Smassing Culture
  • Otaku
    OtakuΔες Περισσότερα
    Kaiji – Τo manga πριν το Squid Game
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Κόρη της Κολάσεως – Φρανκενστάιν στο Τόκιο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Solo Leveling – Το φαινόμενο που επαναπροσδιόρισε τα manhwa
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Ποιότητα σε δύσκολους καιρούς! Tα 10 καλύτερα κόμικς του 2024!
    16 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έπιασαν τα κρύα – Τα 10 καλύτερα anime για μια χειμωνιάτικη μέρα
    8 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Comic
    ComicΔες Περισσότερα
    «Αυστηρά Συσκότισις» της Κατοχής με φόντο τη Θεσσαλονίκη
    8 Λεπτά Ανάγνωσης
    Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
    10 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Βιβλία
    ΒιβλίαΔες Περισσότερα
    Η Κυρά της Λίμνης – To τέλος πριν την RPG αρχή
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Γραφή Κοφτερή σαν Μαχαίρι – Ενάντια στο «ωραίο»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μια στεκιά στο μάτι του Tom Robbins
    12 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Ακρόπολη Των Ξεχασμένων Μύθων – Επιστροφή (και αναστροφή) στον κόσμο του Έλρικ
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Erevis Cale Trilogy – Πέρα από την (DnD) ηθική
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Cinema
    CinemaΔες Περισσότερα
    Havoc- Αιματοβαμμένη καγκουριά
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Τελευταίος Πειρασμός – Η αποδόμηση του θείου δράματος και ο «ξανακερδισμένος παράδεισος»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έχω Κάτι Να Πώ – Mεταξύ μας, δε χρειάζεται
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Δασκάλα του Πιάνου – Σινεμά που διεισδύει στην ψυχή
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Brutalist – Xτίζοντας την Αμερική έναν εφιάλτη τη φορά
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Σειρές
    ΣειρέςΔες Περισσότερα
    Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
    11 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Residence – Ένας πολύχρωμος φόνος στον Λευκό Οίκο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Your Friendly Neighborhood Spider-Man – Fun επιστροφή στις ρίζες
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Cobra Kai – Για όλους τους losers του κόσμου
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    The next big (and best) thing – Οι καλύτερες σειρές του 2024
    13 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Exclusive
    ExclusiveΔες Περισσότερα
    Πτήση/Κόσοβο -Η πιο balkanstigmh του ελληνικού θεάτρου
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Το Comicdom CON Athens 2025 επιστρέφει και το Smassing Culture θα είναι πάλι εκεί!
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Altan: «Το καλό σκίτσο έχει μήνυμα συνοπτικό, πρωτότυπο και αμφίσημο»
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
    Φονικό Χαμόγελο – Mind games με τον Joker
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
Διαβάζετε: Αυτές είναι οι 10 καλύτερες φετινές ταινίες που είδαμε στο 59o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Share
Smassing CultureSmassing Culture
Font ResizerAa
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Αναζήτηση
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Follow US
Copyright © 2014-2023 Ruby Theme Ltd. All Rights Reserved.
Smassing Culture > Blog > Cinema > Αυτές είναι οι 10 καλύτερες φετινές ταινίες που είδαμε στο 59o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Cinema

Αυτές είναι οι 10 καλύτερες φετινές ταινίες που είδαμε στο 59o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

admin
Από admin
Δημοσιεύτηκε 13 Νοεμβρίου 2018
Τελευταία Ενημέρωση 13 Νοεμβρίου 2018
9 Λεπτά Ανάγνωσης
SHARE

Γράφει ο Αλέξανδρος Παπαγεωργίου για το Nerdcult

Να έχετε το νου σας για την κυκλοφορία τους στις αίθουσες

Αυτό ήταν, αγαπητοί φίλοι και αγαπητές φίλες. Μπορεί να μην σας νοιάζει καθόλου και να αδιαφορείτε παγερά (λογικό), αλλά επιστρέψαμε από την Θεσσαλονίκη και το 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου – κι η αλήθεια είναι ότι περάσαμε πολύ καλά. Όχι μόνο επειδή για 10 μέρες είδαμε όσες περισσότερες ταινίες αντέχουν τα μάτια μας, μιλήσαμε με σκηνοθέτες σαν τον Laszlo Nemes ή τον Romain Gavras και απολαύσαμε στο έπακρο το αφιέρωμα στο ελληνικό queer σινεμά. Αλλά και γιατί η φάση του λιμανιού και των αποθηκών είναι γαμάτη, τι να κάνουμε τώρα.

Χτες, λοιπόν, την Κυριακή 11 Νοεμβρίου, το φεστιβάλ ολοκληρώθηκε με την τελετή λήξης και την απονομή των βραβείων. Συνοπτικά, για να μην σας κουράζουμε, ο Χρυσός Αλέξανδρος πήγε στο Ray and Liz του Richard Billingham, με τον αντίστοιχο Αργυρό να πηγαίνει στο All Good της Eva Trobisch, και το Βραβείο Σκηνοθεσίας να απονέμεται στον Ταϊλανδό Phuttiphong Aroonpheng για το Manta Ray. Επίσης, το Βραβείο Κοινού πήγε στο δανέζικο θρίλερ The Guilty του Gustav Moller, ενώ για πρώτη φορά απονεμήθηκε και το Mermaid Award για την καλύτερη ταινία lgbt θεματολογίας, το οποίο πήγε στο Socrates του Alex Moratto. Φυσικά, μπορείτε να δείτε αναλυτικά τα βραβεία στην ιστοσελίδα του φεστιβάλ.

Η αλήθεια είναι ότι αγαπήσαμε το φετινό πρόγραμμα του φεστιβάλ. Ξεκίνησε με το Shoplifters του Hirokazu Koreeda κι έκλεισε με το Girl του Lukas Dhont, αμφότερα πανέμορφες ταινίες που βραβεύθηκαν στις Κάννες και σύντομα θα δούμε στις ντόπιες αίθουσες, ενώ στο ενδιάμεσο χαζέψαμε πάμπολλα υπέροχα φετινά φιλμ – άλλα πολυαναμενόμενα κι άλλα σχεδόν από το πουθενά. Έτσι, μαζέψαμε τις 10 ταινίες που λατρέψαμε περισσότερο από το φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Να έχετε το νου σας, λοιπόν, γιατί κάμποσες απ’ αυτές αναμένεται να κυκλοφορήσουν σύντομα και στους σινεμάδες της χώρας.

 

10. The Field Guide to Evil (Ανθολογία)

Το παραδεχόμαστε, ο τρόμος και το φανταστικό είναι γενικά ανάμεσα στις μεγάλες αδυναμίες μας. Αυτή εδώ η ταινία ανθολογίας, όμως, περιέχει μερικές κινηματογραφικές ιστορίες λαϊκού τρόμου τις οποίες λατρέψαμε. Η ιστορία του αγαπημένου μας Peter Strickland ήταν υπέροχη, η ιστορία του Γιάννη Βεσλεμέ ήταν υπέροχη, ενώ η εναρκτήρια ιστορία των Severin Fiala και Veronika Franz μας άφησε με το στόμα ανοιχτό. ΟΚ, κάθε φιλμ ανθολογίας είναι hit and miss, αλλά εδώ τα hits ήταν πολύ δυνατά. Απ’ ό,τι φαίνεται, θα την δούμε κάπου στην Αθήνα από τη νέα χρονιά.

 

9. Hippopoetess (Francesca Fini)

Αυτή εδώ ήταν μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του φεστιβάλ. H Franscesca Fini αφηγείται την ιστορία της σπουδαίας ποιήτριας Amy Lowell, ιδιαίτερα μέσα από την σκατένια αντιμετώπισή της από τους συναδέλφους ποιητές της κατά την αυγή του μοντερνισμού στις αρχές του 20ού αιώνα. Χρησιμοποιώντας εξίσου video art, animation, performance, pixels, glitches, video games και το Star Trek, η Fini έφτιαξε μια πανδαισία που με τίποτα δεν περιμέναμε να δούμε. Αποκλείεται να βρεθεί στις αίθουσες, αλλά αν το βρείτε κάπου τότε δείτε το οπωσδήποτε.

 

8. Chained for Life (Aaron Schimberg)

Κι εδώ είχαμε μια έκπληξη, ευχάριστη φυσικά. Ο Schimberg αφηγείται την ιστορία των γυρισμάτων μιας επιτηδευμένα arthouse ταινίας, στην οποία μια όμορφη ηθοποιός διαπραγματεύεται τη σχέση της με τον άνδρα συμπρωταγωνιστή της με δυσμορφία. Εξετάζοντας εξίσου σατιρικά και ευαίσθητα την κοινωνική κατασκευή της ομορφιάς και της ασχήμιας, της υγείας και της αρτιμέλειας, αλλά και της κινηματογραφικής τέχνης της ίδιας, το Chained for Life καταφέρνει να είναι διασκεδαστικό σαν παιχνίδι και κοφτερό σαν μαχαίρι – με τις οφειλές σε ταινίες σαν το Freaks του Browning και το Elephant Man του Lynch να είναι αυτονόητες.

 

7. The World is Yours (Romain Gavras)

Ε, μάλλον η πιο fun ταινία που είδαμε στο φεστιβάλ. Φυσικά, ο Romain Gavras είναι μετρ σ’ αυτά τα πράγματα, αλλά που αλλού μπορείς να βρεις μια ιστορία μικρο-ντίλερς από τα παρισινά προάστια που να μπλέκεται με συνωμοσίες με Illuminati, καταπιεστικές swag μανάδες, καραόκε με το Africa των Toto, Σκωτσέζους γκάνγκστερς, αντιπροσωπείες γρανίτας στη Βόρεια Αφρική και βίντεο στο YouTube με συνεντεύξεις του Καστοριάδη; Για όλα αυτά κι ακόμα περισσότερα μιλήσαμε και με τον ίδιο τον σκηνοθέτη – και πολύ μας άρεσε. Έρχεται σύντομα και στους σινεμάδες.

 

6. Manta Ray (Phuttiphong Aroonpheng)

Ξεκάθαρα ο μεγαλύτερος οπτικός οργασμός του φεστιβάλ. Η λιτή ιστορία ενός πρόσφυγα στις ακτές της Ταϊλάνδης που διασώζεται από έναν ντόπιο ψαρά μετατρέπεται σε ένα αφηρημένο ποίημα για την ταυτότητα και την αστάθειά της, μέσα από έναν τροπικό καταιγισμό παραισθησιογόνων εικόνων, χρωμάτων, ήχων. Αλήθεια, δεν υπερβάλλουμε. Άμα βρείτε ευκαιρία να το δείτε κάπου, μην την χάσετε.

 

5. La Flor (Mariano Llinas)

Τι να πούμε τώρα εδώ; Πρώτα απ’ όλα, είναι μια ταινία που διαρκεί 14 ώρες. Όχι, δεν την είδαμε μονομιάς – την είδαμε χωρισμένη σε τρία μέρη, αλλά και πάλι ήταν too much. Βασικά, ναι, αυτό είναι το La Flor: είναι too much, αλλά με την καλή έννοια. Δεν έχουμε ιδέα πώς ήρθε στον Llinas να φτιάξει ένα γιγάντιο έπος με τόσα διαφορετικά genres και ιδέες. Ακόμα περισσότερο, δεν έχουμε ιδέα πώς κατάφερε να το κάνει πραγματικότητα και μάλιστα να βγάζει και νόημα. Τι να πούμε, μπράβο στον άνθρωπο.

 

4. The Wolf House (Joaquin Cocina & Cristobal Leon)

Ένα μικρό θαύμα. Αυτό το stop-motion υπνωτικό παραμύθι λαϊκού τρόμου για χειρός Cocina και Leon είναι ένα μικρό θαύμα. Βγαλμένο από τις καλύτερες στιγμές του Jan Svankmajer και των αδερφών Quay, το Wolf House κινείται με απίστευτη ευκολία ανάμεσα στο καθησυχαστικό παιδικό παραμύθι και τον στοιχειωτικό τρόμο, όπως δηλαδή θα έπρεπε να είναι μια μαγική ιστορία ενός κοριτσιού από την Γερμανία που δραπετεύει σε ένα αλλόκοτο σπίτι στην νότια Χιλή.

 

3. I Do Not Care If We Go Down in History as Barbarians (Radu Jude)

https://youtu.be/69yIM8D-jdQ?t=2

Επίσης μια από τις πιο ευπρόσδεκτες εκπλήξεις του φεστιβάλ. Δεν είχαμε ιδέα για την ταινία, αλλά ο τίτλος μας τράβηξε ιδιαιτέρως, για κάποιον λόγο. Σε ένα εγχείρημα 2μιση ωρών που άλλοτε είναι meta και στημένο σαν film essay, άλλοτε κοφτερά ντοκιμαντερίστικο κι άλλοτε παθιασμένο δράμα, ο Radu Jude αφηγείται την ιστορία μιας θεατρικής σκηνοθέτιδας που προσπαθεί να στήσει μια δημόσια αναπαράσταση της σφαγής της Οδησσού, όταν ο στρατός της Ρουμανίας εξολόθρευσε δεκάδες χιλιάδες Ουκρανών Εβραίων το 1941. Τρομερό.

 

2. Sunset (Laszlo Nemes)

Την περιμέναμε πώς και πώς αυτήν την ταινία. Όχι μόνο γιατί το Son of Saul του Laszlo Nemes από το 2015 ήταν ανάμεσα στα πιο εντυπωσιακά κινηματογραφικά ντεμπούτα των τελευταίων δεκαετιών, αλλά και γιατί το ίδιο το θέμα της ταινίας, όπως το είχαμε μυριστεί, μας είχε εξιτάρει τα μάλα. ΟΚ, γούστα είναι αυτά, όμως αυτή η ιστορία μιας νεαρής γυναίκας που αναζητά την ταυτότητά της στην Βουδαπέστη των αρχών του 20ού αιώνα, με τα σύννεφα της ιστορικής απειλής του πολέμου και του φασισμού να πληθαίνουν, μας έδωσε όλα όσα περιμέναμε. Κι επιπλέον, ο Nemes μας έδωσε και μία συνέντευξη. Έρχεται κι αυτό στα σινεμά από τη νέα χρονιά.

 

1. Roma (Alfonso Cuaron)

https://youtu.be/fp_i7cnOgbQ?t=7

Η Roma είναι το αριστούργημα του Alfonso Cuaron. Θα μπορούσαμε να τελειώσουμε κάπου εδώ, γιατί πράγματι αυτή είναι η ουσία των πραγμάτων. Κι επειδή τα είπαμε κι αναλυτικότερα πριν από μερικές μέρες, θα αρκεστούμε στο να προσθέσουμε ότι, ευτυχώς, τελικά θα καταφέρουμε να δούμε το Roma στη μεγάλη οθόνη (εκεί που ανήκει δηλαδή), μιας και το drama με το Netflix είχε τελικά αίσιο τέλος κι η ταινία θα έρθει στις αίθουσες μέσα στο Δεκέμβριο, λίγο πριν την πρεμιέρα της στην streaming πλατφόρμα. Δείτε το, οπωσδήποτε.

Το 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκε από 1 μέχρι 11 Νοεμβρίου, με μεγάλο χορηγό την COSMOTE TV.

 

 

 

 

TAGGED:ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μοιραστείτε το Άρθρο
Facebook Copy Link Print
Προηγούμενο άρθρο Πόσο καλά γνωρίζετε τις Ιστορίες του Μπιντλ του Βάρδου;
Επόμενο άρθρο Quiz- Τόποι και κτήρια στον Κόσμο του Harry Potter
FacebookLike
XFollow
PinterestPin
InstagramFollow

Subscribe Now

Subscribe to our newsletter to get our newest articles instantly!
Most Popular
«Αυστηρά Συσκότισις» της Κατοχής με φόντο τη Θεσσαλονίκη
30 Μαΐου 2025
Havoc- Αιματοβαμμένη καγκουριά
30 Μαΐου 2025
Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
15 Μαΐου 2025
Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
14 Μαΐου 2025
Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
13 Μαΐου 2025

Μπορεί να σου αρέσουν και αυτά:

Cinema

Μαγνητικά Πεδία – Σύμπαν φτιαγμένο από το μηδέν

Σάντρα Δημητρέλου
Σάντρα Δημητρέλου
17 Μαΐου 2022
ComicΕλληνικά

Φεστιβάλ – Μια αποτύπωση της κινηματογραφικής Θεσσαλονίκης σε καρέ

admin
admin
12 Μαΐου 2020
[mailerlite_form form_id=1]
Smassing Culture

To Smassing Culture ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια ανθρώπων που αγαπούν την μαζική κουλτούρα και θέλουν να μιλήσουν για αυτή από μια διαφορετική, πιο κοινωνική γωνία. 

Για εμάς

  • Αρχική
  • Τι είναι το Smassing Culture
  • Συντακτική

Δείτε Επίσης

  • Συνεντεύξεις
  • SmassFest
  • SmassPodcasts
  • Videos

Βρείτε μας:

Επικοινωνία
Manufactured by Sociality
Welcome Back!

Sign in to your account

Username or Email Address
Password

Lost your password?