Smassing Culture
  • Otaku
    OtakuΔες Περισσότερα
    Kaiji – Τo manga πριν το Squid Game
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Κόρη της Κολάσεως – Φρανκενστάιν στο Τόκιο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Solo Leveling – Το φαινόμενο που επαναπροσδιόρισε τα manhwa
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Ποιότητα σε δύσκολους καιρούς! Tα 10 καλύτερα κόμικς του 2024!
    16 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έπιασαν τα κρύα – Τα 10 καλύτερα anime για μια χειμωνιάτικη μέρα
    8 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Comic
    ComicΔες Περισσότερα
    Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
    10 Λεπτά Ανάγνωσης
    Στο Σύμπαν των Αυτοεκδόσεων – 5 κόμικς που ξεχωρίζουν
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Βιβλία
    ΒιβλίαΔες Περισσότερα
    Η Κυρά της Λίμνης – To τέλος πριν την RPG αρχή
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Γραφή Κοφτερή σαν Μαχαίρι – Ενάντια στο «ωραίο»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μια στεκιά στο μάτι του Tom Robbins
    12 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Ακρόπολη Των Ξεχασμένων Μύθων – Επιστροφή (και αναστροφή) στον κόσμο του Έλρικ
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Erevis Cale Trilogy – Πέρα από την (DnD) ηθική
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Cinema
    CinemaΔες Περισσότερα
    Τελευταίος Πειρασμός – Η αποδόμηση του θείου δράματος και ο «ξανακερδισμένος παράδεισος»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έχω Κάτι Να Πώ – Mεταξύ μας, δε χρειάζεται
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Δασκάλα του Πιάνου – Σινεμά που διεισδύει στην ψυχή
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Brutalist – Xτίζοντας την Αμερική έναν εφιάλτη τη φορά
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Σειρές
    ΣειρέςΔες Περισσότερα
    Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
    11 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Residence – Ένας πολύχρωμος φόνος στον Λευκό Οίκο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Your Friendly Neighborhood Spider-Man – Fun επιστροφή στις ρίζες
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Cobra Kai – Για όλους τους losers του κόσμου
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    The next big (and best) thing – Οι καλύτερες σειρές του 2024
    13 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Exclusive
    ExclusiveΔες Περισσότερα
    Πτήση/Κόσοβο -Η πιο balkanstigmh του ελληνικού θεάτρου
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Το Comicdom CON Athens 2025 επιστρέφει και το Smassing Culture θα είναι πάλι εκεί!
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Altan: «Το καλό σκίτσο έχει μήνυμα συνοπτικό, πρωτότυπο και αμφίσημο»
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
    Φονικό Χαμόγελο – Mind games με τον Joker
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
Διαβάζετε: Taboo- Ενάντια στα ιερά του καπιταλισμού
Share
Smassing CultureSmassing Culture
Font ResizerAa
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Αναζήτηση
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Follow US
Copyright © 2014-2023 Ruby Theme Ltd. All Rights Reserved.
Smassing Culture > Blog > Σειρές > Taboo- Ενάντια στα ιερά του καπιταλισμού
Σειρές

Taboo- Ενάντια στα ιερά του καπιταλισμού

Nίκος Γιακουμέλος
Από Nίκος Γιακουμέλος
Δημοσιεύτηκε 15 Μαρτίου 2017
Τελευταία Ενημέρωση 19 Σεπτεμβρίου 2021
8 Λεπτά Ανάγνωσης
SHARE

To 2017 στο τηλεοπτικό κομμάτι ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο. Η πρώτη νέα σειρά που είδαμε για φέτος, το Taboo, ήταν μία από τις καλύτερες σειρές που έχουμε δει τελευταία, και αυτό λέει πολλά, καθώς πλέον το επίπεδο του τηλεοπτικού ανταγωνισμού είναι υψηλό. Ωστόσο η σειρά του BBC  όχι μόνο κατάφερε να ξεχωρίσει, αλλά ήδη βρήκε μια θέση στις καλύτερες του 2017.

Τι είναι όμως το Taboo;  Η απάντηση βρίσκεται στο τεράστιο κεφάλαιο για την υποκριτική που λέγεται Tom Hardy.  Ο τρομερός αυτός ηθοποιός μπορεί να είναι πλέον σε θέση να σηκώνει ολόκληρες υπεραπαραγωγές στους ώμους , όπως  το Mad Max: Fury Road, δεν φαίνεται όμως ευχαριστημένος μόνο με αυτό. Χωρίς να ξεχνά τις τηλεοπτικές καταβολές του (Peaky Blinders), έρχεται σε τριπλό ρόλο (πρωταγωνιστής, παραγωγός και δημιουργός) για να μας δώσει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, παραγωγής και δημιουργικής ικανότητας, μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο την περσόνα που έχει καλλιεργήσει τα τελευταία χρόνια και πλέκει, πολύ γενικά, την ιστορία εκδίκησης ενός γιου ενάντια στην πανίσχυρη Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών.

Ωστόσο, ο Hardy δεν είναι μόνος του σε αυτό το εγχείρημα. Μεγάλο μέρος της δημιουργικής διαδικασίας έπεσε στον Steven Knight (Eastern Promises, Locke, Peaky Blinder), o οποίος ανέλαβε να αναδημιουργήσει την βαριά ατμόσφαιρα και την αποπνικτική κοινωνική βαρύτητα προηγούμενων δουλειών του στο βικτωριανό Λονδίνο του Hardy, το σκηνικό όπου το Taboo λαμβάνει χώρα. Το μέρος, και η περίοδος, δεν είναι βέβαια απλά προπετάσματα μπροστά από τα οποία συμβαίνει η δράση. Η πόλη  είναι και αυτή ένας από τους πρωταγωνιστές της σειράς, τόσο σκηνογραφικά, με τα πανέμορφα γενικά  στις καπνισμένες ταράτσες και τους λασπωμένους δρόμους, τα χαμόσπιτα των φτωχών κοντά στις αποβάθρες και τα παλάτια των αξιωματούχων, όσο και σεναριακά καθώς επηρεάζει τους χαρακτήρες, τις ιστορίες και τα κίνητρα τους. Το Λονδίνο, ως μια πραγματική αστική μητρόπολη, αναπνέει μέσα αλλά και εκτός των κατοίκων, σε άμεσο διάλογο  με την ανθρωπογεωγραφία του, αλλά και με τις αλλαγές που την επηρεάζουν. Ο  δημιουργός πλέκει ιστορίες μέσα στους τοίχους κάθε σπιτιού, κάθε απότομης στροφής και διαδρομής, όλες αναπόσπαστα, αλλά όχι πάντα αναντικατάστατα, κομμάτι του τελικού προορισμού.

Έχουμε αναφέρει ήδη για την κοινωνική και ταξική δομή που είχαν οι Peaky Blinders, ένα έργο που μπορεί να θεωρηθεί και ο μεγάλος αδερφός του Taboo. Στο σειρά αυτή αυτές οι συνθήκες επανέρχονται, αλλά αλλοιωμένες από το φάσμα του μυστικισμού. Ο χαρακτήρας του Hardy, ο  James Keziah Delaney, φέρνει από την Αφρική, εκτός από τραύματα, απαγορευμένες πρακτικές, υπόνοιες μαγείας και οράματα, θετικά αλλά πιο συχνά εφιάλτες. Το στοιχείο αυτό είναι τόσο καθοριστικό για τον χαρακτήρα και την φήμη που αυτός δημιουργεί που ο περίγυρος του αναγκάζεται να τον υπακούσει (και) για αυτόν τον λόγο. Ο Delaney κινείται στον χώρος οργανωμένα και συγχρόνως μανιασμένα, ένας πονεμένος άνθρωπος με την μορφή ενός λευκού δαίμονα, όψη ταιριαστή για έναν μετανιωμένο δουλέμπορο. Ένας χαρακτήρας που σε στιγμές φαντάζει μη- ανθρώπινος, ενώ σε άλλες μας ταξιδεύει στην παιδική του ηλικία, πολεμώντας ατέρμονα το φάντασμα του πατέρα του για την αγάπη μιας ημίτρελης μητέρας σε ένα οιδιπόδειο που τον τυραννάει πέρα, ή μάλλον προερχόμενο από τον τάφο, και που βρίσκει τελικά μορφή στην σχέση του με την αδερφή του. Το Taboo, τίμιο όσον αφορά τον τίτλο του, δεν φοβάται να δείξει πράγματα που όχι μόνο η δυτική κοινωνία, αλλά και οι περισσότερες μορφές κοινωνικής οργάνωσης αποστρέφονται, όπως ο κανιβαλισμός και η αιμομιξία. Το ενδιαφέρον όμως είναι πως οι πράξεις αυτές δεν γίνονται μόνο για την πρόκληση, δεν είναι μια κούφια πηγή σοκ και εντυπωσιασμού. Βρίσκουν εξηγήσεις και λειτουργίες μέσα στην πλοκή.

Το κυριότερο Taboo όμως της σειράς είναι άλλο: η οργάνωση απέναντι στους θεσμούς της βικτωριανής Αγγλίας, τότε που ο καπιταλισμός έδειξε πως δεν θα ήταν το σύστημα που θα έκανε τον κόσμο πιο δίκαιο ή ελεύθερο, όπως είχαν πιστέψει κάποιοι. Στην σειρά από την αρχή τίθενται δύο πόλοι, πολλοί όμοιοι μεταξύ τους: το Στέμμα, με όλη την εκτελεστική εξουσία, τον στρατό και την αστυνομία από την μία, και την Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών, η οποία είναι, όπως λέγεται “πιο πλούσια από τον Θεό” από την άλλη. Αυτοί οι δύο παίκτες είναι όμοιοι και συμπληρώνουν ο ένας τα κενά του άλλου. Μπορεί να ανταγωνίζονται και να μαχαιρώνουν πισώπλατα ο ένας τον άλλο, όμως ουσιαστικά δεν αντιμάχονται. Υπόγειες ραδιουργίες και σύμπνοια, αυτό είναι το mondus operandi τους. Η ταύτιση τους την δείχνει και ο ίδιος ο Delaney  κάθε φορά που συναντά κάποιον πληρωμένο φονιά. Δεν τον ρωτά ποιος είναι, πως τον λένε, τι θέλει. Μόνο μια ερώτηση πριν του κόψει/ φάει τον λαιμό: are you King or Company;

Ο Delaney όμως βρίσκει χώρο και λειτουργεί ανάμεσα στους δύο πόλους, συσπειρώνοντας γύρω του έναν τρίτο. Είναι  ένας ο κύκλος από μαχαιροβγάλτες και πόρνες, απλήρωτους εργάτες και καθηγητές που δεν μπορούν να ζήσουν, καταπιεσμένους ομοφυλόφιλους και γυναίκες που παραλίγο να βιαστούν και κατηγορήθηκαν για το όχι τους. Μια συμμαχία ανθρώπων που σπρώχθηκαν στην άκρη, που φυλακίστηκαν και είδαν τους δικούς τους να δολοφονούνται. Εδώ το Taboo, παρότι ντυμένο με το μανδύα του μυστικισμού, προχώρησε πολύ πιο πέρα την ταξική ματιά από ότι το Peaky Blinders, δίνοντας μια  μαχητική οργάνωση  και εναντίωση που δεν έχει σαν βάση κάποιον αφηρημένο ανθρωπισμό ή κάποια γενική αίσθηση περί δικαίου. Πήγε πέρα από τους εθνικισμούς (ειδικά στο φινάλε) προτάσσοντας το ταξικό συμφέρον αυτών των ανθρώπων. Από την άλλη, κοιτώντας την σειρά χωρίς καμία διάθεση εξιδανίκευσης,  κατανοούμε πως η  εμβληματική φιγούρα του Delaney καταδυναστεύει τους  συμμάχους του και δεν μπορούμε να μιλάμε για ισότιμη οργάνωση.

Όσον αφορά το κομμάτι των ερμηνειών, τι μπορεί να πει κανείς όταν μια παραγωγή έχει συγκεντρώσει μερικούς από τους  Βρετανούς καλύτερους ηθοποιούς που κυκλοφορούν εκεί έξω; Πως μπορούμε να κρίνουμε τον πολυπράγμονα Jonathan Pryce (Brazil, Pirates of the Caribbean), o οποίος κινείται τόσο εύκολα από το κωμικό στο τραγικό και από την άγνοια στην απειλητική απληστία; Ή τον πραγματικά αγνώριστο Mark Gatiss (Sherlock, Denial);  Ίσως η πιο αδύναμη ανάμεσα σε αυτό το τρομερό cast να ήταν η  συμπαθέστατη Oona Chaplin (Game of Thrones, Quantum of Solace) που και πάλι στάθηκε κάτι παραπάνω από αρκετή. Θετική ήταν και η συνεισφορά ενός ηθοποιού που μας έχει συνηθίσει σε τρομερούς δεύτερους ρόλους, του  Michael Kelly (House of Cards, Black Mirror). Όμως, όπως αναφέραμε από την αρχή, το  μεγαλύτερο βάρος της σειράς πέφτει στους ώμους του Tom Hardy. Και είναι σε αυτή την σειρά που ο ηθοποιός έσβησε κάθε αμφιβολία πως απλά περιμένει το Όσκαρ του υπομονετικά. Επιβλητικός, στιβαρός και απόλυτος όπου χρειαζόταν, ανθρώπινος και προσιτός αλλού, ο Delaney του Tom Hardy είναι ένα κτήνος που δεν μπορεί να ελεγχθεί.

Το Τaboo έκλεισε τον πρώτο του κύκλου και, ας το πούμε, δεν χρειάζεται δεύτερο. Όταν όμως αυτός έρθει, είμαστε σίγουροι πως θα αναιρέσουμε και θα δούμε ξανά το μεγάλο κεφάλαιο που λέγεται Tom Hardy να λέει άλλη μια ιστορία που θα μας καθηλώσει.

TAGGED:Game of ThronesJames Keziah DelaneyJonathan PryceMark Gatissmondus operandiOona Chaplinpeaky blindersQuantum of SolaceSteven KnightTom HardyΤaboo
Μοιραστείτε το Άρθρο
Facebook Copy Link Print
ΑπόNίκος Γιακουμέλος
Γεννήθηκε με μεγάλη επιτυχία αλλά μετά άρχισε καπου να δυσκολεύει το πράγμα. Σπούδασε Επικοινωνία και μετά αποφάσισε πως δεν του αρέσει να επικοινωνεί. Όνειρο του να μετακομίσει στην Σαχάρα όπου θα έχει ησυχία, αλλά μέχρι να το καταφέρει δουλεύει κωπηλάτης.
Προηγούμενο άρθρο Τι είναι για τον καθέναν από εμάς η Νύχτα!; Σκοτάδι ή φως;
Επόμενο άρθρο Οι 5 καλύτερες ερμηνείες της Isabelle Huppert
FacebookLike
XFollow
PinterestPin
InstagramFollow

Subscribe Now

Subscribe to our newsletter to get our newest articles instantly!
Most Popular
Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
15 Μαΐου 2025
Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
14 Μαΐου 2025
Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
13 Μαΐου 2025
Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
15 Μαΐου 2025
Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
12 Μαΐου 2025

Μπορεί να σου αρέσουν και αυτά:

Cinema

The Two Popes – Συζητήσεις περί πίστης και απληστίας

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
21 Απριλίου 2025
Game of ThronesΑφιερώματαΣειρές

5 (και κάτι ψιλά) επικές σειρές που μπορούμε να δούμε μέχρι να ξεκινήσει το Game of Thrones

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
17 Οκτωβρίου 2021
Σειρές

Disenchantment – H Απογοήτευση έλεγε τελικά την αλήθεια

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
21 Φεβρουαρίου 2022
Game of ThronesΑφιερώματαΣειρές

Game of thrones: Winterfell – Στην τελική ευθεία για το θρόνο.

Xρήστος Δικτόπουλος
Xρήστος Δικτόπουλος
17 Οκτωβρίου 2021
Σειρές

Skip Intro; Ούτε καν! Τα 20 καλύτερα intro σειρών που έχουμε ακούσει! (μέρος 2)

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
27 Αυγούστου 2018
Game of ThronesΑφιερώματαΣειρές

Game of Thrones – Death has many faces…

admin
admin
17 Οκτωβρίου 2021
[mailerlite_form form_id=1]
Smassing Culture

To Smassing Culture ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια ανθρώπων που αγαπούν την μαζική κουλτούρα και θέλουν να μιλήσουν για αυτή από μια διαφορετική, πιο κοινωνική γωνία. 

Για εμάς

  • Αρχική
  • Τι είναι το Smassing Culture
  • Συντακτική

Δείτε Επίσης

  • Συνεντεύξεις
  • SmassFest
  • SmassPodcasts
  • Videos

Βρείτε μας:

Επικοινωνία
Manufactured by Sociality
Welcome Back!

Sign in to your account

Username or Email Address
Password

Lost your password?