Smassing Culture
  • Otaku
    OtakuΔες Περισσότερα
    Kaiji – Τo manga πριν το Squid Game
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Κόρη της Κολάσεως – Φρανκενστάιν στο Τόκιο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Solo Leveling – Το φαινόμενο που επαναπροσδιόρισε τα manhwa
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Ποιότητα σε δύσκολους καιρούς! Tα 10 καλύτερα κόμικς του 2024!
    16 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έπιασαν τα κρύα – Τα 10 καλύτερα anime για μια χειμωνιάτικη μέρα
    8 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Comic
    ComicΔες Περισσότερα
    Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
    10 Λεπτά Ανάγνωσης
    Στο Σύμπαν των Αυτοεκδόσεων – 5 κόμικς που ξεχωρίζουν
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Βιβλία
    ΒιβλίαΔες Περισσότερα
    Η Κυρά της Λίμνης – To τέλος πριν την RPG αρχή
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Γραφή Κοφτερή σαν Μαχαίρι – Ενάντια στο «ωραίο»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μια στεκιά στο μάτι του Tom Robbins
    12 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Ακρόπολη Των Ξεχασμένων Μύθων – Επιστροφή (και αναστροφή) στον κόσμο του Έλρικ
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Erevis Cale Trilogy – Πέρα από την (DnD) ηθική
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Cinema
    CinemaΔες Περισσότερα
    Τελευταίος Πειρασμός – Η αποδόμηση του θείου δράματος και ο «ξανακερδισμένος παράδεισος»
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Έχω Κάτι Να Πώ – Mεταξύ μας, δε χρειάζεται
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Η Δασκάλα του Πιάνου – Σινεμά που διεισδύει στην ψυχή
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Brutalist – Xτίζοντας την Αμερική έναν εφιάλτη τη φορά
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Σειρές
    ΣειρέςΔες Περισσότερα
    Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
    11 Λεπτά Ανάγνωσης
    The Residence – Ένας πολύχρωμος φόνος στον Λευκό Οίκο
    5 Λεπτά Ανάγνωσης
    Your Friendly Neighborhood Spider-Man – Fun επιστροφή στις ρίζες
    6 Λεπτά Ανάγνωσης
    Cobra Kai – Για όλους τους losers του κόσμου
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    The next big (and best) thing – Οι καλύτερες σειρές του 2024
    13 Λεπτά Ανάγνωσης
  • Exclusive
    ExclusiveΔες Περισσότερα
    Πτήση/Κόσοβο -Η πιο balkanstigmh του ελληνικού θεάτρου
    4 Λεπτά Ανάγνωσης
    Το Comicdom CON Athens 2025 επιστρέφει και το Smassing Culture θα είναι πάλι εκεί!
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Altan: «Το καλό σκίτσο έχει μήνυμα συνοπτικό, πρωτότυπο και αμφίσημο»
    9 Λεπτά Ανάγνωσης
    Φονικό Χαμόγελο – Mind games με τον Joker
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
    Μιλήσαμε με τον Χρήστο Πυθαρά για τη νέα του ταινία “Το Κυνήγι”
    7 Λεπτά Ανάγνωσης
Διαβάζετε: The Ηouse Τhat Jack Βuilt- Μια παραβολή για την τέχνη από τον αυτοαναφορικό Lars Von Trier
Share
Smassing CultureSmassing Culture
Font ResizerAa
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Αναζήτηση
  • Otaku
  • Comic
  • Βιβλία
  • Cinema
  • Σειρές
  • Exclusive
Follow US
Copyright © 2014-2023 Ruby Theme Ltd. All Rights Reserved.
Smassing Culture > Blog > Cinema > The Ηouse Τhat Jack Βuilt- Μια παραβολή για την τέχνη από τον αυτοαναφορικό Lars Von Trier
Cinema

The Ηouse Τhat Jack Βuilt- Μια παραβολή για την τέχνη από τον αυτοαναφορικό Lars Von Trier

Έφη Kαραχάλιου
Από Έφη Kαραχάλιου
Δημοσιεύτηκε 11 Οκτωβρίου 2018
Τελευταία Ενημέρωση 11 Οκτωβρίου 2018
4 Λεπτά Ανάγνωσης
SHARE

Ο Φάουστ του Γκαίτε συναντά ένα ψυχαναγκαστικό serial killer στα 70s και το αποτέλεσμα είναι εξίσου κυνικό και φρικιαστικό.

O Lars von Trier δεν κάνει σίγουρα «εύπεπτο» κινηματογράφο. Κάθε νέα του ταινία μοιάζει να είναι πιο επιτηδευμένη από την προηγούμενη, αλλά τι θα μπορούσε πια να ανταγωνιστεί τα δυο «Nymphomaniac», που μάλιστα τον καθιέρωσαν σε ένα ευρύτερο κοινό; Η απάντηση είναι ένα πολυδιάστατο, υπερρεαλιστικό φιλμ δυόμισι ωρών για ένα serial killer που εκλογικεύει κάθε φόνο που διέπραξε στην διάρκεια δώδεκα χρόνων ενώ όλη η ταινία λαμβάνει εξ’ ολοκλήρου χώρα στο Φαντασιακό του.

Ο Jack (Matt Dillon) ανακαλεί πέντε χαρακτηριστικούς φόνους που καθόρισαν την «τέχνη» του, όπως την αποκαλεί. Αυτή λοιπόν αρχίζει με τον πρώτο πίδακα αίματος και τελειώνει με την νεκρική ακαμψία, καθώς με την εκ προθέσεως «άτσαλη» τεχνική του καταφέρνει κάθε φορά να κατακρεουργεί τα θύματα, τα οποία επανατοποθετεί σε θεατρικές πόζες. Παράλληλα με τους φόνους, ως μηχανικός και εν δυνάμει αρχιτέκτονας, προσπαθεί να σχεδιάσει και να χτίσει ένα ξύλινο σπίτι, το οποίο μοιάζει να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του κάθε φορά, οπότε το καταστρέφει και ξανακατασκευάζει με κάθε φόνο.

Ο ήρωας είναι ένα τυπικό παράδειγμα sociopath, χειριστικός και νάρκισσος, αλλά υποφέρει από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD). Έτσι δυσκολεύεται κάθε φορά να καθαρίσει τον τόπο του εγκλήματος, εμφανίζει εμμονές και ψυχαναγκασμούς, που δίνουν κωμικό τόνο μπροστά στο απάνθρωπο σκηνικό της εν ψυχρώ δολοφονίας. Είναι ιδιαίτερα γλαφυρή η παρουσίαση της αυξομείωσης της απόλαυσης που νιώθει μετά τον φόνο και τον ωθεί στον επόμενο, υποδηλώνοντας συμπτώματα κατάθλιψης. Ο serial killer του Lans von Trier δεν είναι κάποιο είδος διάνοιας όπως παρουσιάζεται συνήθως στα ψυχολογικά θρίλερ, αντίθετα είναι υπερβολικά τυχερός λόγω της αδιάφορης τοπικής αστυνομίας.  Στην πραγματικότητα, αυτό που αποζητά στα πρόσωπα των κατ’ εξοχήν γυναικείων θυμάτων  είναι η αίσθηση της μητέρας-τροφού, γι’ αυτό και στην μόνη γυναίκα που ερωτεύτηκε επιλέγει να την σκοτώσει ακρωτηριάζοντας πρώτα τα στήθη της. Οι αναδρομές στην παιδική ηλικία και η ηθελημένη απουσία της μητέρας από τις αφηγήσεις, δείχνουν ένα καταπιεσμένο άτομο του οποίου η σεξουαλικότητα μοιάζει να μην εξελίχθηκε από εκείνη την εποχή, γι’ αυτό και δεν δείχνει να αποκομίζει σεξουαλική ικανοποίηση από τον θάνατο των γυναικών.

Η ταινία εμφανίζει όλα εκείνα τα σκηνοθετικά τεχνάσματα που διακρίνουν τον Lans von Trier, όπως είναι η ηθελημένα ερασιτεχνική χρήση της κάμερας στο χέρι που κινείται αθρόα από πρόσωπο σε πρόσωπο και οι ατέλειωτοι, συνειρμικοί μονόλογοι σχετικά με διάφορα ιστορικά γεγονότα και γενικού ενδιαφέροντος πληροφορίες που λειτουργούν ως αναλογίες για τα φονικά. Ο Matt Dillon, αειθαλής και με τον αέρα του bad boy βγαλμένο από την εποχή που μεσουρανούσε ως ηθοποιός, δίνει μια αξιοσημείωτη ερμηνεία στα πρότυπα του Wiliam Dafoe στο «Antichrist» και κάνει δυνατή επιστροφή, ενώ η Uma Thurman λάμπει και μας υπενθυμίζει πόσο ταλαντούχα είναι σε ένα Β’ ρόλο πέντε λεπτών.

Πέρα από τον διάχυτο σαδισμό και τις σκληρές σκηνές βίας που σοκάρουν και τον πιο ψύχραιμο θεατή, το αισθητικά αρτιότερο κομμάτι της ταινίας είναι η κατάληξη του Jack και το χρονικό της κατάβασής του στην κόλαση, με τον σπουδαίο Bruno Ganz σε ρόλο έκπληξη. Ουσιαστικό το τελευταίο μισάωρο είναι η απόδειξη γιατί ο Lans von Trier είναι δικαιολογημένα ένας θαυμάσιος καλλιτέχνης. Με σκηνές βγαλμένες από την κόλαση του Δάντη, ο δυσλειτουργικός ήρωας ξεκινά την πορεία προς την λύτρωση, ως αποτέλεσμα της θείας δίκης, της νέμεσης. Η υπόσταση των πράξεών του τον καθιστά τραγικό ήρωα, έναν άλλο Φάουστ που ήρθε η ώρα να πληρώσει το τίμημα της συνδιαλλαγής του με τον Διάβολο.

TAGGED:lars von trierMatt Dillonuma thurman
Μοιραστείτε το Άρθρο
Facebook Copy Link Print
Προηγούμενο άρθρο Το Batman Damned και η πορεία του “σκοτεινού κόμικ”
Επόμενο άρθρο Doctor Who: Τhe Woman Who Fell to Earth- H νέα εποχή μιας κλασσικής σειράς
FacebookLike
XFollow
PinterestPin
InstagramFollow

Subscribe Now

Subscribe to our newsletter to get our newest articles instantly!
Most Popular
Gerard ή Το Σπαθί Στην Πλάτη Του – Ένα fantasy coming-out
15 Μαΐου 2025
Όλο Δεξιά Για Τον Παράδεισο – Mια κυρπαντελίστικη Κόλαση
14 Μαΐου 2025
Βατραχομυομαχία – Όταν η κωμωδία συναντά το έπος με φρέσκια ματιά
13 Μαΐου 2025
Οι υποψηφιότητες των ΕΒΚ 2025
15 Μαΐου 2025
Η σημασία της μουσικής στον έρωτα των Δύο Ξένων
12 Μαΐου 2025

Μπορεί να σου αρέσουν και αυτά:

Cinema

Dogville – Τιμωρία ή κάθαρση;

iskender
iskender
15 Ιουνίου 2019
Cinema

Οι 15 καλύτερες ταινίες που εξερευνούν τα όρια της σεξouαλικότητας

Έφη Kαραχάλιου
Έφη Kαραχάλιου
15 Ιανουαρίου 2018
Σειρές

Wayward Pines- Αξίζει τελικά στην τηλεόραση ο M Night Shyamalan;

Nίκος Γιακουμέλος
Nίκος Γιακουμέλος
18 Σεπτεμβρίου 2018
[mailerlite_form form_id=1]
Smassing Culture

To Smassing Culture ξεκίνησε σαν μια προσπάθεια ανθρώπων που αγαπούν την μαζική κουλτούρα και θέλουν να μιλήσουν για αυτή από μια διαφορετική, πιο κοινωνική γωνία. 

Για εμάς

  • Αρχική
  • Τι είναι το Smassing Culture
  • Συντακτική

Δείτε Επίσης

  • Συνεντεύξεις
  • SmassFest
  • SmassPodcasts
  • Videos

Βρείτε μας:

Επικοινωνία
Manufactured by Sociality
Welcome Back!

Sign in to your account

Username or Email Address
Password

Lost your password?