Είναι πλέον πασιφανές ότι οι παραγωγοί του Arrowverse δεν θέλουν να κάνουν αλλαγές στις σειρές τους για να μην δυσαρεστούν το κοινό. Έτσι τα σενάρια των σειρών έχουν τραβηχτεί σε τέτοιο βαθμό που η κάθε αλλαγή που πάει να γίνει είναι εύκολα προβλέψιμο ότι δεν θα κρατήσει για πολύ.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της άρνησης των σεναριογράφων για αλλαγές, είναι ότι πλέον στο Arrowverse είναι σχεδόν αδύνατο ένας χαρακτήρας να πεθάνει. Αν φαίνεται ότι πέθανε, σίγουρα στο επόμενο επεισόδιο θα επιζήσει, αν δείχνει ότι πέθανε κάπως θα τη βρουν την άκρη να τη γλιτώσει. Η θαυματουργή πηγή του Ra’s al Ghul είχε γίνει τόσο εύκολη λύση για να μην πεθαίνει πια κανείς, ώστε αναγκάστηκαν να την καταστρέψουν για να ξεφύγουν απ’ τον πειρασμό να τους αναστήσουν όλους.
Όμως οι σεναριογράφοι του Arrowverse δεν έχουν στερέψει από ιδέες που θα κρατάνε στη ζωή τους χαρακτήρες τους. Έτσι ο Flash ανακάλυψε ότι υπάρχουν άπειρες άλλες Γαίες, στις οποίες ο καθένας υπάρχει με διαφορετική προσωπικότητα. Με αυτό τον τρόπο θα επιστρέφει πάντα ο HR (ο οποίος ποτέ δεν μας απογοητεύει με τις διαφορετικές του προσωπικότητες), αλλά με αυτό τον τρόπο «αναστήθηκε» και η Laurel, η οποία μετά από ένα χρόνο που περιμέναμε να την αναστήσουν κι αυτή, τελικά επανήλθε από μια άλλη Γη, ως η κακιά Black Siren (χαρακτήρας που της ταιριάζει πολύ περισσότερο απ’ τη βαρετή δικηγόρο και ατζαμή ηρωίδα).
Μ’ αυτά και μ’ εκείνα το Arrowverse έχει δημιουργήσει πλέον ένα σύμπαν χωρίς αγωνία για την εξέλιξη της κεντρικής ιστορίας των σειρών του (όσο κι αν προσπαθεί να μας κάνει να ανησυχήσουμε στο τέλος κάποιων επεισοδίων, είμαστε πλέον υποψιασμένοι). Τα πρώτα επεισόδια των νέων σεζόν του Arrowverse επιβεβαιώνουν απόλυτα τα παραπάνω στην εξέλιξή τους και μας προϊδεάζουν ίσως για τη χειρότερη χρονιά του Arrowverse σαν σύνολο.
Flash: Η εύκολη επιστροφή
Αν μας άφησε κάποια αγωνία το τέλος της προηγούμενης σεζόν του Flash, ήταν για το αν θα ξεφύγει από τη Speed Force, στην οποία αναγκάστηκε να παγιδεύσει τον εαυτό του για να σώσει τον κόσμο. Ο Wally σίγουρα δεν πείθει για μόνιμος αντικαταστάτης του Flash, όμως θα ήταν μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη να τον δούμε να παίρνει τη θέση του. Το βασικό προτέρημα αυτής της εξέλιξης είναι ότι θα αναδεικνύονταν και οι υπόλοιποι χαρακτήρες της ομάδας του Flash (κυρίως ο Cisco, ως Vibe). Δεν θα ήταν μια καθόλου παράλογη εξέλιξη, αφού πολλές φορές και στα comics οι ήρωες πεθαίνουν, αποσύρονται, εξαφανίζονται και τη «μάσκα» τους φοράνε άλλοι.
Όμως το Arrowverse δεν μπορεί να αντέξει πολύ μια τέτοια αλλαγή. Συγκεκριμένα δεν μπόρεσε να την αντέξει ούτε για μισό επεισόδιο, αφού ο Cisco στην πρώτη μεγάλη κρίση για την πόλη μετά από λίγους μήνες από την εξαφάνιση του Flash ανακάλυψε την τεχνολογία που τον επανέφερε στη Γη.
Αλλά το χειρότερο κομμάτι, δυστυχώς, δεν ήταν καν η εύκολη επαναφορά του Flash στη Γη! Το χειρότερο ήταν όταν ο Barry έπρεπε να επανέλθει στα λογικά του, τα οποία είχε χάσει τους μήνες που ήταν παγιδευμένος στη Speedforce. Το love story της Iris και του Flash μας έχει ενοχλήσει και στο παρελθόν, όταν μονοπώλησε το μιούζικαλ crossover με τη Supergirl, σίγουρα θυμίζει την απογοήτευση του Olicity, αλλά ποτέ δεν ξανά δεν είχε χρησιμοποιηθεί τόσο άτσαλα, για να λύσουν ένα απ’ τα βασικά προβλήματα της πλοκής. Έτσι λοιπόν μέσα σε ένα επεισόδιο οι σεναριογράφοι του Flash, χαρις στην εφευρετικότητα του Cisco, την αγάπη του Barry για την Iris και την ανετοιμότητα του Wally να αντικαταστήσει τον Flash, κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα της Speed Force με την μέθοδο του θεού (του θεού έρωτα συγκεκριμένα) εξ ουρανού.
Τι μας άρεσε: Ο νέος villain
Οι villains του Flash πάντα κάλυπταν τα σεναριακά κενά και τις ατέλειες της σειράς. Ο Reverse Flash, αλλά και ο Zoom ήταν ισχυροί villains, ενώ και το αίνιγμα του ποιος είναι ο Savitar και η αγωνία αν θα αλλάξει το μέλλον και θα σωθεί η Iris ήταν απ’ τα καλύτερα στοιχεία της 3ης σεζόν. Όμως πέρα απ’ τους βασικούς villains στο Flash έχουμε συναντήσει και villains ενός ή δύο επεισοδίων, οι οποίοι μας εντυπωσίασαν, με χαρακτηριστικότερο τον Gorilla Grodd.
Το αίνιγμα του νέου villain φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον. Ένας φαινομενικά πανίσχυρος και πανέξυπνος εχθρός, ο οποίος θα δυσκολέψει σίγουρα τον Flash, ειδικά αν σκεφτούμε πόσα λάθη είχε κάνει με αντίπαλο τον Gorilla Grodd, που πάντα ήταν ένα βήμα μπροστά απ’ τα σχέδια του Flash.
Τι μας ξενέρωσε περισσότερο: Η Iris
Αν συζητήθηκε κάτι περισσότερο μετά το 2ο επεισόδιο ήταν αυτή η ατάκα της Iris «We are the Flash». Στην πραγματικότητα δεν φταίει η ίδια η Iris, η οποία αν είχε κρατήσει το ρόλο της δημοσιογράφου, που έχει πηγές του ρεπορτάζ της από τον Flash, ίσως θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα σαν χαρακτήρας. Όμως αυτό που φταίει είναι ότι οι σεναριογράφοι προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα νέο Olicity, με ένα ζευγάρι, που το πρωί θα είναι στη σύμβουλο σχέσεων (σε συνεδρίες που παραδόξως είχαν και αστείες σκηνές) και το βράδυ θα πολεμάνε το έγκλημα στα Star Labs. Σίγουρα, πάντως, κουβαλάει πολλά αρνητικά στερεότυπα ένα σενάριο, που θεωρεί ότι η Iris δεν καταλαβαίνει το λόγο που ο Barry την παράτησε για να σώσει τον κόσμο και του ζητάει ευθύνες γι’ αυτό.
Arrow: Επιστροφή στην κανονικότητα
Στην προηγούμενη σεζόν το Arrow προσπάθησε να ξεφύγει απ’ το βούρκο που είχε πέσει τα τελευταία χρόνια και να ξαναβρεί κάτι απ’ τον παλιό του εαυτό των δύο πρώτων σεζόν, όμως σε καμία περίπτωση δεν κατάφερε να τις πλησιάσει, παρά τα θετικά του βήματα. Σημαντικοί παράγοντες ήταν ο Prometheus, που θύμιζε τους σκοτεινούς villains των πρώτων σεζόν, αλλά και η δημιουργία της νέας team Arrow, που ξεφορτώθηκε χαρακτήρες που είχαν εξαντλήσει το ενδιαφέρον τους (ποια άλλη από την Speedy) και έφερε κάποια ενδιαφέροντα νέα πρόσωπα (με κορυφαίο το Wild Dog).
Πάντως, αν συζητήθηκε για κάτι η σειρά ήταν για το τελευταίο της επεισόδιο, το οποίο ήταν σίγουρα ένα απ’ τα καλύτερα επεισόδια της σειράς. Η επιστροφή στο Lian Yu, αλλά και το θεαματικό τέλος της ανατίναξης όλου του νησιού θα μπορούσε να δημιουργήσει το κλίμα αγωνίας που είχε δημιουργήσει το finale της mid-season της μάχης του Arrow με τον Ra’s al Ghul, όπου (δεν ήμασταν ακόμα συνηθισμένοι στην ευκολία της ανάστασης των νεκρών) και όλοι αγωνιούσαμε για το τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο. Μάλιστα απ’ τις πιο αστείες στιγμές ήταν το tweet του Stephen Amell, που είχε γράψει ότι ήταν μια καλή εμπειρία το Arrow, τρολλάροντας όλους τους fans, ότι ο Oliver θα παρέμενε νεκρός.
Όμως η αγωνία για τη 5η σεζόν δεν ήταν η ίδια, ακριβώς γιατί έχουμε μάθει πια ότι δεν θα θυσιάσουν οι σεναριογράφοι όλο το καστ της σειράς για ένα καλό φινάλε (δυστυχώς). Και μάλιστα δεδομένο φαίνεται να το είχαν και οι ίδιοι οι σεναριογράφοι, οι οποίοι ξεκίνησαν να μας παρουσιάζουν στο 1ο επεισόδιο έναν – έναν τους χαρακτήρες, που είχαν επιζήσει, λες και είναι παιχνιδάκι να γλιτώσεις απ’ την ανατίναξη ενός ολόκληρου νησιού, που την έχει σχεδιάσει ένας villain, που είχε προβλέψει μέχρι και την αυτοκτονία του για να παγιδεύσει τον Green Arrow στο δίλημμα αν θα επιλέξει να ζήσει ο γιος του ή οι φίλοι του. Τελικά το ερώτημα του 1ου επεισοδίου δεν ήταν αν επιβίωσε κανείς, αλλά αν πέθανε και κανείς, αφού αν εξαιρέσουμε τον Malcolm Merlyn (ο οποίος είχε περάσει και μία σεζόν από τους Legends of Tomorrow για να μην χάσει το ρόλο του) δεν έχει πεθάνει και κανείς ακόμα (και δεν είναι και σίγουρο ότι θα πεθάνει κάποιος άλλος – δυστυχώς).
Πάντως το άλυτο πρόβλημα της σειράς δεν είναι ότι δεν πεθαίνουν οι βασικοί χαρακτήρες. Το πρόβλημα είναι ότι το Arrow πλέον έχει δημιουργήσει μια συνθήκη στην οποία είναι δεδομένο ότι ό,τι και να γίνει, τα πάντα θα επανέλθουν αργά ή γρήγορα στην κανονικότητα τους και γι’ αυτό χάνεται κάθε ενδιαφέρον για την κεντρική ιστορία. Οι σεναριογράφοι, λοιπόν, προσπαθούν να μεταφέρουν το ενδιαφέρον σε δευτερεύουσες πλευρές της ιστορίας, που συνήθως είναι σχετικές με τα ηθικά διλήμματα του Oliver, με τις πολιτικές του αποφάσεις ως δημάρχου, με το Olicity και τελευταία με το πρόβλημα της ανατροφής ενός παιδιού (από έναν superhero).
Τι μας άρεσε: Ο Anatoly
Ο Anatoly, ηγετικό στέλεχος της Bratva, οργάνωσης της ρωσικής μαφίας ήταν ένας απ’ τους πιο ενδιαφέροντες χαρακτήρες σε ένα απ’ τα πιο ενδιαφέροντα flashbacks των τελευταίων ετών στο Arrow. Η επιστροφή του στη σημερινή πραγματικότητα του δήμαρχου Oliver, με τα πιστολίδια και τις απαγωγές ήταν όσο θεαματική χρειαζόταν για έναν τέτοιο αντι-ήρωα, που ξεχωρίζει για τον ηθικό του κώδικα, ο οποίος περιορίζει το σκληρό χαρακτήρα του.
Τι μας ξενέρωσε περισσότερο: Πλέον δεν υπάρχει ελπίδα να ξαναδούμε τον Arrow των πρώτων χρόνων. Χάθηκε στο 1ο επεισόδιο αυτής της σεζόν. Απλά περιμένουμε το τέλος του.
Legends of Tomorrow: Η χρονομηχανή ξαναμπήκε μπροστά
Ίσως είναι η μόνη σειρά του Arrowverse που κρατάει το ενδιαφέρον μας, παρά το γεγονός ότι είναι το αουτσάιντερ. Οι Legends έρχονται από μια εποχή αθωότητας των comics και δεν θέλουν να αλλάξουν αυτό το χαρακτήρα τους για να κερδίσουν σε σοβαροφάνεια και σε σκοτεινή ατμόσφαιρα. Γι’ αυτό παραμένουν σταθερά μια καλή σειρά.
Το δυνατό χαρτί των Legends ποτέ δεν ήταν κάποια κεντρική ιστορία, αλλά ήταν πάντα τα ταξίδια τους στο χρόνο. Πραγματικά και πού δεν έχουν ταξιδέψει οι Legends. Και κάθε φορά καταφέρνουν με χιουμοριστική διάθεση να μεταφέρουν τη δράση σε μεγάλες ή μικρότερες στιγμές της παγκόσμιας ιστορίας: στην Αμερική του Εμφυλίου Πολέμου, στη ναζιστική Γερμανία (ρίχνοντας αρκετό ξύλο στους φασίστες), στην ριζοσπαστική δεκαετία του ’60, ακόμα και στην Ρώμη του Ιούλιου Καίσαρα. Κάθε επεισόδιο είναι και ένα ταξίδι στο οποίο οι ήρωες πρέπει να προσαρμόζονται στους ρόλους τους για να πετύχουν τον στόχο της αποστολής τους.
Φυσικά δεν λείπουν και οι σκηνές δράσης, οι οποίες είναι σχεδόν πάντα καλογυρισμένες και κερδίζουν το ενδιαφέρον, αφού οι Legends με τον πλουραλισμό των σούπερ δυναμεών τους σπάνε την μονοτονία στη μάχη. Τα εφέ της δεν συγκρίνονται σίγουρα με τα αντίστοιχα των marvel σειρών του Netflix, αλλά είναι απ’ τα πιο πλούσια ανάμεσα στις υπόλοιπες superhero σειρές.
Τι μας άρεσε περισσότερο: Η σκηνή στο μπαρ, όπου έχουν πάει ο Ray, ο Jefferson και ο Nate, ο οποίος, λόγω της κακής του ψυχολογίας απ’ το χωρισμό του με την Amaya καταφέρνει να τα βάλει με όλο το μπαρ ως Steel και να προδώσει τις σούπερ δυνάμεις του ίδιου και των φίλων του.
Τι μας ξενέρωσε: Η οργάνωση Time Bureau είναι σίγουρα μία ενδιαφέρουσα εξέλιξη, ως ανταγωνίστρια των Legends για τον έλεγχο του χρόνου, η ίσως και να τους βοηθήσει στο μέλλον. Όμως δεν χρειαζόταν να είναι αρχηγός της ο Ρικ. Το συναισθηματικό του δέσιμο δεν θα του επέτρεπε ποτέ να αντιπαλεύσει σε τέτοιο βαθμό την παλιά του ομάδα, με την οποία έχει περάσει τόσα στο παρελθόν, και μάλιστα χωρίς να του έχουν κάνει καν πλύση εγκεφάλου αυτή τη φορά.
