Όσο έτρεχε το run του Τοm King στην DC, οι πιο παραδοσιακοί θαυμαστές του Σκοτεινού Ιππότη είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν το All Star Batman, τις ιστορίες δηλαδή του Scott Snyder και μιας ομάδας μεγάλων ονομάτων στο σχέδιο. Είναι τρομερά ενδιαφέρον το πόσο αντιθετικοί είναι αυτοί οι τίτλοι. Ενώ το ενδιαφέρον του King ήταν στο άτομο πίσω από τον Μύθο και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση, ο Snyder ενδιαφερόταν περισσότερο για την επέκταση αυτού του Μύθου. Πώς θα αντιδρούσε ο Batman σε νέες προκλήσεις, νέα περιβάλλοντα, νέους εχθρούς και συμμάχους. Τι θα συνέβαινε αν άφηνε πίσω την μητροπολιτική ατμόσφαιρα του Gotham και ριχνόταν, (σχεδόν) μόνος εναντίον όλων, σε μια ρουστίκ περιπέτεια στην αγροτική επαρχία.
Η απάντηση είναι ένας εκρηκτικός τίτλος, γεμάτος ένταση αγωνία και πραγματικό κίνδυνο για τον νυχτεριδό-μασκαρεμένο εκδικητή, με λίγο και εστιασμένο διάλογο και πολύ πάθος. Βέβαια γίνεται μεγάλη (και επιτυχημένη) προσπάθεια η ένταση και η βία εδώ να μην υποκαταστήσουν την ανάπτυξη (ή καλύτερα, εξερεύνηση) χαρακτήρων. Σε αυτό το σημείο άλλωστε εντοπίζεται και η ουσιαστική αξία του τίτλου.
Ο Snyder δεν είναι ξένος με τον Batman. Ελάχιστοι σύγχρονοι συγγραφείς κατάφεραν τόσο καλά να αποδώσουν τον μαγνητισμό του Μύθου του Σκοτεινού Ιππότη, να ξανα-ανακαλύψουν τόσο το τραύμα του Bruce Wayne όσο και την ψυχοσύνθεση των κακών που απειλούν σχεδόν καθημερινά το Gotham, αλλά και τη μεταξύ τους αέναη διαμάχη.
Αυτό το σημείο, η σχέση του ίδιου του Batman, όχι ως σύμβολο αλλά ως άτομο με τους ανθρώπους πίσω από τους villains, είναι που δίνει και την ώθηση στο Ο Χειρότερος Εχθρός Μου. Προσπαθώντας να σώσει τον Harvey Dent από τον Τwo- Face, ο Batman ρισκάρει τα πάντα, αλλά δε διστάζει ποτέ. Και δε διστάζει όχι μόνο επειδή είναι ο Batman, επειδή είναι ήρωας. Δε διστάζει επειδή τον συνδέει προσωπικά κάτι με τον Two- Face, το Gotham, όλους τους κακούς που έχει αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζει να αντιμετωπίζει. Ο Snyder καταλαβαίνει πόσα χρωστάει ο Ιππότης στους κακούς του, στους πολυεπίπεδους (και εύπλαστους) χαρακτήρες και την ιστορία τους. Την ίδια στιγμή βέβαια καταλαβαίνει ότι αυτοί είναι, σε μεγάλο βαθμό, και αποτέλεσμα του περιβάλλοντός τους. Πώς όμως θα αντιδρούσε αυτή η βασανιστική αλλά συμβιωτική σχέση σε ένα άλλο περιβάλλον; Πώς θα αντιδρούσε σε μια ευθεία αντίθεση με το… φωτεινό μέλλον του Gotham;
O Snyder δίνει τις απαντήσεις σε όλα αυτά με μια μαεστρική κινητική/σωματική αφήγηση, κοφτούς αλλά με βάθος διαλόγους και μια καίρια, χρονικά περιορισμένη αλλά με νόημα, εκβάθυνση του παρελθόντος του ίδιου του Bruce Wayne. Αυτό δε γίνεται σε βάρος της δράσης, κάθε άλλο. Η ίδια η δράση χρησιμοποιείται με έναν τρόπο ώστε να βοηθά τους χαρακτήρες στην επικοινωνία και, την ίδια στιγμή φυσικά, προσφέρει το τέλειο κάδρο για να λειτουργήσει ένας σχεδιαστής του βεληνεκούς του John Romita Jr.
Ο Romita εκμεταλλεύεται πλήρως το γεμάτο αδρεναλίνη κάδρο που σκιαγραφεί ο Snyder και μας δίνει έναν ατσαλένιο, ρωμαλέο Batman που πολύ συχνά, πέρα από τα gadgets του καταφεύγει και στην ωμή βία, στο αίμα και τις λάσπες που αφήνουν το σημάδι τους στον Σκοτεινό Ιππότη και το στρογγυλεμένο, καθαρά Romita-ικό του σουλούπι. Αυτό βέβαια το μοιράζονται όλοι οι χαρακτήρες.
Nα σημειωθεί παράλληλα ότι οι κοφτοί διάλογοι και η σωματική επικοινωνία (η οποία συνάδει με απειλές, βρισιές, αργκό κτλπ) είναι πολύ δύσκολο να αποδοθεί σε μια γλώσσα που έχει την τάση να πλατειάζει, όπως τα ελληνικά. Ωστόσο ο Ηλίας Τσιάρας καταφέρνει και κάνει το κείμενο να ρέει χωρίς δυσκολία.
Η δεύτερη ιστορία που περιέχεται σε αυτό το graphic novel. Ο Καταραμένος Τροχός, ανήκει ξανά στον Snyder, στο σχέδιο της όμως βρίσκεται ο Declan Shalvey και είναι εστιασμένο στον νέο συνεργάτη του Batman, τον Signal, μια σχετικά νέα προσθήκη στη Bat-family, και το μόνο μέλος της με υπερδυνάμεις. Ο Signal επιλέχθηκε για να φρουρεί το Gotham την ημέρα, όταν και οι υπόλοιποι έπρεπε να αναλάβουν πιο πεζά καθήκοντα. Όμως η προσθήκη του νεαρού Signal στην ομάδα δεν είναι απλά μια συνέχεια της υπάρχουσας πρακτικής με την προσθήκη Robin. Εξ αρχής γίνεται εμφανές και στην προηγούμενη ιστορία, αλλά κυρίως σε αυτή, πως ο Signal θα κληθεί να παίξει έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο, ίσως, κάποτε στο μέλλον, ίσο με αυτόν του Σκοτεινού Ιππότη για το Gotham. To O Καταραμένος Τροχός, αν και σύντομο, καταφέρνει και περνάει ψήγματα αυτής της διαφοροποίησης, η οποία μάλιστα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει και η απεικόνιση της σχέσης του Signal με τον Batman, όπου ο δεύτερος δεν υιοθετεί πια, έστω και άθελα του, μια πατρική φιγούρα στον (κλασσικά ορφανό) Duke, αλλά τον εκπαιδεύει πιο λιτά, πιο οργανωμένα. Ο ίδιος ο τροχός μάλιστα είναι αυτό ακριβώς, ένα φονικό, αν κάτι πάει στραβά, πρόγραμμα. Το σχέδιο του Shalvey είναι πιο συμβολικό, με κάποιες αρχές αφαίρεσης, για να επαφέρει τον Batman στον ρόλο Συμβόλου – Μύθου, εστιάζοντας έτσι και την προσοχή του αναγνώστη στον νέο ήρωα.
Επιλογικά, το All Star Batman είναι, για τους πιο παραδοσιακούς fans του Batman, ο τίτλος που θα τους κρατήσει συντροφιά, μια συνέχιση της παράδοσης που άφησε πίσω του τόσο το New 52 όσο και μια πιο προσγειωμένη, πρακτική, προσέγγιση στο Gotham. Σίγουρα όμως και οι πιο πειραματικοί αναγνώστες δε θα χάσουν!
