Η ιστορία μιας μικρής μάγισσας στο Τόκιο είναι το κεντρικό θέμα στο φανζίν του Θάνου Μπάγγεα οπότε λογικό δεν είναι να είμαστε ενθουσιασμένοι;
Για τον Θάνο Μπάγγεα έχουμε αναφερθεί πιο γενικά αλλά και πιο ειδικά. Είναι από τους λίγους καλλιτέχνες που προσπαθεί να πειραματιστεί με το είδος του manga και να το φέρει στα ελληνικά δεδομένα, κάνοντάς το παράλληλα πιο προσιτό στο ευρύ κοινό.
Η ανάπτυξη των Manga στη σημερινή τους μορφή, ήρθε μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου με την ανάμιξη της παραδοσιακής ζωγραφικής που ονομάζεται Ukiyoe και του δυτικού τρόπου ζωγραφικής των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο λόγος γι’ αυτήν την ανάμιξη, προσδίδεται στην προσπάθεια εκσυγχρονισμού της Ιαπωνίας με την εισαγωγή δυτικών καλλιτεχνών, προκειμένου να διδαχθούν έννοιες, όπως η μορφή και το χρώμα, μέθοδοι στις οποίες οι Ιάπωνες δεν έδιναν ιδιαίτερη βαρύτητα. Στην περίπτωση του Θάνου, έχουμε ένα κατεξοχήν ευρωπαϊκό σχέδιο που διαδραματίζεται στην ιαπωνική πρωτεύουσα, οπότε και επηρεάζει την ροή της ιστορίας. Η δυτική μορφή σε συνδυασμό με το ασιατικό περιεχόμενο δημιουργούν ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, που αποτελεί δείγμα του πόσες δυνατότητες παρέχουν οι δυο διαφορετικές προσεγγίσεις του μέσου.
Σ’ αυτό το manga, πρωταγωνίστρια στα ασπρόμαυρα καρέ είναι η Eva, μια μικρή μάγισσα που σπουδάζει παράλληλα ιατρική στο Τόκιο. Στο μαγικό μαγαζί που διατηρεί κοντά στο Studio Ghibli-να τα λέμε και αυτά!- δέχεται τα διάφορα αιτήματα από τους πελάτες και χρησιμοποιεί τις μαγικές της δυνάμεις ή φτιάχνει φίλτρα για να τα φέρει εις πέρας. Με αυτή την αφορμή, η μικρή μάγισσα επισκέπτεται διάφορα γνωστά σημεία του Τόκιο, όπως το αεροδρόμιο Haneda, την αγορά ψαριών Tsukiji, το άγαλμα του Hachiko κ.α. Το ενδιαφέρον είναι ότι το background είναι επεξεργασμένες εικόνες από τα μέρη όπως είναι στην πραγματικότητα, αν και αυτό πολλές φορές δεν διακρίνεται καλά στους ασπρόμαυρους τόνους του χαρτιού. Εμφανείς επιρροές έχουμε τόσο από την ιαπωνική παράδοση και τον βουδισμό όσο και από τους ιάπωνες δημιουργούς. Τα σχέδια είναι καλοδουλεμένα, αν και θα μπορούσαν τα καρέ να τοποθετηθούν με την σειρά όπως διαβάζονται τα manga για να υπάρχει περισσότερη σχέση με το ιαπωνικό είδος. To σχέδιο είναι προσεγμένο και χαριτωμένο, χρησιμοποιώντας πολλά στοιχεία στην έκφραση των προσώπων και στην απόδοση της κίνησης από το ιαπωνικό είδος. Ομολογουμένως πρωτότυπη ιδέα, που δείχνει βαθιά γνώση και κατανόηση της ιαπωνικής τεχνικής και κουλτούρας γενικότερα. Θα μπορούσε άνετα να υπάρξει και συνέχεια με μικρά αυτοτελή τεύχη στο μέλλον.
