Indie games. Ένας αρκετά νεφελώδης και μάλλον παρεξηγημένος όρος, που στην πραγματικότητα συνοψίζεται στο εξής: το παιχνίδι δε φτιάχτηκε από έναν από τους καλοδιαφημισμένους κολοσσσούς του χώρου. Απέναντι στα indie games ως κατηγορία, οι γνώμες διίστανται. Η μία μεριά υποστηρίζει ότι οι μεγάλες εταιρίες του χώρου έχουν ένα κατεκτημένο επίπεδο γνώσεων και τεχνικών που τους επιτρέπουν να δημιουργούν καλοδουλεμένα προϊόντα, η δε άλλη ότι στα πλαίσια της μαζικής παραγωγής παιχνιδιών θυσιάζεται η δημιουργικότητα και η αισθητική. Σήμερα θα βουτήξουμε σε έναν κόσμο που μάλλον δικαιώνει τη δεύτερη θέση. Ας θυμηθούμε το Remember Me.
Είδος: Action, 3d person, close combat, με γραμμική υπόθεση.
Αισθητική: Γενικώς cyberpunk, ταλαντούμενο μεταξύ ελαφρώς post-apocalyptic και καλογυαλισμένης επιστημονικής φαντασίας.
Υπόθεση
Πιστοί στη θέση «όχι spoilers», θα προσπαθήσουμε να σας περιγράψουμε τον κόσμο και τα πλαίσια στα οποία θα κινηθεί η ιστορία. Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο 2084, με χώρο ένα φουτουριστικό Παρίσι, επονομαζόμενο Neo-Paris, και όχι χωρίς λόγο.
Ας κάνουμε λίγη ιστορία: Χρόνια νωρίτερα έχει λάβει χώρα ένταση της οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με ένταση των κλιματικών αλλαγών οι οποίες έχουν καταστήσει μη κατοικήσιμες πολλές από τις πιο φτωχές, πρώην παραλιακές περιοχές του πλανήτη. Υπό το βάρος οικονομικής κρίσης που εκτυλίσσεται από το 2020 και των μεταναστευτικών ροών, το σύστημα γεννά άλλον έναν μεγάλο πόλεμο. Αφ’ ενός ως οικονομική διέξοδο, αφ’ ετέρου ως σπασμωδική αντίδραση στο ότι οι χώρες που γέννησαν τις συνθήκες προτιμούν τους βομβαρδισμούς από το να ξεβολέψουν τους επιχειρηματικούς κολοσσούς που παραπαίουν. Μετά από τον «Ευρωπαϊκό Εμφύλιο Πόλεμο», πολλές πόλεις, μεταξύ αυτών και το Παρίσι αποτελούν ερείπια που αρχίζουν ανα ανοικοδομούνται. Οποιαδήποτε ομοιότητα με τη σημερινή καθημερινότητα δεν είναι καθόλου συμπτωματική –άλλωστε αγαπάμε την επιστημονική φαντασία και για το ρόλο της ως καμπανάκι κινδύνου για την πορεία μας.
Αυτή η εισαγωγή θέτει ένα βασικό μέρος του υποβάθρου της υπόθεσης, καθώς πάνω στη βάση της ανοικοδόμησης μιας τραυματισμένης κοινωνίας, δημιουργείται η τεχνολογία που επιτρέπει την αποθήκευση, μετακίνηση από άνθρωπο σε άνθρωπο και το «σβήσιμο» των μνημών κατά το δοκούν. Τεράστια εμπορική επιτυχία σε μία κοινωνία που μαστίζεται από μνήμες του πολέμου και που διαφημίζει τα βήματα προς το μέλλον, μακριά από αυτόν με κάθε κόστος, σε λίγα χρόνια γίνεται ένα πολύ βασικό μέρος της κοινωνικής ζωής, από τις καθημερινές συναλλαγές μέχρι τα σοφρωνιστικά ιδρύματα, και από την αναψυχή μέχρι την αρχιτεκτονική.
Σε αυτό το σημείο ξεκινά η ιστορία, με κεντρικό χαρακτήρα μία γυναίκα ινδοευρωπαϊκής καταγωγής, τη Nilin, η οποία ξυπνά σε μία αίθουσα μεταξύ φυλακής και εργαστηρίου ενθυμούμενη μόνο το όνομά της. Η προσπάθειά της να ξαναβρεί τις μνήμες της στην ουσία είναι μία προσπάθεια να απαντηθεί το σε ποιό βαθμό η προσωπικότητα καθοδηγείται από τις μνήμες μας. Με άλλα λόγια, σε ποιό βαθμό το να αλλάζουμε ή να εξαφανίζουμε μνήμες αλλάζει το χαρακτήρα, την αντίληψη του εαυτού. Αν τελικά αποτελεί περισσότερο ένα τεχνολογικό όπιο απ’ ότι έναν καλύτερο έλεγχο πάνω στον εαυτό μας. Και τελικά, αν μία τεχνολογία με μεγάλη δύναμη στα χέρια του εμπορίου μπορεί να αποτελέσει παράγοντα ισότητας ή αν τελικά θα εντείνει τους διαχωρισμούς μιας κοινωνίας επιτρέποντας ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο επί των διαφωνούντων.
Όπως καταλαβαίνετε, πρόκειται για μια περίπλοκη ιστορία, η οποία δύσκολα μπορεί να αναπτυχθεί μέσα από την αφήγηση ενός χαρακτήρα σε ένα γραμμικό στην υπόθεσή του παιχνίδι. Πράγματι, ένα σοβαρό μέρος αυτή της ιστορίας το μεθαίνει κανείς ανακαλύπτοντας «μνημονικά πακέτα» εντός του παιχνιδιού, τα οποία περιέχουν μια σειρά πληροφορίες και άρθρα για τον κόσμο του. Ένα άλλο μέρος βρίσκεται στην αισθητική των χώρω που κινείται η υπόθεση, στις δημόσιες ανακοινώσεις, τις εκπομπές που παίζουν στις οθόνες, τις κινήσεις και τις ασχολίες των ανώνυμων «κομπάρσων», τις βιτρίνες των μαγαζιών και φυσικά στις απανταχού παρούσεις augmented reality ανακοινώσεις και διαφημίσεις. Η ιστορία του κόσμου σε καλεί να την ανακαλύψεις με προσωπικό κόπο, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της δε δίνεται στο χέρι μέσα από την κύρια αφήγηση. Σαφώς καλύτερη πλατφόρμα για κάτι τέτοιο θα ήταν ένα RPG απ’ ότι ένα action game, αλλά παρ’ όλα αυτά, καταφέρνει να αρθεί στο ύψος των απαιτήσεων της ιστορίας.
Gameplay
Όσον αφορά την ίδια τη μηχανή του παιχνιδιού, έχει μία εξαιρετική ισορροπία μεταξύ επίλυσης γρίφων με αντικείμενο μηχανήματα του κόσμου ώστε να μπορεί να προχωρήσει κανείς, τρισδιάστατης κίνησης στη βάση του parcour με κίνηση σαφώς καλύτερη στη λεπτομέρειά της απ’ ότι των σύγχρονών του Assassin’s Creed και τέλος σώμα-με-σώμα μάχης με κάτι αντίστοιχο φουτουριστικών ΜΑΤ, καθώς η Nilin ανακαλύπτει πως είναι no 1 καταζητούμενη για εγκλήματα που έχουν σβηστεί από τη μνήμη της. Λεπτομεριακά: Οι γρίφοι είναι γενικώς απλοί και έχουν να κάνουν με παρατήρηση του περιβάλλοντος, timing στην κίνηση και απλές αλληλεπιδράσεις με κινούμενα μηχανήματα. Ταυτόχρονα όμως δε γίνονται καθόλου ρουτινιάρικοι, οπότε θα του συγχωρήσουμε ευκολότατα την απλότητά τους – άλλωστε είναι παιχνίδι δράσης. Η κίνηση στο χώρο είναι εξαιρετική και συχνά υψοφοβική, αλλά δίνει την ευκαιρία για πολλά πανέμορφα κινηματογραφικά πλάνα. Οι χώροι που κινείται κανείς έχουν το κλασικό μειονέκτημα «συμβατό με κονσόλα», δηλαδή κατά βάση διάδρομοι και διαδρομές χωρίς πολλές δυνατότητες εξερεύνησης. Η μάχη ίσως είναι το αδύνατο σημείο, καθώς ενώ το σύστημα «φτιάξε το δικό σου combo» είναι ενδιαφέρον, η ίδια η διαδικασία της μάχης είναι κατά βάση πολύ επαναληπτική για κάθε τύπο οχτρού. Οπότε αν τα combat mechanics είναι για εσάς μεγάλο μέρος της διασκέδασης, δε σας κρύβουμε ότι μπορεί να απογοητευτείτε από αυτά.
Χαρακτήρες
Ως αφήγηση με κεντρικό χαρακτήρα, οι περιφερειακοί μόνο περιστασιακά εμφανίζονται, οπότε και οι δυνατότητες ανάπτυξής τους είναι περιορισμένες. Ακόμα κι έτσι όμως, πρόκειται για προσωπικότητες πολύ διαφορετικές η μία από την άλλη, με καθαρές αναφορές στα κίνητρα για τις επιλογές τους και καμμία απλοποίηση τύπου [insert generic bad guy here]. Η τελική αίσθηση που αφήνουν είναι πως ο καθένας τους ήταν ένας άνθρωπος σε ασυνήθιστες καταστάσεις οι οποίες τον διαμόρφωσαν σε άλλο ένα γρανάζι μιας κοινωνίας που απαιτεί να παίξεις το ρόλο σου μέχρι τα όριά του για να ξεφύγεις από τις παραγκουπόλεις. Σε κάθε περίπτωση, από τη διευθύντρια φυλακών μέχρι τον παλιό φίλο που έχει σβηστεί από τη μνήμη της Nilin, είναι εξόχως πειστικοί χαρακτήρες.
Η Nilin ως χαρακτήρας μπορεί να περιγραφεί ως ένας άνθρωπος με έντονη συναίσθηση του δικαίου, αλλά όχι μονοδιάστατος. Μαθαίνοντας το παρελθόν της από την αρχή και αποσπασματικά, αηδιάζει με τον εαυτό της και τις πράξεις της, αλλά καταφέρνει να σταθεί κριτικά απέναντι στις επιλογές της και να διαλέξει νέο δρόμο όσο περισσότερα μαθαίνει. Ταυτόχρονα δε διστάζει να κάνει την αρχετυπική «συμφωνία με το διάβολο» αν αυτό σημαίνει πως θα μάθει περισσότερα για τις μνήμες που της έκλεψαν, ώστε να μπορέσει να ανεξαρτητοποιηθεί από όσους ξέρουν περισσότερα από την ίδια για την ίδια. Συνολικά, τη θεωρούμε έναν από τους πιο καλογραμμένους γυναικείους κεντρικούς χαρακτήρες που έχουμε δει σε PC game, τα οποία αποτελούν παραδοσιακά ανδροκρατούμενο χώρο. Και είμαστε εξαιρετικά χαρούμενοι γι αυτό.
Τελική ετυμηγορία
Αν το κύριο πράγμα που ψάχνετε είναι ένα action game για την αξία του παζλ της μάχης και optimization του χαρακτήρα σας, θα απογοητευτείτε. Αν ψάχνετε ένα παιχνίδι γρίφων, δοκιμάστε το μήπως σας αρέσει. Αν θέλετε ένα παιχνίδι που θα παίξετε μία φορά κανονικά και μετά θα το ξαναρχίζετε γιατί θέλετε να το δείτε σαν ταινία, σας το προτείνουμε ολόψυχα.
