Γενικότερα είναι όμορφο να βλέπεις πως ο ήρωας ενός anime δεν προήλθε από το πουθενά, αλλά είναι μέρος μιας οικογένειας. Ειδικά όταν αυτή η οικογένεια αποτελείται από γαμάτες μέλη. Έχουμε κάνει ήδη μια αναφορά στις αγαπημένες μητέρες και τώρα ήρθε και η σειρά των αφανών ηρώων της οικογενειακής ζωής, που, κοιτώντας το in retrospect, τους χρωστάμε άπειρα πράγματα! Χρόνια πολλά λοιπόν!
Εννοείται χωρίς αρίθμηση, ο καθένας είναι μοναδικός!
Monkey D. Dragon (One Piece)
Ο πατέρας του Luffy δεν έχει εμφανιστεί όσο θα θέλαμε, αλλά ίσως για αυτό έχει αποκτήσει μια οριακά θρυλική υπόσταση στο σύμπαν του One Piece. Πανίσχυρος, επαναστάτης εναντίον της τυραννικής παγκόσμιας κυβέρνησης και φαινομενικά αδιάφορος για την υγεία της οικογένειας του, ο Dragon έχει δείξει, με τον δικό του σκληροτράχηλο τρόπο ότι νοιάζεται για τον απόγονο του.
Minato Namikaze (Naruro)
Ο 4ος Hokage είχε πολύ περισσότερο χρόνο με τους θεατές και τους μαθητές παρά με τον γιο του. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν τον φρόντισε, δεν τον αγάπησε και δεν δίστασε δευτερόλεπτο να θυσιαστεί για να τον σώσει. Πέρα από αυτό, ο Minato, η κίτρινη αστραπή της Κοnoha ήταν και θα μείνει για πάντα από τις πιο αγαπημένες πατρικές φιγούρες όλων των fans.
Vegeta (Dragon Ball)
Σε αντίθεση με τον Goku, ο οποίος παράτησε τον γιο του να μεγαλώσει στις ερημιές, παρέα με έναν δάσκαλο που η παιδαγωγική του μέθοδο ήταν να τον πετάει για φαγητό στους τυραννόσαυρους, ο Vegeta έμεινε κοντά στα παιδιά του, τα αγαπούσε και τα εκπαίδευε για να γίνουν σκληροί καρ#!@$! όπως ο ίδιος.
Death (Soul Eater)
O θεός του θανάτου αποδείχτηκε ένας πολύ τρυφερός γονιός, προσέχοντας και κανακεύονται τον γιο του, Death the Kid σε βαθμό παρεξήγησης. Στιβαρός όπου έπρεπε,επιεικής αλλού, ο Death είναι μια φιγούρα που αγαπήθηκε πάρα πολύ στο Soul Eater.
Igneel (Fairy Tail)
Ο Igneel μας δείχνει πως δεν χρειάζεται να είσαι ο φυσικός γονιός κάποιου για να είσαι ο πατέρας του, (όπως πολύ συγκινητικά το λέει ο Yondu). Ένας δράκος που μεγάλωσε ένα δύσκολο παιδί, ο Igneel στάθηκε πολύ πιο πάνω από το ύψος των περιστάσεων.
Isshin Kurosaki (Bleach)
Mετά τον θάνατο της γυναίκας του, ο Isshin Kurosaki μεγάλωσε μόνος του 3 τρομερά παιδιά. Όχι μόνο αυτό, αλλά παράτησε τα πάντα για να είναι δίπλα τους όποτε και με όποιο τρόπο τον χρειάζονταν. Μόνο υπόδειγμα.
Maes Hughes (Fullmetal Alchemist)
O ορισμός του καλού οικογενειάρχη, ο Hughes στάθηκε, όσο πρόλαβε, στο πλευρό της οικογένειας του, την οποία αγαπούμε πάνω από το κάθε τι.
Tatsuo Kusakabe (My Neighbour Totoro)
Ο Tatsuo Kusakabe είναι συνεχώς κοντά στις δυο του κόρες. Εξαιτίας της απουσίας της μητέρας του έχει αναγκαστεί να πάρει διπλό ρόλο, δείχνοντας μας πως η οικογένεια είναι λειτουργική ακόμα και χωρίς όλα τα μέλη.
Akio Furukawa (Clannad)
Ο Akio Furukawa είναι, πάνω-κάτω, ο πατέρας που όλοι θα θέλαμε να έχουμε: Αυστηρός όπου χρειάζεται, ανθρώπινος αλλού, κρατά τις ισορροπίες παρά τις δύσκολες στιγμές που περνάει.
Kawachi Daikichi (Usagi Drop)
Όπως και ο Igneel, o Kawachi Daikichi μεγαλώνει, όσο καλύτερα μπορεί, ένα παιδί που δεν είναι δικό του. Πιο ανθρώπινος, πιο τρυφερός από τον δράκο σύγχρονο του, ο Daikichi αποτελεί μια πολύ γνήσια και γλυκιά φιγούρα που, αν της έμοιαζαν λίγο οι πραγματικοί γονείς, ο κόσμος δεν θα ήταν σίγουρα καλύτερα, αλλά οπωσδήποτε πιο ανεκτός.
