Colette – Μία ασυμβίβαστη γυναίκα του 20ου αιώνα

Παναγιώτα Καρβούνη Από Παναγιώτα Καρβούνη 7 Λεπτά Ανάγνωσης

«La femme est capable de tous les exercises de l’ homme sauf de faire pipi debout contre un mur»
Sidonie Gabrielle Colette

Πνεύμα ελεύθερο, αμφιλεγόμενο, ανυπότακτο, η Sidonie Gabrielle Colette αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές γυναικείες μορφές της γαλλικής κοινωνίας του 20ου αιώνα. Μία προσωπικότητα που η ζωή της πράγματι θυμίζει ταινία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός πως στην εποχή του #MeToo, μετά από περίπου δεκαπέντε χρόνια αναζήτησης χρηματοδότησης και προσπάθειας να υλοποιηθεί αυτή η ταινία από τους Wash Westmoreland και Richard Glatzer,  όπως μας μαρτυρά η πρωταγωνίστρια Keira Knightley, επετεύχθη η υλοποίηση της ταινίας, τη στιγμή που οι συνθήκες το επέτρεψαν. Όπως αναφέρει και η ίδια οι «ιστορίες των γυναικών ξαφνικά προβάλλονται ως σημαντικές». Από αυτό συνάγεται, πως το κίνημα #MeToo έστρεψε το βλέμμα και το ενδιαφέρον του κοινού -και των στούντιο- προς κατευθύνσεις που μέχρι τότε δεν είχαν την αρμόζουσα ορατότητα και απήχηση. Έστρεψαν το ενδιαφέρον τους σε ταινίες με γυναίκες πρωταγωνίστριες, δυναμικές, σε θέματα που πραγματικά απασχολούν τη σύγχρονη γυναίκα, όπως είναι η σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση, οι σχέσεις εξουσίας, η πατριαρχία, ο μισογυνισμός. Η ταινία «Colette», αφηγείται τη ζωή της Sidonie Gabrielle Colette, μίας γυναίκας με συναρπαστικά βιώματα που και όπως και η ίδια ομολογεί:  «Τι όμορφη ζωή που είχα! Εύχομαι μόνο να το είχα συνειδητοποιήσει νωρίτερα!»

Γεννημένη το 1873, στη Βουργουνδία, από ευκατάστατη (αρχικά) οικογένεια, που μετέπειτα όμως οδηγήθηκε στη φτώχια, η αφήγηση της ιστορίας της Colette ξεκινά ουσιαστικά από τον γάμο της με τον Henry Gauthier – Villars, γνωστό ως Willy. Έναν άντρα αρκετά χρόνια μεγαλύτερό της, συγγραφέα και εκδότη στο επάγγελμα ο οποίος έγινε η αιτία να έρθει η Colette  σε επαφή με τον παρισινό κύκλο της Avant- Garde  εποχής. Αν και προερχόμενη από ένα μικρό χωριό της Βουργουνδίας, η Colette γρήγορα προσαρμόστηκε στις συνθήκες και τις συνήθειες της παρισινής πόλης. Δεν άργησε πολύ μάλιστα, ο σύζυγός της Willy, κατά τη διάρκεια του γάμου τους να εντοπίσει την ικανότητα της Colette να συγγράφει. Το γεγονός αυτό στάθηκε η αφορμή για να εντάξει τη σύζυγό του στον κύκλο των «γραφιάδων» του, αποβλέποντας στο κέρδος. Πράγματι, το πρώτο ημι-αυτοβιογραφικό βιβλίο της Colette (Claudine) εκδόθηκε υπό το όνομα του Willy και συνάντησε μεγάλη επιτυχία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ο Willy να απαιτήσει από τη σύζυγό του και άλλα βιβλία, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να την κλειδώνει, εκβιάζοντάς την έτσι και υποχρεώνοντάς την να του αποδώσει “καρπούς”- με τα βιβλία της.

Ο Willy,  ήταν ένας από τους πιο διαβόητους και ζωηρούς εργένηδες. Ο γάμος του με την Colette δεν στάθηκε αρκετός για να εγκαταλείψει τις παλιές του συνήθειες. Η συμπεριφορά του αυτή μάλιστα, έδωσε την ευκαιρία στην Colette να έρθει σε επαφή με έναν ευρύ κύκλο καλλιτεχνών, συγγραφέων, χορευτών και γενικά πνευματικών ανθρώπων, επηρεάζοντας τις ιδέες της και την προσωπικότητά της. Ο Willy, όπως φαίνεται στην ταινία, την προέτρεπε να πειραματιστεί, στα όρια βέβαια που εκείνος δεν ένιωθε κάποια απειλή. Για παράδειγμα, της επέτρεπε να πειραματιστεί με άλλες γυναίκες, όμως απέναντι σε άλλους άντρες ήταν πιο επιφυλακτικός. Με αυτόν τον τρόπο, είχε καταφέρει να διαμορφώσει έναν γάμο – σύμβαση ο οποίος ναι μεν στηρίχθηκε και σε άλλα συναισθήματα, κατέληξε δε ως ένα είδος εκμετάλλευσης αφού η πραγματικότητα που είχε διαμορφωθεί, στηρίχθηκε σε ένα ψέμα.

Το ψέμα αυτό αποτέλεσε και την αιτία αγανάκτησης της Colette. Δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα πως όλα τα δικαιώματα γύρω από το δικό της έργο τα έχει ο σύζυγός της. Οι κινήσεις μάλιστα του συζύγου της γύρω από το έργο της Colette την οδήγησαν τελικά και στον χωρισμό. Η Colette ώριμη, ασυμβίβαστη και πλέον ανεξάρτητη αποφασίζει να πορευτεί στον δρόμο που εκείνη επιθυμεί. Δεν θα βασίσει την επιτυχία της σε κανέναν θα ασχοληθεί με αυτά που την ενδιαφέρουν ανεξαρτήτως των στερεοτύπων και των ταμπού.

Βέβαια, ο δυναμισμός και η αποφασιστικότητα της Colette δίνεται σχεδόν κλεφτά από τον Westmoreland, είναι μία «άτολμη» όπως έχει χαρακτηριστεί βιογραφία της Colette. Αν και άτολμη, όμως, δεν χάνει εντελώς την ουσία. Ο Wesh Westmoreland (Stil Alice) δεν προσπαθεί να προβάλει τα σκανδαλώδη και χυμώδη γεγονότα της Colette, προσπαθεί να αναδείξει τον σύγχρονο προβληματισμό όσον αφορά τη σχέση ανάμεσα σε μία γυναίκα και έναν άνδρα. Την εκμετάλλευση που υφίσταται η γυναίκα, τα δικαιώματά της, τις επιθυμίες της, τα όνειρά της που συχνά αναλώνονται εξαιτίας του φύλου της και της κοινωνικής θέσης που έχει αυτό εντός του πατριαρχικού συστήματος. Η Keira Knightley (Pirates of the Carribean, Pride & Prejudice, Atonement) σε αυτόν τον ρόλο αποτελεί την πλέον κατάλληλη ηθοποιό για να προβάλει αυτόν τον σκοπό. Μετρημένη, ουσιαστική, άλλοτε παθιασμένη και άλλοτε ψυχρή, σε έναν ρόλο εποχής που την έχουμε συνδέσει και της ταιριάζει. Καταφέρνει να προβληματίσει περισσότερο σχετικά με τη θέση της Colette, με τη σχέση της απέναντι στο έργο της- ως γνήσιο παιδί της, τον χαμό αυτού εξαιτίας του συζύγου της, που όχι απλά της πήρε και της εκμεταλλεύτηκε το δημιούργημά της αλλά και το χειρίστηκε κατά το δοκούν.

Η ταινία «Colette» συνεπώς, συνδεδεμένη με το κίνημα Me Too, αποτελεί εμμέσως τέκνο του, μιας και η ιστορία της βρήκε εύφορο έδαφος για να προβληθεί τελικά το 2018 μετά (και μέσα) σε αυτά τα γεγονότα, που έχουν προκαλέσει ήδη σημαντικές αλλαγές διεθνώς και έχουν ανοίξει ξανά το διάλογο για τα θέματα του φύλου. Πρόκειται για μία ταινία που αποτελεί δείγμα μίας σύγχρονης κινηματογραφικής ματιάς γυναικείας ενδυνάμωσης που μας προτρέπει να ασχοληθούμε περισσότερο με την γεμάτη ζωή της Colette, να εμπνευστούμε από τη δύναμή της και το πνεύμα της. Η Colette έζησε μία ζωή χωρίς ταμπού, χωρίς προκαταλήψεις και ενοχές, με μία νοοτροπία που σκιαγραφείται στα δικά της λόγια: «Λατρεύω το παρελθόν μου. Λατρεύω το παρόν μου. Δεν νιώθω ντροπή για όσα είχα και δεν είμαι λυπημένη που δεν τα έχω πια

Μοιραστείτε το Άρθρο
Μικρή το ίνδαλμα της ήταν η Lara Croft και ήθελε να ανακαλύψει τη χαμένη Ατλαντίδα. Κάνοντας το πρώτο βήμα και σπουδάζοντας Αρχαιολογία, οι στόχοι της δεν άλλαξαν και πολύ με τα χρόνια, αν εξαιρεθεί ότι σήμερα περισσότερο έχει καταφέρει να μοιάσει στη Monica Geller ενώ παράλληλα είναι πολύ πιθανό να συμμετάσχει και στην μουσική αναβίωση που ετοιμάζουν τα Zουζούνια.