Ακολουθώντας τη γραμμή της πρεμιέρας, είδαμε ακόμα ένα επεισόδιο χωρίς κάποια μάχη, αλλά και με ακόμα λιγότερες εξελίξεις από άποψη πλοκής. Το πρώτο, παρά την έλλειψη περιπέτειας, μας ξαναέβαλε στο κλίμα της σειράς και προετοίμασε στο έπακρον το κοινό, για τη μεγάλη μάχη. Παρόλα αυτά οι δημιουργοί θεώρησαν πως δεν ήταν αρκετό.
Η εύκολη κριτική που μπορεί ο καθένας να κάνει είναι «Σοβαρευτείτε και δείξτε μάχες, έχουμε φτάσει στο τέλος. Με filler δεν ασχολούμαστε!». Μια τέτοια κριτική, ενώ στηρίζεται στο βάσιμο επιχείρημα ότι μένουν μόλις 4 επεισόδια για το τέλος, είναι εντελώς λάθος. Το 2ο επεισόδιο του τελευταίου κύκλου της σειράς, είναι μια ωδή σε όλους τους χαρακτήρες που μετά από 7 πολύ αιματηρούς κύκλους, αμέτρητες δολοπλοκίες και μάχες και υπερβολικά πολλούς θανάτους στέκονται ζωντανοί, περνώντας μαζί την τελευταία τους θεωρητικά νύχτα, πριν αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο κακό. Όπως δήλωσε και ο Bryan Cogman, ένας από τους συγγραφείς της σειράς, είναι ένα love letter του ίδιου προς τους χαρακτήρες.
Το επεισόδιο ξεκινάει με μια σχετική δίκη του Jamie Lannister (Nikolaj Coster Waldau) στο Winterfell. Εκεί αποκαλύπτεται αυτό που το κοινό ήξερε ήδη. Ο στρατός των Lannister δε θα βοηθήσει στον πόλεμο, η Cersei (Lena Headey) τους εξαπάτησε όλους. Αυτό κάνει την Daenerys (Emilia Clarke) να αμφισβητήσει τον Tyrion (Peter Dinklange), ένα θέμα που λύνεται γρήγορα λίγες σκηνές αργότερα με την παρέμβαση του Jorah (Iain Glenn). Με την εγγύηση της Brienne (Guidolin Christie), ο Jamie καταφέρνει να γλυτώσει τον αποκεφαλισμό του. Από εκεί και πέρα βλέπουμε κυρίως συναντήσεις και συζητήσεις μεταξύ των πρωταγωνιστών, με βαριά συναισθηματική φόρτιση καθώς ξέρουν πως οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος τους. Όσοι επιθυμούσαν να προστατέψουν το Βορά βρίσκονται πια στο Winterfell και προετοιμάζονται για την άφιξη του στρατού των νεκρών, κατά το ξημέρωμα.
Τρεις συγκεκριμένες σκηνές ξεφεύγουν από το παραπάνω μοτίβο. Η 1η είναι μια προσπάθεια της Daenerys να συμφιλιωθεί με τη Sansa (Sophie Turner). Η Sansa όμως νιώθει το Βορά το δικό της βασίλειο και δεν είναι διατεθειμένη σε μια επικείμενη νίκη να «γονατίσει». Η 2η σκήνη είναι αυτή της στρατηγικής της μάχης. Το τελικό σχέδιο είναι να λειτουργήσει ο Bran (Isaac Hempstead-Wright) ως δόλωμα για το Night King ώστε να τελειώσει άμεσα η μάχη. Η 3η και τελευταία σκηνή του επεισοδίου είναι αυτή της αποκάλυψης της πραγματικής ταυτότητας του Jon στην «Danny». Οι σκηνές των Starks με την Khaleesi και αυτή της σύγκρουσής της με τον Tyrion επιβεβαιώνουν όλο και περισσότερο αυτό που φάνηκε και στο 1ο επεισόδιο. Ο ένας και βασικός στόχος της Daenerys είναι ο θρόνος και τα 7 βασίλεια. Όποιος δεν είναι μαζί της είναι εχθρός.
Η ουσία του επεισοδίου βρίσκεται όμως στις υπόλοιπες σκηνές. Όλοι βρίσκουν τους αγαπημένους τους, ή όσους ήταν έστω κοντά τους σε κάποια στιγμή της ζωής τους, για μια τελευταία κουβέντα, ένα ποτήρι κρασί, ή όπως στην περίπτωση της Arya (Maisie Williams), την πρώτη της φορά. Η σκηνή αυτή μας θύμισε λίγο κλασικό Game of Thrones πρώτων κύκλων. Μας έδειξε όμως και ότι η μικρή Arya έχει πια όντως ενηλικιωθεί και πως παρότι είναι πια μια γενναία πολεμίστρια, είναι ακόμα άνθρωπος με φόβους και πάθη. Ο Jamie στο Winterfell θα λάβει κάποιου είδους συγχώρεση από τον Bran και θα ξαναβρεί τον αδερφό του. Η πιο σημαντική για τον ίδιο μάλλον συνάντηση είναι αυτή με τη Brienne, με την οποία και θέλει να παλέψει δίπλα στη μάχη. Οι τρεις εναπομείναντες της Νυχτερινής Φρουράς, Jon, Sam (John Bradley-West) και Eddison (Ben Crompton) δίνουν την υπόσχεση πως όποιος μείνει τελευταίος ζωντανός, θα κάψει τα πτώματα των άλλων δύο. Ο Sam βρίσκεται με τον Jorah και του εμπιστεύεται το σπαθί της οικογένειάς του. Ο Grey Worm (Jacob Anderson) υπόσχεται στη Missandei (Nathalie Emmanuel) πως μετά τον πόλεμο θα την πάει στις παραλίες του Νάαθ. O Beric (Richard Dormer) πίνει με το Hound (Rory McCann) σε ένα από τα τείχη του Winterfell. Μικρές σκηνές με χειρονομίες και διαλόγους που συνθέτουν άψογα την ψυχοσύνθεση χαρακτήρων που ετοιμάζονται να πεθάνουν στο πεδίο της μάχης.
Η πιο μεγάλη και έντονη συνάντηση είναι λίγες ώρες πριν την άφιξη των αντιπάλων. Σε ένα δωμάτιο είναι μαζεμένοι οι αδερφοί Lannister, η Brienne με τον Podrick (Daniel Portman), ο Davos (Liam Cunningham) και ο Τormund (Kristofer Hivju). Πίνουν, συζητάνε για τις προηγούμενες μάχες τους και τα επιτεύγματά τους που τους έφεραν εκείνη τη στιγμή σε αυτό το δωμάτιο. Αποκορύφωμα της σκηνής αλλά και ολόκληρου του επεισοδίου είναι το χρίσμα της Brienne ως ιππότη. Κάτι που ήθελε όλη της ζωή και το άξιζε πολύ περισσότερο από όλους τους υπόλοιπους «Ser», γίνεται πραγματικότητα από τα χέρια του Jamie. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια ολοκλήρωση του χαρακτήρα της Brienne άρα και κακό οιωνό για τη μάχη αλλά ας μην κάνουμε εικασίες πριν καν αρχίσει. Το επεισόδιο κλείνει με ένα μελωδικό τραγούδι από τον Prodrick, δίνοντας ακόμα πιο έντονο ποιητικό τόνο και επιβεβαιώνοντας τη δήλωση του συγγραφέα. Στο τελευταίο πλάνο ο στρατός των White Walkers καταφτάνει έξω από το Winterfell.
Ναι, δεν είδαμε μάχη. Ναι, μένει λίγος χρόνος για το τέλος. Ναι, ίσως οι 2 ώρες του 1ου και 2ου επεισοδίου ως προετοιμασία ήταν υπερβολή. Το 2ο επεισόδιο αυτοτελώς όμως δεν ήταν. Σε μια τέτοια σειρά που τελειώνει μετά από 8 χρόνια, αξίζει και με το παραπάνω ένα επεισόδιο, φόρος τιμής, στους χαρακτήρες και τις σχέσεις τους, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι μπορεί από το επόμενο να μην έχουμε ούτε τους μισούς.
