος σε ταινίες-σειρές με τον πρωταγωνιστή να είναι αυτός που κουβαλάει την όλη παραγωγή, η ιδέα για κατάρριψη της “φαινομενικής αλήθειας” του πρωταγωνιστή βρήκε έφορο έδαφος στο Αμερικάνικο κοινό. Αν αναλογιστούμε ειδικά πόσο εύκολο είναι για αυτούς κάτι που είναι μαύρο, να το δουν είτε σε γκρι, είτε σε καφέ.
Tο Mosaic δεν είναι μια πολιτική σειρά, ούτε είναι στον πυρήνα του κάτι άγριo νέο. Eίναι ένα μυστήριο δολοφονίας με πολλαπλούς υπόπτους, με την οικειότητα που είναι χαρακτηριστική της δουλειάς του Soderbergh. Eνώ φαινομενικά η σειρά ξεκινάει με την Olivia Lake να είναι η πρωταγωνίστρια, με αυτό το ανατρεπτικό app όλα αλλάζουν και πρωταγωνιστής γίνεται κάποιος που μπορεί να μην έχει εμφανιστεί καν στην αρχή. Αυτό προσδίδει ένα νέο στοιχείο στην σειρά καθώς ο κάθε τηλεθεατής βλέπει την οπτική γωνία του χαρακτήρα που επιλέγει.
Το Mosaic “παίρνει το όνομά του στα σοβαρά“, βάζοντας μαζί μια εικόνα με μια μεταβαλλόμενη σειρά από κομμάτια, καθώς η προοπτική μετατοπίζεται από τον ένα χαρακτήρα στον άλλο. Κάνοντας λοιπόν ένα βήμα παραπέρα, ξεφεύγοντας από όσα ξέραμε μέχρι τώρα, αυτή η παραγωγή συνδέεται με την έννοια ότι η κατανάλωση τηλεόρασης είναι όλο και περισσότερο μια εμπειρία δύο οθονών, αξιοποιώντας τις ορέξεις των θεατών για πρόσθετο περιεχόμενο. Πέρα όμως από το application, και στην κανονική του προβολή, το Mosaic έδειξε πολύ καλά δείγματα με μόνο, αλλά αρκετά μελανό σημείο, αυτό του σεναρίου. Η αλήθεια είναι ότι η ιδέα του application έδωσε πολλά συν στο όλο concept της σειράς, με αποτέλεσμα όταν βγεί στην κανονική του προβολή οι προσδοκίες να είναι στα ύψη. Το σενάριο όμως είναι μία από τα ίδια και αυτό φαίνεται, καθώς γι’ αυτούς που το είδαν χωρίς να γνωρίζουν την ύπαρξη του app, η εμπειρία οριακά δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο.