Όταν σου γίνεται η ερώτηση για «τι σειρά να δω στο Netfix», μία από τις πρώτες ιδέες που έρχονται στο μυαλό σου είναι αδιαμφισβήτητα το Black Mirror. Η Βρετανικής παραγωγής σειρά βρίσκεται στον αέρα από το 2011, και έως τώρα έχει βγάλει 4 σεζόν, αποτελούμενες όλες μαζί από 19 επεισόδια, όπως και μία διαδραστική ταινία (η πρώτη στο είδος της). Κάθε επεισόδιο κυμαίνεται από 40 έως και 90 λεπτά, κάνοντάς τα ουσιαστικά τηλεταινίες, με πολλούς ηθοποιούς – γνωστούς και μη – να κάνουν την εμφάνισή τους καθ’ όλη σειρά.
Βγαλμένη από το μυαλό του Charlie Brooker (προσκυνάμε), η σειρά ακολουθεί το μοτίβο της ανθολογίας, με κάθε επεισόδιο να αποτελεί και μία ξεχωριστή ιστορία. Φυσικά, η κάθε ιστορία – που συνδέεται με την ίδια, βασική, θεματολογία – διαδραματίζεται στο εγγύς μέλλον και επικεντρώνεται σε σκοτεινά και σατιρικά θέματα που εξετάζουν τη σύγχρονη κοινωνία, ιδιαίτερα όσον αφορά τις απρόβλεπτες συνέπειες των νέων τεχνολογιών.
Εάν έπρεπε να δώσεις έναν ορισμό για το είδος της σειράς, αυτός θα ήταν: ψυχολογικό θρίλερ επιστημονικής φαντασίας με σατυρικό περιεχόμενο. Μία από τις ομοιότητες κάθε επεισοδίου είναι το αίσθημα ψυχοπλακώματος και αμφισβήτησης για την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη που προκαλούν. Τα επεισόδια δεν έχουν στόχο να σε κάνουν να νιώσεις όμορφα. Το κάθε άλλο. Θέλουν να μισείς την ανθρωπότητα αρκετά ώστε να την αμφισβητήσεις και να είσαι έτοιμος για οποιοδήποτε επικείμενο, πιθανό μέλλον. Σχετικά με τον τίτλο, ο Brooker είχε αναφέρει πολύ εύστοχα:
“Εάν η τεχνολογία είναι ένα φάρμακο – που το αισθάνεσαι σαν ναρκωτικό – τότε ποιες ακριβώς είναι οι παρενέργειες της; Αυτή η περιοχή – ανάμεσα στην απόλαυση και την ταλαιπωρία – είναι όπου το Black Mirror, η νέα μου σειρά δράματoς, καθορίζεται. Ο «Μαύρος Καθρέφτης» του τίτλου είναι αυτός που θα βρείτε σε κάθε τοίχο, σε κάθε γραφείο, στην παλάμη κάθε χεριού: στην κρύα, λαμπερή οθόνη μιας τηλεόρασης, σε μιά οποιαδήποτe οθόνη, ακόμα και σε ένα smartphone.”
Στο παρών άρθρο εμείς θα μιλήσουμε για τα 10 επεισόδια που μας έκαναν να αμφισβητήσουμε περισσότερο την πραγματικότητά μας. Και αυτό επειδή η σειρά δεν περιλαμβάνει ούτε ένα κακό επεισόδιο, όλα είναι αριστουργηματικά γραμμένα. Η λίστα δεν περιλαμβάνει επεισόδια της 5ης σεζόν – μέχρι την στιγμή συγγραφής αυτού του άρθρου δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμα –, αλλά ούτε τα webisodes της σειράς, όπως και την διαδραστική ταινία Black Mirror: Bandersnatch, για τον απλούστατο λόγο, δημοσιεύθηκε σε format ταινίας – άμα μπορεί κανείς να την πει ταινία.
10) Be Right Back (Σεζόν 2)
Το επεισόδιο που ξεκίνησε την 2η σεζόν μιλάει για μία χήρα γυναίκα, την Μάρθα (Hayley Atwell), που μετά τον χαμό του άνδρα της, μαθαίνει πως είναι έγκυος. Μέσα στη μιζέρια της, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει μία νέα, ανερχόμενη τεχνολογία, όπου δίνοντας τα social media και άλλα οπτικοακουστικά μέσα, μετατρέπει έτσι τον άντρα της, Ας (Domhall Gleeson), σε μία τεχνητή νοημοσύνη. Εντυπωσιασμένη από τα αποτελέσματα, ζητάει η νοημοσύνη του να μπει σε ένα συνθετικό σώμα. Έτσι και γίνεται, και η Μάρθα θα προσπαθήσει να συμβιώσει με έναν άνδρα της, όσο γνώριμο άλλο τόσο ξένο, καθώς όπως συνειδητοποιεί και η ίδια, οι μικρές λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά…
Σε σκηνοθεσία του Owen Wilson, στο παρών επεισόδιο πιάνετε το θέμα του χαμού κάποιου αγαπημένου προσώπου, και της μεταθανάτιας ζωής. Ο Brooker γράφει για την επανασύνδεση μιας χαμένης αγάπης, αυτή τη φορά με την τεχνολογία στο προσκήνιο. Ο λόγος που το επεισόδιο αυτό κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση είναι το πόσο δράμα εκπορεύεται από την συνεχή αναζήτηση ανθρωπιάς της Μάρθα από τον Ας, και το πόσο μικρό είναι το σκέλος του επεισοδίου – στηρίζεται απλά στους διαλόγους των δύο πρωταγωνιστών – απλά ανεβάζει το επίπεδο. Σκηνή μετά από σκηνή, βυθιζόμαστε στον ψυχικό κόσμο των χαρακτήρων, με αποκορύφωμα ένα άκρως συναισθηματικό φινάλε…
Το επεισόδιο είναι πραγματικά σεναριακός-χρυσός!
9) Hang The DJ (Σεζόν 4)
Σε αυτό το μέλλον, ο τρόπος για να βρεις το ταίρι σου είναι μέσω μίας εφαρμογής που ορίζει το άτομο και το χρόνο που μπορείς να περάσεις μαζί του. Έτσι, βλέπουμε 2 νέους, τον Φρανκ – που υποδύεται ο Joe Cole (Skins, Peaky Blinders) – και την Έιμι – που υποδύεται η Georgina Cambell (Broadchurch, Krypton) – που αφού περνάνε μία ημέρα μαζί, νιώθουν μία έλξη ο ένας με τον άλλον όπως με κανέναν άλλον. Στην επόμενη επανένωσή τους θα αποφασίσουν να πάνε ενάντια στα κατεστημένα και να ζήσουν μαζί για πάντα.
Ένα ακόμα επεισόδιο με θέμα τον έρωτα, και τον τρόπο να τον αποκτήσεις. Εδώ ο Brooker γράφει ένα κλασσικό story απαγορευμένου έρωτα. Σε σκηνοθεσία του Tim Van Patten (Sex And The City, The Sopranos), παρακολουθούμε την μοίρα αυτών των 2 ανθρώπων να ορίζεται μέσω της τεχνολογίας, κάνοντας για ακόμα μία φορά ένα σενάριο συμβατό με την όλη θεματολογία του Black Mirror. Αυτό που στήνει με όμορφο τρόπο το επεισόδιο είναι ο έξω-κόσμος, που δεν τον βλέπουμε καθόλου, με το σενάριο να εστιάζει αποκλειστικά στα γεγονότα εντός του «τείχους» και όχι έξω από αυτόν. Επηρεασμένο σαφώς από πολλές άλλες κινηματογραφικές αλλά και τηλεοπτικές παραγωγές, το επεισόδιο δεν αναπαράγει πολλές πρωτοτυπίες, αλλά η ένταση και το δράμα που δημιουργεί είναι επόμενου επιπέδου. Το φινάλε είναι επίσης από εκείνα που θα σε αφήσει με περισσότερα ερωτηματικά παρά απαντήσεις.
8) White Bear (Σεζόν 2)
Μία γυναίκα – που παίζει η Lenora Crichlow (Doctor Who, Collision) – ξυπνάει το πρωί στο σπίτι της έχοντας αμνησία. Βλέπει ανθρώπους με τηλέφωνα στο χέρι να την παρακολουθούν. Όταν εκείνη τους απευθύνεται, εκείνοι την αγνοούν. Στη συνέχεια, μπλέκεται σε ένα κυνηγητό μαζί με κάτι άλλα άτομα ώστε να καταστρέψουν την πηγή που στέλνει το σήμα στα κινητά των ανθρώπων και τους κάνει έτσι.
Ίσως το πιο μακάβριο επεισόδιο της σειράς ολόκληρης, που ο θεατής διχάζεται στην έννοια του καλού με του κακού, και απλά παρακολουθεί τα ήθη και τις αξίες του άνθρωπου να αυτοκαταστρέφεται στον εγωισμό και στην κακία του, και όλα για χάρη του θεάματος. Η ανατροπή που γίνεται στο τέλος είναι απλά «too bad to be true», και μένεις άφωνος παρακολουθώντας την κατάληξη της ανθρώπινης φύσης. Τελικά, ο χλευασμός, τα βασανιστήρια, η κοροϊδία είναι έμφυτα αισθήματα στον άνθρωπο, και σε κάποια φάση θα υπερισχύσουν…
7) The Entire History Of You (Σεζόν 1)
Στο εγγύς μέλλον, οι άνθρωποι έχουν εμφυτεύσει ένα τσιπ στο πίσω μέρος του αυτιού τους, δίνοντάς τους έτσι την δυνατότητα να έχουν πρόσβαση στη μνήμη τους, και να ξαναζούν στιγμές του παρελθόντος. Σε ένα εορταστικό δείπνο, ο Λίαμ – τον υποδύεται ο Toby Kebell (Warcraft, Kong: Skull Island) – βλέπει μία παράξενη συμπεριφορά της γυναίκας του, Φίον – την υποδύεται η Jodie Whittaker (Broadchurch, Doctor Who) -, ως προς έναν παλιό του φίλο, ονόματι Τζόνας. Ο Τζόνας και η Φίον στο παρελθόν τα είχανε, οπότε ο Τζόνας ως προς δυσαρέσκεια του, και για να αποκόψει ο Τζόνας κάθε επικοινωνία με την γυναίκα του, τον αναγκάζει να διαγράψει οποιαδήποτε σεξουαλική μνήμη του μαζί της. Κάπου εκεί όμως ο Λίαμ ανακαλύπτει πως ο φίλος του με την γυναίκα του είχαν και μία πιο πρόσφατη σεξουαλική εμπειρία, καθώς εκείνη βρισκόταν σε σχέση μαζί του…
Το μοναδικό επεισόδιο που δεν φέρει την υπογραφή του Brooker στο σενάριο, και αντιθέτως φέρει του Jesse Armstrong (Peep Show, Babylon), διάφερει αισθητικά από όσα επεισόδια ήρθαν πριν και μετά. Βασική διαφορά του επεισοδίου είναι πως δεν μιλάει για την κατάντια των ανθρώπων, δεν τους φέρεται σαν ζώα. Αντιθέτως, εστιάζει στην τεχνολογία και τις αρνητικές επιφορές της στη κοινωνία. Ένα αρκετά καλογραμμένο επεισόδιο, με πολύ καλή ροή, και με μερικές από τις καλύτερες ερμηνείες στη σειρά. Πρόκειται ίσως για το επεισόδιο πιο κοντά στο τώρα, κάνοντας έτσι για μία πιο συναισθηματικά δεμένη για τους θεατές προβολή.
6) The National Anthem (Σεζόν 1)
Το επεισόδιο που τα ξεκίνησε όλα, είναι το λιγότερο και το περισσότερο Black Mirror-ικό παράλληλα. Ο πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Η πριγκίπισσα έχει απαχθεί από μια τρομοκρατική ομάδα, και για να την ελευθερώσουν ζητάνε από τον πρωθυπουργό να κάνει σεξ με ένα γουρούνι, στη τηλεόραση ζωντανά, με όλη την Βρετανία να παρακολουθεί την πράξη του! Με τον χρόνο να τρέχει, και την βρετανική κυβέρνηση να προσπαθεί να βρει τους τρομοκράτες, η μοίρα της χώρας θα καθοριστεί από μερικές στιγμές αηδίας και ανιθηκότητας…
Ένας αρκετά περίεργος τρόπος να ξεκινήσεις μία σειρά, κι όμως, μιλάμε για ίσως το καλύτερο πρώτο επεισόδιο σε σειρά ever (ή τουλάχιστον ένα από τα καλύτερα). Ο Brooker μας εισάγει στον κόσμο του «Μαύρου Καθρέφτη» κάπως απότομα, με κεντρικό θέμα την τάση αναρχίας που μπορεί να επιφέρουν οι κυβερνήσεις του μέλλοντος – και στο τώρα βρισκόμαστε στα πρόθυρα – κάνοντας έτσι ένα καυστικό σχόλιο στην διαχείριση της εξουσίας, και την προσπάθεια εισάκουσης του λαού. Από τη μία, μιλάμε για το λιγότερο φουτουριστικό, από την άλλη όμως πρόκειται για ένα άκρως συμβατό με το παρόν σενάριο. Και σίγουρα αυτό επιδίωκε ο Brooker για να κάνει το «μπαμ» η σειρά που χρειαζόταν. Επιπλέον, οι θεματικές της σειράς εισάγονται όμορφα, με το συνηθισμένο ειρωνικό φινάλε, την μεγάλη ανατροπή, και την φρίκη να παίρνουν θέση. Το πιο «Βρετανικό» επεισόδιο της σειράς, μάς κάνει κίολας γνωστή και την προέλευση της σειράς…
5) White Christmas (Σεζόν 2)
Δύο τύποι κλεισμένοι σε ένα σπίτι, ανοίγονται μεταξύ τους και ξεκινάνε να λένε 3 προσωπικές τους ιστορίες, αναβιώνοντας την φρίκη που πέρασαν στη ζωή τους, και πως έφτασαν έως εδώ…
Ο Jon Hamm (Mad Men, Baby Driver) σε μία από τις καλύτερες ερμηνείες του, και ο Rafe Spall (Shaun Of The Dead, Hot Fuzz) δίνει μία άκρως συγκινητική ερμηνεία. Το πρώτο επεισόδιο που χρησιμοποιεί την τεχνική των πολλών μικρών ιστοριών εντός ενός μεγάλου επεισοδίου – αυτό θα επαναληφθεί στο επεισόδιο Black Museum – τεστάροντας ουσιαστικά τα νερά και για επόμενα παρόμοια επεισόδια, αλλά και για εκείνα με εκτεταμένο καστ χαρακτήρων.
Και οι 3 ιστορίες του επεισοδίου είναι άκρως μακάβριες, και χρησιμοποιούν το συναίσθημα και την σκοτεινότητα της ατμόσφαιρας για να φέρουν στην επιφάνεια το εύρος συναισθημάτων όπως σε κάθε κλασσικό επεισόδιο της σειράς, θυμός, οργή, λύπη, αγανάκτηση. Η ροή του σεναρίου είναι αριστουργηματική, και όσο προχωράει η πλοκή, τόσο πιο πολύ αναδεικνύει τον ψυχισμό των κύριων χαρακτήρων, αλλά και εντάσσει τον θεατή στη νοοτροπία της σειράς. Η ανατροπή στο τέλος είναι εξαιρετικά στημένη, και σου μαθαίνει κάτι – αν δεν το είχες καταλάβει από πριν –, πως στο Black Mirror και η παραμικρή λεπτομέρεια μετράει!
4) USS Calister (Σεζόν 4)
Ο Robert Daly – στον ρόλο ο Jesse Plemons (Breaking Bad, Fargo) -, ένας απομονωμένος αλλά προικισμένος προγραμματιστής και συνιδρυτής ενός δημοφιλούς μαζικού online παιχνιδιού, ενοχλείται από την έλλειψη αναγνώρισης για το έργο του. Έτσι, δημιουργεί μια ψεύτικη προσομοίωση Star Trek σε έναν ιδιωτικό διακομιστή, χρησιμοποιώντας το DNA από τους συναδέλφους του για να δημιουργήσει αισθανόμενους ψηφιακούς κλώνους τους, εξυπηρετώντας κάτω από τον εαυτό του τον καταχρηστικό τους καπετάνιο του αμερικανικού πλοίου USS Callister. Όταν ο ψηφιακός κλώνος μιας νέας υπαλλήλου του, Nanette Cole – που υποδύεται η Cristin Millioti (How I Met Your Mother, Once) – εισάγεται στο παιχνίδι του, ο κλώνος της Cole ενθαρρύνει τα άλλα αντίγραφα να εξεγερθούν ενάντια στο Daly…
Ένα επεισόδιο όπου βλέπουμε την απόρριψη του ανθρώπου για το πραγματικό, και την αναζήτηση για το φανταστικό… Ένα επεισόδιο που αν και φουτουριστικό, είναι άκρως νοσταλγικό ως προς την περίοδο των ‘80ς, μας παρουσιάζει την τεχνολογία ως ένα μέσο «διαφυγής», με τους κανόνες να ορίζονται από εσένα. Το πιο καλογυρισμένο επεισόδιο της σειράς, φέρνει και ένα εντελώς νέο είδος στη σειρά, εκείνο του space opera, επεκτείνοντας τους όρους sci-fi και fantasy σε νέα επίπεδα. Η φρίκη του επεισοδίου κρύβεται στην προβληματική συμπεριφορά του Daly, που από την μία τον λυπάσαι και την από την άλλη θες να πεθάνει. Η τελική μάχη – αλλά και το επεισόδιο ως σύνολο – είναι ένα έργο τέχνης στην τηλεόραση, και το δικαιολογούν τα πολλαπλά βραβεία Emmy που απέσπασε… Τα ειδικά εφέ είναι εξαιρετικά, και γενικώς μιλάμε για ένα από τα πιο διασκεδαστικά επεισόδια της σειράς!
3) San Junipero (Σεζόν 3)
Το 1987, η ντροπαλή Γιόρκι επισκέπτεται ένα μπαρ σε μια παραθαλάσσια πόλη που ονομάζεται San Junipero, όπου συναντά την εξερχόμενη Κρλι. Οι δύο νέες γυναίκες έλκονται μεταξύ τους και κοιμούνται μαζί. Μετά από αυτό, η Γιόρκι δεν μπορεί να βρει ξανά την Κέλι, μέχρι που ένας άντρας προτείνει να την ψάξει σε μία διαφορετική χρονική περίοδο. Η Γιόρκι επισκέπτεται το 1980, το 1996 και τελικά καταφέρνει να βρει την Κέλι το 2002. Εκείνη της εξηγεί ότι πεθαίνει και ότι δεν ψάχνει για μια σχέση. Το San Junipero αποκαλύπτεται ότι είναι ένας εικονικός κόσμος, που εντοπίζεται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, και οι νεκροί μπορούν να ανεβάσουν την τεχνητή συνείδηση τους, ενώ οι επισκέπτες, όπως η Γιόρκι και η Κέλι, μπορούν να δοκιμάσουν τη δοκιμαστική περίοδο του συστήματος μία φορά την εβδομάδα…
Άμα δεν χύσεις έστω και ένα δάκρυ σε αυτό το επεισόδιο, είσαι βράχος… Ο Brooker για πρώτη φορά μας παίζει παιχνίδι, και αντί να μας παρουσιάσει μία ακόμα «διαβολική τεχνολογία», μας δείχνει κάτι που θα επιθυμούσαμε όλοι μας… Μία «αιώνια» ζωή! Έστω και αν αυτή είναι εντός του ψηφιακού κόσμου. Χρησιμοποιώντας ξανά ένα κλασσικό love story, βάζει τον ίδιο τον θεατή να επιλέξει τι είναι σωστό και τι όχι, δίχως να κατακρίνει ο ίδιος απαραίτητα την τεχνολογία. Της δίνει και τις 2 πλευρές της – αρνητική και θετική – και ο θεατής αποφασίζει τι να ακολουθήσει. Ένα πραγματικό συναισθηματικό θρίλερ και ένα ταξίδι στο χρόνο της μουσικής και της ποπ κουλτούρας… Ίσως το καλύτερο επεισόδιο της σειράς, με 2 βραβεία Emmy στη τσέπη του…
2) Shut Up And Dance (Σεζόν 3)
Ο 19-χρονος Kenny – στο ρόλο ο Alex Lawther (The End Of The Fucking World) – κατεβάζει ένα πρόγραμμα κατά του κακόβουλου λογισμικού για να διορθώσει το μολυσμένο φορητό υπολογιστή. Χωρίς να το γνωρίζει, το πρόγραμμα ενεργοποιεί τη φορητή κάμερα του, η οποία τον καταγράφει καθώς αυνανίζεσαι με πορνογραφικό περιεχόμενο στο Διαδίκτυο. Οι χάκερ απειλούν να στείλουν ένα βίντεο της πράξης τους σε ολόκληρη τη λίστα των επαφών τους, εκτός εάν ακολουθήσει τις οδηγίες τους. Ένα άλλο θύμα των χάκερ δίνει στον Kenny ένα κιβώτιο με ένα κέικ στο εσωτερικό του, το οποίο πρέπει να παραδώσει στον Hector, έναν άνθρωπο που εκβιάζεται από την απιστία. Και από εκεί και πέρα αυτοί οι 2 πρέπει να ακολουθήσουν πιστά τις οδηγίες ώστε να βρουν την λύση.
Αυτό το επεισόδιο – προσωπικά μιλώντας – πραγματικά κατάφερε να με κάνει να αναρωτηθώ την ανθρωπιά μου… Ο Brooker γράφει για ένα γεγονός που μαστίζει την εποχή και στο τώρα, και για ακόμα μια φορά καλεί τους θεατές να προσέξουν την κάθε λεπτομέρεια – γιατί το παραμικρό δίνει clues για το φινάλε… Η σκηνοθεσία του James Watkins είναι απλά απίθανη, εστιάζει στην εξέφραση συναισθημάτων των χαρακτήρων. Το επεισόδιο είναι έντονο, η αγανάκτηση των πρωταγωνιστών μεταφέρετε και στους θεατές, και όλα καταλήγουν σε ένα από τα πιο ανατρεπτικά φινάλε σε όλη την τηλεοπτική ιστορία.
- Fifteen Million Merits (Σεζόν 1)
Ο Bing – τον υποδύεται ο Daniel Kaluuya (Get Out, Black Panther) – αισθάνεται παγιδευμένος που ζει σε έναν κλειστό, αυτοματοποιημένο χώρο, σαν μέλος μιας κοινωνίας που οδηγεί καθημερινά ποδήλατα που παράγουν ηλεκτρισμό με αντάλλαγμα διάφορα «πλεονεκτήματα», μια μορφή χρημάτων, που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να αγοράσουν τα πράγματα που χρειάζονται. Μια μέρα, ακούει ένα κορίτσι που ονομάζεται Abi να τραγουδάει στο μπάνιο και αμέσως την ερωτεύεται. Αποφασίζει να της δώσει δώρο τους δεκαπέντε εκατομμύρια πόντους που κατέχει, ώστε να μπορέσει εκείνη να τις χρησιμοποιήσει για να αγοράσει ένα εισιτήριο για ένα σόου ανάδειξης ταλέντων. Η Abi δέχεται και εισέρχεται στο διαγωνισμό, όπου της δίνεται ένα ψυχοτρόπο ποτό για να πιει πριν πάει στη σκηνή. Οι κριτές είναι εντυπωσιασμένοι με το τραγούδι της, αλλά προτείνουν ότι είναι πιο κατάλληλο για πορνογραφία… Εκείνη δέχεται και ο Bing αποφασίσει να αντεπιτεθεί…
Μετά το The National Anthem, το επεισόδιο μας ρίχνει απευθείας σε ένα φουτουριστικό σενάριο, ίσως το περισσότερο από όλη τη σειρά, και μας βάζει το σκοτεινότερο σενάριο του, με το δράμα να αναδεικνύεται με γοργούς ρυθμούς. Το επεισόδιο φέρνει στο προσκήνιο το αίσθημα κλειστοφοβίας, και ουσιαστικά αγκαλιάζει πολλά στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ, και τα χρησιμοποιεί αριστουργηματικά. Οι ανατροπές παίρνουν δεύτερο ρόλο, και το συναίσθημα πρώτο. Ένα επεισόδιο ρόλλερ κόστερ από την αρχή ως το τέλος. Καλογραμμένοι διάλογοι, εξαιρετική σκηνοθεσία, και εξαιρετικές ερμηνείες. Είναι το επεισόδιο που θα σου μείνει στο μυαλό ώρες μετά την προβολή του…
