Το Breaking Bad είναι μία απ’ τις σειρές που έχτισαν τη χρυσή εποχή της τηλεόρασης. Όσο κι αν έχει επικριθεί για κάποιες ατέλειές της, όπως τα ατέλειωτα πρωινά γεύματα ή ο κακογραμμένος (προφανώς από άντρα) χαρακτήρας της Skyler, παραμένει μία απ’ τις κορυφαίες στιγμές της μικρής οθόνης μέχρι και σήμερα που πλέον έχουμε μία τεράστια γκάμα σειρών α’ διαλογής.
Το περίεργο είναι ότι παρά την μεγάλη επιτυχία της σειράς και την ιδιαίτερη αγάπη του κοινού προς αυτήν δεν έχουν υπάρξει αξιοσημείωτες προσπάθειες μίμησής της. Ίσως μόνο αν ψάξουμε τα πολύ πρόσφατα μπορούμε να βρούμε το How to Sell Drugs Online (Fast) που μοιάζει να είναι αρκετά επηρεασμένο απ’ το concept του Breaking Bad. Αλλά πέραν αυτού δεν θα βρούμε κάποια άλλη σειρά που να προσπαθεί να του μοιάσει και αυτό μάλλον οφείλεται στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και ανθρωποκεντρική σεναριακή ιδέα του Vince Gilligan που κατάφερε να συνδυάσει το δράμα του ασθενούς από καρκίνο Walter με μία badass ιστορία με ναρκωτικά, μαφίες, κυνηγητά, δράση και πολλούς καλογραμμένους χαρακτήρες.
Όμως το κενό που είχε αφήσει απ’ το 2013 και μετά το Breaking Bad έφερνε και ξανάφερνε συχνά τη συζήτηση για νέους κύκλους της σειράς. Είχαν βγει διάφορες φήμες ότι θα βγουν νέοι κύκλοι με πρωταγωνιστή τον Jesse ενώ είχαν κυκλοφορήσει και fake αφίσες που χρησίμευαν για τρολαρίσματα μεταξύ φίλων. Ακόμα και το σενάριο του να βγει μία ταινία είχε κυκλοφορήσει σαν φήμη όμως δεν επιβεβαιωνόταν τίποτα και για πολλά χρόνια φαινόταν ότι είχε κλείσει οριστικά το κεφάλαιο Breaking Bad. Όλα αυτά όμως μέχρι μόλις λίγους μήνες πριν οπότε ανακοινώθηκε απ’ το Netflix το El Camino, το οποίο οι συντελεστές του κατάφεραν να το γυρίσουν κάτω από άκρα μυστικότητα. Αυτό από μόνο του ήταν ένα μικρό επίτευγμα της ταινίας η οποία ανακοινώθηκε με ένα teaser απ’ το πουθενά, το οποίο ανακοίνωνε ότι σε λίγες μέρες θα είχαμε μία ταινία Breaking Bad στις οθόνες μας. Και φυσικά το hype εκτοξεύτηκε στα ύψη.
Αλλά πριν μπούμε στα της ταινίας, αν έχετε ξεχάσει τι συνέβη στο Breaking Bad πάρτε ένα ολοκληρωμένο recap:
Όπως συμβαίνει με πολλές μεγάλες επιτυχίες του παρελθόντος που κάνουν reboots, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος το αποτέλεσμα, ακόμα κι αν είναι γενικώς καλό, να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις υψηλές απαιτήσεις που έχουν χτιστεί απ’ την αγάπη του κοινού και απ’ την συνεπαγόμενη νοσταλγία του. Σε αυτή την παγίδα πέφτει τελικά το El Camino, το οποίο δεν είναι μία κακή ταινία, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι αντάξιο της κληρονομιάς του Breaking Bad. Και πάντως σίγουρα δεν μπορεί να υποστηριχτεί ότι κλείνει καλύτερα τη σειρά από το τελευταίο επεισόδιο της.
Σκοπός του El Camino ήταν να καλύψει ένα υπαρκτό κενό της ιστορίας, όχι να συνεχίσει την ιστορία του Breaking Bad. Αν ήθελε να συνεχίσει την ιστορία θα έβγαζε ίσως μία σειρά επεισοδίων με τη ζωή του Jesse μετά το θάνατο του Walter, όπως φημολογούνταν τα προηγούμενα χρόνια. Όμως ο στόχος του Gilligan και των υπόλοιπων συντελεστών του El Camino δεν ήταν να συνεχίσουν την ιστορία τους, αλλά να την κλείσουν, δίνοντας ένα τέλος στην αδικία που έζησε ο Jesse στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς του οποίου η απόδραση υποβαθμίστηκε εξαιτίας του θανάτου του Heisenberg.
Το κενό αυτό καλύπτεται απ’ το El Camino. Όμως έχοντας δει πλέον το οριστικό τέλος της ιστορίας πρέπει να αναρωτηθούμε το εξής: τελικά άξιζε να καλυφθεί αυτό το κενό; Είχαν πραγματικά κάτι να μας πουν οι παραγωγοί του Breaking Βad ολοκληρώνοντας την ιστορία του Jesse; Και δυστυχώς η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να είναι αρνητική.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το El Camino είναι μία κακή ταινία ή χάσιμο χρόνου. Σε καμία περίπτωση. Ειδικά αν είσαι φαν της σειράς αξίζει να την δεις. Όμως ένα τέλος πρέπει να χαρακτηρίζεται από μία κορύφωση για να είναι γλυκός ο αποχαιρετισμός (οκ Game of Thrones βγες λίγο απ’ την κουβέντα). Και η αλήθεια είναι ότι το El Camino κολυμπάει σε πολύ ρηχά νερά αφού δεν καταφέρνει σε καμία περίπτωση να ξεπεράσει σε ένταση το τελευταίο επεισόδιο της σειράς. Προφανώς ο πήχης ήταν πολύ ψηλά. Αλλά δεν τον πέρασε. Κι έτσι αυτό που μας μένει απ’ το El Camino είναι κάτι που θυμίζει ένα επεισόδιο της σειράς που φαίνεται να χάθηκε. Κακό επεισόδιο δεν είναι. Αλλά δεν είναι το ιδανικό τέλος της σειράς.
Απ’ την ταινία δεν απουσιάζει η πλευρά της νοσταλγίας, αν και αποφεύγει να την υπερτονίσει. Ο τρόπος με τον οποίο ενυπάρχει η νοσταλγία είναι με την εμφάνιση των εμβληματικών χαρακτήρων της σειράς, οι οποίοι μοιάζουν να εμφανίζονται μόνο για την αποθέωση, για να μην γίνει η ταινία και δεν εμφανιστούν, αφού δεν παίζουν κάποιο ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Αυτή η επένδυση στη νοσταλγία μέσα από τις guest εμφανίσεις των θρυλικών μορφών της σειράς μας θυμίζει το Star Wars: The Force Awakens, όπου κι εκεί ξεπετάγονταν ο C-3PO, το Millenium Falcon κι άλλα εμβληματικά σύμβολα της σειράς μόνο και μόνο για να κερδίσουν το χειροκρότημα και την αποθέωση απ’ την κινηματογραφική αίθουσα.
Όσον αφορά τις ερμηνείες του El Camino, σίγουρα αυτός που ξεχωρίζει είναι ο Aaron Paul γύρω απ’ τον οποίο στήθηκε όλη η ταινία. Ο Paul επέστρεψε σε ένα ρόλο που έχει αγαπηθεί απ’ το κοινό και που έχει αγαπήσει και ο ίδιος και δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να ξαναμπεί στο πετσί του ρόλου. Ανταποκρίθηκε πλήρως στις απαιτήσεις της ταινίας που τον έθεσε στο επίκεντρο και μας θύμισε τις καλύτερες στιγμές του στη σειρά.
Αν αξίζει να ξεχωρίσουμε μία ακόμη ερμηνεία, αυτή σίγουρα είναι του Jesse Plemons, ο οποίος επιστρέφει στο ρόλο του Todd. Ο Plemons για μία ακόμη φορά αναπαριστά έναν passive aggressive villain, θυμίζοντάς μας τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα που υποδύθηκε στην 4η σεζόν του Black Mirror στο επεισόδιο tribute στο Star Trek.
Η σκηνοθεσία (όπως και το σενάριο) του Vince Gilligan κατάφερε να μας ταξιδέψει πίσω στα χρόνια του Breaking Bad, χωρίς όμως να ξεπερνά τα όρια μίας τηλεταινίας. Το El Camino γυρίζεται σαν ένα επεισόδιο του Breaking Bad με αρκετή ένταση και δράση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να υπερπηδήσει το όριο της μικρής οθόνης. Και γι’ αυτό δεν είναι αποκλειστικά υπεύθυνο το Netflix, το οποίο ας μην ξεχνάμε ότι εκτός απ’ τα memes για τα Netflix adaptations μας έχει προσφέρει και εξαιρετικές παραγωγές κινηματογραφικού επιπέδου, όπως το Roma, αλλά και λιγότερο προβεβλημένες ταινίες, όπως το The Ballad of Buster Scruggs και το Mudbound ή και το Οkja. Οπότε η πλατφόρμα του Netflix μπορεί να αποτελέσει μία εξήγηση για τον εν πολλοίς τηλεοπτικό χαρακτήρα του El Camino, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να αποτελέσει πειστική δικαιολογία εκ μέρους τους Vince Gilligan.