Το The Batman ήταν μια καλή ταινία. Σίγουρα δεν ικανοποίησε τους πάντες και σίγουρα είχε τα προβλήματα τής όμως ήταν μια ταινία με ψυχή και πλήρη κατανόηση του κόσμου του Gotham. Μέσα από την ταινία γνωρίσαμε εκδοχές των ηρώων της DC που μας κάνανε να θέλουμε να τους ξαναδούμε σύντομα στις οθόνες. Ένας από αυτούς ήταν ο Penguin του χαμαιλέοντα Colin Farrel (The Banshees of Inisherin) ο οποίος έκλεψε τις καρδιές μας στην ταινία χάρη στην τρομακτική του εμφάνιση και την τρομακτικότερη ερμηνεία του. Έτσι λοιπόν λίγο καιρό μετά την προβολή της ταινίας στις αίθουσες ο Matt Reeves ανακοίνωσε ότι μία σειρά για τον Penguin βρισκόταν ήδη στα σκαριά. Και νά τη που μας ήρθε λίγα χρόνια μετά από τους δείκτες του HBO. Με μπροστάρη της τον βασικό υπαίτιο για την επιτυχία αυτού του χαρακτήρα Colin Farrel και με μία ατμόσφαιρα η οποία υποσχόταν από τα πρώτα κιόλας λεπτά μία σκοτεινή γκανγκστερική ιστορία ήταν ολοφάνερο ότι το HBO είχε σκοπό να δημιουργήσει μία σειρά που θα έκανε πολύ κόσμο να τη συζητάει κάθε βδομάδα που θα περίμενε το καινούργιο επεισόδιο στην οθόνη του.
Πράγματι το The Penguin έχει κάθε λόγο να είναι μία πολύ καλή σειρά. Η ιστορία λαμβάνει χώρα αμέσως μετά τα γεγονότα της ταινίας και ακολουθεί τον Oz Cobb και την άνοδό του από μικρομεσαίο εγκληματία σε αρχηγό του εγκλήματος της Gotham. Ο Farrel αποδεικνύει για άλλη μία φορά πόσο εξαιρετικός ηθοποιός είναι καθώς πέρα από το ότι είναι αγνώριστος κάτω από τα προσθετικά και το μακιγιάζ, παραδίδει μία ερμηνεία πολυεπίπεδη παρουσιάζοντάς μας έναν χαρακτήρα αδίστακτο αλλά ταυτόχρονα και απίστευτα ευάλωτο. Στην αντίπερα όχθη βλέπουμε την Cristin Millioti (χρόνια καψούρα του αρθρογράφου) μία γνώριμη φάτσα της τηλεόρασης (How I Met your Mother, Black Mirror) στον ρόλο της Sofia Gigante γνωστή στα κόμικς και ως Hangman. Αυτοί οι δύο εξαιρετικοί ηθοποιοί ο κάθε ένας με τον δικό του τρόπο καταφέρνουν να λάμψουν μέσα από τη σειρά δίνοντάς μας κάποιες από τις καλύτερες στιγμές της όταν βρίσκονται μαζί. Ξεχωρίζουν επίσης ο Rhenzy Feliz (Encanto, Runaways) στον ρόλο του προστατευόμενου του Oz, Victor Aguilar και η Deidre O’Connell στον ρόλο της μητέρας του. Η σειρά δεν τα πάει καθόλου άσχημα ούτε και στο τεχνικό κομμάτι, όμως αυτό που την κάνει να χωλαίνει αρκετά είναι το σενάριό της.
Και αυτό συμβαίνει για τον εξής λόγο. Δεν είναι ότι το Penguin είναι μια κακή ιστορία. Αντιθέτως, έχει πολύ ωραίες στιγμές, ένα δυνατό πρώτο επεισόδιο και μία ιστορία η οποία έχει πολλά προσόντα να γίνει ενδιαφέρουσα. Όμως κάτι της λείπει. Ίσως το γεγονός ότι η σειρά έχει πάρα πολλές επιρροές (σε σημείο μάλιστα να γίνεται πολλές φορές try hard αντιγραφή) με το Sopranos, καθιστά τη σειρά να είναι λίγο πολύ ένα ξαναζεσταμένο φαγητό. Η ιστορία δεν είναι κάτι αδιάφορο αλλά δεν είναι και κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί πολλές φορές. Είναι αυτό κακό από μόνο του; Όχι απαραίτητα, δε χρειάζεται άλλωστε όλες οι ιστορίες να προσφέρουν κάτι καινούργιο στην αφήγησή τους. Όμως το The Penguin δείχνει συνεχώς να παίρνει τον εαυτό του πάρα πολύ στα σοβαρά προσπαθώντας να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι βλέπουμε μία comic book σειρά (λες και υπάρχει κάτι κακό σε αυτό) και στην πορεία να χάνει κάτι από την ταυτότητά του. Ειδικά το τελευταίο βεβιασμένο επεισόδιο δείχνει ότι στο βάθος η σειρά δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τις κόμικ ρίζες της, αφού πλοκές μείνανε αναπάντητες ή λύθηκαν άγαρμπα με στόχο να προετοιμάσουν το έδαφος για μεταγενέστερα sequel.
Αυτό δείχνει για άλλη μία φορά και την παθογένια που έχουν αρχίσει να αντιμετωπίζουν όλα αυτά τα μεγάλα franchise όπως η DC, η Marvel και το Star Wars. Αυτή η συνεχόμενη ανάγκη για δημιουργία περιεχομένου το οποίο πρέπει συνεχώς να δένεται σε ένα σύμπαν στο τέλος της ημέρας προκαλεί πολλά προβλήματα στην ίδια την αφήγηση και δε δίνουν χρόνο στην ιστορία να αναπνεύσει όπως θα έπρεπε. Το The Penguin είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του προβλήματος, καθώς είχε όλα τα φόντα να είναι μια σειρά άνω του συνηθισμένου αλλά δυστυχώς κατέληξε να υποκύπτει στους συμβιβασμούς των πλατφορμών και των επιχειρήσεων που κάνουν κουμάντο σε αυτές. Αντί λοιπόν να δούμε μια σειρά με ταυτότητα καταλήξαμε απλά να βλέπουμε μία σειρά που ναι μεν έχει ωραίες στιγμές αλλά δυστυχώς δε θα μας κάνει να τη θυμόμαστε πολύ καιρό μετά.
