Το Carnival Row είναι η πρόταση του Amazon για το επόμενο Game of Thrones, μια ιστορία που θέλει να μπλέξει fantasy και victorian porn, αντιρατσιστικά και κοινωνικά σχόλια με αστυνομικές, serial killer ιστορίες και
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα σύμπαν όπου φανταστικά πλάσματα έχουν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν επειδή δύο αντίπαλες ανθρώπινες αυτοκρατορίες, με έντονα ιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά χουν εισβάλλει στη γη τους. Όπως συμβαίνει συνήθως, οι πρόσφυγες δεν τυγχάνουν καλής μεταχείρισης και έτσι πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης, ενώ αναγκάζονται να ζουν γκετοποιημένοι σε ένα σημείο της πόλης, το Carnival Row. Ένας κατά συρροήν δολοφόνος θα φέρει κοντά μία νεράιδα πρόσφυγα και έναν άνθρωπο ντετέκτιβ ξεδιπλώνοντας έτσι μία επικίνδυνη σχέση γεμάτη μυστικά, δολοπλοκίες και ειδύλλια.
Το Carnvial Row μας εξέπληξε για δύο λόγους. Πρώτων επρόκειτο για μία σειρά αστρονομικής παραγωγής η οποία διαφέρει σχεδόν από οτιδήποτε έχουμε δει σε αυτόν τον τομέα. Ήδη από το trailer μπορούσε να δει κανείς ότι το Amazon Prime είχε δαπανήσει πάρα πολλά λεφτά για την παραγωγή αυτής της σειράς, δείχνοντας ότι είναι διατεθειμένη να μπει στο παιχνίδι για την ανάδειξη του νέου Game of Thrones. Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι η σειρά θα έφερνε για στους τηλεοπτικούς μας δέκτες τον πολυαγαπημένο μας Orlando Bloom. Οι προσδοκίες ήταν πολύ ψηλές για τη συγκεκριμένη σειρά. Το ίδιο το Amazon έδειχνε να έχει πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στην επιτυχία της καθώς ένα μήνα πριν την πρεμιέρα ανανέωσε τη σειρά για δεύτερο κύκλο, ενώ τα μεγάλα ονόματα αλλά και το βροντερό budget της έδειχνε ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα θα πήγαινε για μεγάλα πράγματα. Δυστυχώς όμως παρά τις μεγάλες μας ελπίδες το Carnival Row αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών μας. Όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η προαναφερθείσα παραγωγή είναι όντως ένα ισχυρό χαρτί. Η Amazon άλλωστε μας έχει δώσει σειρές όπως το Man in the High Castle, το The Boys και το Expanse οιοποίες από άποψη παραγωγής είναι αψεγάδιαστες. Το Carnival Row με τη σειρά του μας προσφέρει μία τεχνικά δημιουργικότητα, η οποία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις μεγάλες blockbuster ταινίες του Hollywood. Τα special effects είναι εξαιρετικά και η ατμόσφαιρά του μας θυμίζει μία μίξη Harry Potter και Narnia. Τα πλήθη κομπάρσων και τα πολύ καλά fight scenes μας δείχνουν ότι για άλλη μία φορά το Amazon κατάφερε στον τεχνικό τομέα τουλάχιστον να κάνει πάλι το θαύμα του.
Ειδική προσοχή έχει δοθεί στο να έρθουν τα φανταστικά πλάσματα, όπως οι νεράιδες, οι φαύνοι και οι κένταυροι στη ζωή, με μια μείξη practical effects και cgi, αλλα και την ίδια στιγμή όλο αυτό να αποδοθεί ρεαλιστικά, σε ένα low fantasy, victorian σκηνικό. Η βιομηχανική εικόνα, με πόλλά στοιχεία steam punk, αποτελεί το άλλο κομμάτι της εξίσωσης.
Από άποψη ερμηνειών τα πράγματα είναι απλά υποφερτά. Ο Orlando Bloom (Pirates of the Caribbean, Lord of the Rings) προτιμάει να επιδοθεί στη μανιέρα που τον έχουμε συνηθίσει κάνοντας για άλλη μία φορά έναν τίμιο badass, αλλά τελικά παρόλλο την ανατροπή του arc, εναν μονοδιάστατο χαρακτήρα. Μας πειράζει; Όχι βέβαια! Αν και με κακογραμμένο υλικό ο Bloom δείχνει να περνάει πολύ καλά στον ρόλο του. Το ίδιο ισχύει και για τη συμπρωταγωνίστρια του Cara Delevigne (Suicide Squad). Οι χημεία των δύο πρωταγωνιστών λειτουργεί πολύ εντάξει και παρά τις αδυναμίες και των δύο στις υποκριτικές τους κανένας τους δε στέκεται εμπόδιο στην ομαλή ροή της ιστορίας. Γενικά καμία υποκριτική δεν φαίνεται να ξεχωρίζει στη σειρά ακόμη και από τους “παλαίμαχους” του είδους όπως ο πολυαγαπημένος Jared Harris (Chernobyl, The Terror) ή ο Simon McBurney (Harry Potter and the Deathly Hallows pt.1) οι οποίοι περνάνε μάλλον απαρατήρητοι. Φανείτε ότι η σειρά προτίμησε να δώσει περισσότερο έμφαση στη μεγαλειώδη παραγωγή της και πήγε τις ερμηνείες των ηθοποιών της σε μια δεύτερη μοίρα.
Η μεγαλύτερη αδυναμία της σειράς είναι στο σενάριό της. Προσπαθώντας όπως είπαμε από τη μία να βάλει στο στόχαστρό της τους οπαδούς των Harry Potter και γενικά του φανταστικού και από την άλλη να αφήσει το δικό της πρωτότυπο στίγμα σαν σειρά, το αποτέλεσμα κάπου χάνεται ανεπανόρθωτα. Η σειρά θέλοντας να κάνει το κοινωνικό της σχόλιο εξισώνει τις διάφορες φανταστικές φυλές οι οποίες έχουν εκδιωχθεί από τους τόπους τους με το μεταναστευτικό κύμα των καιρών μας. Οι άνθρωποι λοιπόν στη σειρά αποκτούν τον ρόλο αυτών που έχουν επιβληθεί στους πρόσφυγες και τους θεωρούν κατώτερους και υποδεέστερους από τους ίδιους. Όμως οι χάρτινοι χαρακτήρες, το κακό γράψιμο και οι κλισέ λύσεις του σεναρίου καταλήγουν περισσότερο να μας κουράζουν παρά να μας προβληματίζουν. Ειδικά όταν σειρές όπως το Years and Years κατάφεραν να μιλήσουν για αυτά τα θέματα με τον δικό τους εξαιρετικό τρόπο, το Carnival Row περισσότερο μας κάνει να αναστενάζουμε από τη βαρεμάρα καθώς αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί και μάλιστα πολύ καλύτερα. Δε λέμε εννοείτε ότι η σειρά δεν πρέπει να έχει ένα κοινωνικό σχόλιο από πίσω δυστυχώς όμως αυτό χάνεται πίσω από τις φανφάρες και τα βαρύγδουπα σκηνικά της αφήνοντάς μας στο τέλος μία αίσθηση κούρασης παρά προβληματισμού. Τα πολλά subplots με τα οποία επίσης μας βομβαρδίζει η σειρά μπορεί να μπερδέψουν το θεατή ακόμα περισσότερο δίνοντάς μας την αίσθηση ότι ώρες-ώρες η σειρά προσπαθεί να γεμίσει τον χρόνο της παρά να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες στην (ήδη) απλουστευμένη ιστορία της.
Κι όμως παρόλα τα σεναριακά κενά του το Carnival Row βλέπεται πάρα πολύ ευχάριστα. Αν και το σενάριο δείχνει να παίρνει τον εαυτό του ώρες-ώρες πολύ στα σοβαρά οι ηθοποιοί κάνουν ακριβώς το αντίθετο πετυχαίνοντας έτσι μία καλή εξισορρόπηση. Επίσης. Η φανταχτερή (και τεράστια) παραγωγή του καθώς και οι πολύ όμορφα χορογραφημένες σκηνές μάχης κάνουν τη σειρά να βλέπετε με αρκετή ευχαρίστηση αρκεί φυσικά και ο ίδιος ο θεατής να μην απαιτεί πολλά πράγματα από την ίδια τη σειρά. Σε ένα γενικότερο σύνολο το Carnival Row είναι απλά η σειρά που οι περισσότεροι από εμάς θα δούμε στον κενό χρόνο που θα έχουμε όταν δεν θα υπάρχει κάτι καλύτερο να δούμε. Σίγουρα δεν καταφέρνει να γίνει το next big thing (και αν συνεχίσει έτσι δύσκολα θα γίνει) όμως το Amazon δείχνει να έχει μεγάλα σχέδια για τη σειρά αφού όπως είπαμε την έχει ήδη ανανεώσει για δεύτερο κύκλο. Κρίνοντας από το cliff-hunger τέλος του πρώτου κύκλου, το πράγμα δείχνει να έχει αρκετό ζουμί ακόμα, οπότε ελπίζουμε ότι ο επόμενος κύκλος θα δει τα λάθη του προηγούμενου και θα προσπαθήσει να δημιουργήσει ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Μέχρι τότε λοιπόν, δείτε τη σειρά κυρίως για την παραμυθένια ατμόσφαιρα και την όμορφη παραγωγή της και αφήστε την ούτως ή άλλος αρκετά μέτρια ιστορία της να πάρει τον δικό της δρόμο. Και που ξέρει, ίσως αν δεν την πάρετε και πολύ στα σοβαρά να περάσετε όμορφα στο τέλος.
