Δεν είναι λίγες οι φορές όπου τα κόμικς έχουν θίξει σοβαρά κοινωνικά ζητήματα. Αν και οι μεγάλες εταιρίες οι οποίες, έχουν συνήθως και το μονοπώλιο, έχουν μειώσει αρκετά το κοινωνικό σχόλιο στις ιστορίες τους, (με αρκετές όμως εξαιρέσεις) μικρότερες εταιρίες όπως η Image έχουν προσφέρει ανά καιρούς τρομερά διαμάντια τα οποία έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν και να αγαπηθούν από το αναγνωστικό κοινό που αναζητάει πιο ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες ιστορίες. Το “Kill or be Killed” των Ed Brubaker (My Heroes Ηave Αlways Βeen Junkies) και Sean Phillips (Sleeper, Hellblazer) οι οποίοι αποτελούν ένα από τα καλύτερα δίδυμα αυτή τη στιγμή στην αμερικανική σκηνή των κόμικς είναι ένα από αυτά. Η σειρά-φαινόμενο που έκανε πολύ κόσμο να παραμιλάει με τη σφιχτοδεμένη της πλοκή και την έντονη αφήγησή της ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2016 και ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 2018 με το 20ο της κεφάλαιο. Πλέον, κυκλοφορεί (το Α’ Μέρος του) στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μικρός Ήρως και είναι μάλλον η ιδανική στιγμή για να μιλήσουμε για αυτή τη σειρά που αξίζει όλο το hype που τη συνοδεύει, αφού πρόκειται για ένα από τα πιο καλογραμμένα και ενδιαφέροντα κόμικς της δεκαετίας.
Στο Kill or be Killed βλέπουμε την ιστορία από τα μάτια του Dylan, ενός 28χρονου φοιτητή, ο οποίος είναι βουτηγμένος στην κατάθλιψη γιατί όλα στη ζωή του είναι λάθος. Η Kira, η κοπέλα με την οποία είναι ερωτευμένος, βγαίνει με τον συγκάτοικο του τον Mason, ενώ και η κυνική στάση ζωής που διατηρεί σε οτιδήποτε δεν τον βοηθάει να κάνει τα πράγματα καλύτερα. Μια μέρα όταν ο συγκάτοικος του λείπει αυτός και η Kira αρχίζουν να έχουν μία ερωτική σχέση, όμως λίγες μέρες αργότερα ο Dylan, μαθαίνει ότι η Kira το κάνει αυτό απλά επειδή τον λυπάται. Αποφασίζει λοιπόν να αυτοκτονήσει πέφτοντας από την ταράτσα του διαμερίσματός του, όμως γλιτώνει τελευταία στιγμή από έναν δαίμονα (και αφού και ο ίδιος έχει μετανιώσει για την πράξη του).
Ο δαίμονας του λέει ότι για να τον ξεπληρώσει θα πρέπει να δολοφονεί έναν άνθρωπο κάθε μήνα ο οποίος μάλιστα πρέπει να έχει διαπράξει ένα έγκλημα, αν θέλει να ζήσει ο ίδιος. Αν και αρχικά ο Dylan πιστεύει ότι όλα αυτά ήταν μέσα στο μυαλό του, μία σειρά από απρόσμενα γεγονότα θα τον κάνουν να σκεφτεί ότι ίσως να μην ήταν τελικά όλα αυτά δημιούργημα της φαντασίας του.
Αυτό θα τον οδηγήσει στο να μετατραπεί σε έναν μασκοφόρο vigilante ο οποίος τα βράδια βγαίνει και σπέρνει τον τρόμο στους εγκληματίες της πόλης. Και ενώ αρχικά ο Dylan καταφέρνει τα πάντα από καθαρή τύχη σιγά-σιγά ανακαλύπτει ότι είναι πολύ καλός σε αυτό που κάνει. Και εκεί είναι που αρχίζουν τα προβλήματα.
Διαβάζοντας κανείς την υπόθεση του κόμικ μπορεί να θεωρήσει ότι όλα αυτά φαίνονται τραβηγμένα αλλά και “ξαναδοκιμασμένο”. Άλλωστε πολλές άλλες ιστορίες έχουν καλύψει αυτό το θέμα με πρώτο και καλύτερο το Death Note αλλά και το Dark Knight του Miller. Κι όμως το Kill or be Killed μόνο ξαναζεσταμένο φαγητό δεν είναι. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες του καταφέρνει να παρασύρει τον αναγνώστη και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρων του.
Άλλωστε ο Brubaker δεν είναι και κάποιος χθεσινός. Η αφηγηματική δομή του κόμικ είναι αριστοτεχνική, καθώς ο σεναριογράφος χρησιμοποιεί την τεχνική του unreliable narrator για να χτίσει την ιστορία. Οι πολλαπλές ανατροπές δεν απουσιάζουν κάνοντας το κόμικ να ισορροπεί άνετα μεταξύ του crime mystery, του ψυχολογικού θρίλερ αλλά και της κοινωνικής κριτικής.
Ειδικά στο τελευταίο κομμάτι το κόμικ μεγαλουργεί. Επιχειρεί (και τα καταφέρνει) να δώσει μία απόλυτα διεισδυτική ματιά στο κομμάτι της αυτοδικίας, από τη μία κριτικάροντας τόσο την πληθώρα τον υπερηρωικών κόμικς και από την άλλη δίνοντας μία εναλλακτική ματιά στον θεσμό της δικαιοσύνης και της κοινωνικής πραγματικότητας.
Άλλωστε σε μία αγορά όπου η πληθώρα των mainstream κόμικς επιλέγει να παρουσιάζει τα πάντα σαν άσπρο και μαύρο είναι ωραίο όταν βλέπεις ότι υπάρχουν ακόμα δημιουργοί οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να δώσουν μία διαφορετική ματιά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Brubaker επιχειρεί ένα ψυχογράφημα στην αυτοδικία και μας παρουσιάζει πως θα ήταν τα πράγματα αν ένας απλός καθημερινός άνθρωπος χωρίς καμία “υπερδύναμη” και χωρίς φανταχτερές στολές αποφάσιζε να πάρει τον νόμο στα χέρια του. Και καταφέρνει να μας δώσει μία άκρως ρεαλιστική ιστορία η οποία δε στερείται συγκινήσεων.
Χρειάζεται εδώ να κάνουμε μία ειδική μνεία για τον πρωταγωνιστή του κόμικ. Ένα εξαιρετικό στοιχείο της ιστορίας είναι ότι ο Dylan στο μεγαλύτερο κομμάτι της ιστορίας είναι αντιπαθέστατος. Ο Brubaker δε θέλει να μας δώσει άλλον έναν μασκοφόρο vigilante ο οποίος να είναι όμορφος, έξυπνος και να τα καταφέρνει όλα τέλεια. Ο Dylan είναι ένας καθημερινός άνθρωπος που θα μπορούσε να είναι ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς και ειδικά στην αρχή ότι καταφέρνει το καταφέρνει καθαρά και μόνο από τύχη.
Είναι δύσκολο για τον αναγνώστη να συμπαθήσει τον Dylan είναι όμως πολύ εύκολο να ταυτιστεί μαζί του. Ο πρωταγωνιστής αφηγείται την ιστορία από την αρχή κιόλας σε πρώτο πρόσωπο παρουσιάζοντάς μας την ιστορία μέσα από τα μάτια του και πολλές φορές ξεγελώντας μας έτσι καθώς μας μιλάει πολλές φορές για γεγονότα τα οποία μπορεί να μην έγιναν όπως ο ίδιος μας τα διηγείται.
Το μόνο ίσως σημείο του κόμικ το οποίο μπορεί να απογοητεύσει είναι το τέλος του. Ο Brubaker μέσα σε 20 κεφάλαια κατάφερε να χτίσει μία τόσο σφιχτή και έξυπνη ιστορία όπου δυστυχώς όμως δεν είχε το τέλος που της άξιζε. Όχι ότι είναι κακό απλώς ήταν αρκετά αναμενόμενο και φάνταζε κάπως σαν εύκολη λύση σε μία ιστορία η οποία έχτιζε τον εαυτό της μέσα από τις ανατροπές.
Για το σχέδιο του Phillips πραγματικά δεν έχουμε τι να πούμε. Ο βετεράνος αυτός δημιουργός μας αποδεικνύει για άλλη μία φορά τον επαγγελματισμό του, δίνοντας μας ένα σχέδιο κλειστοφοβικό. Τους χαρακτήρες νιώθεις ότι τους καταπίνουν τα τεράστια κτίρια της Νέας Υόρκης ή ότι γίνονται ένα με τα μικροσκοπικά διαμερίσματά τους. Σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά χρώματα της Elizabeth Breitweiser (Outcast) και με την πρωτοπρόσωπη αφήγηση του Brubaker, καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα αγωνιώδες σκηνικό το οποίο προκαλεί στον αναγνώστη ένα συνεχές άγχος και μία ανάγκη να δει επειγόντως τι θα συμβεί στη συνέχεια της ιστορίας.
Το Kill or be Killed ήταν ένα κόμικ το οποίο εμφανίστηκε κυριολεκτικά από το πουθενά, εξέπληξε πάρα πολύ κόσμο και αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις ακόμη και στους ανθρώπους που το διαβάζουνε μέχρι σήμερα. Ήταν ένα από τα πιο πετυχημένα indie κόμικς του 2016 και ένας από τους πιο δημοφιλείς τίτλους της Image.
Η επιτυχία του ήταν τόσο μεγάλη που φυσικά δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητο και από τις μεγάλες κινηματογραφικές εταιρίες και τον Δεκέμβριο του 2017 ανακοινώθηκε ότι η κινηματογραφική του μεταφορά ετοιμάζεται από την Amazon με τον Daniel Casey (Kin, Fast & Furious 9) στο σενάριο και σκηνοθέτη (ετοιμαστείτε) τον Chad Stahelski, τον άνθρωπο δηλαδή που μας έφερε τα John Wick! Οπότε το μόνο σίγουρο είναι ότι -όταν έρθει η ώρα- θα δούμε μία πολύ ενδιαφέρουσα μεταφορά με εξαιρετικές σκηνές δράσεις.
Τώρα αν γενικότερα το αποτέλεσμα θα είναι όντως καλό αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε ακόμα, σίγουρα όμως είμαστε χαρούμενοι που άλλο ένα αξιόλογο κόμικ βρίσκει και αυτό τον δρόμο του στη μεγάλη οθόνη. Μέχρι τότε, εμείς σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα το Kill or be Killed, καθώς θεωρούμε ότι είναι χωρίς καμία υπερβολή, ίσως ένα από τα καλύτερα κόμικ που γράφτηκαν μέσα στην προηγούμενη δεκαετία. Και σίγουρα, μία από τις ιστορίες που πρέπει να διαβάσουν όλοι όσοι αγαπάνε την ένατη τέχνη.
