Πριν λίγο καιρό εκδόθηκε ένα απ’ αυτά τα comics που δεν γίνεται να περάσουν απαρατήρητα. Ο Οθέλος του Τάσου Θεοφίλου και της Χριστίνας Σ. απ’ τις εκδόσεις ΚΨΜ, ένα σκοτεινό pulp comic εμπνευσμένο και σκιτσαρισμένο για τις σύγχρονες καπιταλιστικές μητροπόλεις, βυθίζει τον αναγνώστη στον σκοτεινό και παραβατικό κόσμο της κρατικής εξουσίας και των αφεντικών της νύχτας.
Όμως ο Οθέλος ξεχώρισε επιπλέον και επειδή εκδόθηκε μία χρονική περίοδο που συνέπεσε με την οριστική αθώωση απ’ το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων του αγωνιστή Τάσου Θεοφίλου, ο οποίος ήταν φυλακισμένος 5 ολόκληρα χρόνια με κατασκευασμένες κατηγορίες, που τον συνέδεαν με ληστεία τράπεζας στην Πάρο, ενώ προσπαθούσαν να τον καταδικάσουν και για τρομοκρατία. Η οριστική αθώωση και αποφυλάκιση του Τάσου Θεοφίλου έδωσε μια μεγάλη ανάσα σε όλο το κίνημα αλληλεγγύης και αγώνα που είχε οργανωθεί τα τελευταία χρόνια, το οποίο συνέβαλλε τα μέγιστα για τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης στην κοινωνία και την δημιουργία ισχυρής λαϊκής πίεσης για την οριστικής αθώωσης. Βέβαια υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα για το κίνημα αλληλεγγύης, αφού ως γνωστόν αυτή την περίοδο κρατούνται άδικα προφυλακισμένοι η Ηριάννα και ο Περικλής, σε άλλο ένα κρατικό κυνήγι μαγισσών με βάση τον “αντιτρομοκρατικό” νόμο, που ήδη έχει δημιουργήσει ένα νέο μαζικό κύμα αλληλεγγύης και αγώνα.
Βέβαια, ο Τάσος Θεοφίλου είναι γνωστός στο αναγνωστικό κοινό και με τη συγγραφική του ιδιότητα. Στο βιβλίο «12 βήματα ή ανταποκρίσεις από το σπίτι των πεθαμένων» που είχε κυκλοφορήσει πάλι απ’ τις εκδόσεις ΚΨΜ, μας μετέφερε στη σκληρή πραγματικότητα της φυλακής και της ασύδοτης δύναμης του κράτους και της εξουσίας, ενώ επιπλέον μόλις πριν λίγους μήνες εκδόθηκε το βιβλίο του «Αχβαχικό» απ’ τις εκδόσεις Red n’ Noir με μικρές συγκλονιστικές ιστορίες απ’ τη φυλακή. Μάλιστα η συγγραφική πένα του Θεοφίλου δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε απ’ τη δικαστική εξουσία, η οποία προσπάθησε να στηρίξει τις κατασκευασμένες κατηγορίες για ληστεία και τρομοκρατία σε splatter noir ιστορίες που έγραφε στο blog Παρανουαρικό.
Στο οπισθόφυλλο του comic, ο Οθέλος περιγράφεται ως μια «λίγο αστυνομική, λίγο ερωτική, συγχρόνως όμως πολύ φθηνή ιστορία». Αντίθετα με τον χαρακτηρισμό του «φθηνού», ο Οθέλος στην πραγματικότητα είναι ένα ιδιαίτερα πολύτιμο comic με καλοδουλεμένο σενάριο και διαλόγους, στα οποία συνυπάρχουν παραπομπές σε φιλοσόφους όπως ο Ντεμπόρ και ο Μπένθαμ η ψυχρή γραφή των δημοσιογραφικών ταμπλόιντ, η σκληρή γλώσσα του κόσμου της νύχτας, ο ήχος των όπλων, οι λέξεις των ερωτευμένων, οι σειρήνες της αστυνομίας και η φρικιαστική απεικόνιση του ζεστού χυμένου αίματος.
Ο αφηγηματικός λόγος του Οθέλου έχει εκτεταμένα κομμάτια κειμένου, τα οποία δένουν συμπληρώνουν αρμονικά τη δράση του ασπρόμαυρου σκίτσου. Η αφήγηση περιλαμβάνει πλούσιες περιγραφές που ενισχύουν την σκοτεινή ατμόσφαιρα του comic, ενώ συχνά εμφανίζεται ως ρέουσα σκέψη η οποία συνδυάζει την περιγραφή με το σχολιασμό. Έτσι για παράδειγμα όταν εμφανίζονται τα μηχανάκια της αστυνομίας ο αφηγητής τα παραλληλίζει με «συμμορίες που σα φαραωνική κατάρα έχουν πέσει κατά χιλιάδες στους δρόμους των πόλεων σπέρνοντας τον τρόμο σε ανυποψίαστους πολίτες και ανυπεράσπιστους μετανάστες», ενώ οι τράπεζες χαρακτηρίζονται ως «οι ναοί του καπιταλισμού, όπου για να κοινωνήσει κανείς λίγο από τον πλούτο πρέπει να περιμένει όρθιος στην ουρά, εκτός εάν είναι ηλικιωμένος και του παραχωρηθεί κάποιο στασίδι».
Οι πρωταγωνιστές του comic είναι νουαρικές φιγούρες, όπως ο Boss, ο νονός της νύχτας που τρέμουν όλοι μπροστά στη δύναμη του, ο Μικέλ, ο πληρωμένος δολοφόνος, ο Οθέλος, ο ληστής τραπεζών και η Δυσδαίμονα, η κόρη εισαγγελέα, των οποίων το τραγικό ερωτικό ειδύλλιο καταγράφεται από έναν αστυνομικό ρεπόρτερ. Καθένας απ’ αυτούς συνθέτει το δικό του κομμάτι απ’ το μοτίβο της παραβατικής ζωής στη σύγχρονη καπιταλιστική μητρόπολη, στην οποία κυριαρχεί η δύναμη των όπλων, η ψυχρή γλώσσα των δημοσιογραφικών ταμπλόιντ που αναμασούν το δόγμα «νόμος και τάξη», το χρήμα, τα ναρκωτικά και η αναλγησία της κρατικής εξουσίας. Πρόκειται για έναν κόσμο, που αποκλείει όποιον τον αμφισβητεί, κυνηγάει όποιον είναι διαφορετικός και σκοτώνει όποιον αντιστέκεται. Μια σαπισμένη κοινωνία που κυνηγάει τους κλέφτες τραπεζών, αντί για τις ίδιες τις τράπεζες και τους νονούς της νύχτας, που στην πραγματικότητα είναι τα στηρίγματα της οικονομίας και της κρατικής εξουσίας.
Εν κατακλείδι ο Οθέλος είναι ένα noir μυθιστόρημα, τοποθετημένο στη σύγχρονη δυτική καπιταλιστική μητρόπολη, στο οποίο η δράση συνυπάρχει με μια κλασσική τραγική ερωτική ιστορία και με ένα ριζοσπαστικό πολιτικό στοχασμό ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Μια σκοτεινή ιστορία που δεν μασάει τα λόγια της.
