Το θέμα των φυλακών είναι πάντα ένα ευαίσθητο ζήτημα, ειδικά όταν αναφέρεται στις συνθήκες κράτησης. Μια σειρά, επομένως, που ασχολείται με γυναικείες φυλακές στην Αμερική περιμένεις να μην είναι το πιο ευχάριστο πράγμα για να περάσεις την ώρα σου. Το «Orange is the New Black» είναι ακριβώς αυτό. Να μερικοί λόγοι για να το αρχίσεις.
1)Όλη η σεζόν είναι διαθέσιμη κατευθείαν στο Netflix.
Τέρμα οι αναμονές και τα cliffhangers. Κάθεσαι ένα ολόκληρο Σ/Κ και βλέπεις όλα τα επεισόδια σαν να μην υπάρχει αύριο.
2.Η εναλλαγή αστείων και συγκινητικών σκηνών
.
Τη μια στιγμή μπορεί να γελάς με τις μιμήσεις και τα αστεία π.χ. για την προέλευση της γλίτσας στο τάδε «δωμάτιο» του Γ’ κοιτώνα και την επόμενη στιγμή γίνεται ένας τσακωμός, μια επίθεση ή προκύπτει ένα καθοριστικό νέο εκτός φυλακής που σε κάνει να βουρκώνεις. Στην πραγματικότητα, η καθημερινότητα της φυλακής είναι τόσο δυσάρεστη και μονότονη, που ακόμα και οι αστείες σκηνές είτε διακόπτονται από κάτι δυσάρεστο είτε περιστρέφονται οι ίδιες γύρω από κάτι τέτοιο.
3.Η συνύπαρξη διαφορετικών πολιτισμών και η ποικιλία χαρακτήρων.
Στην φυλακή του Λίντσφιλντ, τρεις είναι οι κύριες φατρίες όσες και οι κοιτώνες: οι μαύρες, οι λατίνες, οι γριές και όλες οι υπόλοιπες λευκές τρόφιμοι. Εκτός από αυτό το διαχωρισμό, έχουμε έγκυες γυναίκες, λεσβίες, τρανσέξουαλ, παραχαράκτες, εμπόρους ναρκωτικών, γυναίκες με τελικό στάδιο καρκίνου, ψυχωτικές, σχιζοφρενείς και όλες αυτές συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, για να μην αναφερθώ στους φύλακες και άλλα μέλη του προσωπικού. Το πώς αλληλοπλέκονται όλοι αυτοί μεταξύ τους είναι και η χαρά του show.
4.Το παρελθόν των τροφίμων.
Από το πρώτο κύκλο, σε κάθε επεισόδιο είχαμε και μια αναδρομή στο παρελθόν των κεντρικών χαρακτήρων, βοηθώντας μας να τους γνωρίσουμε κιόλας. Σταδιακά, κάθε χαρακτήρας έστω και αν έχει δυο ατάκες σε ένα επεισόδιο, αποκτά την δική του back-story και έτσι βλέπουμε πώς δομείται η ζωή του και η κατάληξη στη φυλακή. Ομολογουμένως, οι χαρακτήρες είναι τόσο καλοδομημένοι μέσα στο απρόβλεπτο περιβάλλον της φυλακής που καταλήγεις πότε να τους μισείς και πότε να τους συμπαθείς.
5.Στηρίζει το LGBTQ κίνημα και την γυναικεία χειραφέτηση.
Η σειρά είναι από τις λίγες που στηρίζει τις διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις, δίνοντας κιόλας βήμα σε τέτοιους ηθοποιούς να αναδείξουν το ταλέντο τους. Εκεί όμως που κάνει την διαφορά και υπερέχει είναι ότι βγάζει τα LGBTQ άτομα από το πρότυπο είτε του γελοίου/τραγικού ατόμου ή του περίεργου/αντικοινωνικού και προβάλλονται ανθρώπινοι και ενταγμένοι στον κοινωνικό περίγυρο της φυλακής. Η σύγκρουση των γυναικών πολλές φορές είναι μεταξύ τόσο δυνατών και έντονων προσωπικοτήτων που δίνει άφθονες σκηνές «girl power».
6.Αμφισβητεί τα όρια του σωφρονιστικού συστήματος.
Αν και υπήρχε πάντα μια τάση αμφισβήτησης του τρόπου που λειτουργεί το σύστημα των φυλακών στην Αμερική, με την έλλειψη του κράτους δικαίου και με την διαφθορά να το διαπερνά, το «Orange is the New Black» το κάνει συνέχεια. Η πρωταγωνίστρια συγκεκριμένα ερευνά τις υπεξαιρέσεις χρημάτων μέσα στη φυλακή, μια τρόφιμος πεθαίνει από καρκίνο επειδή δεν μπορεί να καλυφθεί η θεραπεία της από το κράτος και μια γριά με άνοια αφήνεται ελεύθερη γιατί δεν μπορεί να την συντηρήσει το σύστημα. Θες και άλλο;
7.Η σχέση Piper-Alex.
Είναι μαζί; Δεν είναι; Το ερώτημα που ταλανίζει όλη τη σειρά είναι η ταραγμένη σχέση αυτών των δυο τροφίμων που συναντήθηκαν στη φυλακή μετά από κάποια χρόνια. Ο κύριος λόγος που δεν ορθοποδεί αυτή η σχέση δεν είναι παραδόξως το περιβάλλον της φυλακής αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης, αφού καταλήγουν να καταδίδουν η μια την άλλη προκειμένου να βρίσκονται μαζί, στην φυλακή!
8.Γνωρίσαμε την Ruby Rose.
Το «διαμάντι» της τρίτης σεζόν και μοντέλο, κατάφερε να στρέψει τα βλέμματα από το πρώτο κιόλας επεισόδιο. Η ερμηνεία της θεωρείται από τις καλύτερες και η ίδια έχει στραφεί και στην υποστήριξη των δικαιωμάτων των LGBTQ ατόμων, με το βίντεό της στο Youtube να ξεπερνά τις 20 εκατομμύρια προβολές!
9.Παρά την τέταρτη σεζόν, συνεχίζει να έχει περιθώρια στην πλοκή.
Συνήθως πολλές σειρές κάνουν κοιλιά στην πλοκή μετά από κάποιους κύκλους, αλλά αυτό δεν συνέβη μέχρι τώρα για το show. Ομολογουμένως, η παρουσία του αρραβωνιαστικού της Piper, Larry, ήταν κάπως κουραστική στην δεύτερη σεζόν, αυτό θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το μόνο ελάττωμα που έχει εμφανίσει, μέχρι τώρα πάντα, από άποψη πλοκής. Οι χαρακτήρες αποχωρούν όταν κάνουν τον κύκλο τους και όταν εξυπηρετούν την πλοκή, χωρίς να υπάρχει ακριβώς κάποιος κεντρικός πρωταγωνιστής.
10.Πολύ καλές ερμηνείες.
Οι ηθοποιοί, αν και νέοι και άσημοι, προσεγγίζουν σε ικανοποιητικό βαθμό τους χαρακτήρες τους, με εξαίρεση την Crazy-Eyes, που ξεχωρίζει για την ανατριχιαστική ερμηνεία. Ποτέ δεν ξέρεις πότε δείχνει την αθώα, παιδική πλευρά και πότε την ψυχωτική, αυτοκαταστροφική. Σίγουρα κάπου ανάμεσα στους μονολόγους του Σαίξπηρ και στα ξεσπάσματα βίας, κρύβεται ένας ευαίσθητος άνθρωπος που δεν σταμάτησε ποτέ να είναι παιδί.
