Ποιος είδε τον Dark Prince Charming και δεν τον φοβήθηκε;
Πέρυσι το Νοέμβρη κυκλοφόρησε το 1ο τεύχος του Batman: Dark Prince Charming απ’ τον ταλαντούχο Ιταλό σκιτσογράφο Enrico Marini. Ο Batman του Marini είναι μια stand-alone ιστορία, η οποία ολοκληρώθηκε λίγες μέρες πριν -τέλη Ιουνίου- με την κυκλοφορία του 2ου τεύχους.
Με λίγα λόγια, στο comic ο Bruce Wayne δέχεται επίσκεψη στην έπαυλή του από μια γυναίκα η οποία ισχυρίζεται ότι η 9χρονη κόρη της είναι η κόρη του Bruce, από μια βραδιά που ο ίδιος έχει προσπαθήσει να ξεχάσει. Όμως ενώ ξεκινάει ένας δικαστικός αγώνας, που εκθέτει τον δισεκκατομυριούχο επιχειρηματία στα φώτα της δημοσιότητας, ο Joker απαγάγει το παιδί για να εκβιάσει τον Bruce Wayne. Έτσι η διάσωση του μικρού κοριτσιού είναι αποστολή και του Bruce Wayne, αλλά και του Batman.
Καταρχάς πρέπει να αναφερθεί ότι δεν είναι η πρώτη φορά που o Batman βρίσκεται σε ευρωπαϊκό πλαίσιο. Εξάλλου στο παρελθόν -στο Batman Europa– έχει βρεθεί να ταξιδεύει και στο Βερολίνο, για να θεραπεύσει έναν ιό που τον έχει μολύνει. Όμως αυτή τη φορά η επαφή του Batman με την Ευρώπη είναι διαφορετικής ποιότητας, αφού το σχέδιο της ιστορίας είναι βασισμένο στην μορφή του ευρωπαϊκού comic, στο οποίο ξεχωρίζει η πένα του Enrico Marini. Ο Batman μένει αυτή τη φορά στη Gotham, αλλά τα πάντα θυμίζουν ένα ευρωπαϊκό bandes desineé.
Σίγουρα η ριζική αλλαγή της τεχνοτροπίας στην αφήγηση της ιστορίας του Batman εδώ, μας θυμίζει την εξίσου φρέσκια οπτική που μας είχε προσφέρει η μεταφορά του Dark Knight στη φόρμα του ιαπωνικού anime στο Batman Ninja. Όπως και εκεί έτσι και εδώ ο Marini περιβάλλει τον Batman με τα καλύτερα στοιχεία μιας διαφορετικής μορφής της 9ης τέχνης, τα οποία μας προσφέρουν μια πρωτότυπη ιστορία για τον Dark Knight. Και δεν είναι τυχαίες αυτές οι κινήσεις της DC, αφού όπως έχει αναφέρει και ο Jim Lee (co-publisher της DC) έχουν ξεκινήσει ένα project όπου καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες και κουλτούρες, οι οποίοι γνωρίζουν τους superheroes της εταιρίας, θα σχεδιάσουν με το δικό τους τρόπο και τόνο ιστορίες για την DC.
Είναι λοιπόν σαφές ότι αν κάτι κλέβει την παράσταση και στα δύο τεύχη του Dark Prince Charming αυτό είναι το σχέδιο του Enrico Marini (Les aigles de Rome, Le Scoprion, Rapaces), ο οποίος μεταφέρει τον Batman στον δικό του ευρωπαϊκό κόσμο, χωρίς να τον κουνάει ούτε χιλιοστό απ’ τη Gotham. Αντίθετα τη Gotham την απολαμβάνουμε σε εξαιρετικά σκοτεινά δισέλιδα, που αντιπαραβάλλονται φανταστικά με τα πιο ανοιχτά και πολύχρωμα σχέδια του στρατοπέδου του Joker και της συμμορίας του.
Όμως ο Marini έχει αναλάβει εξολοκλήρου το comic και γι’ αυτό πέρα απ’ το σχέδιο έχει αναλάβει και το σενάριο του comic. Κατ’ αρχήν πρέπει να τονιστεί ότι η ολοκληρωμένη δημιουργία από έναν καλλιτέχνη είναι συχνά προτέρημα για ένα καλλιτεχνικό έργο, καθώς ο καλλιτέχνης -εφόσον και ο ίδιος το επιθυμεί- θα πρέπει να μπορεί να δημιουργήσει το έργο του έτσι όπως το έχει ο ίδιος σχεδιάσει στο νου του, χωρίς να αναγκάζεται να συμμετέχει σε μια γραμμή παραγωγής εβδομαδιαίων σειρών comic, όπου άλλος γράφει το σενάριο, άλλος το σχεδιάζει, άλλος βάζει τα χρώματα και άλλος σχεδιάζει τα γράμματα και ούτω καθεξής. Είναι αξιέπαινη η προσπάθεια ενός καλλιτέχνη σε τέτοιο υψηλό επίπεδο να αναλάβει και να φέρει εις πέρας το σύνολο της δημιουργίας ενός comic και είναι σημαντικό το γεγονός ότι και η DC εμπιστεύτηκε τον Marini -γνωρίζοντας το έργο και το ταλέντο του- σε αυτό το project.
Δυστυχώς όμως το επίπεδο της ποιότητας και της καινοτομίας -για ιστορία Batman– του σχεδίου του Marini δεν είναι ισάξιο με την συγγραφή του σεναρίου της ιστορίας, το οποίο χωρίς να είναι κακό ή βαρετό, παραμένει σε μέτρια επίπεδα, χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις, συγκινήσεις ή αξιοσημείωτες προσθήκες στο μύθο του World’s Greatest Detective. Μάλιστα ίσως το πιο αδύνατο σημείο όλου του comic ίσως είναι η αποτύπωση των γυναικείων χαρακτήρων (κυρίως της Catwoman και της Harley Quinn), οι οποίες εμφανίζονται σε λίγα καρέ να έχουν κάποιο χρήσιμο ρόλο στην υπόθεση, ενώ σε αξιοσημείωτα πολλά καρέ εμφανίζονται ως υστερικές -ημίγυμνες πολλές φορές- συντρόφισσες των Batman και Joker, που τους γκρινιάζουν ή τους ζητάνε επίμονα χάρες και δώρα. Σίγουρα δεν αξίζει μια τέτοια αντιμετώπιση σε ηρωίδες που μπορείς να αξιοποιήσεις με εξαιρετικά δημιουργικού τρόπους για να αναπτύξεις τον χαρακτήρα τους, όπως αποδεικνύει όλο αυτό τον καιρό ο Tom King στο run του δικού του Batman.
Παρά τα αρνητικά του όμως, ο Batman του Marini έχει και αρκετά δυνατά σημεία κι αυτά προέρχονται κυρίως απ’ την noir αισθητική του comic και απ’ τη σχέση που αναπτύσσει με τον Joker. Ο Marini μας γνωρίζει έναν παρανοϊκό Joker, περιστοιχισμένο από μια σκληροτράχηλη ομάδα με μάσκες κλόουν, οι οποίοι σπέρνουν τον τρόμο στη Gotham City. Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του χαρακτήρα του Joker παίζουν τόσο η ιδιότυπη τρυφερότητα με την οποία αντιμετωπίζει την Harley, όσο και η αλλόκοτη φροντίδα που προσφέρει στο 9χρονο κορίτσι που απήγαγε για να εκβιάσει τον Wayne. Σε αυτό το comic βλέπουμε έναν πιο συναισθηματικό Joker, ο οποίος όμως παραμένει το ίδιο παρανοϊκός και έχει υπολογίσει πίσω από κάθε του κίνηση να εξυπηρετείται πάντα το σχέδιό του. Και ο Batman πρέπει να τον αντιμετωπίσει και ως Bruce Wayne, για να διαπραγματευτεί την απελευθέρωση του κοριτσιού, που παρουσιάζεται ως κόρη του, αλλά και με τη στολή του. Έχοντας δει τον Batman και τον Joker, ως το hero/villain alter ego ο ενός του άλλου σε τόσα και τόσα κλασσικά comics τους έχουμε βρει σε στιγμές μίσους, αντιπαλότητας, έχθρας, αλλά και σε στιγμές που γέλαγαν μαζί με έναν κωμικοτραγικό τόνο. Αυτή τη φορά η σχέση του Batman με τον εμβληματικό του εχθρό θα καθοριστεί απ’ τη φροντίδα ενός 9χρονου κοριτσιού, που ελπίζει στον Batman να έρθει σαν Σκοτεινός πρίγκηπας και να την σώσει.
Τελικά το Dark Prince Charming είναι η απόδειξη ότι οι ευρωπαίοι καλλιτέχνες comic μπορούν να προσφέρουν εξαιρετικά αποτελέσματα αν ασχοληθούν με τα superhero comics, αναζωογονώντας και το ίδιο το είδος, που πολλές φορές φαίνεται (κυρίως τα τελευταία χρόνια στη Marvel) να ξεμένει από καύσιμα και ιδέες. Και είναι σίγουρα πολλά υποσχόμενη η προσπάθεια της DC να δημιουργήσει νέες οπτικές για τους χαρακτήρες τους από καλλιτέχνες διαφορετικών χωρών. Ο Marini σε αυτό το πλαίσιο πειραματίστηκε με τη δικιά του Gotham χαρίζοντάς μας ένα comic που θα θυμόμαστε για καιρό.
About the Authors
Μάνος Βασιλείου - Αρώνης Γεννήθηκε το 1993, δηλαδή ήταν 6 χρονών όταν είδε πρώτη φορά το Star Wars. Κάπου στο Λύκειο κατέληξε ότι η αλήθεια βρίσκεται στον Sheldon και από τότε προσπαθεί να ανακαλύψει τον κόσμο των nerds και των superheroes, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Αγαπημένο του χρώμα το κόκκινο: στις σημαίες, στον Flash, στον Deadpool, ενώ στις μπλούζες το προτιμά με λευκές λωρίδες. Τελευταία το παίζει και ιστορικός, χωρίς καμία επιτυχία.
Related Posts
Σινεμά σε κρίση, σύμπαντα σε διάλυση – Οι καλύτερες ταινίες του 2022 →
Μια συζήτηση με τον σκιτσογράφο Γιώργο Καμπάδαη →
The Sandman – Η κοινωνική ποικιλομορφιά συναντά την οπτική του όνειρου! →
