Ο Νίκος Τραγγανίδας διαφωνεί ξεκάθαρα με την απογοήτευση του Νίκου Γιακουμέλου για το Spider-Man Homecoming και παρουσιάζει τους 10 λόγους που όχι μόνο το απόλαυσε, αλλά και στήριξε την νέα ταινία μέχρι τα βάθη της κόλασης! Ακολουθεί το κείμενο:
Η Marvel ξανάκανε το θαύμα της. Όχι πως δεν το περίμενε κανείς, αλλά επιτέλους ο Spidey σώθηκε από τα χέρια της Sony και επέστρεψε στον τόπο του με τον καλύτερο τρόπο. Σε γενικές γραμμές, το Spider-Man Homecoming έχει λάβει θετικές κριτικές από fans και από κριτικούς αλλά αρκετοί πιστεύουν πως έστω οι δύο πρώτες ταινίες του Sam Raimi (Evil Dead, Spider-Man Trilogy) είναι καλύτερες. Εγώ είμαι εδώ για να υποστηρίξω το αντίθετο. Αυτοί είναι 10 λόγοι για τους οποίους το Spider-Man Homecoming είναι η καλύτερη ταινία του Spidey μέχρι τώρα.
1-Επιστροφή στον τόπο του
Από τότε που είδαμε την post-credit scene στο τέλος του Iron Man όλοι είχαμε ενθουσιαστεί που θα δούμε τους Avengers στην μεγάλη οθόνη. Αυτό συμπεριελάμβανε φυσικά και τον Spider-Man καθώς (πλέον) είναι βασικό μέλος των Εκδικητών. Οπότε είναι λογικό να ξετρελενόμαστε που τώρα ο Peter Parker είναι επισήμως στο Marvel Cinematic Universe. Αυτό όχι μόνο σημαίνει πως δεν θα χρειαστεί να ξαναδούμε 888 reboots του χαρακτήρα, αλλά και ότι είναι δυνατόν να δούμε μερικές από τις καλύτερές του ιστορίες στην μεγάλη οθόνη χωρίς να υπάρχουν πολλά όρια όσον αφορά δικαιώματα χαρακτήρων κτλ. Για παράδειγμα το να δούμε τον Spidey να αντιμετωπίζει τον Kingpin δεν είναι πλέον ένα άπιαστο όνειρο (ίσως και ένα crossover με Daredevil).
2- Τhe worlds changing boy, its about time we changed too
Πολύ σωστά το τοποθέτησε ο Vulture. Η ταινία μας παρουσιάζει έναν νεαρό Peter Parker ο οποίος ακόμα πηγαίνει λύκειο. Αυτό είναι αρκετά κοντά στo original comic αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ο αραχνούλης. Τώρα πιά το να είσαι ένας αθληταράς με ωραίο μαλλί δεν σε κάνει αυτόματα δημοφιλή. Ζούμε στην εποχή των hipsters. Η ταινία λοιπόν έπρεπε να πάρει τα παλιομοδίτικα στοιχεία του comic και να τα εκσυχρονίσει. Οπότε πριν παραπονεθείτε για την θεία Μέυ, σκεφτείτε λίγο: “Είναι λογικό ένα 15χρονο να έχει για θεία μία ηλικιωμένη γυναίκα;”. Αυτή η αλλαγή είναι εντελώς λογική. Εξάλλου ο χαρακτήρας της δεν έχει αλλάξει, απλά τώρα έχει επιπλέον και το στοιχείο του ότι είναι ελκυστική (η Marissa Tomei την παίζει οπότε λογικό). Επίσης, ας είμαστε ειλικρινείς, η θεία Μέυ των comics ήταν μεγάλη μόνο και μόνο για να παθαίνει καρδιακό όποτε το χρειάζεται η πλοκή. Άλλη μία αλλαγή που εξόργισε τους fans ήταν αυτή του Flash Thomson. Αλλά αυτό που ξεχνούν όσοι παραπονιούνται είναι το ότι το λύκειο του Peter είναι επιστημονικό λύκειο. Οπότε τί θα γύρευε ένας κλασσικός νταής από την δεκαετία του 70 σε ένα τέτοιο λύκειο; Επίσης, ούτε στο Amazing Spider-Man ούτε στο Spider-Man του Raimi δεν ήταν ιδιαίτερο το νταϊλίκι που έτρωγε ο Parker καθώς ήταν cliche μέχρι αηδίας. Ενώ στο Homecoming ο νταής είναι πιό ρεαλιστικός και πιο εκνευριστικός. Σπάνια σου ρίχνουν μπάλες του μπάσκετ και σου παίρνουν τα λεφτά αλλά πιό συχνά σου ρίχνουν σαλαμάκια και σου βγάζουν παρατσούκλια όπως “Penis Parker”.
3- But I am nothing without the suit!
Παρόλο που αυτή η δήλωση του Peter αποδυκνείεται ψευδής στο τέλος της ταινίας, ισχύει πως αν η στολή του Spider-Man δεν είναι ωραία, τότε κάτι πάει στραβά με την ταινία. Πάλι καλά από το Captain America: Civil War είδαμε πως η στολή του Spidey στο MCU είναι μακράν η καλύτερη. “Μα είναι τόσο προηγμένη τεχνολογικά και δεν ταιριάζει καθόλου στον Spider-Man. Επίσης όλα του τα gadgets τα έχει φτιάξει αυτός στα comics” σας ακούω να λέτε. Συμφωνώ πως το παραέκαναν λίγο με την τεχνολογία αλλά είναι λογικό αν σκεφτεί κανείς πως αυτή την στολή του την έφτιαξε ο Iron Man (πράγμα που επίσης έγινε στα comics). Επίσης, ο Peter Parker της ταινίας δεν βασίστηκε μόνο στην τεχνολογία του Stark. Εξάλλου ο ίδιος είχε φτιάξει τους ιστοεκτοξευτές του και το ύγρο των ιστών, ο Stark απλά του προσέφερε ένα αρκετά υπερβολικό upgrade. Παρόλο που είναι ιδιοφυία, ας μην ξεχνάμε πως είναι μόνο 15 χρονών ακόμα. Εμφανισιακά νομίζω πως όλοι συμφωνούμε πως είναι η πιό πιστή στολή σε αυτήν των comics. Ακόμα και τα μάτια ανοιγοκλείνουν!
4- Στα μούτρα σου DCEU
Ως γνωστόν, πριν το MCU οι ταινίες βασισμένες σε comics έπρεπε να είναι “ρεαλιστικές” και “σκοτεινές” . Μετά την Dark Knight Trilogy, δεν μπορούσες να κάνεις superhero movie η οποία ήταν χαρούμενη και φωτεινή. Τώρα πιά με την επιτυχία του MCU έχει σταματήσει αυτό επί το πλείστον αλλά η DC προσπαθώντας να ξαναγυρίσει στην δόξα του παρελθόντος, συνεχίζει με τον δήθεν αυτόν ρεαλισμό. Αλλά το Spider-Man Homecoming μας παρουσιάζει κανονικό ρεαλισμό με ένα χαρούμενο και διασκεδαστικό ύφος και μας αποδυκνείει πως για να είναι μία ταινία ρεαλιστική δεν χρειάζεται να είναι βουτηγμένη μέσα στην μαυρίλα. Στο Homecoming βλέπουμε έναν πιτσιρικά ο οποίος προσπαθεί να γίνει υπερήρωας. Παρόλο που ο Andrew Garfield (Silence, Haksaw Ridge, 99 Homes) κι ο Tobey Maguire (Spider-Man, The Great Gatsby) με το που έβαλαν την στολή ήταν ήδη ολοκληρωμένοι υπερήρωες και δεν τα θαλάσσωναν ποτέ με καθημερινές ληστείες κτλ, ο Tom Holland (The Impossible, In The Heart Of The Sea) δυσκολεύεται ακόμα και στα πιό απλά πράγματα. Ένα παιδί στο λύκειο να προσπαθεί να ισορροπήσει την ζωή του, κάτι που όλοι μας το έχουμε περάσει και μπορούμε να ταυτιστούμε με αυτό. Αυτός είναι ρεαλισμός αγαπητή μου DC, όχι συνεχόμενο κλάμα και βιασμοί σε κάθε σοκάκι.
5- (can’t) forget the flying vulture guy
Το έχω ξεσκίσει λίγο με τα quotes από την ταινία, ε; Δεν μπορώ όμως να μιλάω υπέρ αυτής της ταινίας χωρίς να αναφέρω ένα από τα καλύτερα πράγματα: Τον Vulture του Michael Keaton (Batman, Spotlight, Birdman). Μακράν ο καλύτερος κινηματογραφικός εχθρός του Spidey. Όχι, ούτε ο Doctor Octopus τον φτάνει επειδή παρόλο που ήταν ένας πολύ ωραίος και intimidating κακός, υπέφερε από το ίδιο πράγμα που υποφέρουν όλοι οι άλλοι εχθροί του Spidey: μπορούν να γίνουν πολύ γελοίοι. Ας το παραδεχτούμε, όσο γαμάτος κι αν είναι ο Green Goblin του Willem Dafoe (The Passion Of The Christ, John Wick) γίνεται υπερβολικά cartoonish μερικές φορές. Το ίδιο ισχύει και για τον Doctor Octopus και για τον Lizard (για τους άλλους δεν χρειάζεται καν να πω κάτι). Ενώ ο Vulture αρχίζει ως ένας καθημερινός εργάτης και μπορείς να ταυτιστείς εύκολα μαζί του. Το γεγονός ότι η ταινία σε κάνει να καταλαβαίνεις και αρκετές φορές να νοιάζεσαι για τον main villain της είναι αξιοθαύμαστο από μόνο του. Αυτό που είναι ακόμα πιο αξιοθαύμαστο όμως είναι ότι όλα αυτά τα κατάφεραν με έναν κακό σαν τον Vulture. Τον Vulture!! Τον παππού με το πράσινο spandex και τα φτερά που απλά ληστεύει τράπεζες. Έναν από τους πιό γελοίους εχθρούς του Wall-crawler τον έκαναν τον καλύτερο με διαφορά. Ακόμη και η εμφάνισή του είναι πολύ καλύτερη από την original. Απλά ένας από τους καλύτερους κακούς του MCU.
6- SPIDER-MAN, SPIDER-MAN, DOES WHATEVER A SPIDER CAN
Είναι γεγονός πως οι ταινίες της Marvel δεν έχουν τόσο αξιομνημόνευτη μουσική, εκτός από το main theme των Avengers. Αυτό ίσχυε μέχρι το Spider-Man Homecoming καθώς το soundtrack της ταινίας είναι απλά επικό. Δεν φτάνει βέβαια την δόξα του theme της original Spider-Man Trilogy αλλά καταφέρνει να ανατριχιάσει τον θεατή. Ειδικά όταν μπαίνει το logo της Marvel Studios και ακούγεται μία ορχηστική βερσιόν του κλασσικού theme του Spidey από την animated σειρά του 60′ η ανατριχίλα φτάνει σε άλλο επίπεδο. Είναι ένα από τα καλύτερα που έχουμε ακούσει στο MCU μέχρι τώρα.
7-Iron Man 4
Μόλις πρωτοείδαμε το trailer για την ταινία, υπήρχε hype αλλά είχαμε μία βασική ανησχυχία: τί κι αν το παρακάνουν με τον Iron Man. Πάλι καλά κάτι τέτοιο δεν έγινε. Παρ’όλα αυτά όμως, είδαμε κάποιες εξελίξεις στον κόσμο του Tony Stark. Ο Happy Hogan επέστρεψε (κι ας ελπίσουμε να μείνει) και η Pepper Pots μαζί του (επιτέλους). Πήραμε μία μικρή ιδέα για το τί κάνει ο Iron Man τον τελευταίο καιρό χωρίς να χρειαστεί να έχουμε κι άλλη ταινια. Εξάλλου τώρα πιά οι περισσότερες ταινίες του MCU πρωταγωνιστούν κατά κύριο λόγο τον Stark.
8- Α bigger Universe
Το Spider-Man Homecoming έκανε αρκετά μεγάλες αλλαγές στο MCU χωρίς να το καταλάβουμε ιδιαίτερα. Με διακριτικό τρόπο μας επιβεβαίωσε την ύπαρξη του Damage Control (αν και εκείνη την sitcom του ABC θα ήθελα να την δω) και μας έδειξε πως ο πύργος των Avengers πωλήθηκε. Αυτά τα δύο πράγματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολύ καλά σε μελλοντικές ταινίες. Για παράδειγμα, τί κι αν εκείνος που αγόρασε τον πύργο των Avengers είναι ο Norman Osborn; Η Marvel μέχρι και στις stand-alone ταινίες της φροντίζει να δίνει βάσεις σε μελλοντικά της projects.
9-Supporting Cast
Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες σε αυτή την ταινία είναι απλά ξεκαρδιστικοί, με την καλή έννοια φυσικά. Οι συμμαθητές του Peter ειδικά μοιάζουν και φαίνονται σαν αληθινοί έφηβοι, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες ταινίες του Spidey στις οποίες όλοι έμοιαζαν με 30χρονους που έχουν μείνει 88 φορές στην ίδια τάξη. Το love interest του Peter είναι ένα απλό crush, όπως αυτά που είχαμε όλοι μας στα σχολικά χρόνια πράγμα που φέρνει τους χαρακτήρες πιό κοντά στο κοινό. Ο Ned Leeds είναι ξεκαρδιστικός και συμπαθέστατος. Τυχαίνει να γνωρίζω αρκετά άτομα σαν τον Ned πράγμα το οποίο με έκανε να ταυτιστώ πολύ περισσότερο με τον Peter. Γενικά, η ατμόσφαιρα του σχολείου ήταν ένα από τα πράγματα που πέτυχαν άψογα οι δημιουργοί αυτής της ταινίας, και ειδικά ο σκηνοθέτης, John Watts (Cop Car, The Fuzz) συνέλαβε το συναίσθημα του να είσαι στο λύκειο τόσο καλά που μερικές φορές πάθαινα flashbacks.
10- Τοbey Vs Tom: The dawn of spider-men
Δεν βάζω τον Garfield επειδή παρόλο που τον θεωρώ καλύτερο Spidey από τον Maguire, η κοινή γνώμη ψηφίζει τον Tobey ως τον επικρατέστερο Wall-crawler. Διαφωνώ καθέτως. Θεωρώ πως ο Tom Holland είναι για τον Spider-Man ό,τι είναι και ο Robert Downey Jr. για τον Iron Man. Αρχικά, ταιριάζει απολύτως εμφανισιακά και ηλικιακά. Όπως ανέφερα και παραπάνω, οι παλιές ταινίες του Spidey είχαν ένα θέμα με το να παρουσιάζουν 30χρονους ως 15χρονα παιδιά. Στο Homecoming ο Peter Parker ΕΙΝΑΙ έφηβος. Επίσης, ο Tom Holland δεν είναι μόνο άψογος Spidey αλλά και άψογος Peter Parker. Ο θεατής πιστεύει πως όντως είναι ένα παιδί το οποίο προσπαθεί να βρει μία ισορροπία στην ζωή του. Ο τρόπος που μιλάει, τα αστεία του, οι κινήσεις του και η άβολη συμπεριφορά του τον κάνουν τον απόλυτο Spider-Man. Ο Maguire παρ’όλο που είναι καλός Peter Parker, είναι άσχημος Spider-Man και ο Garfield το αντίθετο. Ο Tom Holland κάνει καλή δουλειά και στα δύο γιατί πλέον ο Tom Holland ΕΙΝΑΙ ο Spider-Man. Είναι αρκετά άβολος και σπασίκλας αλλά και αρκετά γενναίος και καλόκαρδος, όπως ακριβώς και ο Spider-Man των comics.
