Για το μέρος ένα εδώ. Συνεχίζουμε να βλέπουμε την ιστορία των reboots της DC, μετράμε πόσες φορές το σύμπαν καταστράφηκε και ξαναφτιάχτηκε….
2003: Superman: Το Birthright δίνει στον Man of Steel διαφορετική προέλευση
Προφανώς κάποια πράγματα ήθελαν ακόμη διορθώσεις καθώς το 2003 το Birthright των Mark Waid και Leinil Yu αντικατέστησε τον Man of Steel του John Byrne ως η επίσημη ιστορία προέλευσης του Superman.
Ενώ δεν ήταν η μεγάλη ανανέωση όπως το Man of Steel, το Birthright ήταν σίγουρα μια μεγάλη προσθήκη, επιστρέφοντας στην ιδέα ότι ο Clark Kent και ο Lex Luthor γνωρίζονταν όταν ήταν παιδία στο Smallville καθρεπτίζοντας την τηλεοπτική σειρά Smallville. Με αυτό, ο Superman φαινόταν να είναι «τακτοποιημένος» τουλάχιστον μέχρι το τέλος της δεκαετίας…
2005-2010: Η Λεγεώνα Ξεκινάει για τρίτη φορά, μετά σταματάει, μετά ξεκινάει τριπλά.
Όσο αφορά τον Mark Waid και τις ανανεώσεις, το «Threeboot» του 2005 της Λεγεώνας των Ηπερηρώων βρήκε τον Waid να κάνει μια δεύτερη ρωγμή στην ανακατασκευή του franchise αφού ήταν ένας από τους συγγραφείς που παρέβλεψε την έκδοση του 1994. Σε πολλούς φανς, φάνηκε ότι ήταν μια εντελώς ανούσια επανάληψη, ειδικά αν σκεφτεί κανείς την κριτική που είχε λάβει ο προκάτοχός του τα τελευταία χρόνια υπό τη συγγραφική ομάδα του Dan Abnett και του Andy Lanning. Όμως, με τη μετακίνησή τους στη Marvel και με τη θητεία τους στους κοσμικούς τίτλους, υπήρχε κάποιος που πίστευε ότι ήταν μια καλή στιγμή για μια νέα αρχή.
Σε αυτό, οι ανανεωμένες κωδικές ονομασίες της Zero Hour Legion (Livewire, Apparition, Triad κτλ.) επέστρεψαν στις αρχικές εκδοχές τους 
(Lightning Lad, Phantom Girl, Triplicate Girl κ.ο.κ) και ως μια αναφορά στην αρχική ιστορία του Silver Age Flash, εμπνεύστηκαν από κόμικς που επιβίωσαν του 20ου αιώνα. Μια ενδιαφέρουσα ιδέα που ωστόσο δε θα άντεχε πολύ σε αυτό τον κόσμο.
Χωρίς να θέλω να βγάλω βιαστικά συμπεράσματα, η Threeboot Legion αντιμετώπισε ορισμένα προβλήματα όταν η φριχτή ιστορία «Lightning Saga» του 2007 στην Justice League και στην Justice Society έγινε η κατ’ εξοχήν πολιτική της DC για οπισθοδρομική αφήγηση επαναφέροντας μια εξιδανικευμένη εκδοχή της αρχικής Λεγεώνας, που είχε να εμφανιστεί από τα τέλη της δεκαετίας του ΄80. Σύμφωνα με συνεντεύξεις, αυτό έγινε χωρίς να έχει λάβει γνώση ο Waid που έγραφε ακόμη τη Λεγεώνα των Σούπερ Ηρώων εκείνη την περίοδο.
Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να ξεκαθαριστεί το μπέρδεμα και τελείωσε το 2007 με το Final Crisis: Legion of Three Worlds όπου αποκαλύφθηκε ότι οι τρεις εντελώς διαφορετικές Λεγεώνες – τέσσερις αν υπολογίσει κανείς και αυτή από το επώνυμο καρτούν – λειτουργούσαν σε διαφορετικά επίπεδα χρόνου την ίδια στιγμή και όλες μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν με το κανονικό DCU χρονοδιάγραμμα, παρόλο που το πρώτο ήταν εκείνο που είχε απήχηση στους μεγαλύτερους. Γιατί αυτό ήταν σαφώς ευκολότερο από τους παράλληλους κόσμους, σωστά;
2006: Η Ατέλειωτη Κρίση δημιουργεί τη Νέα Γη.
Ας κάνουμε ένα βήμα πίσω στο 2006 και στην ατέλειωτη κρίση, μια σειρά που φαινομενικά στόχευε σε μια 20ετή επετειακή συνέχεια της Κρίσης των Infinite Earths αντί να γίνει μια πραγματικά γελοία απομίμηση. Η βασική ιστορία ξεκίνησε με τον Superboy-Prime να σπρώχνει κυριολεκτικά τη συνέχεια ώστε να «διορθώσει» τα πράγματα και τελείωσε με τον Golden Age Superman να ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου. Ήταν γοητευτικό, σας διαβεβαιώνω.
Κάπου στην πορεία – μάλλον όταν μια μήνυση από τους κληρονόμους του Jerry Siegel οδήγησαν και τον Superboy να ξυλοκοπηθεί μέχρι θανάτου – η σειρά ανέφερε τη δημιουργία του «New Earth» που ήταν λίγο πολύ η δικαιολογία για να επαναφέρουν τα στοιχεία που είχαν αφαιρέσει από τη συνέχεια πριν 20 χρόνια. Έτσι, ο Superboy και ο Batman βρήκαν την ταυτότητα εκείνου που σκότωσαν τους γονείς τους.
Στο τέλος, όλα είχαν βρει τη θέση τους.
2007: 52, Επειδή οι “Infinite” Earths ήταν ΠΑΡΑ πολλές
…μόνο που δεν υπήρχαν πραγματικά. Τη χρονιά που ακολούθησε την Infinite Crisis, το Multiverse επέστρεψε. Δεν ήταν ένας άπειρος αριθμός παράλληλων κόσμων, αλλά ο αριθμός των Earths περιορίστηκε (με έναν φαινομενικά αυθαίρετο τρόπο) στις 52. Αν δε με απατά η μνήμη μου, πέρασε λιγότερο από ένας μήνας από αυτή την αποκάλυψη μέχρι η DC να αρχίσει να αντικρούει τον εαυτό της για το ποια ήταν η κάθε μια.
Όπως και να έχει, αυτή η κίνηση έδωσε βάρος στον πυρήνα του DC universe (άλλοτε «New Earth», τώρα Earth-1 σύμφωνα με κάποιες πηγές, Earth-0 σύμφωνα με άλλες) με την ιδέα ότι οι 52 κόσμοι ήταν διατεταγμένοι σε μια κοσμική υπερδιάστατη ανεστραμμένη πυραμίδα, με την (New)Earth-(1 ή 0) στη βάση ως ένας άξονας πάνω στον οποίο υπήρχαν όλες οι υπόλοιπες. Και οι υπόλοιποι κόσμοι είχαν τα δικά τους πολλαπλά χρονοδιαγράμματα.
Τέλος. Μια απλή λύση που ο καθένας θα μπορούσε να αντιληφθεί. Λιγότερο σύνθετη από τον Υπερχρόνο.
2009: Εντάξει, αυτή τη φορά είναι πραγματικά η καταγωγή του Superman
Σε αυτό το σημείο, είχαν αλλάξει τόσα πολλά που η DC αναγκάστηκε να αναιρέσει την καταγωγή του Superman. που είχαν δημοσιεύσει μόνο έξι χρόνια πριν. αφαιρώντας το Birthright και αντικαθιστώντας το με το Secret Origin. Μια ανανεωμένη επιστροφή στη Silver Age. Αυτό ήταν το βιβλίο που αποκατέστησε πλήρως την καριέρα του νεαρού Clark Kent ως Superboy και τις αλληλεπιδράσεις της παιδικής του ηλικίας με τη Λεγεώνα των Υπερηρώων, καθώς και την επιστροφή του Lex Luthor στη Smallville.
Μετά από καιρό, ο Superman είχε τη δική του καθοριστική ιστορία για την καταγωγή του που η αντοχή της θα δοκιμαζόταν στο χρόνο.
2010: Όχι σοβαρά, ΑΥΤΗ είναι η καταγωγή του Superman
…ή τουλάχιστον μέχρι την επόμενη χρονιά όταν η DC δημοσίευσε μια ακόμη πιο ανανεωμένη εκδοχή της καταγωγής του Superman σχεδιασμένη να ελκύει περισσότερο την αγορά των βιβλιοπωλείων με τον ανεξήγητο τίτλο Superman: Earth One.
Ως η μοναδική από τις ιστορίες που μπόρεσε να τελειώσει ο J. Michael Straczynski πριν αναλάβει να τη γράψει, επικεντρωνόταν στην άφιξη του Clark Kent στη Metropolis με μια ιστορία όπου ο Superman βοηθά ένα μόνο πρόσωπο σε όλο το graphic novel και όπου το Krypton ανατινάχτηκε από κάποιον που ονομαζόταν Tyrell σε έναν διάλογο που προσπαθεί να γίνει τόσο κακός ώστε να μας εκπλήσσει το γεγονός που τα γράμματα δε φορούν μπλουζάκι με τη φάτσα του Αδωνη Γεωργιάδη.
Εκείνη την περίοδο, δεν ήταν ακόμα γνωστό αν θα ενσωματωνόταν στο συμβατικό universe όπως η καταγωγή του Superman ή αν θα ήταν μια ιστορία που λαμβάνει χώρα σε μια παράλληλη Γη όπου ο εκδότης Perry White δε γνωρίζει τι σημαίνει «ενεργητική φωνή».
2011: Το Flashpoint
Και αυτό μας φέρνει σε μια από τις πιο ολοκληρωμένες και όμορφες στιγμές της DC, το Flashpoint. Αυτό ξεκίνησε σαν μια ιστορία του Flash, όμως απλώθηκε και επηρέασε όλο το σύμπαν την DC, αλλάζοντας το άρδην.
Σε αυτό, η DC προσπαθεί να συνδυάσει τους δύο τρόπους που έκανε τα έως τότε reboot, το multiverse και τον Υπερχρόνο και δημιουργεί ένα νέο timeline, στο οποίο ο Eobarth Thawne δεν σκότωσε ποτέ την μητέρα του Barry Allen, αλλάζοντας τον ρου όχι μόνο της δικής του ιστορίας, αλλά και μέσω των χρονικών κηλίδων, όλων των ηρώων της DC. Έτσι λοιπόν είδαμε ένα σύμπαν χωρίς τον Bruce Wayne ως Batman, χωρίς Superman, χωρίς Green Lantern και με τον… Cyborg ως τον μεγαλύτερο προστάτη της ανθρωπότητας! Παρά τις ιδιαιτερότητες του, το Flashpoint αγαπήθηκε από κοινό και κριτικούς, οι οποίοι το είδαν περισσότερο ως ένα πολύ κομβικό what if και ένα (πολύ καλό) cross over παρά ως συνέχεια του 52, το οποίο δεν αναιρέθηκε εντελώς, τουλάχιστον όχι ακόμα.
2011: Μετά το Flashpoint- Από το μηδέν και τα Detective Comics…
.png)
Πριν καλά καλά έρθει τo τέλος του Flashpoint (και ο μήνας του μέλιτος για την DC) η εταιρεία οποία έπρεπε να διορθώσει/ βελτιώσει την εικόνα της, καθώς πλέον πολλοί τίτλοι της ήταν αρκετά βεβαρυμένοι από λογικά κενά και ανακρίβειες. Επίσης, οι χρονικές αναστιστοιχίες που δημιούργησε το Flashpoint δεν βοήθησαν την κατάσταση… Λύση σε αυτά ήταν το New 52, το νέο reboot που οδήγησε σε ένα επαλανσάρισμα όλων των τίτλων της DC, πράγμα που ίσχυσε ακόμα για τα ιστορικά Action Comics και Detective Comics, τα οποία ακολουθούσαν την δική τους αρίθμηση από το 1930. Γενικότερα επικράτησε ένας πανικός με το 52, καθώς προστέθηκαν περίπου 25 τίτλοι για να φτάσει ο αριθμός των συνολικών σειρών στο 52 και έγιναν και διάφορες άλλες τεχνικές αλλαγές (ψηφιακή και τυπωμένη έκδοση την ίδια μερά κ.ο.κ), ενώ ταυτόχρονα πολλοί χαρακτήρες από τα Vertigo and Wildstorm Universies (πχ Apollo και Midnigther) ήρθαν στο σύμπαν της DC.
Εναρκτήριο λάκτισμα για το New 52 ήταν το Justice League #1, γραμμένο από τον CCO της DC Geoff Johns και σχεδιασμένο από τον συνεκδότη Jim Lee. Η σειρά, τουλάχιστον στην αρχή της, εξερευνούσε το νόημα του superhero στην σύγχρονη εποχή και μας έδειξε πως το Flashpoint resetαρε το σύμπαν σε 52 Γαίες. Πολλοί χαρακτήρες ήταν εντελώς διαφορετικοί, όπως πχ οι Teen Titans, ωστόσο άλλοι, όπως ο Green Lantern και ο Batman (που τα πήγαιναν καλύτερα σε πωλήσεις) δεν άλλαξαν ιδιαίτερα….
2015:Ώρα για αναγέννηση…
Το New 52 είχε άπειρα προβλήματα, πολλοί μάλιστα έκαναν λόγο για το χειρότερο reboot στην ιστορία της DC. Οι αλλαγές από το Flashpoint δεν έβγαζαν νόημα, δεν υπήρχε χώρος για γυναικείους χαρακτήρες και γυναίκες δημιουργούς, ενώ πολλές ιστορίες ήταν απλά κακές και κατάφορα σεξιστικές. Οι πωλήσεις έδειχναν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και ότι ήταν ώρα για ένα ακόμα reboot, κάτι που έγινε μετά το πέρας του Convergence Eυτυχώς!
Για το πρώτο μέρος μπορείτε να πάτε εδώ
To κείμενο το βασίσαμε εδώ
Μετάφραση για το Smassing Culture: Ομάδα Afterwords
