Βρισκόμαστε στην τρίτη season του Blindspot και η αγωνία μας για το αν θα βγει και άλλη, δεν χτυπάει κόκκινο. Το Blindspot, για όσους δεν το γνωρίζουν, είναι μία αστυνομική σειρά, που γυρίζεται κατά κύριο λόγο στην Ν. Υόρκη. Όλα ξεκινάνε όταν εντοπίζεται ένα σακβουαγιάζ στην Times Square κ όλοι νομίζουν ότι είναι βόμβα αλλά τελικά είναι μία γυμνή κοπέλα, γεμάτη τατουάζ που δε θυμάται τίποτα. Στην πλάτη της έχει το όνομα ενός πράκτορα του FBI, του Kurt Weller. Έτσι καλούν εκείνον να εξιχνιάσει το μυστήριο.
Η σειρά είχε πολλές προοπτικές, καθώς έπλεξε μια αρκετά ωραία ιστορία, δίνοτας σάρκα και οστά πίσω από τα τατουάζ (όχι ότι δεν το είδαμε και στο Prison Break αυτό) και την αποκωδικοποίησή τους. Στο τιμόνι της σειράς είναι η Jaime Αlexander στον ρόλο της Jane Doe, που είναι και η κοπέλα που βρέθηκε μέσα στο σακβουαγιάζ, η οποία όπως αποδείχθηκε είχε αρκετές ικανότητες καθώς βοηθούσε για μεγάλο χρονικό διάστημα το FBI. Η Jane Doe είναι ένας χαρακτήρας με έντονες ψυχολογικές αλλαγές, μία πολύπλευρη προσωπικότητα και μια τρομερή αίσθηση της πραγματικότητας. Μεγαλωμένη με στρατιωτική εκπαίδευση και πάντα με τους δικούς της κανόνες ταλαντεύεται ανάμεσα στους “καλούς” και τους “κακούς” του FBI.
Όσο και να μην είναι ρεαλιστικό το όλο concept της αποκωδικοποίησης των τατουάζ, η απεικόνιση του έχει γίνει με τέτοιο τρόπο ώστε να περνάει στη σφαίρα του ρεαλιστικού με έντεχνο τρόπο. Από εκεί και πέρα η σειρά τραβάει προς περίεργα μονοπάτια, μπαίνοντας στo κλασικό μοτίβο εξιχνίασης τρομοκρατικών επιθέσεων και όλα είναι υπερβολικά προβλέψιμα. Η ατμόσφαιρα είναι αρκετά ωραία, με ωραία εφέ και ήχο αλλά η σκηνοθεσία δεν συγκλονίζει και κυμαίνεται σε συνηθισμένα επίπεδα, αφού δεν ξέφυγε από το κλασσικό Αμερικάνικο στυλ, με γρήγορες εικόνες, έντονους θορύβους και ένα παρατεταμένο άγχος που ποτέ δεν οδηγεί πουθενά. Για παράδειγμα η απενεργοποίηση βόμβας το τελευταίο δευτερόλεπτο για πάνω από μια φορά στην ίδια σειρά, μας κάνει να βαριόμαστε γιατί νιώθουμε ότι επί της ουσίας τους πρωταγωνιστές μας, δεν τους αγγίζει τίποτα και όλα είναι προδιαγεγραμμένα.
Όσο διάστημα μας έδειχνε την Jane να ταλαντεύεται ανάμεσα στο FBI και μία τρομοκρατική οργάνωση, η σειρά είχε αρκετό ενδιαφέρον καθώς έδειχνε τα αρνητικά και των δύο (FBI- τρ.οργάνωση), για να μπορεί να δικαιολογεί τις σκέψεις της πρωταγωνίστριας μας. Διαφθορά , εγκλήματα και πολιτικά παιχνίδια λαμβάνουν χώρα με τις πλάτες τις αστυνομίας, αλλά όλα αυτά η σειρά τα διαγράφει από τις μνήμες μας και αρχίζει να μας προβάλλει το πιο ”ανθρώπινο πρόσωπο” του FBI. Όταν η Jane οριστικά πλέον αποφάσισε να ταχθεί στο πλευρό του FBI, τότε η σειρά έγινε κυριολεκτικά “αμερικανιά”, με όλη τη σημασία της λέξης. Πλέον το FBI χωρίζεται σε καλούς και κακούς ανάλογα με το πως συμπεριφέρονται στην Jane και όχι ανάλογα με το πώς είναι πραγματικά. Στο background story λίγο-πολύ τα πράγματα παραμένουν ως έχουν (όλα λύνονται το τελευταίο λεπτό) και αυτό που κάθε φόρα διακυβεύεται είναι με ποιο τρόπο το FBI θα μας αποδείξει πόσο ”καλά” κάνει την δουλειά του, στέλνοντάς μας έντονα το μήνυμα ότι όλα αυτά που γίνονται είναι το αναγκαίο κακό, για το ΚΑΛΟ της Αμερικής, ‘‘άρα και του κόσμου”.
Αφοριστικά σχόλια και μηδενισμοί για μία τέτοια σειρά δεν χωράνε και κάθε φορά πρέπει να μπορούμε να αντλούμε τα θετικά από αυτό που βλέπουμε. Αυτό που εν τέλει μένει είναι ένας προβληματισμός για το προϊόν που βγαίνει, τα μηνύματα που περνάει και τις προεκτάσεις που παίρνει. Το Blacklist (σειρά αντίστοιχου περιεχομένου) κατάφερε να κεντροβαρίσει πιο καλά το θέμα και να σου προκαλεί όντως άγχος με την εξέλιξη του. Το Blindspot από την άλλη, οριακά δεν ξέφυγε από το να είναι μια διαφήμιση του FBI και της Αμερικής, καθώς έκλεισε τα μάτια αγνοώντας την πραγματικότητα. Το θέμα είναι πως δεν κατάφερε με ρεαλιστικό τρόπο να αναδείξει τη σχέση των τρομοκρατικών οργανώσεων και του FBI, που σίγουρα δεν είναι αποκλειστικά μια σχέση μεταξύ θύτη και θύματος. Η καθημερινότητα και όλα τα γεγονότα στην Μ.Ανατολή θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πεδίο έμπνευσης για την ανάδειξη ενός άλλου ζητήματος μπας και αποφευχθεί η εμμονή για την Αμερική και όλους τους μηχανισμούς της.
