Η τέταρτη φάση του MCU πλησιάζει στο τέλος της με την κυκλοφορία του Black Panther: Wakanda Forever στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Νοέμβριο του 2022. Πλέον, η πλειοψηφία φαίνεται να στηρίζει πως η Marvel έχει ρίξει την ποιότητα (ή το entertainment value) των παραγωγών της. Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι πίσω από αυτό το επιχείρημα. Μπορούμε να αγνοήσουμε εύκολα τον πρώτο, καθώς στηρίζεται στο alt-right επιχείρημα ότι πλέον προωθείται μια “woke agenda”. Κοινώς, μια ρητορική βασισμένη στο ότι οτιδήποτε μη λευκό, straight και με άνδρα πρωταγωνιστή, ενοχλεί. Σ’ αυτό το πλαίσιο ενοχλεί η Natalie Portman ως Mighty Thor και η She-hulk που κάνει twerk με την Megan Thee Stallion και σπάει τον τέταρτο τοίχο a la Deadpool. Ο δεύτερος λόγος έγκειται σε ένα αφηγηματικό μέσο οικείο σε αναγνώστες comic που ενδεχομένως ξενίζει ένα mainstream κοινό. Μετά το δραματικό τέλος του επικού Infinity Saga με το Endgame, προκειμένου να προετοιμαστεί το έδαφος για το επόμενο εκτενές storyline, το Secret Wars, πρέπει να αρχίσουμε σχεδόν από το μηδέν με την εισαγωγή των νέων χαρακτήρων που θα κατέχουν βασικούς ρόλους. Σ’ αυτά τα πλαίσια η Marvel αποφάσισε να πειραματιστεί με την μορφή των media και να κυκλοφορήσει οχτώ σειρές με περιορισμένο αριθμό επεισοδίων, μία εκ των οποίων είναι η Ms. Marvel, βασισμένη στην ομώνυμη σειρά comic δια χειρός Willow G. Wilson.
Στο New Jersey, η δεκαεξάχρονη Kamala Khan (Iman Vellani), μετανάστρια δεύτερης γενιάς από το Πακιστάν, έχει μια φυσιολογική ζωή προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στις προσδοκίες της οικογένειας της, τα θέλω της και τις προσωπικές της σχέσεις με τους δύο παιδικούς της φίλους, Bruno (Matt Lintz) και Nakia (Yasmeen Fletcher). Ένα βράδυ το σκάει κρυφά από το σπίτι της προκειμένου να πάει με τον Bruno στο AvengerCon, όπου ανακαλύπτει πως έχει light-bending δυνάμεις, οι οποίες φαινομενικά πηγάζουν από δύο βραχιόλια που ανήκαν στην προγιαγιά της. Με καινούργιους εχθρούς στο κατώφλι της και απροσδόκητους συμμάχους, η Kamala κάνει ένα ταξίδι στο παρελθόν της οικογένειας της, προκειμένου να μάθει να ελέγχει τις δυνάμεις της και να προσαρμοστεί στην νέα της ιδιότητα ως η νέα τοπική ηρωίδα του New Jersey. Και μετά λέμε εμείς ότι περάσαμε δύσκολα εφηβικά χρόνια…
Η Kamala είναι μια σύγχρονη έφηβη που βρίσκεται στο σταυροδρόμι ανάμεσα σε δύο μονοπάτια και οι αποφάσεις που λαμβάνει επηρεάζουν τόσο εκείνη, όσο και τον κόσμο γύρω της. Αδιαμφισβήτητα, η ερμηνεία της Iman Vellani κλέβει τις εντυπώσεις. Χαρισματική, με συναισθηματικό βάθος, προσδίδοντας περιπλοκότητα στο χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας ως βάση την Kamala των comics, και εμβαθύνοντας πάνω σε αυτά, με αποτέλεσμα, Iman και Kamala, (κατ’ εικόνα Robert Downey Jr. και Tony) να αποτελούν έννοιες ταυτόσημες. Αντιπροσωπεύει την Gen Z που μεγάλωσε με το MCU και είναι fangirl όλων των ηρώων, πράγμα που αποτελεί αδιάσπαστο μέρος της ταυτότητας της. Στην πρώτη σκηνή της σειράς, μας εξιστορεί (ή τουλάχιστον στο κοινό της στο κανάλι της στο Youtube) την τελική μάχη του Endgame, υπογραμμίζοντας την συμβολή του ινδάλματος της, Carol Danvers. Όλη η σειρά εν γένει είναι γεμάτη easter eggs και φόρους τιμής στην πορεία του MCU ως τώρα, ως μια μορφή meta- σχολιασμού και παράλληλα «ευχαριστώ» στο νεανικό κοινό που στήριξε τις παραγωγές ως τώρα και θα συνεχίσουν σε μελλοντικά εγχειρήματα. Mε άλλα λόγια, επειδή η πρωταγωνίστρια είναι φαν του lore του σύμπαντος της, το κοινό, όχι μόνο ταυτίζεται με την κεντρική ηρωίδα, αλλά και βρίσκεται εξίσου σε αγωνία σχετικά με την εξέλιξη της πλοκής. Επιπλέον, όπως αναφέρθηκε, η Kamala βρίσκεται στο μεταίχμιο. Και αυτό παίρνει πολλές διαφορετικές μορφές. Στην Αμερική είναι μειονότητα, όταν επιστρέφει στο Καράτσι, αποκαλύπτει στην γιαγιά της πως δεν νιώθει πως ταιριάζει έχει ενστερνιστεί πολλές δυτικές συνήθειες, αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο ποια είναι η πραγματική Καμάλα και ποια είναι η Καμάλα που θέλουν οι γονείς της να είναι, την γοητεύουν οι νέες της δυνάμεις, αλλά παράλληλα την τρομάζει η νεοαποκτηθείσα αίσθηση του καθήκοντος. Όλες αυτές είναι αποφάσεις που καλείται να πάρει γρήγορα και καθιστούν τον χαρακτήρα έναν από τους πιο πολύπλοκους ήρωες στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel.
Στο κέντρο της Ms. Marvel βρίσκονται οι ανθρώπινες σχέσεις. Η ανιδιοτελής φιλία της Kamala με τον Bruno είναι ένα από τα πιο cute κομμάτια της σειράς. Η απόφαση της να αποκρύψει από την καλύτερη της φίλη, Nakia, την υπερηρωική της ταυτότητα, θέτει σε ρίσκο την φιλία τους, ενώ το crush της στον νέο μαθητή, τον Kamran, μας προσφέρει σκηνές με τις οποίες μπορούμε να ταυτιστούμε και να θυμηθούμε τους πρώτους σχολικούς έρωτες. Η πιο περίπλοκη σχέση είναι αυτή με τους γονείς της. Στην αρχή της σειράς, υπάρχει ένα εμφανές χάσμα μεταξύ της πρωταγωνίστριας και των γονιών της, οι οποίοι έχουν ορισμένες προσδοκίες από την κόρη τους, ως παιδί μεταναστών, ως νεαρή κοπέλα και ως ακόλουθος της μουσουλμανικής πίστης, προσπαθώντας να στηρίξουν παράλληλα τα ενδιαφέροντα της κόρης τους, με τον τρόπο που μπορούν. Στα μάτια της Καμάλα, οι γονείς της την ντροπιάζουν, δεν την καταλαβαίνουν και επομένως, την απωθούν, επομένως αντιδρά. Όταν και οι δύο πλευρές επιτέλους επικοινωνούν ανοιχτά, τότε επιτέλους ωριμάζει η μεταξύ τους σχέση, Καμάλα μπορεί επιτέλους να αποκτήσει την δική της ταυτότητα, ανεξάρτητη από τα θέλω και τα πρέπει της κοινωνίας.
Το αδύναμο της σημείο της σειράς είναι οι villains. Μονοδιάστατα στερεότυπα, χωρίς ουσιαστικό κίνητρο ή βάθος, λαμβάνουν αποφάσεις όχι σύμφωνα με κάποια ειδική πυξίδα, αλλά για την διεκπεραίωση ορισμένου αριθμού σκηνών δράσεων.
Αδιαμφισβήτητα, ένα από τα δυνατά σημεία της σειράς είναι η σκιαγράφηση της καθημερινότητας των μουσουλμάνων μεταναστών στην Αμερική. Κάθε χαρακτήρας έχει διαφορετική εμπειρία και αντιμετώπιση από την τοπική κοινωνία. Από την Nakia, που σε ένα c-plot προσπαθεί να πάρει θέση στο συμβούλιο του τζαμιού, στην εισβολή σε τζαμιά του Τμήματος Διαχείρισης Καταστροφών με την πρόφαση τρομοκρατίας, σε μια σκηνή που μας υπενθυμίζει το κυρίαρχο ισλαμοφοβικό συναίσθημα στην Αμερική μετά την 11η Σεπτεμβρίου, στο μοντάζ με τις κλίκες στο τζαμί που θυμίζει Mean Girls, όλα αυτά συνδράμουν σε μια ρεαλιστική αποτύπωση της μουσουλμανικής κοινωνίας στην Αμερική Είναι σημαντικό πως δεν υπάρχει καμία απολύτως εξήγηση της ιστορίας, εθίμων και παραδόσεων (πχ Eid) ή exposition για ένα «λευκό» ή μη εξοικειωμένο με την ισλαμική παράδοση κοινό. Είναι απλά κομμάτι της κουλτούρας, από μικρά πράγματα ως μεγαλύτερα, όπως το Σχίσμα Ινδίας- Πακιστάν, που ορίζουν την πολιτισμική ταυτότητα, καθιστώντας τη σειρά σωστό παράδειγμα ορατότητας στο Hollywood. Γ’ αυτό το λόγο το crescendo της σειράς είναι τα επεισόδιά 4 και 5, όπου η Καμάλα και η μητέρα της επισκέπτονται την γιαγιά της στο Καράτσι. Με αναδρομές στο παρελθόν και μια αρκετά πολιτική στροφή που φέρνει το κοινό αντιμέτωπο με τις επιπτώσεις του Βρετανικού Ιμπεριαλισμού, γινόμαστε μάρτυρες των ημερών του Σχίσματος και των συνεπειών του.
Εν τέλει, η Ms. Marvel αποτελεί την πρώτη απόπειρα της Marvel σε καθαρά teen σειρά με μη γνωστή στο mainstream κοινό (αντίθετα με τον φιλικό μας γείτονα Spiderman) πρωταγωνίστρια. Και παρά τα όποια παραπτώματα της, όπως οι αδύναμοι villains καi η αισθητική που αγγίζει τα όρια παλιού ορθόδοξου Disney Channel και καταστάσεις που πέφτουν στα τετριμμένα., παρολ’ αυτά, η σειρά σπάει ρεκόρ ακροαματικότητας σε Ασιατικά νοικοκυριά, τονίζοντας έτσι τη σημασία του representation και των διαφορετικών φωνών στη μαζική κουλτούρα. Και για αυτό το λόγο ανυπομονώ για το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας, με την Carol και την Kamala να ενώνουν τις δυνάμεις τους στο “The Marvels”.
