Υπάρχουν πολλοί λόγοι που ο Μπλεκ βρίσκεται ακόμα στον ελληνικό εκδοτικό χώρο, ακόμα και μετά από 50 χρόνια. Η αρχή έγινε στα Αθηναϊκά περίπτερα της Τετάρτης 25 Ιουνίου 1969, την περίοδο δηλαδή που η ελληνική κοινωνία βρισκόταν υπό την δικτατορία της Χούντας. Ήταν αρκετά επαναστατική για τα πρότυπα κόμικς της εποχής η ιδέα ενός ήρωα που να πολεμά το άδικο και να προσπαθεί να ελευθερώσει τον λαό του. Ο Στέλιος Ανεμοδουράς, με αριστερό παρελθόν, έκανε τον Μπλεκ ουσιαστικά ένα σύμβολο ενάντια στη δικτατορία, και παράλληλα τον χρησιμοποίησε ως ένα παιδικό ανάγνωσμα ώστε να ξεχνιέται ο βασανισμένος ελληνικός λαός από τα προβλήματά της καθημερινότητάς.
Τα 70ς και τα 80ς μπορεί να ανήκουν στο παρελθόν, αλλά ποτέ δεν έφυγαν από το μυαλό των ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή – με τους μεταγενέστερους να την κοιτάνε με υπερηφάνεια. Ήταν η εποχή που η Ελλάδα γνώρισε ήρωες όπως ο Μπλεκ, ο Ζαγκόρ, ο Μαρκ… Περιοδικά όπως το «Αγόρι», η «Βαβέλ» και το «Τρουένο»… Αλλά και μία εποχή πρωτοφανής έκρηξης της ποπ κουλτούρας και άλλων τρόπων ψυχαγωγίας (videogames, τηλεόραση). Με τα χρόνια ο τύπος υποβαθμίστηκε, πέρασε στον ρομαντισμό, ενώ η τεχνολογία αναδείχθηκε. Και έτσι φτάνουμε στο σήμερα, με τον τύπο να προσπαθεί ακόμα να βρει την θέση του σε έναν ψηφιακό κόσμο. 2019 και μπορεί οι μικροί να έγιναν μεγάλοι, τα κόμικς και ο τύπος να παραγκωνίστηκαν. Αλλά η νοσταλγία και η λατρεία έμειναν…
Εκμεταλλευόμενο την σημερινή κατάσταση, το διμηνιαίο περιοδικό κόμικς «Μπλεκ – Τα Καλύτερα Κόμικς», πρεσβεύει την επιστροφή στην εποχή της αθωότητας για τους παλαιότερους, και την επανασύσταση για τους νεότερους. Με 164 σελίδες και σε μία αρκετά τίμια –έως και φθηνή θα έλεγε κανείς- τιμή (5,90), προσφέρει πάνω από δέκα τίτλους κόμικς σε κάθε του τεύχος, όπως και εκτεταμένη αρθρογραφία.
Με την ταυτότητα του πολυθεματικού περιοδικού, εκμοντερνίζεται στις ανάγκες της εποχής – παίρνοντας πολλά στοιχεία από τον Μπλε Κομήτη – και περιλαμβάνει κυρίως αυτοτελείς ιστορίες (και άμα συνεχίζονται θα είναι για 2 με 3 τεύχη) από τους δημοφιλέστερους παλαιούς και νεότερους ήρωες της 9ης τέχνης, αφιερώματα και διάφορες στήλες άρθρων όπως και συνεντεύξεις, κόμικς από Έλληνες δημιουργούς αλλά και πολλές εκπλήξεις-προσθήκες να υπάρχουν σε κάθε νέο τεύχος. Αναμιγνύοντας διαφορετικά καλλιτεχνικά στυλ, διαφορετικές θεματολογίες, το μοντέλο του – για 4 τεύχη ως τώρα – φαίνεται να δουλεύει εξαιρετικά.
Ανάμεσα στη μεγάλη γκάμα τίτλων που προσφέρει, θα βρείτε κόμικς από την ευρέως παγκόσμια σκηνή των κόμικς, από Λατινική Αμερική, Ιταλία, Ολλανδία, Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία κ.α. Κόμικς επιλεγμένα πάντα με βάση τις επιθυμίες του αναγνωστικού κοινού, αλλά και της νοσταλγικής τους αξίας, το περιοδικό αποτελεί μία αποκάλυψη στο χώρο.
Ο κεντρικός ήρωας είναι, ως γνωστόν, ο Μπλεκ, δημιούργημα των τριών ιταλών καλλιτεχνών EsseGesse, και αποτελεί το σύμβολο της Αμερικάνικης επανάστασης, και της απελευθέρωσης του Αμερικανικού ζυγού από τους Άγγλους. Αρχηγός μιας ομάδας κυνηγών, και με δύο πολύ καλούς φίλους στο πλάι του – το «μυαλό» και το κωμικό στοιχείο της ομάδας, ο Καθηγητής Μυστήριος, και ένα παιδί που όταν πέθανε ο πατέρας του ο Μπλεκ τον πήρε υπό την προστασία του, ο Ρόντυ –, κάθε του περιπέτεια χαρακτηρίζεται για την αφέλειά της, τα αντιπολεμικά της μηνύματα, την κωμικότητα και την προβλέψιμη πλοκή της. Ο Μπλεκ μέσα από το κόμικς του περνάει ξεκάθαρα δημοκρατικές και ριζοσπαστικές αντιλήψεις, πολεμά ενάντια στο άδικο και πρεσβεύει την ισότητα μεταξύ των φυλών – με πολλά αντιρατσιστικά μηνύματα για τους ερυθρόδερμους και την εμφάνιση των ερυθρόδερμων επί της Αμερικάνικης ηπείρου σε μία αγγλοκρατούμενη κοινωνία.
Πέρα από τον Μπλεκ όμως, ένας από τις καλύτερους τίτλους της έκδοσης αποτελεί ο Μάντυ Ρίλεϋ (Mandy Riley). Γέννημα θρέμμα των Ray Collins (ψευδώνυμο του Eugenio Zappietro) και Ernesto Gracia Seljas, αυτό το Αργεντίνικο γουέστερν μιλάει για την ενηλικίωση του νεαρού και ορφανού (από μητέρα) Μάντυ, με κάθε ιστορία να αντιμετωπίζει να καταλήγει σε ένα ηθικό δίδαγμα. Το στοιχείο που κάνει το κόμικ τόσο ιδιαίτερο είναι ο αριστουργηματικός. Σε κάθε 12-σέλιδη ιστορία ο ήρωας μας διδάσκεται ένα ακόμα ισχυρό μάθημα ζωής, ηθικής, αξιών και ανθρωπισμού. Με σενάρια που αφορούν το σεξ, την δικαιοσύνη, τον ρατσισμό, τον θάνατο κ.α., συνδυάζει αριστουργηματικά την περιπέτειας με το συναισθηματικό στοιχείο.
Ένας ήρωας που πολλοί αναγνώστες ζήταγαν την επιστροφή του στην Ελλάδα ήταν ο Φάντομ, ο μασκοφόρος εκδικητής, που ξεκινώντας δρούσε εντός των τροπικών δασών, μία κληρονομία που περνάει από γενιά σε γενιά, από αιώνα σε αιώνα, από τόπο σε τόπο. Ο τίτλος είχε φιλοξενηθεί σε διάφορα παλαιά αναγνώσματα και μικρά κόμικς από το ’70. Στο εξωτερικό έχει περάσει από την διαχείριση διαφόρων εκδοτικών οίκων. Στο «Μπλεκ» όμως βλέπουμε την 5-μερών ιστορία-ανθολογία, «Οι Πέντε Ημέρες Του Δράκου», που δημοσιεύθηκε στο The Phantom Annual #1, το 2007.
Ίσως και το μεγαλύτερο και ηχηρότερο όνομα στο περιοδικό, ο Δικαστής Ντρεντ (Judge Dredd) φιλοξενείται μέσα από τις σελίδες του Μπλεκ, με μικρές, σύντομες ιστορίες περίπου 6 σελίδων σε κάθε τεύχος. Με 2 ταινίες, χιλιάδες εκδόσεις διεθνώς, και μία τηλεοπτική σειρά στα σκαριά, ο Βρετανικής προέλευσης ήρωας πρεσβεύει την κυριαρχία του νόμου, ενός καθεστώτος που ελέγχεσαι, τίποτα δεν διαφεύγει, και όλα αυτά μέσα από ένα φουτουριστικό χρονικό πλαίσιο. Δημιουργία του John Wagner, ο ήρωας έχει δημοσιευτεί στην Ελλάδα ουκ ολίγες φορές, κυρίως στο «Αγόρι» -τη δεκαετία του ’80-, αλλά και σε δική του έκδοση με τίτλο «Judge Dredd – Οι Ολοκληρωμένες Υποθέσεις» που αριθμεί 8 άλμπουμ έως τώρα. Στις φιλοξενούμενες ιστορίες, παρακολουθούμε την ηθική απαξίωση του μελλοντικού ανθρώπου, με μία στροφή στην ασωτία και την ανομία.
Ταρζάν. Ένα όνομα που συνδέεται με θρύλους, ταινίες, βιβλία, αλλά και με κόμικς σε τεράστιο βαθμό. Το έργο του Edgar Rice Burroughs από το 1920 βρίσκεται στην παγκόσμια ποπ κουλτούρα, και πολλοί κομίστες εκμεταλλεύτηκαν την δημοφιλή φύση του ήρωα για να κάνουν μερικές πολύ όμορφες δουλειές. Η δουλειά όμως που έμεινε στα χρόνια περισσότερο, ήταν εκείνη από την DC Comics, με αρχισυντάκτη-επιμελητή-σχεδιαστή-σεναριογράφο τον μεγαλοπρεπή Joe Kubert. Στην Ελλάδα όλες του οι ιστορίες φιλοξενήθηκαν από τον Καμπάνα το ’80, και έτσι αυτές αναδημοσιεύονται στις σελίδες του Μπλεκ – προηγουμένως είχαν μπει μερικές και στον «Νέο Μπλεκ». Όλες 18 σελίδων, με έντονο το Αμερικάνικο στοιχείο. Ρετρό αισθητική, αλλά είναι ένα από τα λίγα αριστουργήματα της 9ης τέχνης. Με πάνελς τόσο αληθοφανή, τόσο πανέμορφα, με έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο του Kubert.
Το κομμάτι της fantasy / sci-fi θεματολογίας καλύπτει το Ολλανδικής προέλευσης, Storm. Δημιουργία του Don Lawrence, ο τίτλος στο εξωτερικό είναι αρκετά δημοφιλής, ειδικά στην Βόρεια Ευρώπη, και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες… Σε κείμενα τουMartin Lodwejik, μας μιλά για έναν αστροναύτη του 21ου αιώνα, που αφότου πέρασε μέσα από μία μαύρη τρύπα, μεταφέρεται σε μία μελλοντική δυστοπική Γη, όπου οι ωκεανοί είναι δάση και ο πολιτισμός δίνει τη θέση του στη βαρβαρότητα. Για να βρει έναν τρόπο να επιστρέψει στην δική του χρονολογία, πρέπει να πολεμήσει εξωγήινους, τρελούς επιστήμονες και σιχαμερά τέρατα. Στο πλευρό του έχει την Ρέντχερ, μία επαναστάτρια απέναντι στα απολυταρχικά ιδεώδη της εποχής, μία απόκληρος της τότε κοινωνίας, και μαζί περνάνε από διάφορες περιπέτειες, που το splatter δίνει χώρο στο sci-fi να αναδειχθεί με έντονο τρόπο. Το στοιχείο που κάνει τις ιστορίες τόσο μοναδικές, είναι η αριστουργηματική πένα του Lawrence, που σε συνδυασμό με τα λογοτεχνικά κείμενα του Lodwejik κάνουν ένα απίστευτο ανάγνωσμα. Η καλλιτεχνική αύρα του τίτλου και ο απίστευτος συνδυασμός χρώματος και σχεδίου κάνει κάθε πάνελ να είναι σαν πίνακας ζωγραφικής.
Το Στορμ είναι από εκείνα τα κόμικς που θα μπορούσες να μιλάς ασταμάτητα… Χωρίζεται σε 2 κύρια χρονικά, το πρώτο ονόματι «Τα Χρονικά Του Υπόγειου Κόσμου» (άλμπουμ #1-9, 1977-1982) και το δεύτερο «Τα Χρονικά Της Πανταρβέ» (άλμπουμ #10-32, 1983-2019). Στην Ελλάδα τα πρώτα 10 άλμπουμ κυκλοφόρησαν με την Star Comics το 1994-95, με 2 ακόμα – τα #11 και #12 – να μπαίνουν στον «Μπλεκ» του ‘90. Η Esperos έκανε μία ακόμα ανεπιτυχή απόπειρα εκδίδοντας τα πρώτα 18 άλμπουμ. Η νέα έκδοση του Μπλεκ συνεχίζει από εκείό που σταμάτησε, δηλαδή ξεκινά από το #13 και σε κάθε τεύχος περιέχει ολόκληρη την ιστορία 46 σελίδων και το εξώφυλλο της ιστορίας.
Σε άλλα κόμικς τώρα φιλοξενείται σε σταθερή βάση το υπερηρωικό κόμικ «Το Παιδί Πάνθηρας», των Tom Tully, Mike Western & Eric Bradbury, – η Βρετανική απάντηση στον Spider-Man -, κομμένο σε συνέχειες των 4 και 6 σελίδων, ενώ στο #1 έκανε την εμφάνισή του ο ήρωας Γιορ (Henga, el Cazador) σε κείμενα του Diego Navarro και σχέδια του Juan Zanotto, ένα fantasy κόμικ, που μας μιλά για την αναζήτηση του κεντρικού ήρωα για τον χαμένο υιό του – είναι ένα από τα καλύτερα παραδείγματα του πώς να συνδυάζεις την εικόνα με το κείμενο – λογοτεχνικοί διάλογοι, πολλοί συμβολισμοί. Στο #4 είδαμε επίσης το πρώτο μέρος του Μισέλ Βαγιάν, δημιούργημα του τεράστιου Jean Graton, και πρόκειται για ένα γαλλοβελγικό κόμικ αθλητικής θεματολογίας – είχε γίνει και ταινία, και είναι από τους δημοφιλέστερους bd τίτλους -, που παρακολουθεί την ζωή ενός από τους δημοφιλέστερους πρωταθλητές αγώνων ράλλυ, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Η ιστορία που φιλοξενείται ονομάζεται «Στο Όνομα Του Υιού» και αποτελεί το remake του ήρωα που δημιουργήθηκε το 2012 με σκοπό να φέρουν τον ήρωα στην νέα εποχή, με τα κείμενα να είναι του υιού του Jean Graton, Philippe, και του L. Lapiere, ενώ στα σχέδια είναι οι M. Bourgne και B. Benetau.
Κόμικς του σπουδαίου Hugo Pratt επίσης έχουν φιλοξενηθεί στην έκδοση. Στο #1 μπήκε η αδημοσίευτη αυτοτελής ιστορία «Λακ Σταρ Ο’ Χάρα» (Luck Star O’Hara), σε χρώμα της Patrizia Zanotti και δημοσιευμένη στο Misterix #808 το 1964, ένα αστυνομικό κόμικ θρίλερ μυστηρίου, που – για την ηλικία του – κρατάει πολύ καλά ακόμα και στο ανατρεπτικό του φινάλε – επίσης είναι απίστευτο το πόσα κοινωνικά μηνύματα περνάει μόνο εντός 8 σελίδων. «Ο Ίσκιος» (L’Ombra) μπήκε στο #3 και αυτό προερχόμενο από μία γνωστή σειρά του δημιουργού, δυστυχώς όμως πρόκειται για μία πολύ παλαιά ιστορία τόσο περιεχομενικά όσο και εμφανισιακά. Τέλος, στο #1 πάλι, φιλοξενήθηκε ιστορία του αγαπημένου μας ονειροπόλου ναυτικού Κόρτο Μαλτέζε, με τίτλο «Επίλογος Στα Κέλτικα», μόνο 2 σελίδων μεν, αρκετά εύστροφο αλλά και έναν όμορφο επίλογο στην ανθολογία Κέλτικα και έναν ακόμα πιο όμορφο πρόλογο στην «Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας».
Σε σχέση τώρα με τα ελληνικά κόμικς που φιλοξενούνται, κάθε τεύχος περιλαμβάνει από τουλάχιστον έναν καλλιτέχνη. Στο #1 ο Νίκος Κούτσης ανέλαβε αυτή τη θέση, με ένα 2-σέλιδο κόμικ σε σενάριο της Έλενας Αργύρη, «Με Κομμένη Την Ανάσα», που μιλά για μία μελλοντική δυστοπική γη, στο #3 έχουμε τον Κώστα Σκλαβενίτη με το 2-σέλιδο «Στον Κόσμο Μου», βουτώντας μας για άλλη μία φορά στον έγχρωμο ονειρικό κόσμο του καλλιτέχνη και στο #4 έχουμε τον Γαβριήλ Τομπαλίδη, με το 2-σέλιδο «Ένα Συνηθισμένο Απόγευμα Στην Οδό Craven», με πρωταγωνιστή τον Ντύλαν Ντογκ. Στα τεύχη #1 έως και #3 φιλοξενήθηκε η δημοφιλής σειρά κόμικς του Σπύρου Ορνεράκη, «Λ-Ο: Πήγασος 4-Ω», που είχε πρωτοδημοσιευθεί στο περιοδικό «Ρόδι» το ’80, και μιλά για ένα νεαρό παιδί που με τον Πήγασο 4-Ω κάνει διάφορα ταξίδια στον χρόνο και παρακολουθεί από πρώτο χέρι, μερικές από τις σημαντικότερες ελληνικές ιστορικές στιγμές. Τέλος, στα τεύχη #2 και #4 φιλοξενήθηκε ο ανανεωμένος «Υπεράνθρωπος» του Θάνου Κόλλια, βασισμένος στο έργο των Στέλιου Ανεμοδουρά και Βύρωνα Απτόσογλου, και οι 24 τούτες σελίδες αποτέλεσαν το πρώτο μέρος του ομώνυμου άλμπουμ.
Τώρα, από κείμενα και άλλα ένθετα της έκδοσης, το κάθε τεύχος περιέχει πάνω από 8 σελίδες αρθρογραφία, με στήλες αφιερωμένες στα κόμικς («Κόμικς Νέα», με ειδησεογραφία στις διεθνείς και εγχώριες κόμικς εκδόσεις όπως και σε φεστιβάλ, γράφει ο Λευτέρης Ταρλαντέζος και ο Γαβριήλ Τομπαλίδης), στην ποπ κουλτούρα («The Pop Corner», με σχολιασμό-παρουσίαση σε μία σειρά, ένα κόμικ και μία ταινία, γράφει ο Μάνος Νομικού) και σε ρετρό θέματα («Ρετρό: Νούμερο Ένα», κάθε τεύχος και μία παρουσίαση σε κάποιο έντυπο της εποχής ’70 και ’80, γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης). Επιπλέον, κάθε τεύχος θα έχει και από ένα αφιέρωμα σε κάποιον τίτλο κόμικς («Ο Μύθος Του Στορμ», τεύχος #1, «Ο Υπεράνθρωπος», τεύχος #2, του Λευτέρη Ταρλαντέζου, «Μισέλ Βαγιάν», τεύχος #4, του Γαβριήλ Τομπαλίδη), κάποιο φημισμένο δημιουργό («Rene Goschiny», τεύχος #1, του Λευτέρη Ταρλαντέζου) ή κάποιο φεστιβάλ («Μία Ημέρα Στην Ανγκουλέμ», τεύχος #3, του Λεωκράτη Ανεμοδουρά). Οι συνεντεύξεις αποτελούν ένα ακόμα αναπόσπαστο κομμάτι του περιοδικού, στο #1 υπάρχουν συνεντεύξεις των Patrizia Zanotti – διαχειρίστρια των δικαιωμάτων του έργου του Hugo Pratt – και του Νίκου Κούτση,στο #2 του Θάνου Κόλλια, στο #3 του Κώστα Σκλαβενίτη και στο #4 του Γαβριήλ Τομπαλίδη. Αν θα έπρεπε να σχολιάσουμε κάτι αρνητικό, είναι η γκρίνια μας για παραπάνω αρθρογραφία… Κάθε τεύχος ξεκινά στη 2η του σελίδα με μία γελοιογραφία του Βαγγέλη Σαϊτη, εστιασμένη στον Μπλεκ και το σύμπαν του, με τον τίτλο «Μα Τα Χίλια…», ενώ στην 3η σελίδα υπάρχει το editorial που υπογράφει ο εκδότης Λεωκράτης Ανεμοδουράς. Τα εξώφυλλα των τεσσάρων τευχών ως τώρα έχουν υπογράψει οι Bane Kerac, Brett Blevins & Terry Austin, Don Lawrence και Bourgne & Beneteau.
Συνολικά, το Μπλεκ αποτελεί μία αξιόλογη προσπάθεια ανθρώπων που αγαπάνε τα κόμικς, με αξιότιμο περιεχόμενο, με κάθε τεύχος να είναι και καλύτερο και «χορταστικότερο» από το προηγούμενο… Ένα πολλά υποσχόμενο περιοδικό, που επαναφέρει το παλαιό κοινό αλλά και συστήνεται σε ένα νέο, παρουσιάζοντας μία πλειάδα εμβληματικών τίτλων κόμικς. Καταφέρνει με μεγάλη επιτυχία να εκσυγχρονίσει τον Μπλεκ ως τίτλο, και επανιδρύει την έννοια της ανθολογίας δείχνοντας τις καλύτερες δυνατότητές της…
Το Μπλεκ #05 κυκλοφορεί πανελλαδικά από την Τρίτη, 9 Ιουλίου 2019!
