Το 2018 σηματοδοτεί τη χρονιά που αναστήθηκε το πολυαγαπημένο είδος. Οι εφηβικές ταινίες μας ελκύουν γιατί μας κάνουν να ονειρευόμαστε. Ο καθένας μπορεί να μεταμορφωθεί από ασχημόπαπο σε κύκνος ή να πραγματοποιήσει τα όνειρά του. Δίνουν μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας που δίνουν χρώμα στην μίζερη καθημερινότητα. Ωστόσο, το είδος έχει εξελιχτεί και πλέον, κρίνεται απαραίτητο να ειπωθούν πιο diverse ιστορίες. Με άλλα λόγια, το είδος επεκτείνεται, το κοινό διευρύνεται και οι παραγωγοί δημιουργούν ταινίες που όχι δεν ακολουθούν την πεπατημένη, αλλά μιλούν για άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων, θρησκειών και σεξουαλικών προσανατολισμών. Θίγουν φλέγονται κοινωνικά ζητήματα με σκοπό να περάσουν κάποιο μήνυμα. Σε αυτή τη λίστα συγκεντρώσαμε δέκα από αυτές τις ταινίες που αξίζει να τσεκάρετε είτε για να περάσετε ευχάριστα, είτε για να αναλογιστείτε ορισμένα θέματα.
10) The Miseducation of Cameron Post
Το 1993, η Κάμερον Ποστ (Chloe Grace Moretz/ Dark Shadows, Hugo) αναγκάζεται να πάει σε μια χριστιανική κατασκήνωση για ομοφυλόφιλους νέους προκειμένου να θεραπευτεί από την «αμαρτία» της. Διευθύντρια της κατασκήνωσης είναι η Δόκτωρ Marsh, οι αυστηρές μέθοδοι της οποίας μεταφράζονται σε συναισθηματική κακοποίηση. Η Κάμερον βρίσκει συντροφιά στο πρόσωπο δύο συμμαθητών της, και μαζί αντιδρούν στις πρακτικές της κατασκήνωσης. Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ Sundance και θίγει θέματα πιο επίκαιρα από ποτέ, όπως η καταπίεση της σεξουαλικότητας, η απόρριψη των ΛΟΑΤΚΙ νέων από το κοινωνικό τους περιβάλλον και η βιαιότητα της εκκλησίας. Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο της Emily M. Danforth «The Miseducation of Cameron Post».
9) The Kissing Booth
Η ταινία βασίζεται σε βιβλίο που αρχικά δημοσιεύτηκε στο Wattpad, οπότε μην περιμένετε Όσκαρ σεναρίου. Αντιθέτως, πήζει σε όλα τα απαραίτητα κλισέ, που την καθιστούν ένα revival των κλασσικών teen rom-coms της δεκαετίας των ’00s. Μέτρια πρωταγωνίστρια. Τσεκ. Quirky κολλητός. Τσεκ. Ονειρεμένος μεγαλύτερος αδερφός κολλητού με προβλήματα διαχείρισης θυμού και κοιλιακούς. Νεκρός γονιός. Τσεκ. Το “The kissing booth”, εξυπηρετεί το σκοπό του στο 100%. Θα σε κάνει να γελάσεις για δύο ώρες. Θα σε κάνει να νοσταλγήσεις το εφηβικό ρομάντζο που δεν είχες ποτέ. Κυρίως, θα σε κάνει να καταλάβεις, ό,τι όσο ευρωπαϊκό κινηματογράφο και να δεις, πάντα θα υπάρχει στη καρδιά σου χώρος για τις ταινίες της Lindsay Lohan και της Amanda Bynes. Σαν κερασάκι στην τούρτα, εμφανίζεται και η Molly Ringwald (The Breakfast Club, Pretty in Pink).
8) Alex Strangelove
O Άλεξ Τρουλοβ (pun not intended) είναι ένα έφηβο αγόρι που σχεδιάζει να χάσει τη παρθενιά του με την κοπέλα του, Κλερ. Όταν, σ’ ένα πάρτυ, γνωρίζει τον Έλιοτ, ο μέχρι τότε ήσυχος κόσμος του Άλεξ ανατρέπεται και ξεκινά την εσωτερική αναζήτηση προς τον προσδιορισμό της σεξουαλικής του ταυτότητας. Η ταινία επιτυγχάνει στην αναπαράσταση της αμήχανης αυτής φάσης που περνάνε όλοι οι έφηβοι που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Έχει σωστές δόσεις χιούμορ και συναισθήματος, χωρίς ποτέ να γίνεται υπερβολικά μελοδραματικό ή συναισθηματικό. Στην τελευταία σκηνή, ο Άλεξ μοιράζεται την ιστορία του σε ένα coming out βίντεο στο Youtube, μαζί με τα αληθινά βίντεο άλλων ατόμων.
7) Mamma Mia! : Here We Go Again
Δέκα χρόνια μετά την απροσδόκητη επιτυχία του Mamma Mia, το στούντιο μας παραδίδει μια ταινία που λειτουργεί ταυτόχρονα ως sequel και prequel. Το κοινό, ασφυκτιώντας ανάμεσα στο γκλίτερ, την ‘70s νοσταλγία και τα πουπουλένια μπόα, παρακολουθεί την ιστορία της Ντόνα (Lily James/Downton Abbey, Baby Driver), μιας ελεύθερης περιπλανώμενης ψυχής, που αναζητά σκοπό και νόημα και της κόρη της, Σόφι (Amanda Seyfried), η οποία ετοιμάζεται πυρετωδώς για τα μεγάλα εγκαίνια του ξενοδοχείου της μητέρας της, ένα χρόνο μετά τον θάνατο αυτής. Επίσης, αν δεν σας έπεισαν όλα αυτά να τη δείτε στο θερινό σινεμά, να πούμε ότι guest εμφάνιση κάνει η Cher.
6) Every Day
Η ιστορία ακολουθεί τον «Α», ένα περιπλανώμενο πνεύμα που καταλαμβάνει το σώμα ενός άλλου για 24 ώρες. Όντας στο σώμα ενός αγνώστου, ο Α ακολουθεί πιστά τις σκέψεις του ατόμου και την καθημερινή του ρουτίνα, χωρίς να αναπτύσσει διαπροσωπικές σχέσεις. Μια μέρα ξυπνά στο σώμα του Τζάστιν (Justice Smith/ Jurrasic World, Paper Towns), ενός λυκειόπαιδου που βρίσκεται σε μια τοξική σχέση με την κοπέλα του. Μέσα από τα μάτια του Τζάστιν, ο Α ερωτεύεται την Ρίανον και τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται. Αυτή η εναλλακτική ιστορία αγάπης μας διδάσκει για τη μοναχικότητα, τον σεβασμό στη διαφορετικότητα του άλλου, το ρευστό της σεξουαλικότητας και την ταυτότητα φύλου. Βασισμένο στο βιβλίο του David Levithan «Every Day» .
5) Set it up
Στη Νέα Υόρκη, δύο ασκούμενοι, η Χάρπερ (Zoey Dutch/ Vampire Academy, Before I fall) και ο Τσάρλι (Glen Powell/ Scream Queens) δουλεύουν για δύο αδίστακτα, εργασιομανή αφεντικά. Προκειμένου να αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στις προσωπικές τους ζωές και να μη δουλεύουν υπερωρίες, αποφασίζουν να «τα φτιάξουν» στα αφεντικά τους παίρνοντας εξ’ ολοκλήρου τον έλεγχο της εν λόγω σχέσης, από το που θα βγουν ραντεβού ως τις ρομαντικές εξορμήσεις. Μέσα σε όλο αυτό το εγχείρημα γεννιέται μια όμορφη σχέση και για πρώτη φορά, οι πρωταγωνιστές ανοίγονται συναισθηματικά και μοιράζονται τα πάθη και τις φιλοδοξίες τους. Η εν λόγω ταινία θυμίζει ενήλικο «The Parent Trap», είναι ίσως το καλύτερο σύγχρονο revival ρομαντικών κομεντί στη Νέα Υόρκη και μας έκανε να νοσταλγούμε τις ταινίες της Kate Hudson.
4) Crazy Rich Asians
Η Νεοϋορκέζα Ρέιτσελ (Constance Wu) συνοδεύει το σύντροφο της Νικ Γιανγκ (Henry Golding) στη Σιγκαπούρη, όπου, με αφορμή ένα γάμο, θα γνωρίσει την οικογένειά του. Η οικογένεια Γιανγκ είναι μία από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ανατολικής Ασίας και η μητέρα του Νικ και αρχηγός της οικογένειας, που δεν εγκρίνει τον δεσμό του με την ταπεινή Ρέιτσελ (καθηγήτρια οικονομικών στο NYU), προετοιμάζει τον υιό της ως τον επόμενο διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επιτυχία της ταινίας στηρίζεται στο ότι ακολουθεί την τακτική Gossip Girl: αφήνοντας δηλαδή την χλιδή στο παρασκήνιο, εστιάζει στο ανθρώπινο συναίσθημα, παραδίδοντας μας ρεαλιστικούς χαρακτήρες σε φαντασιακά σενάρια. Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο του Kevin Kwan «Crazy Rich Asians».
3) Love, Simon
Ο ομοφυλόφιλος έφηβος Σάιμον (Nick Robinson/ Everything everything, the 5th Wave) ντρέπεται να αποκαλύψει την αλήθεια για την σεξουαλικότητά του ακόμα και στους φίλους του. Εξαίρεση αποτελεί ο Blue, ένα επίσης ομοφυλόφιλο αγόρι, με τον οποίο ο Σάιμον επικοινωνεί μέσω email αλλά δεν τον έχει συναντήσει από κοντά. Όταν ένας συμμαθητής του Σάιμον βρίσκει τα μηνύματα και απειλεί να εκθέσει τόσο τον ίδιο όσο και τον Blue, ο Σάιμον κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τον αποτρέψει. Μια τρυφερή ιστορία για την αποδοχή του εαυτού μας, την φιλία και τον έρωτα στα δύσκολα χρόνια της ύστερης εφηβείας. Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο της Becky Albertalli «Simon vs. The homo sapiens agenda».
2) To all the boys I’ve loved before
Η Λάρα Τζιν Κοβέι (Lana Condor) γράφει ένα γράμμα σε κάθε αγόρι που ερωτεύεται, εξηγώντας του πως νιώθει αλλά δεν τα στέλνει ποτέ. Μια μέρα, τα γράμματα στέλνονται. Ένας από τους παραλήπτες είναι ο Τζος, παιδικός φίλος της Λάρα Τζιν και πρώην αγόρι της αδερφής της. Φοβούμενη τις συνέπειες που μπορεί να έχει η εξομολόγηση της αλήθειας, η Λάρα Τζιν ξεκινά μια ψεύτικη σχέση με τον Πίτερ Καβίνσκυ (Noah Centineo/ Sierra Burgess is a loser), ο οποίος παρέλαβε επίσης γράμμα. Η εν λόγω ταινία κερδίζει δικαίως μια θέση στη λίστα για την σκηνοθεσία της, και κυρίως, τον πρωτότυπο τρόπο που χειρίζεται χιλιοπαιγμένα σενάρια. Βλέπουμε, για παράδειγμα, μια mixed race οικογένεια με υγιείς δεσμούς, ένα αγόρι που σέβεται τα προσωπικά όρια της κοπέλας του και την εκτιμάει. Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο της Jenny Han «To all the boys I’ve loved before».
1) The Hate U Give
Η Σταρρ Κάρτερ (Amandla Stenberg/ The Hunger Games, The Darkest Minds) είναι μια Αφροαμερικάνα έφηβη που ζει με την οικογένεια της σε μια γειτονιά-γκέτο, αλλά πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο. Οι δυο αυτοί κόσμοι συγκρούονται όταν ο παιδικός της φίλος, Καλίλ σκοτώνεται διά χειρός λευκού αστυνομικού. Με αφορμή αυτό το συμβάν η ταινία πραγματεύεται το κίνημα Black Lives Matter, τον ρατσισμό, και ιδιαίτερα την βιαιότητα της αστυνομίας έναντι στις μειονότητες. Περαιτέρω, τονίζει την αναγκαιότητα της λαϊκής, μαζικής διαμαρτυρίας έναντι σε καταστάσεις όπου διακυβεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατά κύριο λόγο υπογραμμίζει πως κάθε επανάσταση ξεκινά από ένα άτομο που αντιδρά στην αδικία. Η ταινία βασίστηκε στο βιβλίο της Angie Thomas «Τhe Hate U Give».
