Ένας αρχαίος πολεμιστής ξυπνά μετά από ένα λήθαργο ενάμισι αιώνα και προσπαθεί να ανακτήσει τις δυνάμεις του. Σε σενάριο και σχέδιο του Δημήτρη Ηλιόπουλου.
Η ελληνική σκηνή με fanzine φαίνεται ότι μας φυλάσσει συνεχώς εκπλήξεις. Από εκεί που βρισκόταν στο περιθώριο, μια νέα γενιά δημιουργών έρχεται να ανανεώσει το είδος. Με σαφείς επιρροές από ένα σύνολο διαφορετικών τεχνικών πέρα από το-κλασσικό πια-αμερικάνικο κόμικς, δημιουργείται μια ιδιόμορφη κουλτούρα του πρώιμου ελληνικού manga. Σίγουρα το «Hisashi» αποτελεί μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια, που κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.
Το στόρι πιάνεται από μια κλασσική αφετηρία για το είδος: ένας ισχυρός αλλά εγωιστής πολεμιστής σκοτώνεται σε μια μάχη με δαίμονα, αλλά αναγεννάται και τώρα πρέπει να ξαναβρεί τον εαυτό του από το μηδέν. Έτσι ο Hisashi ξυπνά στον βουδιστικό ναό μετά από καιρό, εκεί τον περιμένει ο φύλακας Usagi που του υπενθυμίζει κάποιες βασικές αρχές combat και τον αφήνει να ξεκινήσει το ταξίδι επαναπροσδιορισμού του. Το μοτίβο της αναγέννησης σε κατώτερη μορφή από την προηγούμενη ζωή λόγω κακού βίου και αυτή είναι η ευκαιρία για εξιλέωση, αποτελεί βασική αρχή στον βουδισμό. Επίσης το όνομα του ήρωα στα kanji σημαίνει «αιώνιος», «μακροχρόνιος» και «ζωή» ανάλογα με το πώς μεταφράζεται και αντιστοιχεί για όνομα αθάνατου πολεμιστή.
Εμφανισιακά αλλά και σαν πλοκή, το fanzine βρίσκει πολλά κοινά σημεία με γνωστά manga τύπου Naruto, αν και με το συγκεκριμένο έχει την περισσότερη συνάφεια. Όσον αφορά το σχέδιο, δίνεται πολύ σωστά βάρος στην σκίαση, πράγμα που φαίνεται έντονα στις πτυχώσεις των ρούχων στις μάχες. Το χρώμα στο εξώφυλλο δείχνει μια σχετική δεινότητα, αν και ο χρωματισμός όλου του έργου θα αναδείκνυε περισσότερο το σχέδιο. Παρ’ όλα αυτά παραμένει μια σημαντική προσπάθεια ανάδειξης μιας διαφορετικής τεχνικής στον χώρο του ελληνικού κόμικ.
