O Gemo και ο John Epsilon δημιουργούν ένα παράλογο και κάφρικο σύμπαν που μπορούν να συνυπάρχουν τα πάντα, από έναν ενήλικα με χαρακτηριστικά παιδιού μέχρι ένα γιέτι και ανθρωπόμορφοι μονόκεροι. Όλα αυτά αποδοσμένα με ένα τριτοδεύτερο gory τρόπο που μόνο ο Tarantino θα μπορούσε να σκεφτεί.
Οι μονόκεροι συνήθως είναι δείγμα αγνότητας και αθανασίας, συμβολίζουν κάτι παιδικό και νοσταλγικό τουλάχιστον. Όμως οι τρεις μονόκεροι φίλοι που ήρθαν με διαστημόπλοιο από τον πλανήτη Uni έρχονται να αλλάξουν τα δεδομένα για την φυλή τους. Καταρχάς, είναι κάτι τελειωμένοι αλκοολικοί που θυμίζουν μαθητές από εφηβική αμερικάνικη κωμωδία των 80s και δεν τελειώνει εδώ η παρακμή τους. Είναι οπλισμένοι με εκδίκηση -και λίγα πρόχειρα μπουκάλια ποτό- γιατί ο γνωστός κακοποιός μονόκερων Baby Face εξοστρακίζεται στην Γη και πρόκειται να πληρώσει αυτή την φορά για το bullying τόσων χρόνων. Από την άλλη, η νέμεσις που ακούει στο όνομα Baby Face είναι ένας ενήλικας χωρίς ζωή που μοιάζει με κακομαθημένο δεκάχρονο και θεωρεί σκοπό της ζωής του να καταδιώκει μονόκερους και να τους τραβάει το λάστιχο από το εσώρουχο.
Όμως η μάχη με τον Baby Face κατέληξε σε ήττα των μονόκερων οπότε οι δεύτεροι εγκλωβίζονται σε μια άλλη διάσταση. Εκεί μιας και έχει μόνιμα χιόνι θα έρθουν αντιμέτωποι τόσο με τα στοιχεία της φύσης όσο και με διάφορα αρπακτικά ζώα και ένα γιέτι, ενώ παράλληλα θα ωριμάσουν, θα μάθουν την σημασία της ομαδικότητας και θα αποκτήσουν νέες δυνάμεις. Το μίσος τους για το ενήλικο παιδί είναι άσβεστο οπότε βρίσκονται ένα βήμα πριν το ξαναντιμετωπίσουν ή ό,τι μπορεί να κρύβεται στο κάστρο που τους οδήγησε ένα μυστικό αντικείμενο…
Τα δυο fanzine είναι η απόλυτη ωδή στο grindhouse cinema και τις exploitation movies που κυριαρχούσαν στα 60s μέχρι 80s. Χαρακτηριστική η υπερβολή στην απεικόνιση της βίας, του σεξ και του σοδομισμού με αυτά τα στοιχεία να είναι τα ίδια που προωθούν την δράση των ηρώων και την πλοκή. Το σχέδιο καταφέρνει να συμμορφώνεται πολύ καλά με το θέμα, έτσι ώστε κάθε καρέ να μοιάζει με μια παρανοϊκή σύνθεση από εντόσθια και μονόκερους-σημαντικό στοιχείο η guest εμφάνιση ενός Power Ranger. Αν και αισθητικά κάθε σελίδα θα μπορούσε να είναι εξώφυλλο στις «Ανατριχίλες» του R.L. Stine, θεματικά μοιάζει με την σειρά «Grindhouse: Drive In, Bleed Out» της Dark Horse comics ή τις καλύτερες cult horror στιγμές των Marvel και DC. Σίγουρα δεν ενδείκνυται για αναγνώστες με αναστολές, οπότε: «Don’t ask your mom, just buy it!»
