Το διήγημα «Ομίχλη» είναι απ’ τα πιο γνωστά διηγήματα του Stephen King, χάρις στην κινηματογραφική του μεταφορά (που είχε ενθουσιάσει τους fans), αλλά και λόγω της πρόσφατης τηλεοπτικής σειράς The Mist, η οποία μας απογοήτευσε απόλυτα και τελικά κόπηκε. Μάλιστα, η Ομίχλη είχε μεταφραστεί ξανά στο παρελθόν στα ελληνικά, όμως μόνο ως αυτοτελής νουβέλα και όχι μαζί με την συλλογή διηγημάτων του King που την έκανε γνωστή, το Skeleton Crew, το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε το μακρινό 1985.
Όπως και με άλλα αντίστοιχα σημαντικά κενά στις ελληνικές μεταφορές του έργου του Stephen King (με ίσως σημαντικότερη μέχρι στιγμής τη μετάφραση για πρώτη φορά στα ελληνικά της Πύρινης οργής), οι εκδόσεις Κλειδάριθμος μετέφρασαν και πάλι για πρώτη φορά ολόκληρη τη συλλογή διηγημάτων Skeleton Crew, η οποία απαριθμεί περισσότερες από 800 σελίδες, αφού ανθολογεί ιστορίες που δημοσιεύτηκαν σε διαφορετικά έντυπα μέσα σε διάστημα 17 ολόκληρων χρόνων. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει 19 διηγήματα, 1 νουβέλα (την Ομίχλη) και ακόμα και 2 ποιήματα, κάποια απ’ τα οποία γράφτηκαν όταν ο King μόλις ενηλικιωνόταν.
Ο βασιλιάς του τρόμου είναι γνωστό ότι είναι πολυγραφότατος. Στο έργο του, όμως, δεν περιλαμβάνονται μόνο μυθιστορήματα (τα οποία είναι και τα πιο γνωστά του, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν το «Αυτό», η «Λάμψη», ο «Μαύρος Πύργος» και πολλά άλλα), αλλά και περισσότερα από 200 διηγήματα, τα οποία μπορούμε να τα δούμε σαν σφηνάκια αγνού θρίλερ. Ο ίδιος ο King έχει πει ότι γράφει τα βιβλία του κάθε μέρα. Έτσι κάποιες ιδέες του έχει επιλέξει να μας τις προσφέρει σε λιγότερες σελίδες, ακόμα και αν του προκαλούν «χασούρα», όπως εξηγεί στην εισαγωγή του βιβλίου. Όμως στην πραγματικότητα αυτές οι ιστορίες δεν χάνουν καθόλου τη λογοτεχνική αξία τους, αφού ο συγγραφέας -απελευθερωμένος απ’ την ανάπτυξη των κόσμων και των κοινωνιών στις οποίες συνηθίζει να δίνει μεγάλη προσοχή στα μυθιστορήματα του- μπορεί να εστιάσει στο ξεδίπλωμα αποκλειστικά αυτής της ιδέας. Και έτσι έχει δημιουργήσει διηγήματα, τα οποία μας μένουν χαραγμένα στη μνήμη, όσο και τα μυθιστορήματά του, ακριβώς γιατί ζήσαμε με την ίδια ένταση την ιστορία που μας διηγήθηκε.
Πολλά τέτοια διηγήματα του King θα διαβάσουμε για πρώτη φορά, χάρις στη πρόσφατη έκδοση των εκδόσεων Κλειδάριθμος, η οποία φέρει τον τίτλο «Η ομίχλη και άλλες ιστορίες». Εκεί ξαναγνωρίζουμε τη δημοφιλή νουβέλα «Ομίχλη», μέσα απ’ τη μετάφραση της Γωγώς Αρβανίτη, αλλά και μια σειρά άλλων διηγημάτων, τα οποία κερδίζουν γρήγορα τον αναγνώστη με την πρωτοτυπία τους.
Το δυνατό χαρτί των διηγημάτων του Skeleton Crew είναι ότι σε πολλές από τις ιστορίες του καταπιάνεται με απλές καθημερινές ασχολίες, οι οποίες εξελίσσονται σε εφιάλτη. Χαρακτηριστικότερο όλων ίσως είναι ότι η ιστορία του The Mist εκτυλίσσεται σε ένα supermarket, στο οποίο βρέθηκαν κάτοικοι μιας περιοχής την οποία έπληξε μια καταστροφική ομίχλη και πήγαν για να ψωνίσουν τα απαραίτητα. Όμως τελικά εγκλωβίστηκαν εκεί, αφού γρήγορα κατάλαβαν ότι έξω απ’ το supermarket τους περίμενε ο θάνατος.
Αλλά και σε άλλες ιστορίες βλέπουμε τον Stephen King απ’ τις πιο καθημερινές συνήθειες να πλάθει αδιανόητα τρομακτικά σκηνικά. Τέτοια είναι η ιστορία της «Σχεδίας», στην οποία μια μικρή παρέα αγοριών και κοριτσιών όταν τελειώνει το καλοκαίρι αποφασίζουν να βουτήξουν σε μια λίμνη μια τελευταία φορά, ώστε να φτάσουν σε μια σανίδα και να κάτσουν εκεί ρομαντικά, ώστε να περάσουν το βράδυ τους φλερτάροντας. Όμως, ανάμεσα στα γέλια και τα πειράγματα τους ξεπετάγεται στη λίμνη μια πετρελαιοκηλίδα, που απειλεί τη ζωή τους. Άλλη μια τέτοια ιστορία εκτυλίσσεται στο ολιγοσέλιδο διήγημα «Εδώ ίσως να υπάρχουν τίγρεις», στο οποίο ένας νεαρός μαθητής πρέπει να πάει τουαλέτα κατά τη διάρκεια ενός μαθήματος, όμως δεν έχει και τις καλύτερες σχέσεις με τη δασκάλα που συχνά τον ειρωνεύεται. Όταν αποφασίζει τελικά να ζητήσει άδεια για να φύγει απ’ την τάξη, θα ανακαλύψει ότι στις τουαλέτες καραδοκεί μια τίγρης έτοιμη να του ορμήξει.
Επίσης, ένα άλλο στοιχείο που συνδέει πολλές απ’ τις ιστορίες του Skeleton Crew, είναι η έμπνευση του King να δημιουργήσει τρομακτικές ιστορίες από απλά καθημερινά αντικείμενα. Έτσι, για παράδειγμα, στην «Παράκαμψη της κυρίας Τοντ» ο King θα βάλει σε πρωταγωνιστικό ρόλο ξανά ένα αυτοκίνητο (όπως είχε κάνει και στην εμβληματική Christine), ενώ στον «Επεξεργαστή κειμένου των θεών» μια αυτοσχέδια γραφομηχανή θα δώσει σε ένα συγγραφέα θεϊκές δυνάμεις. Επιπρόσθετα, μία απ’ τις πιο ανατριχιαστικές μορφές που εμφανίζονται στα διηγήματα του Skeleton Crew είναι η μαϊμού του ομώνυμου διηγήματος, η οποία σπέρνει τον θάνατο με την παρουσία της. Μάλιστα, πρόκειται για μια τόσο ξεχωριστή ιστορία, που είχε εμπνεύσει και το εξώφυλλο της πρωτότυπης πρώτης έκδοσης του Skeleton Crew.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί, ότι ο King σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων πειραματίστηκε και με διαφορετικά λογοτεχνικά είδη, πέρα απ’ τα συνηθισμένα του, πάντα όμως στο βάθος των ιστοριών του βρίσκεται η λογοτεχνία τρόμου. Έτσι λοιπόν, μπορεί ο βασιλιάς του horror να έχει εμπλουτίσει σημαντικά στη λογοτεχνία τρόμου με παραφυσικά γεγονότα, όμως σε αυτό το βιβλίο του ανακαλύπτουμε ότι κάνει και βήματα παραπέρα, αφού γράφει ακόμα και ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, όπως την «Εκδρομή», στην οποία μια οικογένεια του μέλλοντος ετοιμάζεται για την πρώτη της εκδρομή με τηλεμεταφορά.
Τα παραπάνω μπορεί να φαίνονται αρκετά για μια συλλογή διηγημάτων, αλλά στην πραγματικότητα, δεν πρόκειται ούτε για τις μισές από τις ιστορίες που θα διαβάσει κανείς στην «Ομίχλη και άλλες ιστορίες». Μπορεί η Ομίχλη να ξεχωρίζει, άλλα διηγήματα να είναι μικρότερα και άλλα μεγαλύτερα, αλλά κάθε ιστορία αυτού του τόμου είναι τόσο εμπνευσμένη και καλοδουλεμένη που σίγουρα τελικά όλες μαζί σε κρατάνε για πολλά βράδια ξύπνιο (και με τον καλό και με τον κακό τρόπο).
