Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την ταχεία ανάπτυξη του χώρου των αυτοεκδόσεων, οι οποίες έχουν κερδίσει με το σπαθί τους μια σημαντική θέση στο χώρο των ελληνικών comics. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες που γεννάει η απόφαση για αυτοέκδοση ενός comic, αλλά και τις δυσχέρειες στη διακίνηση αυτών των έργων, αρκετοί είναι οι κομίστες που επιλέγουν να αναδείξουν το ταλέντο τους μέσα από αυτές τις απόλυτα προσωπικές δουλειές. Και συχνά το αποτέλεσμα δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα comics των εκδοτικών οίκων. Μια τέτοια περίπτωση φανζινά είναι και ο Steve Stivaktis, ο οποίος έχει αποδείξει το ταλέντο του σε αυτοεκδόσεις που έχουν κάνει αίσθηση στο χώρο των ελληνικών comics, όπως είναι το περσινό Εσμέ.
Η Σκιτσούχτρα του Steve δεν εμφανίζεται για πρώτη φορά. Είναι μια ιδέα του δημιουργού που ξεκίνησε να εκδίδεται ήδη απ’ το 2013 μέσα απ’ το comic «Ιδιοτρόπιο» και από τότε συνέχισε τις εμφανίσεις της στα επόμενα τεύχη του «Ιδιοτρόπιου», αλλά και σε αυτοτελή fanzines. Η πιο πρόσφατη κυκλοφορία της, η οποία κλείνει έναν μεγάλο κύκλο (και ίσως ανοίγει έναν επόμενο), ονομάζεται «Σκιτσούχτρα Omnibus» και περιλαμβάνει όλα τα παλιότερα βήματα της Σκιτσούχτρας, εμπλουτισμένα από ολοκαίνουριες σελίδες, που γεμίζουν ένα πολύ προσεγμένο τεύχος με πολλά έγχρωμα στριπάκια.
Ο Steve δημιουργώντας την Σκιτσούχτρα, βρήκε έναν πολύ δημιουργικό τρόπο να μιλήσει με χιούμορ και γερές δόσεις αυτοσαρκασμού για την καθημερινότητά του ως δημιουργού comics. Στις σελίδες του comic του πολλοί κομίστες θα εντοπίσουν στιγμές της ζωής τους. Η ίδια η Σκιτσούχτρα είναι ένα όν, το οποίο κατοικεί σε εγκεφάλους σκιτσογράφων και άλλων δημιουργών, η οποία ζει απ’ τη μιζέρια και την απογοήτευση των ξενιστών της. Κάθε δημιουργός την έχει συναντήσει σε στιγμές απογοήτευσης, άγχους και έλλειψης ιδεών. Στα στριπάκια του Steve θα συναντήσουμε όλους τους σατανικούς τρόπους που βρίσκει για να απογοητεύσει τον ξενιστή της, είτε γράφοντας ένα αρνητικό σχόλιο στο Facebook, είτε κλείνοντας το ρεύμα πριν αποθηκεύσει το έργο του στον υπολογιστή, είτε δείχνοντάς του άλλους καταξιωμένους καλλιτέχνες σε μικρότερη ηλικία απ’ αυτόν και γενικά με κάθε πιθανό ή απίθανο τρόπο που μπορούμε να φανταστούμε.
Μέσα απ’ τις σελίδες της Σκιτσούχτρας γνωρίζουμε καλύτερα τις πιο δύσκολες στιγμές στην καθημερινή ζωή ενός κομίστα. Γιατί υπάρχουν και τέτοιες. Το επάγγελμα του κομίστα μπορεί να είναι δημιουργικό και ίσως να μοιάζει σε εμάς τους αναγνώστες λίγο με χόμπι, αλλά στην πραγματικότητα για τους ίδιους τους κομίστες δεν σταματάει να είναι η δουλειά τους. Απ’ τα comics και τα σκίτσα τους ζουν, πληρώνουν τους λογαριασμούς, προσπαθούν να κάνουν καριέρα. Και αυτό φυσικά φέρνει και όλα τα αρνητικά που κουβαλάει και κάθε άλλη δουλειά: άγχος, κούραση, πίεση, deadlines, κακοπληρωμένη δουλειά, ανεργία. Και όπως και κάθε άλλη δουλειά, η καθημερινότητα του κομίστα δημιουργεί μερικές φορές πολύ γέλιο.
Αυτές τις στιγμές γέλιου αποτυπώνει στα στριπάκια του ο Steve, όλα τα τελευταία χρόνια που δημιουργεί τις ιστορίες της Σκιτσούχτρας, οι οποίες στο Omnibus είναι όλες μαζεμένες και παρατίθενται με χρονολογική σειρά. Έτσι μπορούμε να γνωρίσουμε τις αλλαγές τόσο στην εποχή και τη ζωή των σκισογράφων των τελευταίων ετών, όσο και τις αλλαγές στην επαγγελματική ζωή του ίδιου του Steve, αλλά και την εξέλιξη της καλλιτεχνικής του πένας, η οποία έχει αποδείξει και στο παρελθόν ότι είναι ιδιαίτερα ταλαντούχα.
Ο Steve μέσα απ’ τα στριπάκια του μας δείχνει ότι τη Σκιτσούχτρα τη σχεδίαζε για να εκφράσει τα παράπονά του απ’ τα υπόλοιπα comics και σκίτσα του. Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ένα διάλειμμα με προχειροφτιαγμένα στριπάκια. Αντίθετα, ο Steve βρίσκει πολλούς διαφορετικούς δημιουργικούς τρόπους να αφηγηθεί αστείες ιστορίες απ’ την καθημερινότητά του, οι οποίες ήδη απ’ τις πρώτες σελίδες του comic μπορούν να κερδίσουν τον αναγνώστη.
