Stranger Things: Η Άλλη Πλευρά – Η αλήθεια για την επιβίωση και το DnD

Nίκος Γιακουμέλος Από Nίκος Γιακουμέλος 4 Λεπτά Ανάγνωσης

H συμφωνία Netflix και Dark Horse σημαίνει όχι απλά ότι η πλατφόρμα ψάχνει μια νέα πηγή κόμικ να μεταφέρει στη μικρή οθόνη, μετά το «άδεισμα» από τη Marvel /Disney, αλλά και κάτι άλλο: την ενίσχυση του ίδιου Netflix στην αγορά κόμικ, κάτι που είχε γίνει ούτως η άλλως δυναμικά με την αγορά του Millarworld.

Τώρα, με τα πόδια σε δύο γερές βάρκες, η Dark Horse εμπνέεται από την υπερδημοφιλή σειρά Starnger Things και μας δίνει, το Stranger Things: The Other Side, το οποίο, με αφορμή την τρίτη σεζόν των περιπετειών της παρέας από τo Hawkins της Indiana, μας γυρνά πίσω, στον μοναχικό αγώνα για επιβίωση που έδωσε ο Will στο Upside Down. Στα ελληνικά κυκλοφορεί ως Stranger Things: Η Άλλη Πλευρά, σε μετάφραση του Χρήστου Τσέλιου.

Στο σενάριο συναντούμε τη παλιά γνώριμη Jody Houser (Doctor Who) ενώ στην εικονογράφηση τον εξίσου έμπειρο Stefano Martino. Αμφότεροι έχουν δουλέψει σε κόμικ και serialized τηλεόραση και έτσι γνωρίζουν πως είναι να εργάζεσαι με έναν χαρακτήρα που έχει δημιουργήσει κάποιος άλλος. Παρόλα αυτά, ενώ ο Will σίγουρα δεν μας είναι ξένος και οι δύο δημιουργοί καταφέρνουν πολύ καλά να τον κάνουν εκ νέου οικείο στους αναγνώστες, προσπαθούν και εν πολλοίς καταφέρνουν να του προσδώσουν και εκείνα τα χαρακτηριστικά που στη σειρά δε φάνηκαν, πρέπει όμως να τα διέθετε για να έμεινε ζωντανός σε ένα μέρος που δε ευνοούσε καμία ζωή (τουλάχιστον από τη δική μας διάσταση).

Το ίδιο το comic σε αυτό το κομμάτι είναι και μια «επιδιόρθωση» στον χαρακτήρα του Will, που δύο σεζόν τώρα είναι περισσότερο plot hook για τους υπόλοιπους και λιγότερο αυθύπαρκτος χαρακτήρας.

Σε αυτό το κομμάτι, της ενδυνάμωσης δηλαδή του χαρακτήρα του Will το μεγαλύτερο βάρος έπεσε στην Jody, η οποία έχοντας, ως φαίνεται, μια καλή γνώση των χαρακτήρων και του σκηνικού που έπλασαν οι Duffers, κατάφερε, με λίγα μέσα, να δώσει τα συγκεκριμένα γνωρίσματα που έχουν καταστήσει τη σειρά αγαπητή: δυνατοί χαρακτήρες που διατηρούν την ευκρινή τους παιδικότητα ακόμα και όταν αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις, μια εύπλαστη εφευρετικότητα και αναφορές στο DnD. Ειδικά το τελευταίο γίνεται κάτι πολύ περισσότερο από μια ένα απλό Nostalgia point. Η Houser το χρησιμοποιεί ως ξεκάθαρο αφηγηματικό εργαλείο, μπλέκοντας το Upside Down με το tabletop rpg, δίνοντας μας μερικές πολύ δυνατές στιγμές και παραλληλισμούς με ξόρκια, session και DM-ική σοφία.

Από την άλλη ο Martino φαίνεται ότι ενώ γνωρίζει dnd, δεν γνωρίζει πολύ καλά τα horror lovecraft-ιανά στοιχεία της ιστορίας και έτσι το Upside Down που παρουσιάζει είναι κάπως ξερό, καμία σχέση με που θα θέλαμε να δούμε από τα στοιχεία που έχουν δώσει οι δημιουργοί της σειράς. Ο συνδυασμός fantasy και horror στοιχεία δεν «βγήκε», με αποτέλεσμα τα πρώτα να είναι σαφώς ανώτερα από τα δεύτερα. Την ίδια στιγμή η ίδια η απεικόνιση των προσώπων έχει έναν πολύ τραχύ χαρακτήρα, ίσως στην προσπάθεια της να μοιάζει με τους νεαρούς ηθοποιούς.

Επιπλέον, στο κομμάτι της μετάφρασης ο Χρήστος Τσέλιος είχε την κλασσική δυσκολία που είχαν παιδιώθεν οι άνθρωποι στην Ελλάδα με τους όρους του DnD. Διότι ποτέ το fireball δεν θα γίνει αποδεκτό ως «πύρινη σφαίρα».  In retrospect, μήπως και στα 80ς, πύρινη σφαίρα δεν το έλεγαν;

Σε κάθε περίπτωση, το ίδιο το πως Stranger Things: Η Άλλη Πλευρά καταφέρνει επαρκώς να μεταφέρει στα καρέ του κόμικ τη νοσταλγία για μια πιο απλή εποχή αλλά και την αγωνία που κρυβόταν σε αυτό το παρελθόν όταν δεν βιώνεται ως ανάμνηση ή εξιδανίκευση, αλλά ως ζώσα πραγματικότητα. Και σε αυτό το κομμάτι, γίνεται ένα επιτυχημένο τμήμα μιας multimedia ιστορίας που συνεχίζεται…

Μοιραστείτε το Άρθρο
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.