Τα Βιβλία του Αίματος 2 – Πιο τρομακτικά, πιο σοκαριστικά, πιο αιματοβαμμένα

admin Από admin 6 Λεπτά Ανάγνωσης

 

Η σειρά «Τα βιβλία του αίματος» είναι απ’ τα πιο εμβληματικά έργα της λογοτεχνίας τρόμου. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν τα πρωτοδιάβασε ο Stephen King, στη μακρινή δεκαετία του 1980, έκανε την εντυπωσιακή δήλωση «έχω δει το μέλλον του Τρόμου, και ονομάζεται Clive Barker». Η πρώτη απόπειρα συγγραφής του Clive Barker με τα 28 διηγήματα της σειράς «Τα βιβλία του αίματος» προσέφερε στη λογοτεχνία του τρόμου έναν εντυπωσιακά πρωτότυπο συγγραφέα, με αστείρευτη φαντασία. Μετά την πρώτη μας γνωριμία, πριν κάποιους μήνες, με την σειρά βιβλίων του Clive Barker, πρόσφατα οι εκδόσεις Οξύ έφεραν στα ελληνικά και το 2ο τόμο σε μετάφραση του Γιάννη Πλεξίδα.

Στο 2ο τόμο των βιβλίων του αίματος περιλαμβάνονται 5 διηγήματα τρόμου, που σου προκαλούν πολύ άσχημα συναισθήματα, αλλά με έναν ιδιαίτερα όμορφο τρόπο. Στα διηγήματα του Barker ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον αγνό τρόμο και γι’ αυτό είναι αδύνατον να ξεκολλήσουμε από μια ιστορία. αν δεν τελειώσει πρώτα. Ο συγγραφέας καταφέρνει στις ιστορίες του να στήσει αριστοτεχνικά το σκηνικό τρόμου, έτσι ώστε να βυθίζεται εύκολα ο αναγνώστης στο βιβλίο. Απ’ το μυαλό του συγγραφέα έχουν ξεπηδήσει πολλές διαστροφές, οι οποίες έχουν δημιουργήσει ιστορίες που προκαλούν σοκ ακόμα και στους σκληροπυρηνικούς λάτρεις του horror.

Οι ιστορίες μεταξύ τους έχουν διαφορές, ως προς το χαρακτήρα του τρόμου τον οποίο εξερευνούν, όμως αφενός υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ κάποιων ιστοριών, ενώ αφετέρου όλες τις διαπερνά το κοινό νήμα της αναζήτησης του απόλυτου φόβου. Απ’ το πρώτο διήγημα, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τρόμος», ο συγγραφέας μας κάνει γνωστή την θέλησή του να εξερευνήσει εις βάθος τον ανθρώπινο φόβο. Σε αυτή την ιστορία οι πρωταγωνιστές είναι φοιτητές, που συνηθίζουν να πιάνουν φιλοσοφικές συζητήσεις. Όμως, ο Κουέιντ, ένας μυστηριώδης συμφοιτητής του Στιβ, πιστεύει ότι η «αληθινή Φιλοσοφία» βρίσκεται πέρα απ’ αυτά που διδασκουν τα βιβλία και οι καθηγητές. Η «αδάμαστη» Φιλοσοφία του Κουέιντ είναι ο Φόβος και είναι:

«το αντικείμενο κάθε φιλοσοφίας που αξίζει. Είναι τα πράγματα που φοβόμαστε επειδή δεν τα καταλαβαίνουμε. Είναι το σκοτάδι πίσω από την πόρτα.»

Όλες οι ιστορίες του τόμου προσπαθούν να προσεγγίσουν αυτή τη φιλοσοφική αλήθεια. Ο Barker φαίνεται ότι μοιάζει πολύ με τον Κουέιντ και γι’ αυτό πειραματίζεται με διάφορους τρόπους, προκειμένου να φτάσει το φόβο μας στα ακραία όριά τους. Έτσι κάθε του ιστορία είναι διαφορετική, αλλά και πρωτότυπη. Ιδιαίτερα την εποχή στην οποία έγραψε τις ιστορίες του ο Clive Barker, τα τέρατα που είχε δημιουργήσει η φαντασία του και είχε αποτυπώσει στο χαρτί έμοιαζαν τόσο εξωπραγματικά, όσο και τρομερά, ασύλληπτα για να τα συλλάβει ο νους.

Εξώφυλλα ζωγραφισμένα από τον ίδιο τον Clive Barker για κάποιες ειδικές εκδόσεις της συλλογής το 1985

Το μεταφυσικό στοιχείο ενυπάρχει στις περισσότερες ιστορίες του τόμου. Συνήθως, οι μορφές που δημιουργεί ο Barker σε αυτές τις ιστορίες έχουν εξωτερικά τη μορφή ανθρώπου, αλλά το εσωτερικό τους είναι κάτι το εξωπραγματικό, κάτι το διαβολικό. Για παράδειγμα, τα τέρατα που εμφανίζονται στον «Αγώνα δρόμου στην Κόλαση» είναι αντίστοιχα με ό,τι μπορούμε να σκεφτούμε απ’ την ιστορία του συγκεκριμένου διηγήματος, το οποίο είναι ένας μαραθώνιος ανάμεσα στη Δημοκρατία και στην Κόλαση για την επικράτηση στη Γη. Στη συγκεκριμένη ιστορία μάλιστα, είναι προφανής η παρωδία του ψυχροπολεμικού κλίματος απ’ τον Barker.

Πέρα όμως απ’ τον κοινωνικοπολιτικό σχολιασμό, στις ιστορίες του Barker εντοπίζουμε και πολλά άλλα ενδιαφέροντα μοτίβα και κοινωνικά ζητήματα, με τα οποία καταπιάνεται με συχνότητα. Απ’ αυτά τα μοτίβα, ίσως αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο είναι η σεξουαλικότητα και ο ερωτισμός. Με το διήγημα «Ζακλίν Ες: Η θέληση και η διαθήκη της», ο Barker δημιουργεί μια διαφορετική femme fatale, μια πηγή φόβου για κάθε άνδρα που δεν σέβεται τις γυναίκες. Όταν η μοιραία Ζακλίν Ες ανακαλύπτει ότι μόνο με τη σκέψη της μπορεί να αλλοιώσει το ανθρώπινο σώμα των άλλων. Έτσι, λοιπόν, από τότε και στο εξής δεν θα χρειαστεί να ξανακούσει ποτέ τις φωνές κάποιου ερωτικού της συντρόφου, ενώ θα έχει πια αυτή το πάνω χέρι στις ερωτικές της σχέσεις. Διαφορετικά, έχει τη δύναμη να κάνει τον άλλο στο τέλος να μην θυμίζει καν το σώμα του ανθρώπινη ύπαρξη. Έτσι οι πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας εναλλάσουν συνεχώς συναισθήματα που γεννιούνται τόσο απ’ την ερωτική επιθυμία, όσο κι απ’ το φόβο για την ίδια τους τη ζωή.

Γενικότερα, κάθε διήγημα του 2ου τόμου των «Βιβλίων του Αίματος» έχει και κάτι ξεχωριστό να προσφέρει στους λάτρεις της λογοτεχνίας τρόμου. Δεν είναι τυχαίο που θεωρείται ένα απ’ τα κλασσικότερα έργα του είδους και αυτό μπορείτε εύκολα να το ανακαλύψετε με το να βυθιστείτε στις σελίδες του. Τολμάτε;

Μοιραστείτε το Άρθρο