Είναι πολύ συχνό φαινόμενο στα υπερηρωικά comics ένας πολυσυζητημένος θάνατος να αναιρείται χάριν της επιστροφής του υπερήρωα στις ιστορίες του comic universe στο οποίο ανήκει. Το έχουμε ζήσει συχνά και στα comics της Marvel και της DC και έως έναν βαθμό δεν μπορεί να τις κατηγορήσει κανείς γι’ αυτή την τακτική, αφού δεν είναι δυνατόν να σταματήσουν για πάντα να εκδίδονται νέες ιστορίες αγαπημένων ηρώων που έχουν πεθάνει στο κεντρικό storyline των comic universes. Βασικά διακυβεύματα όμως είναι αφενός να μην γίνεται κατάχρηση αυτού του μέσου, έτσι ώστε να έχει και κάποια αξία το σοκ που προκαλεί ο θάνατος ενός υπερήρωα στο αναγνωστικό κοινό και αφετέρου η αναγέννηση του υπερήρωα να γίνεται με ευφάνταστο τρόπο κι όχι με πρόχειρα σεναριακά τρίκ.
Στην περίπτωση του θανάτου -και της ανάστασης- του Wolverine, ο Charles Soule είχε υπομονή και σχέδιο, ώστε να αποφύγει συνήθεις κακοτοπιές συναδέλφων του. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να δώσεις τέλος στη ζωή του Logan, του υπερήρωα που χαρακτηρίζεται για την δύναμη της αυτοϊασης του που τον καθιστά σχεδόν ανίκητο αντίπαλο για οποιονδήποτε villain ή και υπερήρωα (ας θυμηθούμε εδώ τον Δημόσιο Κίνδυνο του Mark Millar στον οποίο ο Wolverine γίνεται όπλο της Hydra). O Soule όμως πριν λίγα χρόνια στο comic Ο Θάνατος του Wolverine αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα να πεθάνει ο -ταλαιπωρημένος απ’ τις σκληρές αναμνήσεις- ήρωάς του κι αυτός ο θάνατος ήρθε σε ένα comic που μπορεί να διαβαστεί και ως tribute στις εμβληματικότερες στιγμές του Wolverine. Την ίδια χρονική περίοδο είχε κυκλοφορήσει και η -υποδειγματική για τον υπερηρωικό κινηματογράφο- ταινία Logan, στην οποία ο Wolverine του Hugh Jackman έριξε τίτλους τέλους στον εμβληματικό κινηματογραφικό ήρωά του. Κάπως έτσι μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ο σχεδόν ανίκητος μεταλλαγμένος της Marvel βρέθηκε να πεθαίνει δύο φορές, τη μία στο comic universe και την άλλη σε ένα εναλλακτικό Marvel cinematic universe της Sony! Είναι δύσκολο να ανακαλέσεις μία τέτοια εξέλιξη ελαφρά τη καρδία. Και γι’ αυτό ο Wolverine έμεινε νεκρός στο κεντρικό storyline της Marvel για σχεδόν 5 χρόνια! Το κενό αυτό προσπάθησε η Marvel να το καλύψει με σειρές σε εναλλακτικά comic σύμπαντα, όπως το Old Man Logan (του All new – All diferent reboot της Marvel που εμπνέεται απ’ την κλασσική ιστορία του Mark Millar), όμως δεν έπαυε να αποτελεί ένα δυσαναπλήρωτο κενό τόσο για τα κεντρικά events της Marvel όσο και για τις X-Men σειρές της.
Είναι φυσιολογικό ότι αργά ή γρήγορα θα ερχόταν η ανάγκη να επανέλθει ο Wolverine στα comics της Marvel. Εν προκειμένω το ενδιαφέρον ερώτημα δεν ήταν το αν θα επέστρεφε αλλά το πώς θα γινόταν αυτό. Η Marvel εμπιστεύτηκε την αναγέννηση του ήρωα στους Soule και McNiven (δηλαδή στο δημιουργικό δίδυμο που τον οδήγησε στο θάνατο), οι οποίοι φάνηκε ότι είχαν ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το πώς θα χειριστούν τον ήρωά τους μετά το θάνατό του. Έτσι, αφού μεσολάβησε ως ένα -αινιγματικότερο- πρελούδιο το Hunt for Wolverine, η ολική επαναφορά του ήρωα έγινε με μία limited comic series 5 τευχών, την Επιστροφή του Wolverine, η οποία μεταφράστηκε στα ελληνικά πριν λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Anubis.
Η επιστροφή του Wolverine από το θάνατο γίνεται με μία μέθοδο που προκαλεί έντονο ενδιαφέρον, χωρίς να υπολείπεται σε δράση και σασπένς. Στα πρώτα καρέ του comic συναντάμε τον Logan να είναι ζωντανός αλλά έχοντας χάσει τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Δεν θυμάται ούτε ποιος ήταν ούτε τι έκανε στην προηγούμενη ζωή του. Κι ενώ το υποσυνείδητό του προσπαθεί να αυτοϊαθεί σκαλίζοντας τις μνήμες του, εκεί θα βρει αμέτρητα φαντάσματα του παρελθόντος του. Όμως ο Wolverine δεν έχει την πολυτέλεια να εστιάσει στον εαυτό του, επειδή ήδη απ’ την πρώτη στιγμή που ανοίγει τα μάτια του συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται στο πεδίο μίας βίαιης μάχης σε ένα εργαστήριο, δίπλα σε έναν επιστήμονα ο οποίος λίγο πριν εκπνεύσει του εξηγεί ότι αυτός και άλλοι συνάδελφοί του εργάζονταν για μία σατανική villain, την Περσεφόνη, η οποία με τη δύναμη της οργάνωσής της, της Σώτειρας, επιδιώκει να κυριαρχήσει στον πλανήτη αφανίζοντας το ανθρώπινο είδος, με έναν ιδιαίτερο (αλλά και μυστήριο) τρόπο. Ο Logan αμέσως θα αναλάβει δράση, βοηθώντας μία άλλη επιζήσασα επιστήμονα, την Άνα, της οποίας ο στρατός της Σώτειρας απήγαγε τον γιο της και του ζητά απελπισμένα να τους ακολουθήσουν μαζί για να τον σώσει. Γρήγορα θα φανεί ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο περίπλοκα απ’ ότι αρχικά φαινόταν.
Επομένως, η πρώτη μείζονα καινοτομία στην ιστορία της ανάστασης του Wolverine είναι η απώλεια μνήμης του, εξαιτίας της οποίας θα πρέπει να ανακαλύψει ξανά τον εαυτό του και το παρελθόν του. Προκειμένου να θυμηθεί, η Αν του υπόσχεται ότι θα του διηγηθεί τρεις ιστορίες, όπου είναι απ’ την πρώτη στιγμή εμφανές ότι θα είναι κρίσιμες για την εξέλιξη της υπόθεσης, ακολουθώντας το κλασσικό μοτίβο των παραμυθιών της Χαλιμάς.
Η δεύτερη μεγάλη σεναριακή τομή που επιχειρεί ο Soule προκειμένου να διατηρήσει το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού είναι ότι εξοπλίζει τον Wolverine με μία νέα υπερδύναμη. Πλέον οι λεπίδες στα χέρια του μπορούν να θερμανθούν, καθιστώντας τον ακόμα πιο επικίνδυνο για τους αντιπάλους του. Επιπλέον με τη νέα του δύναμη γίνεται και λιγότερο προβλέψιμος στη μάχη κι αυτό είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα σε μία στιγμή που βρίσκεται να αναμετριέται με άλλους μεταλλαγμένους X-Men.
Σε αντίθεση με το προηγούμενο comic των Soule – McNiven, τον Θάνατο του Wolverine, εδώ το σχέδιο του comic δεν το αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου ο Steve McNiven (ο σχεδιαστής θρυλικών comics οπως το Civil War και το Old Man Logan), αλλά είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας του με τον Declan Shalvey, ο οποίος εικονογράφησε τα ενδιάμεσα τεύχη (απ’ το 2ο έως και το 4ο) αφήνοντας τα δύο σημαντικότερα (το 1ο και το 5ο) στον McNiven. Όμως αυτή η εναλλαγή των σχεδιαστών δημιουργεί μία φανερή ανισοτιμία στο σχέδιο των τευχών, αφού τα δύο τεύχη που σχεδίασει ο McNiven διακρίνονται για τον πιο σκοτεινό τους χαρακτήρα και τα ατμοσφαιρικά panels μάχης, ενώ στα ενδιάμεσα επεισόδια του Shalvey το σχέδιο παραπέμπει περισσότερο σε indie comic κι όχι σε πρωτοκλασάτο υπερηρωικό τίτλο της Marvel.
Τη μετάφραση του τίτλου ανέλαβε ο Ηλίας Τσιάρας, του οποίου οι comic μεταφράσεις είναι πάντοτε αξιόπιστες, αφού καταβάλλει σε κάθε comic τη μέγιστη προσπάθεια να ισορροπήσει μεταξύ των πρωτότυπων ονομάτων και της ελληνικής τους μεταφοράς (το οποίο είναι και ένα απ’ τα μεγάλα προβλήματα στις ελληνικές μεταφράσεις comics κυρίως του παρελθόντος), ενώ επιπλέον πάντοτε μεταφράζει προσεκτικά την ιδιαίτερη αμερικάνικη αργκό των υπερηρωικών ιστοριών δράσης. Αν έπρεπε να κάνω μία μικρή παρατήρηση θα ήθελα να σχολιάσω μόνον ότι πιστεύω -χωρίς να έχω διαβάσει το πρωτότυπο κείμενο όμως- ότι θα έπρεπε να βρεθεί μία πιο ταιριαστή έκφραση (για έναν badass υπερήρωα) απ’ το «κυρά μου / κυρία μου» το οποίο επαναλαμβάνεται 4-5 φορές στο comic. Πιθανολογώ ότι ο μεταφραστής αποδίδει έτσι τη συχνά χρησιμοποιούμενη λέξη «ma’m», η οποία όμως στα ελληνικά δύσκολα πλέον χρησιμοποιείται σε ανάλογο context.
Επιλογικά θέλω να τονίσω ότι είναι άξια συγχαρητηρίων η επιλογή των εκδόσεων Anubis να μεταφράσουν την Επιστροφή του Wolverine, όχι τόσο γιατί πρόκειται για κάποιο κλασσικό ή κάποιο απίστευτα πρωτότυπο comic, αλλά επειδή είναι η συνέχεια του προηγούμενου comic που είχαν μεταφράσει, του Θανάτου του Wolverine. Με αυτό τον τρόπο δίνουν την ευκαιρία στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό να διαβάσει ολόκληρη την ιστορία του Charles Soule με πρωταγωνιστή τον Wolverine και να αντιληφθεί τόσο το πλάνο που είχε για τον χαρακτήρα όσο και κάποιες απ’ τις σημαντικές εξελίξεις που έγιναν στον κόσμο των X-Men τα τελευταία χρόνια στα comics της Marvel. Εξάλλου, είναι προφανές ότι ο Wolverine είναι ένας απ’ τους αγαπημένους χαρακτήρες των εκδόσεων Anubis, αφού δεν μπορεί να είναι τυχαία η επιλογή να μεταφράσουν σε μικρό χρονικό διάστημα και τα δύο comics του Soule αλλά και τον Δημόσιο Κίνδυνο, την δίτομη κλασσική ιστορία του Mark Millar.
