Ο Έλβις Πρίσλευ θα είναι για πάντα ο βασιλιάς του Rock & Roll. Ένα είδωλο για τους νέους, μία απειλή για την συντηρητική αμερικανική κοινωνία των μέσων του 20ου αιώνα. Η αγέραστη μορφή του και ο εκστατικός χορός του έχουν σημαδέψει για πάντα τη μουσική βιομηχανία και την ποπ κουλτούρα. Τον πρόωρο θάνατό του κάποιοι φανατικοί οπαδοί του δυσκολεύτηκαν να τον πιστέψουν (αφού οι θεοί δεν πεθαίνουν) και έτσι ξεκίνησαν να διαδίδονται θεωρίες συνωμοσίας που υποστήριζαν ότι «ο Βασιλιάς ζει». Από εδώ και από εκεί υπήρχαν άνθρωποι που ισχυρίζονταν ότι τον είδαν ζωντανό, ενώ ο κίτρινος τύπος της εποχής άρχισε να αναπαράγει αυτούς τους αστήριχτους ισχυρισμούς προκειμένου να πουλήσει φύλλα στο εύπιστο κοινό. Μία απ’ τις πιο διαδεδομένες θεωρίες συνωμοσίας είχε πλέον γεννηθεί!
Οι διάφοροι μιμητές του Έλβις, μια σειρά performers που έδιναν παραστάσεις υποδυόμενοι τον επιζώντα Βασιλιά, διατηρούσαν στην επικαιρότητα την υπόνοια ότι στην πραγματικότητα ο θάνατός του δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα καλοστημένο ψέμα. Την ιστορία ενός από αυτούς τους μιμητές διηγείται ο Rich Koslowski στο The King, το comic του που κυκλοφόρησε σε έναν πολυτελή τόμο στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως σε μετάφραση Γαβριήλ Τομπαλίδη. Έργο του ίδιου δημιουργού είναι και το Three Fingers, που επίσης κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό απ’ τις ίδιες εκδόσεις Μικρός Ήρως. Πρόκειται για τα δύο πρώτα μεταφρασμένα στα ελληνικά έργα του indie δημιουργού comics, ο οποίος είναι περισσότερο γνωστός για τη συμμετοχή του στα Archie Comics.
Η ιστορία ξεκινά στις αρχές του 21ου αιώνα όταν εμφανίζεται ένας χαρισματικός showman που αυτοαποκαλείται “Βασιλιάς”, κρυμμένος πίσω από μία χρυσή μάσκα. Τα πλήθη γεμίζουν τις συναυλίες του και όλος ο κόσμος συζητά γι’ αυτόν. Κυριαρχεί η αίσθηση ότι είναι ο Elvis. Το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι ο Elvis Prisley είχε πεθάνει ήδη πριν 30 χρόνια! Οπότε ποιος είναι ο άνθρωπος πίσω από τη μάσκα που αυτοαποκαλείται “Βασιλιάς” και υποστηρίζει ότι είναι ο ίδιος ο Elvis Prisley; Μήπως η εμφάνισή του και η ανταπόκριση του κοινού επιβεβαιώνουν τις από χρόνια διαδομένες θεωρίες συνομωσίας που ήθελαν τον Elvis να είναι ακόμα ζωντανός; Αυτό το μυστήριο καλείται να ξεσκεπάσει ο Πολ Έρφουρτ, ένας δημοσιογράφος που είχε κάνει καριέρα στον κίτρινο τύπο των 80’s – 90’s, αλλά πλέον βρίσκεται στην αφάνεια, έχοντας σχεδόν αποσυρθεί. Προς μεγάλη έκπληξη όμως όλων -ακόμα και του ίδιου- ο αυτοαποκαλούμενος Βασιλιάς δέχεται να δώσει τη μοναδική του συνέντευξη για τον Τύπο μονάχα στον Έρφουρτ, ο οποίος πλέον καλείται να ξεδιαλύνει το μυστήριο του ανθρώπου πίσω από τη μάσκα.
Οι συναντήσεις του Έρφουρτ με τον αυτοαποκαλούμενο “Βασιλιά” είναι μία μεγάλη πρόκληση για εκείνον. Ο ίδιος ο “Βασιλιάς” κάλεσε τον Έρφουρτ να του πάρει συνέντευξη, αλλά απ’ την πρώτη στιγμή γίνεται σαφές ότι δεν είναι πρόθυμος να του ανοιχτεί. Όμως παράλληλα, φαίνεται να έχει αυξημένες απαιτήσεις απ’ τον συνεντευξιαστή του. Ήδη απ’ την πρώτη ερώτηση του δημοσιογράφου ο “Βασιλιάς” δηλώνει ευθαρσώς την απογοήτευσή του απ’ τις επιδόσεις του:
“Ομολογώ πως με απογοητεύτε κύριε Έρφουρτ. Ήμουν βέβαιος ότι θα μπορούσατε και καλύτερα. Έτσι παιδιά; Δεν σας είπα πως ο κύριος Έρφουρτ θα κάνει καλή δουλειά; Γι’ αυτό και ζήτησα ειδικά αυτόν”.
Ο Έρφουρτ πρέπει να λύσει ένα δύσκολο παζλ, ψαχουλεύοντας το παρελθόν, προκειμένου να ανακαλύψει ποιος κρύβεται κάτω απ’ τη μάσκα. Όσο όμως πλησιάζει στην αλήθεια, τόσο πιο επικίνδυνα γίνονται τα πράγματα για τον ίδιο και τους συνεργάτες του, καθώς ο “Βασιλιάς” έχει συγκεντρώσει γύρω του μία κομπανία περιθωριακών ανθρώπων που φαντάζουν αρκετά επικίνδυνοι για όποιον απειλεί να βλάψει το γόητρό του. Το ρεπορτάζ πλέον μετατρέπεται σε ένα προσωπικό στοίχημα του άλλοτε εμπνευσμένου δημοσιογράφου, ο οποίος είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει την αλήθεια παρά τους κινδύνους που ελλοχεύουν.
Ο Koslowski διηγείται μία ιστορία για τα ινδάλματα που δημιουργούν και ακολουθούν οι άνθρωποι και τη δυσανάλογη σημασία που τους δίνουν στη ζωή τους. Από μία αφίσα στο δωμάτιο ενός εφήβου μέχρι την εμμονή σε ένα πρόσωπο, οι άνθρωποι πλάθουν στο νου τους είδωλα και ορισμένες φορές καθηλώνονται σε αυτά. Έτσι διαμορφώνουν πρότυπα και τα ακολουθούν, αρκετά συχνά σε βαθμό χειραγώγησης. Η βιομηχανία του θεάματος παράγει αφειδώς τέτοια είδωλα, τα οποία αποκτούν μία δυσανάλογη εξουσία στις ζωές αμέτρητων θαυμαστών τους. Ίσως αυτή την εξουσία είναι που ζήλεψαν και οι μιμητές του Elvis (με το φαινόμενο των οποίων ασχολείται το comic) και προσπάθησαν να γευτούν λίγη απ’ τη δύναμή της.
Το μυστήριο που ξετυλίγεται στις σελίδες του comic του Koslowski είναι ικανό να κρατήσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ο δημιουργός του comic δεν επενδύει σεναριακά σε μεγάλα plot twists και εντυπωσιακές αποκαλύψεις. Αντίθετα, εστιάζει στην προσωπικότητα των πρωταγωνιστών του, στον εσωτερικό τους κόσμο, στις ιστορίες τους και στους δαίμονές τους. Όμως δεν παύει η ιστορία να κινείται γενικώς σε ρηχά νερά, καθώς εξελίσσεται με αρκετά προβλέψιμο ρυθμό, ενώ σε κανένα σημείο δεν εντυπωσιάζει πραγματικά.
Αντίστοιχα και το σχέδιο του Koslowski είναι κατά βάση τυπικό. Ο Koslowski δίνει μεγαλύτερη έμφαση στους διαλόγους παρά στο σχέδιο, αφού το μεγαλύτερο μέρος της πλοκής εκτυλίσσεται με συζητήσεις σε δωμάτια συνέντευξης, σε ξενοδοχεία, μπαρ και καφετέριες. Με περισσότερη λεπτομέρεια σχεδιάζει τα πρόσωπα και τις εκφράσεις των πρωταγωνιστών του, προσπαθώντας να ρίξει φως στον εσωτερικό τους κόσμο. Προσπαθεί να αποτυπώσει ακόμα και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις του “Βασιλιά”, παρόλο που κρύβεται συνεχώς πίσω από μία μάσκα. Πρόκειται για ένα μινιμαλιστικό σχέδιο, σε τόνους του μπλε, το οποίο αποτυπώνει κυρίως τις λεπτομέρειες που έχουν σημασία για την ιστορία, χωρίς διάθεση να εντυπωσιάσει με μεγάλα πάνελ και αξιομνημόνευτες σκηνές.
