Οι “φυσιολογικοί” Dursley που κρατάνε το ντουλάπι κλειστό

admin Από admin 6 Λεπτά Ανάγνωσης

«Ο κύριος και η κυρία Dursley, που έμεναν στο νούμερο 4 της οδού Privet, έλεγαν συχνά, και πάντα με υπερηφάνεια, πως ήταν απόλυτα φυσιολογικοί άνθρωποι, τίποτα περισσότερο ή λιγότερο.» Αυτές είναι οι πρώτες γραμμές του πρώτου βιβλίου της σειράς Harry Potter και δεν μπορεί να είναι τυχαίες. Περιγράφουν τέλεια τον θείο και τη θεία του Harry, τους Μαγκλ που ανέλαβαν να τον μεγαλώσουν μετά τον θάνατο των γονιών του και αποτέλεσαν πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας.

Οι Dursley ήταν ένας ακόμη εχθρός για τον Harry, ήταν αυτοί που τον κρατούσαν κλεισμένο στο ντουλάπι (closet) κάτω από τη σκάλα, επειδή ήταν μάγος ή αλλιώς επειδή δεν ήταν φυσιολογικός. Έφτασαν πολύ κοντά ακόμα και στο να τον διώξουν, αλλά υπακούοντας στον Dumbledore του προσέφεραν τελικά την προστασία αυτού του σπιτιού (που ήταν κρίσιμη για την επιβίωσή του) μέχρι να κλείσει τα 17. Παρόλα αυτά η παραμονή του στην οδό Privet ήταν ανυπόφορη.Έχει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον το ότι η Petunia κάποτε θέλησε να γίνει μέρος του μαγικού κόσμου που τόσο απεχθάνεται, αλλά δυσκολευόμαστε να δικαιολογήσουμε αυτή την απέχθεια με την απογοήτευσή της.

Στην πραγματικότητα αυτό που βασάνιζε τον Harry ήταν ακριβώς αυτό που περιγράφουν οι πρώτες γραμμές της ιστορίας, αυτή η εμμονική προσπάθεια των Dursley να είναι φυσιολογικοί. Οι έγνοιες τους ήταν το αστραφτερό σπίτι, το περιποιημένο γκαζόν και οι μεγάλες δουλειές του θείου που θα τους έστελναν διακοπές στη Μαγιόρκα. Ο ανιψιός μάγος ήταν μια τρομερή παραφωνία σε αυτό το σκηνικό, που ήθελε να βγει πρώτο στην κούρσα για την καλύτερη οικογένεια. Τι θα έλεγαν οι γείτονες αν έβλεπαν από το παράθυρό τους μανδύες, μυτερά καπέλα, μαγικά ραβδιά και σκουπόξυλα στον αριθμό 4 της οδού Privet; Για να γλιτώσουν από αυτά τα σχόλια που θα τους χάλαγαν τη γυαλιστερή βιτρίνα, οι Dursley έκρυψαν στο ντουλάπι (closet) κάτω από τη σκάλα ένα ολόκληρο αγόρι.

Σε όλη αυτή την ιστορία των Dursley, ένα αισιόδοξο φως η τελευταία φορά που βλέπουμε τον Dudley, τότε που δείχνει να έχει δει τον εαυτό του με μια άλλη ματιά και να έχει μετανοιώσει.

Όμως ο Harry βγήκε από το ντουλάπι. Στα αγγλικά θα λέγαμε “he came out of the closet”, φράση που χρησιμοποιούν οι Άγγλοι για κάποιον ομοφυλόφιλο άνθρωπο, που παραδέχεται και παρουσιάζει την ταυτότητά του αυτή. Βγήκε από το ντουλάπι, για να γίνει μάγος και πέτυχε κάποιες βελτιώσεις στη ζωή του σε αυτό το σπίτι, αλλά όχι πολλές. Συνέχιζε να ζει σαν ξένο σώμα σε ένα περιβάλλον που δεν μπορούσε να τον αποδεχτεί με τα χαρακτηριστικά που είχε κι αυτό τον έφερε κοντά σε όλους όσους τιμωρούνται για τη διαφορετικότητά τους.

Ο Harry βρήκε καταφύγιο στον κόσμο των Μάγων, όπου ένοιωθε τουλάχιστον φυσιολογικός. Όμως δεν ήταν μόνο το Hogwarts ένα δεύτερο σπίτι. Όταν τελειώνει η πρώτη δύσκολη αλλά και απολαυστική χρονιά στο Hogwarts,  ο Harry περνάει άλλο ένα εφιαλτικό καλοκαίρι με τους Dursley, οι οποίοι μετά από μια σειρά ατυχών γεγονότων τον κλειδώνουν στο δωμάτιό του. Από εκεί θα τον γλιτώσει κάτι ασυνήθιστο ακόμα και για του μάγους, ένα ιπτάμενο αυτοκίνητο, που θα τον μεταφέρει για πρώτη φορά στο Burrow, το σπίτι των Weasly.

Το Burrow είναι το ακριβώς αντίθετο του σπιτιού των Dursley: Μια αλλοπρόσαλλη κατασκευή με προσθήκη πάνω στην προσθήκη, που περιμένεις να καταρρεύσει, ένας κήπος γεμάτος κότες και καλικάντζαρους, ένα τελώνιο στη σοφίτα, πολλή αγάπη για τον Harry αλλά και για τους Μαγκλ, που θα μπορούσαν να είναι ο τρομακτικός ξένος αλλά δεν είναι, και φυσικά μια τεράστια αγωνία για το μέλλον της μαγικής και μη κοινότητας, η οποία θα ρίξει ολόκληρη την οικογένεια στον Β’ Μαγικό Πόλεμο. Το Burrow σε ένα περιβάλλον πολύ πιο προσωπικό από αυτό του Hogwarts, θα του δώσει ό,τι δεν του έδωσαν οι Dursley.

Παρόμοιες συνθήκες επικρατούσαν στο σπίτι του Hagrid, που κυριολεκτικά ήταν πάντα έτοιμο να υποδεχτεί τέρατα. Κι ο ίδιος ο Hagrid ήταν μισός γίγαντας, κάτι που δεν τολμούσε να ομολογήσει, γιατί ήξερε πως δε θα γινόταν εύκολα αποδεκτό από τους άλλους μάγους. Η Μαντάμ Maxim δεν μπορούσε να το παραδεχτεί για τον εαυτό της ούτε και στον Hagrid. Από τη μια λόγω του ότι ήταν ημίαιμος, από την άλλη λόγω της αγάπης του για όποιο πλάσμα οι υπόλοιποι μάγοι θεωρούσαν επικίνδυνο (και μάλλον ήταν κι όλας) ο Hagrid κατάφερε να βρεθεί στη γωνία πολλές φορές.

Αυτός και άλλοι χαρακτήρες, μακριά από την οδό Privet και μέσα στον κόσμο των μάγων συνέχιζαν με τις ιστορίες τους να θίγουν αυτό το ζήτημα που είναι κεντρικό στην ιστορία του Harry Potter, την αποδοχή της διαφορετικότητας. H Luna Lovegood, ο Neville Longbottom, o Remus Lupin επαναλαμβάνουν συνεχώς αυτό που μας δείχνει πρωτίστως η σχέση του Χάρι με τους Dursley, ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να ζει έξω από το ντουλάπι, όπως εκείνος θέλει.

Μοιραστείτε το Άρθρο